คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Only you (2) Cut Scene
ูบที่ลทั์อสิหราเปลี่ยนเป็นเว้าวอนไปอนไหน
เสิ้าำมันไม่ไ้แล้ว
เธอำไ้แ่ว่าเธอไ้แ่อบสนอไปามวามรู้สึที่แท้ริอัวเอที่อยู่ลึ้าในใ
เธอไม่อยารับรู้ว่าในอีเิเรื่อเลวร้ายอะไรึ้นมามายนทำให้
ีวิอเาับเธอเป็นั่เส้นนานที่ไม่มีทาะบรรบันไ้ลอไป
“ร่าายอเธอเป็นอัน
ันะลบรอยอผู้ายนอื่นออาร่าายอเธอให้หม
่อานี้ไปห้ามเินแบบุั้นในยั่วผู้ายอี ไปยเลิสัาับแทเทอรีน เรียมัวไปทำานใ้หนี้ับันไ้แล้ว”
มืออุ่นที่ว่าอเาเริ่มบีบเล้นเบาๆ ลไปที่เนินเนื้อนุ่มที่เ้รับมืออเา
ร่าายอเสิ้ารุ่มร้อนึ้นไปามารสัมผัสอสิหรา
“เลียเสี่มาไม่ใ่หรอ ะเอาไปไว้อยู่ใลุ้ทำไม
ไม่ลัววามสปรอันทำให้นสะอาแบบุพลอยสปรไป้วยหรือยัไ”
มือน้อยที่ถูับมัโยเอาไว้ับหัวเสาอเียนอนำลัิเล็บลไปที่เนื้อมืออัวเอ
เธอรู้สึร้อนและทรมานไปับวามปรารถนาที่สิหราำลับรรเลไปามร่าายอเธอ
ริมฝีปาน้อยที่ล่าวว่าาแันไ้เ็บปวหัวใำลััริมฝีปาอัวเอเอาไว้
หิสาวพยายามไม่ร้อรวราอรัาสิหราทั้ที่มืออุ่นอเาสัมผัสไปทุุอ่อนไหวราวับว่าายหนุ่มรู้ัร่าายอเธอีเสียยิ่ว่าัวอเธอเอเสียอี
“พอีว่าร่าายอเธอ ทำให้ันร้อนไ้ลอเวลา
ยัไม่มีผู้หินไหนับวาม้อารในร่าายอันไ้เท่าร่าายอเธอนะิ
ันั้นเธอวรทำหน้าที่แทนผู้หิเหล่านั้นไ้แล้ว
ในเมื่อันให้เวลาเธอหาเินมาใ้หนี้้อนโมาสัพัให่แล้วแู่เหมือนมันะลายเป็นอทบ้นเสียมาว่า”
สิหราเริ่มไม่อยาพูอะไรให้มาไปว่านี้แล้ว ร่าายอเามันำลัทรมานวนะลั่อยู่แล้ว
น่าแปลใที่เาทำัวเป็นฤๅษีำศีลในไร่อุ่นอยู่ไ้ั้นาน
แ่ไ้สัมผัสร่านุ่มเนียนมืออเสิ้าเ้านิเียว
วาม้อารมามายลับพวยพุ่ึ้นมานเาอยาะฟัร่านุ่มให้มหายไปในร่าายอเาเสียอนนี้เลย
ยิ่เามารับรู้ว่าร่าายอเสิ้าไม่ไ้เป็นอเานเียว
เายิ่อยาระบายวามหุหิในใที่ไม่มีทาระบายออนี้ออไป
เาะทำให้เสิ้าลืมบทรัอผู้ายนอื่นให้หมสิ้นและร่าายอเธอ้อำไ้แ่บทรัอเานเียวเท่านั้น
มือน้อยิปลายเล็บเ้าไปที่ฝ่ามืออัวเอแรึ้น
เธอพยายามไม่ร้ออ้อนว่าอให้เา่วยบรรเทาอาารรุ่มร้อนที่ำลัเริ่มเพิ่มสูึ้น
ริมฝีปานุ่มเม้มเ้าหาันและไม่ยอมร้อราออมาอย่าที่ใอสิหราอยาไ้ยิน
