ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ตัวประกอบในเงามืด

    ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 6 ลูกซองศักดิ์สิทธิ์

    • อัปเดตล่าสุด 28 ธ.ค. 65


    ไนท์คุงได้จ้องมองปีศาจแมงมุมที่ในตอนนี้กำลังคำรามและวิ่งไล่จับคนไปทั่วซึ่งดูจากเป้าหมายของมันแล้วดูเหมือนว่ามันจะเก็บคนที่มันจับได้นั้นเอาไว้กินทีหลังตามสัญชาตญาณของแมงมุมหรือบางทีมันอาจจะเก็บเอาไว้ให้ลูกของมัน

    แต่ไม่ว่าจะเป็นทางเลือกไหนเขาก็ไม่รู้สึกยินดีด้วยเลยสักนิดในขณะที่จะวิ่งเข้าไปภายในร้านแห่งหนึ่งแล้ววิ่งออกมาพร้อมกับปืนลูกซอง!

    "...ไนท์คุง ปืนมันใช้ไม่ได้กับปีศาจนะ"ระบบได้พูดขึ้นด้วยสีหน้าปลาตาย

    แต่ผมหาได้สนใจไม่ในขณะที่จะเอาไม้กางเขนขึ้นมาติดกับปืนลูกซอง

    "แค่นี้ก็ใช้ได้แล้วใช่ไหม"

    ระบบนิ่งเงียบไปสักพักหนึ่ง"เป็นความคิดที่ฉลาดมากครับ! ถ้าอย่างนั้นก็ออกไปปัดเป่าสิ่งชั่วร้ายขับไล่ปีศาจ!"

    ด้วยเสียงตะโกนของระบบทำให้ไฟภายในจิตใจของอัศวินที่เคยหยุดชะงัก ลุกโชนขึ้นมาและนั่นทำให้เขาแสดงรอยยิ้มออกมาพร้อมกับดึงปืนลูกซองในขนาดที่จะวิ่งบุกทะลวงไต่กำแพงขึ้นไปพร้อมกับปืนลูกซองภายในมือหลังจากที่มาถึงเป้าหมายเขาก็ได้ลั่นไกปืนพร้อมกับลูกกระสุนที่แตกกระจายออกจากลำกล้องและปะทะเข้ากับข้างหลังของปีศาจแมงมุม!

    และสิ่งที่เกิดขึ้นนั่นก็คือ! ไร้ความเสียหาย ไนท์คุงที่เห็นแบบนั้นก็มีสีหน้าตายด้านในขณะที่ปีศาจแมงมุมจะหันกลับมาและใช้กรงเล็บของมันโจมตีเข้าใส่ร่างกายของเขาจนทำให้เขากระเด็นตกใส่ร้านค้าใกล้ๆที่อยู่ชั้นล่าง

    "ผมบอกแล้วครับว่าอาวุธธรรมดามันทำอะไรเธอไม่ได้ แล้วอีกอย่างนึงนะครับภารกิจมันบอกว่าให้ช่วย ไม่ได้บอกว่าให้ฆ่า"

    ระบบได้พูดขึ้นด้วยสีหน้าที่บอกแล้วไม่เชื่อ นั่นจึงทำให้เขาที่ยังคงจับปืนลูกซองเอาไว้มีสีหน้าเสียดายและโยนปืนลูกซองทิ้ง ในขณะที่จะลุกขึ้นยืนแล้วมองปีศาจแมงมุมที่วิ่งไปทั่วโดยที่ไม่สนใจเขาเลยสักนิดเหมือนดั่งกับว่าเขานั้นเป็นได้เพียงแค่แมลงวันภายในสายตาของมันก็เท่านั้น ซึ่งแน่นอนว่ามันเมินเขาจนแทบจะอยู่ในระดับเดียวกันกับตอนที่เขานั้นใช้ชื่อตัวประกอบ แต่เพียงแค่ว่ามันในตอนนี้เมินเขาด้วยความดูถูกก็เท่านั้น

    "แล้วจะให้ผมทำยังไงล่ะครับ ในตอนนี้ผมไม่มีอาวุธที่จะไปต่อกรกับปีศาจได้นะ แถมอีกอย่างนึงอาวุธปกติก็คงทำอะไรมันไม่ได้ด้วย"

