ตัวประกอบในเงามืด

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3 โชคชะตาของพระเอก

เมื่อภารกิจได้เริ่มขึ้นไนท์หรือก็คือตัวประกอบคุงที่ในตอนนี้กำลังระวังสุดขีดและมองรอบตัวในขณะที่ภายในมือของเขาจะมีไม้เรียว ซึ่งดูเหมือนจะนำติดตัวมาด้วยจากห้องเก็บของของโรงเรียน

เขาก็ได้จ้องมองถนนด้วยสายตาอันจดจ่อและเฝ้าระวังว่ารถมันคงจะไม่พุ่งมาจากไหนแล้วชนพระเอกคนใหม่ที่เขาเลือกหรอกนะ

แต่แล้วเอ็มม่าที่กำลังเดินอยู่ดีๆเธอก็ได้หยุดชะงักในขณะที่จะค้นกระเป๋าของตนเองซึ่งในตอนนั้นเองเธอก็เงยหน้าขึ้นพร้อมกับบ่นพึมพำ

"โทรศัพท์หายไปไหนกัน? หรือว่าฉันจะลืมเอาไว้ที่โรงเรียนกันนะ"

เธอได้เอียงหัวด้วยความสงสัยก่อนที่จะเดินหันกลับผ่านตัวผมไปโดยที่เธอนั้นไม่ได้สังเกตเห็นเลยแม้แต่น้อย ซึ่งนั่นทำให้ผมที่เห็นแบบนั้นมีสีหน้าตายด้านพร้อมกับมองเธอในขณะที่จะเดินตามเธอไปอย่างใกล้ชิด โดยที่เว้นระยะห่างจากเธอเอาไว้เพียงแค่ 5 ก้าวเท่านั้น

"ดูเหมือนไนท์คุงจะเป็นโรคจิตไปแล้วสินะ"

"ถ้างั้นก็ยกเลิกภารกิจนี้ไปสิ! ฉันก็ไม่อยากจะมาตามติดชีวิตของใครหรอกนะมันเสียเวลา"

ผมได้ตะโกนตอบกลับไปโดยที่ไม่สนใจเลยสักนิดว่าเธอจะสงสัยไหมว่าผมกำลังตามเธออยู่ เพราะสุดท้ายแล้วต่อให้เธอรู้เธอก็คงไม่สนใจอยู่ดีเนื่องจากผมมีสกิลระดับเทพอยู่กับตัว ซึ่งผมก็เพิ่งรู้นี่แหละว่ามันมีประโยชน์ต่อสถานการณ์นี้ ถ้าเกิดรู้ตัวเร็วกว่านี้สงสัยคงจะไปปล้นธนาคารตั้งนานแล้ว

ได้เพียงแค่คิดแล้วก็เศร้าใจในขณะที่เดินตามเธอไปเรื่อยๆจนเธอก็ได้เดินมาถึงหน้าห้องและในขณะที่เธอเปิดประตูเข้าไปเธอก็ได้ชนกับผู้ชายคนหนึ่ง! นั่นทำให้เธอล้มลงก่อนที่เธอจะขอโทษทั้งที่เธอก็ไม่ได้ทำผิดอะไรจนทำให้ผมรู้สึกสงสัยแต่ผมก็ไม่ได้พูดอะไร ในขณะที่จะมองผู้ชายที่เพิ่งจะชนเธอและพบว่าเขานั้นหน้าตาหล่ออยู่ไม่ใช่น้อย

"นี่ระบบนายคิดว่านายอยากจะเปลี่ยนเจ้านายไหม"

"หยุดความคิดของนายเลยไนท์คุง ก็อาจจะจริงอยู่ที่ผู้ชายตรงหน้านั่นหล่อแต่เขาก็มีดีเพียงแค่นั้นแหละ เพราะเมื่อดูจากบทของเขาแล้วดูเหมือนเขาจะเป็นพระเอกนะ"

"พระเอก?"