เาอยาไ้ยินเสียอนามารน้อยร้อทรมานาวามปรารถนาที่เราบรรสร้าับร่าายอเธอ
“ลอูันนะว่าเธอะทนทรมานไม่ร้ออ้อนวอนันไ้อีนานแ่ไหน
อย่าาใายไปเสีย่อนล่ะ
ันยัอยาใ้ร่าายอเธอไปใหุ้้มับเินหลายร้อยล้านที่ทุ่มลไปเสียหน่อย”
“อย่าสัมผัสเสี่ อย่าทำร้ายเสี่แบบนี้...ฮือ...ฮือ...เสี่ทรมาน
ใร็ไ้่วยเสี่้วย”
น้ำาอเสิ้าไหลออมา้วยวามทรมานาวามพิศวาสที่สิหรา่อมันึ้นสำเร็แล้ว
“่วยเสี่้วย อย่าทรมานเสี่เลยนะะ” ร่าายอเสี่ำลัะไปถึุระเบิในวามรัแล้ว
“เรียื่ออันให้ถู้อ่อน ไม่ั้นันะทรมานเธอ่อไป”
วามอทนอสิหราเหมือนะหมแล้วเ่นัน
เาแอบปลเ็มัที่รัมือน้อยทั้สอ้าออาหัวเีย เาอยาให้มือน้อยอหิสาวโอบอไปรอบัวอเาในยามที่เารัเธอ
หิสาวไม่เหลือสิที่ะเือนให้เธอรู้ว่าหลัวามสุบล
เธอะ้อละอายและทุ์ใมา อนนี้เธอ้อารให้เ้าเิมเ็มร่าายอเธอ
“พี่ไทเอร์า...่วยเสี่นะะ
พี่ไทเอร์า...ทำให้เสี่มีวามสุเถอะนะะ”
แ่ไ้ยินเสิ้าเรียื่อและอ้อนวอนเาเ้าหน่อย
วามอทนอลั้นอสิหราทลายลไป
“พี่ไทเอร์า...เสี่เ็บนะะ อย่ารุนแรับเสี่นะะ”
เสิ้าร้ออ้อนวอนเาให้เบาวามแราารรัเธอลหน่อย แม้ว่าะเยมีอะไรับายหนุ่มไปแล้ว็ามแ่นั้นเป็นเหุาร์เมื่อสอปี่อน
และภาพสาวเพลย์บอยถูสร้าึ้นให้ัวเอเ้มแ็
เธอรู้ีว่าผู้ายนแรอเธอเลียเธอมามายนาไหน
“เธอเป็นนัแม่มใ้ไหม
ันะทำให้เธอทรมานนายาออันเลย”
สิหราเหมือนะไม่ไ้ยินเสียร้ออให้เาบรรเทาอาาร้อารในร่าายอหิสาวเอาเสียเลย นในวินาทีที่วามสุเินทามาถึ
เสิ้าไ้แ่ร้อราออมานสุเสียาวามสุที่รุนแรเินนับไหว
ร่าายอเธอเหมือนะมหายไปในร่าายอายหนุ่ม
เธอหลับาลหมเรี่ยวแรและนอนัวอ่อนอยู่ในอ้อมออสิหรา
ายหนุ่มอร่าบอบบาสมส่วนที่หลับสนิทไปแล้วในอ้อมออเา วาม้อารมามายยัเิึ้น ายหนุ่มลายเป็นฝ่ายที่้อทรมานเสียเอ
มืออุ่นอเาอร่าเปลือยเปล่าเอาไว้แนบแน่นในอ้อมอและพึมพำับัวเอออมา
“เสี่...นามารน้อยอพี่ไทเอร์ เราโหอะไรพี่เอาไว้
พี่ะทำโทษเราให้ายาออพี่เลย”
……………………..
ู่นี้ยิ่แสออว่าเลียันมาแ่ไหน
ารัยิ่ร้อนแรนนเียนฟินสลบไป้าหนึ่เลย
เนื่อาาหวานหนัหน่วอสอนนี้ลในเ็ีไม่ไ้
เี๋ยวไรท์ะไ้ินแบรน์นะะ
รออ่านใน EBOOK ันไปนะะ
เี๋ยวเิมพลัานเสร็ะลับมา่อให้ยามบ่าย
เริ่ม้วยุเสน่หาที่อนนี้เียนบไปแล้ว 2 เล่ม า 5 เล่มนะะ
ความคิดเห็น