    ด้วยผิวหนังอันแข็งแกร่งของมันที่ขนาดแม้แต่ลูกกระสุนจากปืนลูกซองซึ่งโดนยิงในระยะเผาขนก็ยังสร้างรอยขีดข่วนให้มันไม่ได้ แล้วนับประสาอะไรกับอาวุธกากเดนธรรมดาทั่วไป จะสามารถสร้างบาดแผลให้กับมันได้ อย่าว่าแต่บาดแผลเลยแม้แต่รอยขีดข่วนก็ไม่รู้ว่าจะมีไหม

    ระบบที่เห็นว่าเขากำลังตกอยู่ในสถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออก มันก็ได้ทำให้ระบบเผยรอยยิ้มออกมา

    "ลืมไปแล้วหรอครับว่าทุกครั้งที่ภารกิจสำเร็จ ระบบจะมอบรางวัลให้ และแน่นอนว่าภารกิจปกป้องเป้าหมาย 24 ชั่วโมงระบบยังไม่ได้มอบรางวัลให้เลย แล้วตอนนี้อยากจะรับรางวัลเลยไหมครับ"

    "แล้วทำไมไม่บอกให้เร็วกว่านี้เล่า! เปิดเลยจัดเลย"

    ไนท์คุงได้ร้องออกมาด้วยความตื่นเต้นในขณะที่ปีศาจแมงมุมก็ยังคงทำการเก็บเกี่ยวผลผลิตของมันอย่างต่อเนื่องด้วยท่าทีสบายใจ

    ซึ่งระบบก็ได้เปิดหน้ากล่องสุ่มขึ้นมา! และนั่นก็ทำให้เขาถึงกับช็อค!

    "มันคงไม่ใช่แบบที่ผมคิดใช่ไหม"

    "แบบที่ไนท์คุงคิดนั่นแหละครับ ระบบสุ่มกาชายังไงล่ะครับ"ระบบได้พูดขึ้นด้วยสีหน้าที่ชั่วร้าย

    ไนท์คุงที่เห็นแบบนั้นก็หันหน้าไปร่ำลาเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายทั้งหมดในขณะที่เขาจะพูดออกมาสั้นๆ"ขอให้ไปสู่สุคติครับ"

    สิ้นสุดคำพูดเขาก็เตรียมตัวที่จะเดินออกจากห้างนี้ไปในทันทีโดยที่ไม่คิดจะหันกลับมาสนใจเลยสักนิด!

    "เดี๋ยวก่อนสิไนท์คุง! อย่าเพิ่งถอดใจตอนนี้สิ!"

    ระบบได้ร้องตะโกนออกมาเพื่อพยายามห้ามเขาเอาไว้สุดชีวิต แต่เขากลับทำเพียงแค่เดินออกไปด้วยร่างกายที่ไร้จิตวิญญาณหลังจากที่รู้ว่าเขาต้องไปสุ่มกาชา ซึ่งเป็นระบบที่แทบเรียกได้ว่าเผาผลาญพลังงานชีวิตและมีความเป็นไปได้ที่จะเกลือมากถึง 99.9%! แล้วจะให้เขามีความหวังได้ยังไงกัน

    "นี่นะไม่ใช่กาชาปกตินะแต่เป็นกาชาการันตี! เพราะฉะนั้นแล้วถ้าสุ่มกาชาตอนนี้ขอรับรองเลยว่า ไนท์คุงจะไม่มีทางเกลือแน่นอน!"

    ระบบที่ยังคงพยายามยื้อเขาเอาไว้สุดชีวิต ก็ได้ทำให้เขาที่ดูเหมือนวิญญาณจะหลุดออกจากร่างกายของเขาได้ตลอดเวลา เริ่มกับมาสนใจทีละนิดทีละหน่อยก่อนที่จะแปรเปลี่ยนกลายเป็นตื่นเต้น!

    "ถ้าอย่างนั้นสุ่มเลย!"

    "ใช่แล้วล่ะครับนั่นแหละครับสิ่งที่ผมอยากได้ยิน! และการสุ่มครั้งแรกจะไม่มีการคิดค่าบริการใดๆทั้งสิ้น เพราะฉะนั้นแล้วเตรียมตัวรับของเทพมาอยู่ในมือได้เลยครับ!"

