ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : การปฎิเสธความรัก....
“ นั่นสินะ
สำหรับฉัน หวานอยู่แล้ว ” ฉันก็เลยตอบกลับไปแล้วรีบมาหาพี่โอมที่รอฉันอยู่
“ รอนานไหมค่ะ พี่โอม ” ฉัน พูดพร้อมกับเดินควงแขนไปกับพี่โอม ^ - ^
“ เอ่อ .. ” โอ๋ พยายามจะพูดกับอาร์ต
“ อ้าว โอ๋มีอะไรหรอ ” อาร์ต พูดแล้วหันหน้ามาทางโอ๋
“ คือ เรามีเรื่องอยากจะบอกกับเธอ . ” โอ๋ พูดอย่างไม่ค่อยกล้าเท่าไร
“ หืม .มีอะไรหรือปล่าว ” อาร์ต พูดแล้วเกาหัว
“ คือ ฉัน..ร . ” โอ๋ พูดตะกุกตะกัก
“ อะไรเหรอ . ” อาร์ต ถามด้วยความสงสัย
“ คือ ร .เราไปทานข้าวด้วยกันไหม ” โอ๋ พูดแล้วยิ้มออกมา ^ - ^
“ อ่อ ก็..เอาสิ..ไป  ” อาร์ต พูดแล้วทั้งสองก็ไปทาข้าวด้วย ระหว่างทางผ่านโรงอาหาร คู่ของฉันกับพี่โอม ก็ได้ไปเจอคู่ของนายอาร์ตกับโอ๋ บ้าง
“ ไง อาร์ต..เสน่ห์แรงไม่เบานะ ” พี่โอมกระซิบข้างๆหูของอาร์ต
“ ยังไงก็สู้พี่ไม่ได้หรอกครับ ” อาร์ต พูดเหมือนอารมย์เสีย แล้วหันไปพูดกับโอ๋
“ โอ๋ เราไปกันเถอะ . ” อาร์ต พูดแล้วเดินนำโอ๋ไป
“ อ๊ะ เอ่อ น้ำค้างฉันไปก่อนนะ ” โอ๋ พูดแล้วรีบวิ่งตามอาร์ตไป
“ งั้นเราก็ไปกันบ้างเถอะนะ ” พี่โอมพูด
เวลาผ่านไป ฉันกับพี่โอมสนิทกันมากขึ้น ส่วนนายอาร์ตและโอ๋ก็ดูสนิทกันดี เดี๋ยวนี้ฉันก็ไม่ค่อยได้คุยน่าจะเรียกว่าทะเลาะกันมากกว่า บางทีฉันก็ รู้สึกเหงาๆ และรู้สึกแปลกๆ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เย็นวันนี้ ฉันเป็นเวรฉันก็เลยต้องกลับบ้านเป็นคนสุดท้าย
“ เฮ้อ..ยังไงวันนี้ก็ต้องกลับบ้านคนสุดท้ายอีกแล้วเรา เฮ้อ ” ฉันรำพึงกับตัวเอง แต่ก็รีบทำเวรจนเสร็จ O . O
“ คือ อาร์ตฉันมีเรื่องอยากจะบอกนาย ” เสียงใครคนหนึ่งพูด
“ อะไรล่ะ..โอ๋ ” เสียงอีกคนพูดอีกเช่นกัน
“ ใครคุยกันน่ะ แอบไปดูดีกว่าเรา . ” ฉันพูดแล้วชะเง้อหน้าไปดูทางเสียงนั้น ซึ่งอยู่หลังห้องเรียนของฉันเอง
“ นั่น.มัน .อาร์ตกับโอ๋ นี่นา ” ฉัน พูดแล้วตั้งใจฟังต่อไป ( อยากรู้มากไปปล่าว นางเอกเรา ) ( แล้วใครเป็นคนเขียนล่ะ ) ( อ่ะ ค่ะๆ จะตั้งใจเขียนค่ะคุณนางเอก )
“ ในช่วงเวลาที่ผ่านมา ฉัน .ฉันร .รักนาย ” โอ๋ตะโกนออกมา F . F
“ โอ๋ . ” อาร์ตก็ดูเหมือนตกใจ
“  แล้วนายล่ะ .นายคิดยังไงกับฉัน ” โอ๋ พูดออกมา
“ คือ . ” อาร์ต กำลังจะพูดแต่แล้วจังหวะที่ฉันแอบดูอยู่นั้นเองก็
“ น้ำค้าง มาทำอะไรที่นี่ครับ ” เสียงชายคนหนึ่งพูดจากข้างหลังของฉัน
“ พ..พี่โอม ” ใช่แล้วค่ะ คนนั้นคือพี่โอมนั่นเอง
“ เอ่อ..คือ น้ำค้างเป็นเวรน่ะค่ะ ก็เลย .. ” ฉันออกไปพูด กับพี่โอมด้านนอกเพราะกลัวว่าเดี๋ยวพวกอาร์ตจะรู้ว่าฉันแอบฟัง
