ตัวประกอบในเงามืด

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2 พระเอก

เนื่องจากโลกเกือบจะพังทลายจากการตายโง่ๆของพระเอก จึงทำให้เทพธิดาของโลกนั้นส่งคำร้องขอไปหาระบบเทพตัวประกอบ ก็เลยทำให้ระบบเทพตัวประกอบนั้นได้มาสิงสถิตอยู่ที่ตัวประกอบตัวหนึ่งและเขาคนนั้นก็ได้ช่วยโลกเอาไว้!

"หมายความว่าไงที่ผมจะต้องไปหาพระเอกคนใหม่น่ะ!"

ผมถึงกับร้องลั่นห้องน้ำในขณะที่แป้งสีฟันจะยังคงอยู่ภายในปาก แต่ภายในเวลาไม่นานมันก็ได้ตกลงในขณะที่ผมจะมีสีหน้าตกใจเต็มที่

"ก็อย่างที่ว่าไปนั่นแหละ ไนท์ นายจะต้องไปตามหาพระเอกคนใหม่ก่อนที่จะหมดเวลานะ!"

"ใครจะไปทำได้กันล่ะครับ! ยังเหลือเวลาเพียงแค่ 2 วันเองนะ แล้วอีกอย่างนึงผมจะตามหาพระเอกที่ไหนกันล่ะ!? พระเอกคนที่แล้วมันก็ดันตายห่าไปแล้วด้วย"

"นั่นก็เป็นทางเลือกของเธอเองนะตัวประกอบคุงไม่สิ ตอนนี้คงต้องเรียกว่าไนท์ แถมอีกอย่างหนึ่งถ้าเกิดเธอทำสำเร็จ เธอก็จะได้รางวัลด้วยนะเหมือนกับที่เธอได้ชื่อยังไงล่ะ!"

ใช่แล้วรางวัลที่ผมได้มานั้นก็คือชื่อ ไนท์ ที่แปลว่าอัศวินและมันช่างน่าเจ็บใจจริงๆที่การช่วยโลกของผมนั้นมันกลับได้มาเพียงแค่ชื่อ! แต่อย่างน้อยก็ดูเหมือนว่าการที่ได้ชื่อมานั้นมันจะได้รางวัลมากมายมหาศาลเช่นกัน อย่างเช่นสเตตัสของผมที่เปลี่ยนไปจากแต่ก่อนที่มีชื่อว่าตัวประกอบคุง และความสามารถพิเศษของตัวประกอบอย่างเช่นการกลมกลืนไปกับสิ่งรอบตัว หรือความสามารถในการถูกเมิน

แต่หลังจากที่ผมเปลี่ยนมาใช้ชื่อไนท์ก็ดูเหมือนว่าสเตตัสทั้งหมดจะโดนเปลี่ยนตั้งแต่ร่างกายที่อ่อนแอยิ่งกว่าเด็ก 3 ขวบ กลายมาเป็นร่างกายที่ผ่านการต่อสู้มามากมายและได้รับประสบการณ์ในสนามรบมานานนับ 10 ปี ไม่ว่าจะเป็นการต่อสู้ด้วยร่างกาย ดาบ หอก ธนู ม้า และ โล่ ก็เลยทำให้ผมนั้นเหมือนกับทหารผ่านศึกหลังจากที่เปลี่ยนเพียงแค่ชื่อ แน่นอนว่าหน้าตาไม่ได้เปลี่ยนไปด้วยเพราะฉะนั้นแล้วผมก็ยังคงหน้าตาเหมือนเดิม

ส่วนความสามารถพิเศษก็ดูเหมือนจะโดนแทนที่ อย่างเช่นจากการที่ถูกเมิน เมื่อต่อสู้ผมจะแข็งแกร่งขึ้น 20% และความสามารถอื่นๆของตัวประกอบก็ดูเหมือนจะหายไปเกือบหมดแทบเรียกได้ว่าโดนเปลี่ยนยกเซ็ต ถ้าจะบอกว่ามีอะไรเหลืออยู่ก็คงจะเป็นหน้าตาของตัวประกอบ