    แล้วภายในสมองของไนท์คุงก็ดูเหมือนจะเห็นถึงประกาศสายฟ้าแวบขึ้นภายในหัวก่อนที่ไม่นานจะปรากฏให้เห็นถึงนาฬิกาที่กำลังวิ่งด้วยความเร็วสูงและสลับกันไปมาจนในที่สุดมันก็แตกออกจากกันพร้อมกับเผยให้เห็นถึง!

    "ยินดีด้วยครับ! ไนท์คุงได้รับอุปกรณ์อัพเกรดชั้นเยี่ยม 1 ชิ้น!"

    แล้วตรงหน้าของเขาก็ได้ปรากฏกล่องสี่เหลี่ยมสีดำหล่นใส่มือโดยที่ใบหน้าของเขาในตอนนี้จะเต็มไปด้วยความสับสนมึนงง

    "ไนท์คุงสามารถใช้มันในการอัพเกรดอุปกรณ์ได้ 1 ครั้งครับ เพราะฉะนั้นแล้วอย่าได้รอช้า ไปหาอาวุธและไปจัดการปีศาจตัวนั้นแล้วช่วยชีวิตนางเอกกันเถอะครับ!"

    "ไหนบอกว่าการันตี แล้วนี่มันอะไรกัน นี่มันก็แค่กล่องอัพเกรดอุปกรณ์โง่ๆไม่ใช่หรอ?"

    "ถึงแม้ว่ามันจะเป็นกล่องอัพเกรดอุปกรณ์โง่ๆ แต่กับสถานการณ์ในตอนนี้มันก็เพียงพอที่จะทำภารกิจเร่งด่วนให้สำเร็จแล้วครับ!"

    ไนท์ที่ดูเหมือนจะยังคงสับสนอยู่เขาก็ได้สูบหายใจเข้าและจ้องมองปีศาจแมงมุมอยู่สักพักก่อนที่จะวิ่งกลับไปตรงจุดที่เขาตกและหยิบปืนลูกซองขึ้นมาพร้อมกับถามระบบ

    "ถ้าผมจะอัพเกรดปืนนี้ต้องทำยังไง"

    "เปิดกระเป๋าและวางมันลงได้เลยครับ!"

    เขาได้ทำตามโดยที่ไม่ขัดข้องเลยแม้แต่นิดเดียวในขณะที่จะเปิดกล่องและโยนปืนเข้าไปภายในพร้อมกับปิดกล่อง ซึ่งภายในเวลาเพียงแค่ไม่กี่วินาทีต่อมากล่องที่อยู่ตรงหน้าก็เกิดการกระตุกและสั่นไหวก่อนที่ไม่นานจะมีควันไหลออกมาจากกล่อง! นั่นทำให้ผมที่เห็นแบบนั้นยื่นมือออกไปเปิดอย่างกล้าๆกลัวๆก่อนที่จะพบกับลูกซองสีดำผสมสีขาวที่มีลวดลายไม้กางเขนประดับเอาไว้ที่ปลายกระบอกปืน! และรูปทรงของมันนั้นก็ช่างเหมือนกับปืนลูกซองเฝ้าบ้าน

    แต่อย่าได้ดูถูกรูปลักษณ์ของมันที่ดูเหมือนจะธรรมดาเพราะพลังทำลายล้างของมันในระยะ 25 เมตรถึง 30 เมตรนั้น รุนแรงจนถึงขนาดที่สามารถเป่าหัวกระบาลคนหนึ่งให้แหลกออกจากกันได้! แล้วหลังจากที่มันโดนอัพเดทก็ได้ทำให้ลูกซองของเขาหน้าเกรงขามมากขึ้นเป็นเท่าตัวและแน่นอนว่าระยะการยิงของมันนั้นเพิ่มมากขึ้นจาก 25 เมตรกลายเป็น 55 เมตรถึง 60 เมตร!

    ซึ่งระยะยิงของมันเพิ่มขึ้นมามากถึง 30 เมตร! นอกเหนือจากนั้นแล้วพลังทำลายล้างของมันในตอนนี้ก็คงรุนแรงมากพอที่จะเจาะเกราะรถถังเบาได้! จึงทำให้ลูกซองภายในมือของไนท์ในตอนนี้ทรงพลังเป็นอย่างมาก

    เขาที่กำลังถือลูกซองภายในมือก็ได้มีสีหน้าเหลือเชื่อในขณะที่จะสำรวจมัน และหลังจากที่สำรวจอยู่สักพักเขาก็นึกเรื่องอะไรขึ้นมาได้นั่นจึงทำให้เขาขมวดคิ้ว

    "แล้วทีนี้ผมจะไปหากระสุนมาจากไหนล่ะ?"