“ ฉันขอโทษนะโอ๋ . ” อาร์ต พูดน้ำตาของโอ๋เริ่มไหล
“ ฉันรักเธอไม่ได้ ” อาร์ต พูดออกมาน้ำตาของโอ๋ไหลนอง T T
“ ทำไมล่ะ ทำไม.. ” โอ๋ พูดแล้วดึงคอเสื้อของอาร์ต (โมโหขนาดนั้นเชียวแหะ)
“ เพราะว่า ฉันมีคนที่ฉันชอบอยู่แล้ว ” อาร์ต พูดท่าทีของเขาดูจริงจังมากเลยทีเดียว
“ ใคร .ใครล่ะ . ” โอ๋ พูดแล้วหันหน้ามามองทั้งน้ำตา
“ น้ำค้าง .น้ำค้างคือคนที่ฉันรัก ” อาร์ต พูดแล้วก้มหน้าลง V . V
“ เฮ้อ..กว่าพี่โอมจะไปได้ แอบฟังต่อดีกว่าเรา ” ฉัน ที่พึ่งคุยกับพี่โอมเมื่อกี้เสร็จก็เดินมาแอบฟังต่อ
“ ฮืออ ..ฮือออ ” เสียงร้องไห้ของโอ๋ดังขึ้น Y . Y
“ เสียงร้องไห้ของโอ๋นี่นา ” ฉันคิดในใจแล้วชะเง้อหน้าไปมอง และแล้วภาพฉันเห็นก็คือ โอ๋ โผเข้ากอดอาร์ตแน่น พร้อมกับประทับริมฝีปากให้กับอาร์ต
“ โอ๋..คงดีใจมากสินะที่อาร์ตตอบรับรักเขา ” ฉันคิดในใจ
“ ก็แน่ล่ะ..ก็เขาคบกันมาตั้งนี่ ” ฉันคิดแล้วเริ่มร้องไห้ ทำไม..ทำไมล่ะ ทำไมฉันถึงต้องร้องไห้ด้วยนะ เขาจะเป็นแฟนกันก็ดีแล้วนี่นา
ฉันพูดแล้ววิ่งหนีออกจากที่ตรงนั้นให้เร็วที่สุด .
“ โอ๋ เธอ ” อาร์ตพูดแล้วดึงตัวของโอ๋ออก
“ ขอโทษนะอาร์ต . ” โอ๋พูดแล้วเริ่มหยุดร้องไห้
“ อือ ” อาร์ตตอบกลับอย่างใจเย็น
ทางบ้านของ น้ำค้าง ..
“ ลูก มาทานข้าวได้แล้วนะจ๊ะ ” แม่เรียกฉันที่ยังอยู่บนห้องนอน
“ ค่ะ . ” ฉันพูดแล้วเดินลงมา
“ เป็นอะไรหรือปล่าว..ลูก . ” แม่ถามอย่างเป็นห่วง
“ ปล่าวค่ะ..แม่ . ” ฉันตอบกลับ แล้วรับประทานอาหารเย็น
“ อิ่มแล้วค่ะ . ” ฉันพูด
“ กินนิดเดียวเองนะลูก . ”  แม่พูด
“ ไม่เป็นไรค่ะ..หนูอิ่มแล้ว ” ฉันพูดแล้วยิ้ม พร้อมกับเดินขึ้นไปยังห้องนอนของตัวเอง
“ เฮ้อ นายอาร์ต ทำไมนะ..ทำไม..ฉันถึงรู้สึกแปลกๆกับนาย ” ฉันคิดอย่างหมกหมุ่น
“ นาย..ชอบโอ๋ก็ดีแล้วนี่นา . ” ฉันพูดแล้วน้ำใสๆ ก็เริ่มไหล Y Y
“ ติ๊ด..ต๊ด .ติ๊ด .ต็ด ” เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น ฉันรีบปาดน้ำตาของตัวเอง แล้วรีบไปรับโทรศัพท์ทันที
“ ฮัลโหล . ” ฉันพูดแล้วปาดน้ำตาที่ยังเหลืออยู่เล็กน้อยออก
“ ฮัลโหล .น้ำค้างหรือปล่าว ” เสียงชายคนหนึ่งพูด
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ติดตามอ่านในตอนหน้านะค่ะ ช่วยเม้นหน่อยนะ ^ - 6
“ รอนานไหมค่ะ พี่โอม ” ฉัน พูดพร้อมกับเดินควงแขนไปกับพี่โอม ^ - ^
“ เอ่อ .. ” โอ๋ พยายามจะพูดกับอาร์ต
“ อ้าว โอ๋มีอะไรหรอ ” อาร์ต พูดแล้วหันหน้ามาทางโอ๋
“ คือ เรามีเรื่องอยากจะบอกกับเธอ . ” โอ๋ พูดอย่างไม่ค่อยกล้าเท่าไร
“ หืม .มีอะไรหรือปล่าว ” อาร์ต พูดแล้วเกาหัว
“ คือ ฉัน..ร . ” โอ๋ พูดตะกุกตะกัก