แน่นอนว่าผมสามารถสลับไปใช้ชื่อของตัวประกอบคุงได้ มันก็เลยทำให้ผมในตอนนี้มีอยู่ 2 ชื่อและผมในตอนนี้ก็กำลังใช้ชื่อหมายเลข 2 อยู่นั่นก็คือ ไนท์ เพราะมันขยับร่างกายได้คล่องแคล่วว่องไวดีและสะดวกสบายด้วย มันก็เลยทำให้ผมติดใจชื่อนี้ไปแล้ว

แต่เรื่องนั้นช่างมันเถอะ เพราะดูเหมือนว่าในตอนนี้ผมจะเจอปัญหาระดับโลกเข้าให้อีกแล้ว

"ถ้าผมไม่หาพระเอกคนใหม่ให้ได้ภายใน 2 วัน โลกจะแตกอีกรอบหรือไงครับ"

"ถูกต้องแล้วล่ะ! ถ้าเกิดเธอไม่สามารถหาพระเอกคนใหม่ได้ภายใน 2 วัน เธอก็จะต้องกลับไปทำสิ่งเดิมและแน่นอนว่ามันโหดขึ้นถึง 10 เท่าตัว เพราะฉะนั้นแล้วอย่าเสี่ยงเลยจะดีกว่านะ"

"ทำไมผมรู้สึกว่าโลกมันแตกง่ายจัง ร้อยวันพันปีนิวเคลียร์ถล่ม อุกกาบาตตกใส่ ก็ไม่เห็นจะพังแต่ดันมาพังง่ายๆเพราะพระเอกตายเนี่ยนะ"

ระบบไม่ได้ตอบอะไรกลับมาเพราะเขาก็รู้สึกสงสัยเหมือนกันว่าทำไมโลกนี้มันถึงพังได้ง่ายขนาดนั้น ถึงแม้ว่าเขาจะรู้อยู่แล้วก็ตามว่ามันมีสาเหตุมาจากอะไรแต่เขาก็ไม่คิดที่จะบอกคนตรงหน้าอยู่ดี

ไนท์ที่แปรงฟันเสร็จเป็นที่เรียบร้อยเขาก็ได้แต่งตัวในชุดนักเรียนในขณะที่จะเดินไปโรงเรียน

"ในเมื่อผมจะต้องหาพระเอกคนใหม่ งั้นช่วยบอกเงื่อนไขหน่อยจะได้ไหมครับ ว่าต้องการพระเอกแบบไหน"

"แบบไหนก็ได้จะเอาพระเอกขี้โรค พระเอกมีปัญหาทางสมอง หรือพระเอกที่ชอบโดนแกล้ง ไม่ว่าจะเอาแบบไหนก็ได้ทั้งนั้นแหละ ขอเพียงแค่ไม่ตายง่ายๆก็พอ"

"แล้วผู้ชายคนนั้นล่ะ"

ไนท์ชี้นิ้วไปหยังผู้ชายที่หน้าตาค่อนข้างจะดีคนหนึ่ง ซึ่งระบบก็ได้พยักหน้า

"งั้นผมเรียกเขาเป็นพระเอกเลยก็แล้วกัน"

"โอเคจัดไป"

ระบบได้ดีดนิ้วพร้อมกับผู้ชายคนนั้นจะมีชื่อของพระเอกขึ้นอยู่ที่ตรงหัวและเป็นสีรุ้งสง่างาม ในขณะที่หน้าต่างของระบบจะปรากฏว่าการเลือกพระเอกนั้นเสร็จสิ้นเป็นที่เรียบร้อย แต่ก็ได้มีภารกิจเด้งขึ้นมาใหม่ตามขึ้นมาติดๆ

"ไนท์ เธอจะต้องปกป้องพระเอกจากความตายภายในระยะเวลา 24 ชั่วโมง ถ้าเกิดพระเอกตายเธอจะต้องเลือกพระเอกใหม่"

"ห้ะ!?"

