คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : Forever be yours
(Bie)
วันนี้ผมนัดภาพฟ้ามาเพื่อพูดคุยเรื่องสำคัญของเราสองคน แน่นอน ว่าผมนัดเธอมาเพื่อบอกเลิก
"บี้ ฟ้ามาแล้ว ขอโทษที่ให้รอนะ"
"ไม่เป็นไรๆ"
"แล้ว บี้นัดฟ้ามามีอะไรหรอ จะขอฟ้าแต่งงานหรอ ฟ้ายังไม่พร้อมนะ 55"
"ฟ้า"ผมมองหน้าภาพฟ้าด้วยสีหน้ารู้สึกผิด"บี้ขอโทษ"
"ขอโทษเรื่องอะไร"
"ฟ้า บี้ว่าเราคงต้องพอแค่นี้แหละ"
"ฟ้าไม่ตลกเลยนะ บี้ไม่ได้ล้อเล่นใช่มั้ย บอกฟ้าสิ"
"บี้ขอโทษจริงๆ"
"ทำไมอ่ะบี้ ฟ้าผิดตรงไหน ฟ้าไม่ดีตรงไหน"
"ไม่ฟ้า ฟ้าไม่ผิด บี้เลวเอง"
"งั้นไม่ไปได้มั้ย"
"ถึงบี้จะยังอยู่ อะไรๆมันก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว"
ภาพของหญิงสาวตรงหน้าผมที่กำลังร้องไห้ ทำให้ผมตัดสินใจที่จะพูดบอกลา
"บี้ขอโทษ ไปก่อนนะ"
"บี้มีคนอื่นใช่มั่ย"ภาพฟ้ามองหน้าผมอย่างคาดคั้น"ตอบฟ้าสิ ตอบฟ้า"
"บี้ขอโทษ บี้รักเค้าไปแล้ว"
"ใคร"
"บี้ขอโทษ ขอโทษจริงๆ"
เสียงที่ร้องไห้ยังคงดังให้ได้ยินอยู่เรื่อยๆ แต่ผมก็เลือกที่จะเดินออกไป
"ลาก่อนนะ ฟ้า"
~ตืด ตืด~
"สวัสดีครับที่รัก"
'ใครเป็นที่รักของมึงกัน'
"ก็พี่ไง เออพี่ ผมเลิกกับฟ้าแล้วนะ"
'แล้วเป็นไงบ้าง โอเคมั้ย'
"ผมอ่ะโอ แต่ฟ้าอ่ะไม่รู้"
'เหรอ แล้วตอนนี้อยุ่ไหนอ่ะ'
"อยู่ที่xxxอ่ะ แล้วพี่ล่ะ"
'เหมือนกันๆ งั้นเดี๋ยวเจอกัน'
"ได้ๆ"
ผมรอ'ที่รัก'ของผมเพียงชั่วครู่ก่อนที่ผมจะเห็นเขาเดินมาแต่ไกล
"เป็นไงบ้าง"
"ก็โอ"เขาตอบเสียงเรียบๆ
"ว่าแต่ ในเมื่อผมเลิกกับฟ้าแล้ว เรื่องของเราอ่ะ ว่าไงครับ"
"แล้วแต่ดิ"ร่างบางตรงหน้ายิ้มอย่างเขินอาย
"งั้น พี่เป็นแฟนผมแล้วนะ หรือว่าจะเป็นมากกว่านั้นหล่ะ"ผมยิ้มอย่างกรุ้มกริ่ม
"บ้า"ร่างบางตรงหน้าดันผมเบาๆอย่างเขินอาย ทำให้ผมหัวเราะออกมาเบาๆแล้วกระซิบในหูของร่างตรงหน้าว่า
"ผมเป็นของพี่แล้วนะ"
ร่างตรงหน้ายังคงยิ้มอย่างเขินอายเหมือนเดิม ผมยิ้มหัวเราะอย่างแช่มชื่น มองดูร่างตรงหน้า ผมเองก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เหมือนกันที่ผมเริ่มหลงรักคนคนนี้ รู้เพียงแค่ว่าผมยอมทำทุกทุกอย่างเพื่อให้คนคนนี้อยู่กับผมตลอดไป
"มองอะไรล่ะ"ร่างบางตรงหน้ามองผมแบบเหวี่ยงๆ แต่ยังไงก็ตามก็ยังน่ารักอยู่ดี ผมโอบกอดเขาอยู่ด้านหลัง แต่ด็ถูกขัดด้วยเสียงใสที่แลดูตกใจน่าดู
"บี้ พี่พิช"
เสียงของภาพฟ้าฟังดูทั้งอึ้ง เศร้า และเสียใจไปพร้อมๆกัน เราสองคนมองหน้ากันเพราะไม่รู้จะทำอย่างไรดี
"บี้คะ พี่พิชคือคนคนนั้นใช่มั้ยคะ"ฟ้ามองหน้าผมอย่างคาดคั้น"ใช่มั้ยคะ ใช่มั้ย ตอบฟ้าสิ ใช่มั้ย"
"ใช่"ผมตัดบทสั้นๆ
"งั้นขอให้โชคดีนะคะ"
ภาพฟ้าค่อยๆเดินออกไปจากเราทั้งสองคน เราสองคนมองหน้ากันอย่างเงียบๆ
"สงสารเค้าเนาะ"พี่พิชพูดกับผม"ทำไมกูรู้สึกเหมือนกูแย่งมึงมาจากฟ้าเลยว่ะ"
"ไม่หรอกครับ ผมมาเอง"
"เออๆ กูจะพยายามเชื่อล่ะกัน"
"ว่าแต่"ผมพูดเสียงเจ้าเล่ห์"ทำไมเราพูดกันแบบนี้ล่ะ ดูโคตรห่างเหินเลย เราเปลี่ยนวิธีเรียกกันดีกว่ามั้ย"
"แล้วแต่เหอะ"
"งั้นต่อไปนี้บี้จะเรียกตัวเองว่าบี้ เรียกพิชว่าพิช ส่วนพิชก็แทนตัวเองว่าพิช แทนบี้ว่าบี้"
"ต่างกันมากกกกกก"
"ก็นิดหน่อยนะ แล้ว ตกลงมั้ย"
"แล้วแต่บี้เลย"
ผมหัวเราะเบาๆร่างตรงหน้าแล้วกระซิบที่หูของเขาว่า
"I promise I will forever be yours"
Talk//มาอัพรับตอนจบซีรีย์เลย แต่ฟิคเรายังไม่จบนะ(ไม่รู้จะยังมีคนอ่านมั้ยนะ) ซีรีย์เค้าจบกันแบบหน่วงๆ เลยจัดหวานๆมาให้ ยังไงก็ฝากเมนต์ฝากตามกันด้วยนะคะ
ความคิดเห็น