ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักใสใส ของนายกับฉัน

    ลำดับตอนที่ #5 : ตอนจบ.....

    • อัปเดตล่าสุด 24 ต.ค. 48


    “ ทำไมนะ ทำไมไม่เป็นนายที่โทรมาหาฉัน อีตาบ้า… ” ฉันพูดแล้วนอนหลับไปโดยไม่รู้ตัว



    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



    …เช้าวันรุ่งขึ้น…..



    “ แม่ค่ะ หนูไปก่อนนะค่ะ ” ฉันพูด ซึ่งตอนนี้ฉันก็กำลังจะไปตามนัดของพี่โอม



    “ จ๊ะ ” แม่ตอบกลับ



    เมื่อฉันมาถึง……………..



    “ พี่โอมค่ะ “ ฉันเรียกพี่โอมที่กำลังนั่งรอฉันอยู่



    “ อ้าว…มาแล้วหรอ ” พี่โอมพูด พลางยิ้มให้กับฉัน



    “ ค่ะ ” ฉันบอก พร้อมกับนั่งลงบนเก้าอี้



    “ เอ่อ พี่โอมเรียกน้ำค้าง มามีธุระอะไรหรือปล่าวค่ะ ” ฉันถาม



    “ มีซิจ๊ะ อ่ะดื่มน้ำก่อนนะ ” พี่โอมพูด แล้วยื่นแก้วน้ำให้กับฉัน



    “ คือ……อีก 2 อาทิตย์ พี่จะต้องไปอเมริกา ” พี่โอมบอก ฉันตกใจมาก



    “ ท…ทำ..ทำไมพี่โอม…. ” ฉันพูดไม่ออกซักเท่าไร



    “ พี่ต้องไปเรียนต่อน่ะ พี่ก็เลยอยากจะนัดน้ำค้างมา ” พี่โอมพูดต่อ สีหน้าดูเศร้าลงมาก



    “ พี่โอมค่ะ ร่าเริงหน่อยสิค่ะ ” ฉันปลอบพี่โอม



    “ อืม…. ” พี่โอมตอบกลับแล้วยิ้ม



    “ อาร์ต….ไปดูหนังเรื่องนั้นต่อดีไหม ” เสียงหนึ่งดังขึ้น



    “ เอ่อ…ไม่ดีกว่า “ เสียงอีกเสียงที่คุ้นหูดังขึ้น ฉันหันไปมองทางต้นเสียง



    “ อาร์ต ” ฉันอุทาน แล้วมองไปทางผู้หญิงอีกคนที่ตามมา



    “ อ้าว อาร์ตนี่นา มานั่งก่อนซิ ” พี่โอมทัก อาร์ตหันมามองฉัน เราสบตากันเล็กน้อย แล้วฉันก็หันไปอีกทาง



    “ พี่โอมมาทำอะไรหรอครับ ” อาร์ตถาม



    “ อ๋อ คือพี่นัดน้ำค้างมาทานข้าวน่ะ ” พี่โอมตอบ



    “ เอ่อ พี่โอมค่ะ เดี๋ยวน้ำค้างขอตัวไปเข้าห้องน้ำหน่อยนะค่ะ ” ฉันบอก แล้วเดินไปทันที



    “ เอ่อ พี่โอมผมก็ขอไปด้วยนะครับ ” อาร์ตบอกแล้วรีบวิ่งตามไป



    “ เดี๋ยวซิ ” อาร์ตพูด แล้วจับข้อมือของฉันไว้



    “ อะไรอีกล่ะ ” ฉันถามอย่างอารมณ์ไม่ดี



    “ เธอน่ะเป็นอะไร ” อาร์ตถามด้วยความเป็นห่วง



    “ ก็เป็นเพราะนายแหละ ” ฉันเผลอพูดออกไปอย่างไม่รู้ตัว



    “ ….อ…เอ่อ……………. ” ฉันดู งง เล็กน้อย



    “ ป..ปล่าวไม่มีอะไร ” ฉันบอก แล้วเดินละออกไป



    “ เอ่อ  เดี๋ยว………. ” อาร์ตเรียกฉันอีกครั้ง



    “ มีอะไร ” ฉันถามอีก แล้วหลบหน้า



    “ คือเธอ…………………………. ” อาร์ตกำลังจะถาม…..



    “ ติ๊ด ติด ติ๊ด…. ” เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น



    “ เอ่อ ค่ะค่ะพี่โอม จะรีบกลับไปค่ะ ” ฉันพูดแล้ววางสาย



    “ ฉันต้องไปแล้วนะ ” ฉันบอกกับอาร์ต



    “ หวานกันดีจังเลยนะ ” อาร์ตพูด สีหน้าของเขาดูเครียดๆ เหมือนจะแหย่ฉัน แน่นอนฉันไม่ยอมแน่



    “ นายก็เหมือนกันแหละ ควงแฟนใหม่อีกแล้วใช่ไหมล่ะ ” ฉันบอกขึ้นบ้าง



    “ เขาไม่ใช่แฟนฉันนะ ” อาร์ตแย้งขึ้น



    “ แล้วมาบอกฉันทำไม ” ฉันถาม อาร์ตไม่ตอบ ฉันจึงเดินออกไป…..