ไนท์ถึงกับตกอกตกใจในขณะที่ได้ยินเงื่อนไขภารกิจตัวต่อไป และในตอนนั้นเองก็ได้มีรถพุ่งเข้ามาชนพระเอกคนใหม่ของพวกเราตายคารถ โดยที่เขานั้นได้เป็นพระเอกภายในเวลาเพียงแค่ไม่ถึง 10 วินาทีเลยด้วยซ้ำ...

"ดูเหมือนภารกิจจะล้มเหลวนะ เพราะฉะนั้นแล้วกลับไปภารกิจก่อนหน้านี้เธอจะต้องหาพระเอกคนใหม่ให้ได้ภายใน 2 วัน ไม่สิตอนนี้เหลือเวลาเพียงแค่ 1 วันกับอีก 17 ชั่วโมง"

"บ้าเอ้ย! นายไม่เห็นจะบอกเลยนี่หว่าว่ามีแบบนี้ด้วย!"

ไนท์ตะโกนขึ้นด้วยความตกใจและเต็มไปด้วยความกลัว เพราะถ้าเกิดเมื่อกี้เขาตัดสินใจเลือกตัวเองเป็นพระเอกแล้วล่ะก็ สงสัยคงจะตายเหมือนกับคนก่อนหน้านี้และถึงแม้จะตกใจที่เขาดันตายเพราะผมดันไปเลือกเขาเป็นพระเอก แต่ด้วยความที่มีประสบการณ์ของไนท์ จึงทำให้เรื่องการฆ่าคนครั้งแรกของไนท์นั้นไม่ได้ส่งผลอะไรต่อเขาเลยสักนิด เพียงแค่รู้สึกตกใจที่พระเอกคนใหม่ดันตายต่อหน้าต่อตาเล็กน้อยก็เท่านั้น

ซึ่งระบบก็ได้ยิ้มขึ้นในขณะที่จะยื่นหน้ามาใกล้

"ผมก็บอกไปแล้วไงครับว่าพระเอกที่ไม่ตายง่ายๆ แต่เธอดันไม่ใส่ใจกับคำพูดนี้เอง เพราะฉะนั้นแล้วจะโทษผมก็ไม่ได้นะครับไนท์ ฮ่าๆๆ"

เสียงหัวเราะกว่าเขานั้นล้วนเต็มไปด้วยความชั่วร้ายในขณะที่เขาจะหายตัวไปต่อหน้าต่อตาของผม มันทำให้ผมที่เห็นแบบนั้นส่งเสียงไม่พอใจออกมาแล้วเพิ่งสังเกตว่าคนรอบตัวกำลังมองมาที่ผมเหมือนกับมองคนบ้าถึงแม้ว่าจะมีเพียงแค่ไม่กี่สิบคนที่มามุงดูอุบัติเหตุเท่านั้นก็ตาม จึงทำให้ผมที่เห็นแบบนั้นสลับไปใช้ชื่อตัวประกอบคุง

แล้วด้วยผลของความสามารถพิเศษการถูกเมินและกลมกลืนไปกับธรรมชาติ จึงทำให้เขาหายตัวไปจากตรงนั้นโดยที่ไม่มีใครใส่ใจเลยแม้แต่น้อย และลืมไปแล้วเลยด้วยซ้ำว่าพวกเขาเคยเจอหน้าของไนท์ เพราะภายในความทรงจำของพวกเขาในตอนนี้กลับมองไนท์เหมือนกับคนที่เดินผ่านทางไปมาและไม่ได้เก็บมาใส่ใจเลยแม้แต่น้อย

หลังจากที่เดินออกมาจากตรงนั้นได้ 10 นาทีผมก็มาถึงโรงเรียนเป็นที่เรียบร้อยในขณะที่จะเดินเข้าไปภายในห้องและนั่งลง ซึ่งโต๊ะที่ผมกำลังนั่งอยู่ในตอนนี้อยู่ในแถวกลางและแน่นอนว่าภายในห้องเรียนจะโดนออกแบบมาเป็นลักษณะต่ำขึ้นสูง เพื่อให้นักเรียนสามารถเห็นกระดานได้อย่างทั่วถึง