"โทษทีที่ลืมบอกไป พระเอกที่ผมหมายถึงนั่นหมายถึงพระเอกอีกคนนึงน่ะ และพระเอกคนนั้นที่กำลังชนกับพระเอกที่นายเลือก ก็เหมือนกับเป็นนางเอกนั่นแหละ แต่ถ้าเกิดสถานการณ์เลวร้ายไปมากกว่านี้เรื่องนี้น่าจะโดนเปลี่ยนให้กลายเป็นฮาเร็มผู้ชายนะ"

ไนท์ถึงกับมีสีหน้าเหลือเชื่อเพราะอยู่ดีๆโลกของเขาก็จะโดนเปลี่ยนจากฮาเร็มผู้หญิงกลายเป็นฮาเร็มผู้ชายแล้วหรือเนี่ย

แน่นอนว่าเขาไม่ได้ติดใจอะไรมากนักถ้าเกิดมาไม่ได้ส่งผลอะไรต่อเขาเลย แต่ดูทรงแล้วในอนาคตคงจะไม่ใช่ แล้วถ้าเกิดเขาต้องไปเป็นฮาเร็มของผู้หญิงหรือก็คือพระเอกที่เขาเลือกนั่นแหละ เขาคงจะทำใจยอมรับไม่ได้แล้วเขาเพิ่งจะมารู้สึกว่าการที่พระเอกมีผู้หญิงหลายคนนั้นอารมณ์มันประมาณนี้นี่เอง เพราะแน่นอนว่าพวกเราก็ไม่อยากจะให้ผู้หญิงของพวกเรานั้นไปมีใครคนอื่นนอกจากเราอยู่แล้ว

แต่ผู้หญิงของเรานั้นเมื่อรู้ว่าเรามีผู้หญิงหลายคนเยอะแน่นอนว่าเธอจะต้องรู้สึกกดดันหรืออะไรพวกนั้น แล้วถ้าเกิดผมโดนดึงเข้าไปล่ะผมไม่อยากจะคิดเรื่องนี้เลยจะไม่ว่าโอกาสมันจะแทบเป็นไปไม่ได้เลยก็ตามเพราะแม้แต่ในตอนนี้เธอก็ยังไม่สังเกตผมเลยสักนิด เพราะฉะนั้นแล้วโอกาสจึงเหลือ 0%

"อย่าเพิ่งคิดแบบนั้นสิไนท์คุง นายอย่าลืมสิว่าเธอในตอนนี้เป็นพระเอกนะ และในอนาคตถ้าเกิดเธอเก่งมากกว่านี้เธออาจจะสามารถทำลายความสามารถพิเศษของนายก็ได้นะ"

เมื่อขึ้นชื่อคำว่าพระเอกแล้ว แน่นอนว่าต้องมีสกิลพระเอกไม่ว่าจะเป็นการตายยาก มีคนมาช่วยตลอดในสถานการณ์ยามคับขัน หรือมีท่าไม้ตายเอาไว้ใช้หนีและชนะมาได้ในช่วงสุดท้าย จึงทำให้เรื่องที่ไม่ควรจะเป็นไปได้กลับเป็นไปได้เมื่อพระเอกเป็นคนทำเพราะฉะนั้นแล้วความสามารถพิเศษของเขาก็อาจจะโดนทำลายทิ้งได้ในสักวันหนึ่ง

แต่ไนท์กลับไม่รู้สึกถึงความอันตรายพวกนั้นเลยสนิทเมื่อมองเธอในขณะที่เขาจะมีสีหน้าเยาะเย้ยพร้อมกับพูดขึ้น

"ถ้าเกิดเธอรอดไปได้นะ และต่อให้รอดไปได้ผมก็ไม่คิดว่าเธอจะมาสนใจอะไรกับตัวประกอบแบบผมหรอกนะ ขนาดแม่แต่อาจารย์ประจำชั้นยังไม่เคยอ่านชื่อผมเลยสักครั้งเดียว แล้วนับประสาอะไรกับเธอจะรู้จักผม"