    "เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงครับ เพราะกระสุนที่ใช้ก็ยังคงเป็นกระสุนขนาดเท่าเดิมครับ มีเพียงแค่ปืนที่อนุภาครุนแรงขึ้นก็เท่านั้น"

    ในขณะที่เขากำลังตกอยู่ในอากาศสับสนมึนงงระบบก็ได้อธิบายเรื่องพวกนี้ให้เข้าใจได้อย่างรวดเร็วนั่นจึงทำให้เขาพยักหน้าและวิ่งเข้าไปภายในร้านขายปืนซึ่งเป็นร้านที่เขาเอาลูกซองออกมาก่อนที่จะทำการยัดลูกกระสุนใส่ลูกซองและนำติดตัวมาด้วยอีกกล่องหนึ่งซึ่งแน่นอนว่าภายในร้านมีที่ใส่ลูกกระสุนเฉพาะเอาไว้ด้วยนั่นจึงทำให้เขานำติดตัวมาด้วย

    ก่อนที่จะเดินออกมาจากร้านด้วยท่าทีสง่างามเหมือนกับราชา

    "ยังเหลือเวลาอีก 5 นาทีก่อนที่จิตใจของนางเอกจะโดนปีศาจกลืนกิน! โปรดรีบทำการเข้าช่วยเหลืออย่างเร่งด่วน!"

    เสียงระบบได้ดังขึ้นมาขัดจังหวะไนท์คุงจนทำให้เขาถึงกลับมีเส้นเลือดปรากฏขึ้นมาตรงขมับ แต่ก็ภายในเวลาไม่นานก่อนที่จะมองปีศาจแมงมุมและเปิดฉากด้วยลูกปืนลูกแรกพร้อมกับกระสุนที่พุ่งออกไปทำลายขา 1 ข้างจนขาดกระเด็นจากทั้งหมด 6 ข้างของปีศาจแมงมุม!

    "อานุภาพรุนแรงแต่สวนทางกับแรงถีบของปืนที่น้อยเป็นอย่างมาก ถ้าเกิดเป็นแบบนี้อย่าว่าแต่ 5 นาทีเลยแค่ 1 นาทีเธอก็คงจะไม่เหลือซาก"

    ผมได้มองดูปืนลูกซองของตนเองด้วยสีหน้าภาพภูมิใจ แต่สุดท้ายแล้วระยะเวลาที่ยังคงนับถอยหลังเรื่อยๆมันก็ทำให้ผมรู้สึกร้อนล้นใจ

    "ถึงแม้จะจัดการเธอได้ แต่จะทำยังไงให้เธอกลับมามีสติ?"

    "เรื่องนั้นระบบมีวิธีครับ! ขอเพียงแค่ไนท์คุงยอมมอบรางวัลจากภารกิจนี้ให้ระบบครึ่งหนึ่ง ระบบจะเอายารักษามาให้ทันทีครับ!"

    ผมเงียบไปสักพักหนึ่งก่อนที่จะพูด"ขี้งก แต่ก็เอาสิถ้าเกิดมันจะทำให้โลกนี้ไม่พัง"

    "รับทราบครับ และนี่คือยารักษา"

    ได้ปรากฏกระสุนลูกสีเขียวขึ้นมาตรงหน้าของผมก่อนที่มันจะหล่นใส่มือ ซึ่งมันทำให้ผมมองมันสักพักนึงก่อนที่ระบบจะอธิบาย

    "นี่คือกระสุนรักษาที่ระบบทำขึ้นมาให้เฉพาะ และโอกาสมีเพียงแค่ครั้งเดียวครับ"

    "ไม่มีโอกาสให้พลาดเลยสินะ"

    เขาได้ทำการเก็บลูกกระสุนเอาไว้ก่อนที่จะหันหน้าไปหาปีศาจแมงมุมที่ในตอนนี้มันกำลังคำรามออกมาด้วยความโกรธเกี่ยวและผมก็ทำการยิง แต่ในครั้งนี้ไม่ง่ายเหมือนกับครั้งก่อนเพราะมันได้วิ่งหลบกระสุนด้วยความเร็วที่เร็วยิ่งกว่าลูกกระสุน!