"ดูเหมือนว่าไนท์คุงจะไม่มีเพื่อนสินะ"

"หุบปากไปเลยครับ แถมอีกอย่างหนึ่งเมื่อดูจากความสามารถพิเศษของผมแล้ว ถ้าผมมีเพื่อนได้นั่นก็แปลกแล้วครับ"

"มันก็จริงของเธอ แล้วตกลงเธอคิดได้หรือยังว่าจะเลือกใครเป็นพระเอก"

"คิดเอาไว้สองสามคนแล้วครับ แต่ผมยังไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะเหมาะกับบทบาทนี้ไหม"

ถ้าเกิดเลือกสุ่มๆไปเหมือนกับครั้งที่แล้ว มันก็คงจะไม่พ้นชะตากรรมเดิมและแน่นอนว่ามันคงจะมาในตอนที่ผมนั้นไม่ทันตั้งตัว ซึ่งต่อให้ผมจะรู้ตัวผมก็ไม่คิดว่าผมจะหยุดมันได้หรอกนะ เพราะฉะนั้นแล้วการเลือกในคราวนี้จึงจำเป็นที่จะต้องเลือกอย่างรอบคอบ แต่มันก็ยังมีสิ่งที่ผมสงสัยอยู่

"ถ้าเกิดผมเลือกตัวเองจะได้ไหมครับ?"

"ไม่ได้หรอกถ้าเป็นแบบนั้นมันจะผิดกฎน่ะ เพราะเธอเป็นคนที่ฉันเลือกแล้ว และเชื่อฉันสิ ว่าไอ้บทบาทนั่นน่ะมันไม่จำเป็นสำหรับเธอหรอก"

"ถึงแม้ผมจะไม่เข้าใจกฎก็เถอะครับเพราะทิ้งไปแล้ว แต่ดูเหมือนผมจะเลือกตัวเองไม่ได้สินะครับ ถ้าอย่างนั้นก็หายห่วงหน่อย แล้วระบบคิดว่าภายในห้องนี้ใครเหมาะแก่บทบาทพระเอกมากสุดครับ"

ไนท์ถามขึ้นด้วยรอยยิ้มอันเจ้าเล่ห์ ในเมื่อผมไม่สามารถตัดสินใจได้ว่าใครเหมาะแก่การเป็นพระเอกมากที่สุดแล้วผมก็ไม่ได้มองคนเก่งขนาดนั้น จึงทำให้ผมใช้ทางเลือกที่ค่อนข้างจะเรียกได้ว่าโกงเลยล่ะนั่นก็คือถามระบบออกไปตรงๆเลย ส่วนระบบจะบอกไหมนั้นก็อีกเรื่องนึง

ระบบที่อยู่ในรูปร่างของเด็กผู้ชายคนหนึ่งก็ได้กวาดสายตาไปด้วยทั้งห้องก่อนที่เขาจะพูดขึ้น

"ฉันคิดว่าเธอเหมาะกับการเป็นพระเอกมากสุดนะ"

"เธอคนนั้นหรอครับ ไม่ค่อยรู้สึกแปลกใจเลยฮะ"

ไนท์มีใบหน้าเฉยๆเพราะเขานั้นก็คิดเอาไว้แล้วว่าเธอนั้นเป็นหนึ่งในตัวเลือกจากทั้ง ด้วยเรือนผมสีขาวอันเป็นเอกลักษณ์พร้อมกับใบหน้างดงามที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มอันเป็นมิตรในขณะที่จะรายล้อมไปด้วยผู้คนมากมาย ไม่ว่าจะดูยังไงนั่นมันก็รัศมีของนางเอกชัดๆ แต่ช่างน่าเสียดายที่ในตอนนี้พระเอกดันตายไปแล้วเพราะฉะนั้นจึงไม่มีนางเอก...ไนท์ที่นึกเรื่องนี้ขึ้นมาได้มันก็ทำให้เขาถามขึ้นด้วยท่าทีเป็นกังวลทันที!