    หลังจากนั้นฉันก็ไม่ได้เจออาร์ตอีกเลย จนกระทั่งวันที่ฉันไปส่งพี่โอมที่สนามบิน………



    “ พี่มีเรื่องจะบอก น้ำค้างก่อนที่พี่จะไป ” พี่โอมบอก



    “ มีอะไรหรอค่ะ พี่โอม ” ฉันถาม



    “ อีก 2 ปีพี่จะกลับมา คือพี่จะขอหมั้นกับน้ำค้างไว้ก่อน จะได้ไหม ” พี่โอมถามฉัน หน้าแดงขึ้น



    “ เอ่อ…………. ” ฉันไม่รู้จะตอบว่าอย่างไรดี…



    “ น้ำค้างไม่ต้องรีบหรอกนะ ” พี่โอมบอกอย่างใจดี



    “ พี่โอม น้ำค้างขอโทษนะค่ะ ” ฉันบอก



    “ ………………………. ” พี่โอมไม่ตอบกลับมา



    “ คือ น้ำค้าง….ไม่ได้รักพี่โอม ” ฉันบอกออกไป



    “ พี่เข้าใจ ” พี่โอมบอก แล้วพยักหน้า



    “ เอ่อ……. ” ฉันพูดขัดๆ



    “ พี่รักน้ำค้างนะ ” พี่โอมบอก



    “ ค่ะ ” ฉันตอบกลับ



    “ แต่ในฐานะ น้องสาว ” พี่โอมพูดแล้วยิ้ม  ฉันรู้สึกดีใจที่พี่โอมคิดอย่างนั้น



    “ รออีกซัก 5 นาที ” พี่โอมบอก ฉันรู้สึก งง งง



    “ น้ำค้างงง ” เสียงหนึ่งตะโกนขึ้น



    “ รู้สึกว่าจะมาเร็วนะ ” พี่โอมบอก



    “ พี่ไปก่อนนะ “ พี่โอมพูด แล้วเดินขึ้นไปบนเครื่องบิน



    “ อาร์ต นายมาได้ยังไงน่ะ ” ฉันถาม



    “ ก็มาหาเธอไง ” อาร์ตบอก แล้วปาดเหงื่อบนใบหน้า



    “ ตอบไม่ตรงคำถามซะหน่อย ” ฉันบอก



    “ เอ่อ น้ำค้างฉันรู้นะ ว่าเธอไม่ได้รักฉันแต่ยังไงก่อนที่เธอจะไปฉันมีเรื่องจะบอกเธอ ” อาร์ตพูด



    “ อะไร…. ” ฉันถาม แล้วรู้สึก งง งง



    “ ฉันรักเธอ “ อาร์ตบอก



    “ อ…อะไร…นะ ” ฉันถามอีกครั้ง อย่างไม่เชื่อหูของตัวเอง



    “ ฉันรักเธอไงเล่า ” อาร์ตตะโกนทั่วสนามบิน



    “ เอ่อ………. ” ฉันหน้าแดงระเรื่อ



    “ งั้นก็ขอให้เธอโชคดีนะ ลาก่อน ” อาร์ตบอกอย่างเศร้าๆ



    “ ไปไหน ฉันไม่ได้ไปไหนซะหน่อย  ” ฉันบอก



    “ อ้าว ก็เธอจะไปอเมริกาไม่ใช่หรอ ” อาร์ตถาม



    “ ไม่ได้ไปซะหน่อย พี่โอมไปต่างหาก ” ฉันบอก



    “ เอ่อ……โดนหลอกแล้วเรา ” อาร์ตคิด



    “ ฉันดีใจนะ ” ฉันพูด



    “ หืมม ” อาร์ต งง



    “ ที่นายรักฉัน……….. ” ฉันบอก



    “ อืม เธอดีใจน่ะก็ดีแล้ว ถึงฉันจะเสียใจก็เถอะ ” อาร์ตบอก แล้วหันหลัง



    “ ……….. ” ฉันไม่ตอบ



    “ เธอรักพี่โอมซินะ ” อาร์ตถาม เสียงสั่น



    “ อืม รักซิ ” ฉันบอก อาร์ตพยักหน้าเล็กน้อย



    “ แต่ในฐานะ พี่ชาย ” ฉันบอก อาร์ตหันกลับมา



    “ งั้นคนที่เธอรัก……….. ” ฉันพูด



    “ อืม…คนที่ฉันรักก็ นาย นายอาร์ต ” ฉันบอก แล้วโผเข้ากอดอาร์ต



    “ ฉันก็รักเธอ ” อาร์ตตอบกลับ แล้วหอมแก้มฉัน…..



    ต่อจากนี้ไปนายคือคนที่ฉันรักมากที่สุดนะ นายอาร์ต จำไว้…..ฉันรักนาย……….



    แสดงความคิดเห็นหน่อยนะ ขอบใจจ้า ^^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×