    นั่นจึงทำให้ผมรู้สึกตกใจ แต่เวลาที่ยังคงเหลือเพียงแค่ 3 นาที มันก็ทำให้ผมรู้แล้วว่าคงไม่มีเวลามาเล่นอะไรแบบนี้อีกแล้ว จึงทำให้ผมยิงปืนออกไปอย่างต่อเนื่องในขณะที่จะวิ่งเข้าประชิดมัน ซึ่งทำให้มันรีบวิ่งหนีด้วยความเร็วในขณะที่จะหันกลับมาตอบโต้เป็นบางครั้ง ด้วยพิษที่เป็นกรดในระดับสูง

    เมื่อพิษสัมผัสกับพื้นคอนกรีตหรือเหล็กตรงจุดนั้นก็จะเกิดการกัดกร่อนอย่างรุนแรงจนภายในเวลาเพียงแค่ไม่นาน ตรงจุดนั้นก็แทบจะพังทลายและหายไป! ไนท์คุงที่เห็นถึงความอันตรายของมันพร้อมกับเวลาที่เหลือน้อยเต็มทีมันก็ได้ทำให้เขายิงปืนออกไปในทิศทางนึงพร้อมกับลูกกระสุนที่ปะทะตรงจุดกำแพงจนมันพังทลายลงและนั่นทำให้ปีศาจแมงมุมพาดท่า!

    แต่มันก็ยังสามารถเกาะกำแพงเอาไว้ได้จึงทำให้มันไม่ได้หล่นลงไปข้างล่างตามที่คำนวณเอาไว้ แต่เขาก็ไม่ได้สนใจเลยสักนิด ในขนาดที่ยิงปืนออกไปอีกนัดหนึ่งพร้อมกับขาที่เกาะกำแพงของมันเอาไว้จะขาดสะบั้นออกจากกัน! จึงทำให้มันร่วงหล่นลงไปกระแทกลงกับพื้นและนั่นทำให้เขาที่เพิ่งจะกระโดดตามมาติดๆและปั๊มลูกกระสุนออกเปลี่ยนไปใช้ลูกกระสุนสีเขียวแทนก็ได้เอ่ยออกมา

    "ตื่นได้แล้วครับ คุณนางเอก"

    เสียงปืนก็ได้ดังขึ้นพร้อมกับลูกกระสุนที่ประทับลงตรงใจกลางหน้าอกอันขาวเนียนของเธอ! ซึ่งลูกกระสุนพวกนั้นไม่ได้ทิ้งรอยบาดแผลเอาไว้เลยสนิท แต่มันกลับทำให้ดวงตาของเธอที่กลายเป็นสีเหลืองและเต็มไปด้วยความดุร้ายกลับมาเป็นเหมือนปกติในขณะที่ร่างกายของแมงมุมยักษ์จะค่อยๆสลายหายไป

    เผยให้เห็นถึงร่างกายที่เปื่อยเปล่าอันขาวเนียนของเธอที่แทบไม่แตกต่างจากหิมะและใบหน้าที่สวยงามจนแม้แต่เทพธิดายังอาย นั่นทำให้ไนท์คุงที่ยืนอยู่ตรงหน้าร่างกายที่เปื่อยเปล่าของเธอมีหน้าแดงเล็กน้อยในขณะที่จะไปหาเสื้อคลุมแถวๆนั้นมาคุมร่างกายของเธอ

    "ขอแสดงความยินดีด้วยครับที่ไนท์คุงทำภารกิจเสร็จเป็นที่เรียบร้อย ถ้ายังนั้นแล้วผมจะขอหักรางวัลออกไปครึ่งหนึ่งตามที่สัญญาเอาไว้นะครับ"

    "ตามใจ แล้วตกลงจะทำยังไงกับเธอ"

    ในเมื่อทำภารกิจเสร็จแล้วและถ้าเกิดจะปล่อยเธอเอาไว้แบบนี้มันก็คงจะเกินไป จึงทำให้ผมไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง แต่ระบบกลับตอบออกมาได้อย่างหน้าตาเฉย

    "ก็เอากลับบ้านสิครับ"

    "ห๊ะ?"

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×