"ไม่ใช่ว่าถ้าเกิดผมเลือกพระเอกได้แล้ว แล้วผมจะต้องเลือกนางเอกอีกนะ!"

"ไม่หรอก เพราะถ้าเกิดเธอเลือกพระเอกได้แล้วเดี๋ยวนางเอกจะปรากฏตัวขึ้นมาเองนะ"

ไนท์ก็ได้ถอนหายใจด้วยสีหน้าที่โล่งใจ

"อย่างนี้นี่เอง ค่อยโล่งใจหน่อย"

"แต่เธอคิดผิดนะ เพราะผู้หญิงผมสีขาวคนนั้นไม่ใช่คนที่ฉันคิดว่าเหมาะสมกับการเป็นพระเอกมากที่สุด เพราะเธอดันมีรังสีของนางเอกมากเกินกว่า 91% จึงทำให้บทบาทของพระเอกนั้นโดนลดลงไป และถ้าเกิดเลือกเธอขึ้นมาจริงๆเธอก็ไม่น่าจะรอดชีวิตอยู่ดี"

ระบบได้แก้ไขสถานการณ์อันเข้าใจผิดของไนท์จนทำให้เขาสงสัย

"แล้วใครกัน"

"ผู้หญิงคนนั้นไง ที่นั่งอยู่ตรงมุมห้องน่ะ"

ระบบได้ชี้นิ้วไปยังผู้หญิงท่าทางมืดมนคนนึงซึ่งเต็มไปด้วยท่าทีขี้อายและไม่มีใครสนใจเลยสักนิด จนทำให้ผมที่เห็นแบบนั้นขมวดคิ้ว

"ผมว่าไม่น่าจะไหวนะ ดูจากท่าทางของเธอแล้วถ้าผมเลือกเธอผมคิดว่าเธอน่าจะตายเหมือนกับคนที่แล้ว เผลอๆบางทีอาจจะตายเร็วกว่าด้วยซ้ำ"

ด้วยท่าทีอันอ่อนแอและเหมือนกับขี้แพ้ที่ไม่มีใครคบ ซึ่งภายนอกแสดงออกให้เห็นถึงความไม่มั่นใจแทบ 100% มันก็ทำให้ผมรู้เลยว่าคนแบบเธอน่าจะจัดอยู่ในหมวดหมู่ตัวร้ายมากกว่าที่จะเป็นพระเอก แต่ระบบก็ได้ส่ายหน้าไปมาด้วยรอยยิ้ม

"ดูเหมือนว่าไนท์คุงจะไม่รู้เรื่องอะไรเลยสินะ เธอรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงบอกว่ายิ่งพระเอกเป็นพวกขี้แพ้ เป็นพวกสมองไม่ปกติ หรือ เพื่อนไม่คบ ไม่ว่าจะเป็นแบบไหนก็ตามที่ไม่ได้อยู่ในด้านดีและไม่ใกล้เคียงกับคำว่าธรรมดาเลยสักนิด พวกเขามักจะเป็นพระเอกและมักจะมีชีวิตยืนยาว สาเหตุที่เป็นแบบนั้นก็มาจากการที่ชีวิตของพวกเขานั้นเคยอยู่ในจุดต่ำสุดยังไงล่ะ! แล้วเมื่อคนที่เคยอยู่ในจุดต่ำสุดได้รับโอกาสเธอคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นกันล่ะ"

"พวกเขาจะดิ้นรน"