ไนท์คุงพูดออกมาด้วยความภาคภูมิใจอันเต็มเหนี่ยวเพราะถ้าเกิดจะมีเรื่องไหนที่เขาภาคภูมิใจก็คงจะเป็นเรื่องที่ไม่มีใครสนใจเขาต่อให้เขาจะหยิบกระดาษคำตอบขึ้นมาในตอนสอบต่อหน้าต่อตาของอาจารย์ก็ตาม และแน่นอนว่าคนที่เป็นที่หนึ่งของโรงเรียนนี้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากผมเองนั่นแหละ ถึงแม้จะไม่มีใครสนใจก็เถอะ

ระบบที่เห็นท่าทางของไนท์คุงมันก็อดที่จะทำให้ระบบนั้นน้ำตาซึม

"ไม่คิดเลยว่าไนท์คุงจะไร้ตัวตนได้ขนาดนี้ ผมขอนับถือไนท์คุงจริงๆ"

ในขณะที่ระบบและเขากำลังพูดคุยกันอยู่เอ็มม่าและผู้ชายคนนั้นก็ได้พูดคุยกันสักพักก่อนที่จะพบว่าผู้ชายคนนั้นเห็นโทรศัพท์ของเธอและกำลังจะเอาไปให้อาจารย์ แต่เธอกลับมาก่อนนั่นจึงทำให้เขายิ้มออกอย่างอ่อนโยนก่อนที่จะส่งโทรศัพท์ให้พร้อมกับถามชื่อก่อนที่เขาและเธอจะพากันเดินกลับบ้าน

โดยที่ระหว่างทางของเธอนั้นก็ดูเหมือนว่าเธอจะคิดเรื่องเกี่ยวกับผู้ชายคนนั้นจนไม่เป็นอันทำพร้อมกับเดินชนผู้ชายท่าทางแปลกประหลาดที่อยู่ในชุดแจ็คเก็ตสีดำ โดยที่ดวงตาของเขานั้นจะเหม่อลอยและดูจากท่าทางแล้วน่าจะเป็นไอ้โรคจิตตัวพ่อที่เที่ยวไล่ฆ่าฟันคนอื่นไปทั่ว

"ผมคิดว่าคืนนี้พวกเราน่าจะได้ออกโรง"

ไนท์ที่หยุดเดินตามเอ็มม่าที่ในตอนนี้เธอยังไม่สนใจสถานการณ์รอบตัวและยังคงคิดภาพเกี่ยวกับผู้ชายคนนั้นที่มีชื่อว่าซามูเอลด้วยหน้าตาที่เขินอาย มันก็ทำให้ผมถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่และคิดว่านี่ผมเลือกถูกจริงๆป่ะเนี่ย แต่นั่นก็เพียงแค่ความคิดเสี้ยววินาทีเพราะในตอนนี้ผมกำลังมองผู้ชายที่เธอเพิ่งจะชนไป และเขาก็ได้หันกลับมามองผม...ไม่สิ ถ้าพูดตามความจริงเขากำลังมองเธออยู่ในตอนนี้

สายตาที่เหม่อลอยเหมือนกับล่องลอยไปยังอวกาศ มันก็ได้กลับมารวมตัวกันอยู่ตรงจุดเดียวนั่นก็คือตัวของเอ็มม่า พร้อมกับตัวของเขาที่เริ่มเดินตามเธอโดยที่ทิ้งช่วงระยะห่างเอาไว้ 15 ก้าว

จึงทำให้ผมที่เห็นแบบนั้นเปลี่ยนเป้าหมายจากการที่เดินตามเอ็มม่ามาเดินตามผู้ชายคนนี้แทนในขณะที่ระบบจะเอ่ยออกมา

"ผมคิดว่าฆ่าเขาทิ้งเลยน่าจะดีกว่านะครับ เพราะดูจากฝีมือของไนท์คุงแล้ว การฆ่าเขาเงียบๆคงจะไม่ใช่เรื่องยากอะไรใช่ไหมล่ะครับ และต่อให้ฆ่าเขาทิ้งตอนนี้กลางผู้คนมากมายก็คงไม่มีใครสนใจอยู่ดี"

"ไม่ล่ะ เพราะผมอยากรู้ว่าเธอจะทำยังไงถ้าเกิดโดนไอ้โรคจิตนี่ไล่ฆ่า"

"แต่แบบนั้นมันอาจจะส่งผลกระทบกับภารกิจของนายก็ได้นะไนท์คุง"

