ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [BiePchy]It's only us รักนี้มีแค่เรา

    ลำดับตอนที่ #11 : Do you feel?

    • อัปเดตล่าสุด 26 ก.พ. 58


    (Pchy)

    "ดื้อแบบเนี้ย ต้องลงโทษยาวซะแล้ว"

    "เราจบกันไปแล้วนะ"

    "ใครจบกับพี่"มันหอมแก้มผม"ผมไม่จบนะ"

    "มึงต้องการอะไรกันแน่"น้ำตาของผมเริ่มคลอเบ้า"มึงเห็นกูเป็นอะไรกันแน่ว่ะ"

    "พี่พิช"มันพูดตัดบท"กลับไปเคลียร์กันที่บ้านดีกว่า"

    ผมพยักหน้ารับเบาๆแล้วเดินไปที่รถของตัวเอง เราต่างคนต่างขับรถไปยังจุดหมายปลายทาง ตลอดทางผมเต็มไปด้วยความคิดต่างๆนาๆ

    "พี่โอเคใช่มั้ย"

    "คิดว่าไงล่ะ"

    เราต่างคนต่างเงียบ ผมมองหน้ามันเหมือนต้องการคำตอบ

    "ต้องการอะไรกันแน่"

    "..."มันเงียบ

    "ต้องการอะไรจากกูกันแน่"

    "..."มันก็ยังคงเงียบเหมือนเดิม แววตาของมันแลดูแข็ง แต่ก็อ่อนไหวไปในครั้งเดียวกัน

    "กูถามก็ตอบดิว่ะ"ผมเริ่มหมดความอดทน

    "..."

    "ถ้ามึงไม่ตอบกุจะไปละนะ"

    "เดี๋ยว"

    "ตกลงว่าไง"

    "ผมไม่รู้"

    "ไม่รู้เหรอ ตอบง่ายดีเนาะ"

    "ผมไม่รู้จริงๆ"

    "งั้นมึงไม่ต้องตอบคำถามกุแค่พยักหน้าก็พอ"

    มันพยังหน้ารับ

    "มึงเป็นแฟนกับภาพฟ้าใช่มั้ย"

    มันพยักหน้า

    "มึงรักเขาใช่มั่ย"

    แววตาของมันกระตุกวูบนึง ก่อนที่มันจะพูดออกมา"ผมไม่รู้"

    "มึงอยากให้กูอยู่กับมึงใช่มั้ย"

    มันพยักหน้า แต่เสียงของผมเริ่มสั่นคลอ

    "แล้วมึงเคยคิดที่จะรักกูบ้างมั้ย"

    มันเดินเข้ามากอดผม แล้วค่อยประกบปากกับผมแต่ผมเลือกที่จะเม้มปากหนี

    "ตอบคำถามกูมาก่อน"

    "ผมเดาว่าถ้าผมตอบว่าไม่พี่ก็คงไปจากผม"ประโยคของมันทำให้น้ำตาของผมค่อยๆหยดออกมา หมายความว่าไม่ใช่มั้ย"ใช่มั้ยครับ"

    "คงงั้นมั้ง"

    "ผมไม่ได้รักพี่"มันหยุดไป น้ำตาของผมไหลออกมาไม่หยุด ผมตัดสินใจที่จะเดินออกไปจากห้อง

    "งั้น กูไปก่อนนะ"ผมมองหน้ามันอีกครั้งนึง ใบหน้าของคนที่ทำร้ายผมเสมอ แต่ก็เป็นใบหน้าของคนที่ทำให้ผม'รัก'

    มันวิ่งถลาเข้ามากอดผม"ฟังผมก่อนนะ อย่าไปนะ"มันพูดกับผม"ผมไม่รู้สิ ผมรู้แค่ว่าผมต้องการพี่ พี่จะไปจากผมไม่ได้"

    "แล้วมึงจะให้กูอยู่ตรงนี้ในฐานะอะไร เมียน้อย เซกส์เฟรนด์ หรือของตายที่มึงอยากจะเอาเมื่อไหร่ก็เอา ทิ้งเมื่อไหร่ก็ทิ้ง"ผมเริ่มทนไม่ไหวกับคำพูดของมัน น้ำตาของผมรินไหลออกมา"ปล่อยกูไปเถอะ กูขอร้อง ปล่อยกู"

    มันเอื้อมมือมากอดผมให้แน่นขึ้นกว่าเดิม ผมพยายามที่จะเดินหนีแต่ก็ไม่ได้

    "ผมต้องการพี่จริงๆนะ"

    "พอ ไม่เอาแล้ว กูไม่เอาแล้ว กูไม่ไหวแล้ว"

    "งั้นถ้าผมเลิกกับฟ้า พี่จะอยู่ต่อมั้ย"

    "ไหนมึงบอกว่ามึงไม่ได้รักกูไงล่ะ"

    "ผมไม่รู้ ผมแค่ขาดพี่ไม่ได้จริงๆ"

    "แล้วมึงขาดฟ้าได้หรอ"

    "คงใช่"

    "แล้วแต่มึงละกัน"

    "แล้วพี่จะไปไหม"

    "แล้วมึงจะให้กูอยู่ทำไมล่ะ"

    "พี่พิช ถ้าผมเคลียร์กับฟ้าจบแล้ว เป็นแฟนกับผมนะ ผมสัญญาว่าผมจะไม่ทำให้พี่ต้องเจ็บแบบนี้อีก"

    "ทั้งๆที่มึงไม่ได้รักกูเนี่ยนะ"

    "ผมไม่รู้ ผมไม่รู้จริงๆ"

    "แค่ความรู้สึกตัวเองมึงยังไม่รู้เลย ถ้าเกิดว่ามึงเกิดรู้ว่ารักฟ้าขึ้นมา กุไม่เจ็บไปใหญ่หรอวะ"

    "ผมขอโอกาสนะพี่ ผมจะทำมันให้ดีที่สุด นะพี่นะ"

    "งั้นกูจะลองเชื่อใจมึงสักครั้งแล้วกัน"ผมมองหน้ามันด้วยสีหน้าเปื้อนยิ้ม"หวังว่ามึงคงจะไม่ทำให้กูเสียใจนะ"

    Talk//มาต่อแล้วนะคะ ถ้าใครชอบไม่ชอบ อินไม่อิน ฟินไม่ฟิน ก็ฝากทุกคนช่วยคอมเมนต์ให้เราด้วยนะคะ หวังว่าทุกคนจะชอบค่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×