"ใช่แล้วพวกเขาจะดิ้นรนยิ่งกว่าคนอื่นๆยังไงล่ะ! จึงทำให้วิธีการเลือกพระเอกนั้นแตกต่างกันไป แต่ยิ่งเป็นพระเอกที่ตกต่ำมากแค่ไหนพวกเขาจะยิ่งมีเปอร์เซ็นต์รอดชีวิตมากแค่นั้น เพราะฉะนั้นแล้วคนที่เหมาะสมที่สุดในตอนนี้ก็คงจะเป็นผู้หญิงคนนั้น ที่ท่าทางขี้อายไม่มีความมั่นใจไม่มีเพื่อนคบเหมือนกับเธอเลยไนท์คุง"

"ไม่เหมือนกันโว้ย! เธอโดนตีตัวออกห่างต่างหากส่วนผมก็แค่ถูกเมิน"

ไนท์ได้ตะโกนขึ้นพร้อมกับตบโต๊ะนั่นจึงดึงดูดความสนใจของทุกคนมาจดจ่ออยู่ที่เขา แต่เมื่อเห็นว่าเขาเป็นใครมันก็ทำให้ทุกคนกลับไปคุยเหมือนกับปกติเหมือนกับไม่เคยเห็นเขาอยู่ในสายตา และนั่นก็เป็นสิ่งที่พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าความสามารถพิเศษถูกเมินของเขามันทรงพลังขนาดไหนจนขนาดแม้แต่ระบบยังต้องรู้สึกตกใจ

ไนท์ก็ได้นั่งลงด้วยสีหน้าที่บูดบึ้งเล็กน้อย

"เอาน่าๆไนท์คุง อย่าโกรธฉันไปเลยนะ แล้วเธอพอจะรู้ไหมว่าทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงโดนทุกคนตีตัวออกห่างล่ะ"

"ผมไม่ได้โกรธสักหน่อย ส่วนสาเหตุที่ดูเหมือนว่าเธอโดนตีตัวออกห่าง ดูเหมือนจะมาจากลักษณะที่เธอแสดงออกมาจากภายนอก นอกเหนือจากนั้นผมก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเธอแล้ว รู้เพียงแค่ว่าเธอชื่อเอ็มม่า"

ระบบที่ฝังข้อมูลมาเรื่อยๆมันก็ทำให้เขานั้นมีสีหน้าแปลกใจ

"ดูเหมือนว่าการที่เธอมีชื่อ ดูเหมือนเธอจะไม่ใช่ตัวประกอบสินะ"

"อะไรของนายอีกเนี่ย? ทุกคนภายในห้องก็มีชื่อไม่ใช่หรอ"

"ถ้าอย่างนั้นเธอบอกฉันหน่อยสิว่าคนนั้นชื่ออะไร"

ไนท์ได้หันหน้าไปตามมือของระบบก่อนที่จะพบกับผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังคุยกับเพื่อนนั่นจึงทำให้ผมพูดขึ้น

"เขามีชื่อว่า...ว่า เขาชื่ออะไรกัน?"

ไนท์ที่พยายามนึกแทบตายแต่ก็นึกไม่ออกมันทำให้เขานั้นยิ่งสงสัยหนัก

"เห็นไหมบอกแล้ว ไม่ว่าใครก็ตามที่มีชื่อเป็นของตนเอง นั่นแสดงว่าพวกเขาจะต้องเคยออกมาปรากฏตัวภายในบทสักครั้งหนึ่ง และดูจากท่าทางของเธอแล้วถ้าเกิดไม่ใช่หนึ่งในฮาเร็มของตัวเอก ก็น่าจะเป็นนางร้าย แต่ไนท์คุงไม่ต้องไปสนใจหรอก เพราะพระเอกมันตายไปแล้วก็เลยทำให้ไม่ว่าจะเป็นนางเอกหรือตัวร้ายในตอนนี้หายไปชั่วคราว ก็เลยทำให้ไม่ว่าเธอจะเลือกใครเป็นพระเอกก็จะไม่ส่งผลต่อเนื้อเรื่องเลยสักนิด เพราะสุดท้ายแล้วเนื้อเรื่องมันก็จะปรับเปลี่ยนไปตามตัวของพระเอกอยู่ดี"