"แต่ถ้าเธอผ่านไปได้ เธอก็จะเก่งขึ้นแล้วมันคงจะทำให้งานผมง่ายขึ้น"

"ไม่หรอกในตอนนี้เธอยังอยู่ในช่วงรับบทบาทเป็นพระเอกอยู่ ซึ่งระยะเวลาในการรับบทเป็นพระเอกนั้นก็คือ 24 ชั่วโมงหรือก็คือ 1 วันตามภารกิจที่ไนท์คุงได้รับไป ก็เลยทำให้แต่ตอนนี้เธอยังไม่ได้ความสามารถพิเศษอะไรของพระเอก แต่เพียงแค่โดนวางบทบาทเอาไว้ก่อนแล้วก็เท่านั้น"

ไนท์ที่ได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกหัวเสียนิดหน่อย

"ให้ตายเถอะครับมันจะไม่มีอะไรง่ายๆเลยใช่ไหมเนี่ย? แล้วผมก็อยากรู้ด้วยว่าไอ้เทพธิดาที่ไหนมันส่งคำร้องไปให้คุณกัน"

"บอกไม่ได้หรอกมันเป็นความลับทางการค้าน่ะ"

ระบบตอบกลับมาอย่างรวดเร็วทันใจจนทำให้ผมถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ในขณะที่ยังคงเดินตามผู้ชายคนนั้นไปเรื่อยๆ แต่แล้วในตอนนั้นเองผมก็ไปสะดุดเข้ากับร้านขายดาบแห่งหนึ่งก่อนที่จะเดินเข้าไปและเดินออกมาพร้อมกับดาบที่อยู่ในฝัก ซึ่งแน่นอนว่าเป็นดาบมูลค่าหลายแสน

ส่วนผมเอาเงินที่ไหนมาจ่าย ผมไม่มีหรอกผมก็แค่หยิบมาเลยแล้วก็ไม่มีใครห้ามด้วย นี่แหละความสุขของตัวประกอบ ซึ่งในระหว่างทางที่ยังคงเดินตามพวกเขาสองคนไปจนค่ำมืด ผมก็ได้แวะร้านนั้นทีและร้านนี้ทีในขณะที่ภายในมือในตอนนี้จะเต็มไปด้วยของมากมายไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้ากระเป๋าหรือแม้แต่ของกินเล่นที่ในตอนนี้เต็มมือไปหมด และแน่นอนว่าไม่จ่ายเงิน

"นี่ไนท์คุงใช้ชีวิตมายังไงเนี่ย"

"อดอยาก"

คำตอบง่ายๆสั้นๆได้ใจความจนขนาดแม้แต่ระบบยังหมดคำพูด เพราะระบบนั้นไม่ได้รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับตัวประกอบคนนี้เลยแม้แต่น้อย ในตอนที่รับภารกิจเขาก็เพียงแค่สุ่มคนไปทั่วก่อนที่หวยจะมาตกอยู่กับตัวประกอบคุงคนนี้ ซึ่งเขาไม่คิดเลยว่าตัวประกอบคุงคนนี้จะมีดีมากขนาดนี้

จนถ้าเกิดบอกว่าเป็นตัวละครลับหรือเป็นนักฆ่าที่โดนวางบดเอาไว้ตั้งแต่แรกแล้วละก็ ระบบก็จะทำใจเชื่อในทันทีเพราะความสามารถแต่ละอย่างที่เขามีนั้น ขนาดแม้แต่นักฆ่าระดับเทพก็ยังไม่สามารถทำได้ แถมนี่ยังเป็นการใช้งานได้ตลอดเวลาอีกด้วย จึงทำให้ในตอนนี้ระบบไม่รู้สึกแปลกใจแล้วว่าทำไมศักยภาพร่างกายของเขาถึงต่ำเตี้ยเรี่ยดินจนกากกว่าเด็ก 3 ขวบ เพราะถ้าเกิดศักยภาพร่างกายของเขาเทียบเท่าคนปกติในตอนนี้เขาก็คงจะกลายเป็นบอสลับไปเป็นที่เรียบร้อย หรือไม่ก็เป็นนักฆ่าเบอร์หนึ่งขององค์กรใต้ดิน