"แต่ถึงแม้ว่าจะพูดแบบนั้น ผมก็อยากจะลองสังเกตเธออยู่สักพัก"

ไนท์ยังคงไม่ตัดสินใจในทันทีซึ่งระบบก็ไม่ได้ขัดข้องอะไรและภายในเวลาไม่นานคาบเรียนก็ได้เริ่มขึ้น แน่นอนว่าไนท์ไม่ได้สนใจการเรียนเลยสักนิดในขณะที่เขาจะเดินไปนั่งเอ็มม่า และแน่นอนว่าเธอนั้นไม่รู้สึกตัวเลยสักนิดถึงแม้ว่าผมจะเล่นจ้องเธอแทบจะอยู่ในระยะเผาขนก็ตาม

และภายในตลอดทั้งวันผมก็ได้ติดตามเธอในระยะใกล้ชิดไม่ว่าเธอจะวิ่งรอบสนามแน่นอนว่ามันทำให้ผมนั้นถึงกับหมดแรงเพราะในตอนนี้ผมก็ยังคงใช้ชื่อของตัวประกอบอยู่ มันก็เลยทำให้ร่างกายของผมในตอนนี้กากยิ่งกว่าเด็ก 3 ขวบ ส่วนสาเหตุที่ผมยังคงแข็งแรงเหมือนกับคนปกติผมก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะฉะนั้นอย่าถามเพราะผมก็ตอบไม่ได้

แน่นอนว่าหลังจากที่เธอลงไปวิ่งในคาบกีฬาเป็นที่เรียบร้อย เธอก็รับประทานอาหารคนเดียวไม่สิผมด้วยอีกคนนึง และทั้งวันก็เป็นแบบนี้ต่อไปจนเลิกเรียนซึ่งมันทำให้ผมแน่ใจแล้วว่าเธอนั้นไม่มีเพื่อนคบ และในตอนนี้เธอกำลังเดินกลับบ้านคนเดียว มันทำให้ผมที่เห็นแบบนั้นตัดสินใจพูดขึ้น

"โอเคผมเลือกเธอเป็นพระเอก"

"แน่ใจแล้วใช่ไหม เพราะถ้าเกิดจะเกิดตาย ไนท์คุงก็ต้องกลับมาเริ่มใหม่นะ แต่เวลาที่ไนท์คุงเสียไปจะไม่กลับคืนมานั่นก็หมายความว่าเวลาของไนท์คุงในตอนนี้เหลือเพียงแค่ 1 วันกับอีก 7 ชั่วโมงนะ ถ้าเกิดพลาดครั้งนี้ ครั้งหน้าจะเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว"

"ไม่เป็นไรหรอก เพราะผมมั่นใจว่าผมจะเอาอยู่"

ระบบที่เห็นว่าเขามั่นใจก็ได้พยักหน้าก่อนที่เขาจะดีดนิ้วและบนหัวของเอ็มม่าก็ปรากฏชื่อของเธอที่เป็นสีดำในตอนนี้จะแปรเปลี่ยนกลายเป็นสีรุ้งจนทำให้ระบบที่เห็นเช่นนั้นแปลกใจ แต่ก็ยิ้มขึ้นมา และไนท์ก็มีท่าทีตื่นตูมขึ้นมาทันทีในขณะที่เขาจะเปลี่ยนกลับมาใช้ร่าง 2 หรือก็คือร่างของไนท์ พร้อมกับเสียงของภารกิจจะเด้งขึ้น

"ไนท์ เธอจะต้องปกป้องพระเอกจากความตายภายในระยะเวลา 24 ชั่วโมง ถ้าเกิดพระเอกตายเธอจะต้องเลือกพระเอกใหม่ ระยะเวลาที่เหลืออยู่ทั้งหมดก่อนที่ภารกิจจะเสร็จสิ้น ยังคงเหลืออยู่อีก 23:59:54 วินาที"

--ทำไมไอ้เรื่องนี้ตอน 1 มันเยอะกว่าเรื่องหลักที่เขียนกันเนี่ย