เอ็มม่าที่เดินมาเรื่อยๆโดยที่ยังคงไม่สังเกตโรคจิตซึ่งในตอนนี้ดูเหมือนจะหลบอยู่หลังบ้านใครสักคนหนึ่งแล้วผมก็กำลังยืนกินข้าวปั้นข้างๆผู้ชายโรคจิตคนนั้นซึ่งดูเหมือนว่าในตอนนี้เอ็มม่าจะถึงบ้านเป็นที่เรียบร้อย ขนาดที่ผู้ชายโรคจิตจะแสยะยิ้มออกมาและในตอนนี้ก็เป็นตอนค่ำ

"ดูเหมือนผมคงจะต้องฆ่าเขาแล้วสินะครับ"

ถ้าขืนยังคงปล่อยแบบนี้ต่อไปสงสัยอีกไม่นานเขาก็คงจะบุกเข้าไปภายในบ้านและทำการข่มขืนหรือไม่ก็ฆ่าทิ้ง แน่นอนว่าถ้าเกิดไม่ใช่ 2 ตัวเรื่องนี้ก็คงจะเป็นปล้นบ้านละมั้งแต่ดูจากท่าทางแล้วถ้าไม่ใช่ 2 ตัวเลือกที่ผมพูดไปข้างต้นผมก็ไม่รู้แล้วจะว่ายังไง

ไนท์ที่รีบกินข้าวปั้นที่อยู่ภายในมือให้หมดเขาก็ได้ชักดาบออกมาในขณะที่เตรียมจะเด็ดหัวตรงหน้าจากข้างหลังให้ตายดับสิ้นภายในการโจมตีเดียว แต่แล้วในตอนนั้นเองฆาตกรคนนั้นก็เริ่มลงมือบุกเข้าไปภายในบ้านภายในทันทีนั่นจึงทำให้ผมที่เห็นแบบนั้นเก็บดาบเข้าฝัก เพราะผมพึ่งจะเห็นอะไรที่น่าสนใจไปเมื่อกี้

"ดูเหมือนว่าพระเอกจะมาช่วยแล้วสินะ"

ซามูเอลที่เพิ่งวิ่งผ่านผมไปยกๆมันก็ทำให้ผมที่เห็นเขารีบมุ่งหน้าเข้าไปภายในบ้านและเกิดเสียงการต่อสู้ขึ้น ก่อนที่ไม่นานผู้ชายโรคจิตคนนั้นจะกระเด็นออกมาจากบ้านทางหน้าต่างที่พึ่งจะมีเสียงกระจกแตกพร้อมกับพุ่งผ่านหน้าผมไปติดๆก่อนที่ซามูเอลจะตามมาและซ้ำเติมจนผู้ชายคนนั้นสลบ

มันก็ทำให้ผมที่เห็นแบบนั้นหยิบข้าวหยิบของขึ้นก่อนที่จะเดินกลับบ้านและมีรถตำรวจวิ่งผ่านไป

"ผมไม่คิดเลยนะว่าเธอจะมีความเข้ากันได้กับบทบาทของพระเอกมากขนาดนี้จนทำให้เธอได้รับความสามารถ โชคชะตาของพระเอกมาก่อนก่อนที่การถ่ายทอดบทบาทพระเอกจะเสร็จสมบูรณ์ซะอีก"

"ก็ดีแล้วนี่ ผมจะได้ไม่ต้องไปยุ่งวุ่นวายกับเรื่องอะไรพวกนี้มากน-!"

เสียงระเบิดที่ดังขึ้นมาจากข้างหลังจนทำให้ผมถึงกับหันไปมองในทันทีแล้วพบกับบ้านที่ลุกไปด้วยเปลวไฟ ในขณะที่ตรงข้างบ้านนั้นจะมีปีศาจสาวคนหนึ่งที่กำลังยืนอยู่บนเสาไฟและกำลังจ้องมองมายังซามูเอลที่กำลังปกป้องเอ็มม่าด้วยสภาพที่บาดเจ็บเล็กน้อย