“ อะไรเหรอ . ” อาร์ต ถามด้วยความสงสัย
“ คือ ร .เราไปทานข้าวด้วยกันไหม ” โอ๋ พูดแล้วยิ้มออกมา ^ - ^
“ อ่อ ก็..เอาสิ..ไป  ” อาร์ต พูดแล้วทั้งสองก็ไปทาข้าวด้วย ระหว่างทางผ่านโรงอาหาร คู่ของฉันกับพี่โอม ก็ได้ไปเจอคู่ของนายอาร์ตกับโอ๋ บ้าง
“ ไง อาร์ต..เสน่ห์แรงไม่เบานะ ” พี่โอมกระซิบข้างๆหูของอาร์ต
“ ยังไงก็สู้พี่ไม่ได้หรอกครับ ” อาร์ต พูดเหมือนอารมย์เสีย แล้วหันไปพูดกับโอ๋
“ โอ๋ เราไปกันเถอะ . ” อาร์ต พูดแล้วเดินนำโอ๋ไป
“ อ๊ะ เอ่อ น้ำค้างฉันไปก่อนนะ ” โอ๋ พูดแล้วรีบวิ่งตามอาร์ตไป
“ งั้นเราก็ไปกันบ้างเถอะนะ ” พี่โอมพูด
เวลาผ่านไป ฉันกับพี่โอมสนิทกันมากขึ้น ส่วนนายอาร์ตและโอ๋ก็ดูสนิทกันดี เดี๋ยวนี้ฉันก็ไม่ค่อยได้คุยน่าจะเรียกว่าทะเลาะกันมากกว่า บางทีฉันก็ รู้สึกเหงาๆ และรู้สึกแปลกๆ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เย็นวันนี้ ฉันเป็นเวรฉันก็เลยต้องกลับบ้านเป็นคนสุดท้าย
“ เฮ้อ..ยังไงวันนี้ก็ต้องกลับบ้านคนสุดท้ายอีกแล้วเรา เฮ้อ ” ฉันรำพึงกับตัวเอง แต่ก็รีบทำเวรจนเสร็จ O . O
“ คือ อาร์ตฉันมีเรื่องอยากจะบอกนาย ” เสียงใครคนหนึ่งพูด
“ อะไรล่ะ..โอ๋ ” เสียงอีกคนพูดอีกเช่นกัน
“ ใครคุยกันน่ะ แอบไปดูดีกว่าเรา . ” ฉันพูดแล้วชะเง้อหน้าไปดูทางเสียงนั้น ซึ่งอยู่หลังห้องเรียนของฉันเอง
“ นั่น.มัน .อาร์ตกับโอ๋ นี่นา ” ฉัน พูดแล้วตั้งใจฟังต่อไป ( อยากรู้มากไปปล่าว นางเอกเรา ) ( แล้วใครเป็นคนเขียนล่ะ ) ( อ่ะ ค่ะๆ จะตั้งใจเขียนค่ะคุณนางเอก )
“ ในช่วงเวลาที่ผ่านมา ฉัน .ฉันร .รักนาย ” โอ๋ตะโกนออกมา F . F
“ โอ๋ . ” อาร์ตก็ดูเหมือนตกใจ
“  แล้วนายล่ะ .นายคิดยังไงกับฉัน ” โอ๋ พูดออกมา
“ คือ . ” อาร์ต กำลังจะพูดแต่แล้วจังหวะที่ฉันแอบดูอยู่นั้นเองก็
“ น้ำค้าง มาทำอะไรที่นี่ครับ ” เสียงชายคนหนึ่งพูดจากข้างหลังของฉัน
“ พ..พี่โอม ” ใช่แล้วค่ะ คนนั้นคือพี่โอมนั่นเอง
“ เอ่อ..คือ น้ำค้างเป็นเวรน่ะค่ะ ก็เลย .. ” ฉันออกไปพูด กับพี่โอมด้านนอกเพราะกลัวว่าเดี๋ยวพวกอาร์ตจะรู้ว่าฉันแอบฟัง
“ ฉันขอโทษนะโอ๋ . ” อาร์ต พูดน้ำตาของโอ๋เริ่มไหล
“ ฉันรักเธอไม่ได้ ” อาร์ต พูดออกมาน้ำตาของโอ๋ไหลนอง T T
“ ทำไมล่ะ ทำไม.. ” โอ๋ พูดแล้วดึงคอเสื้อของอาร์ต (โมโหขนาดนั้นเชียวแหะ)
“ เพราะว่า ฉันมีคนที่ฉันชอบอยู่แล้ว ” อาร์ต พูดท่าทีของเขาดูจริงจังมากเลยทีเดียว
“ ใคร .ใครล่ะ . ” โอ๋ พูดแล้วหันหน้ามามองทั้งน้ำตา
“ น้ำค้าง .น้ำค้างคือคนที่ฉันรัก ” อาร์ต พูดแล้วก้มหน้าลง V . V
“ เฮ้อ..กว่าพี่โอมจะไปได้ แอบฟังต่อดีกว่าเรา ” ฉัน ที่พึ่งคุยกับพี่โอมเมื่อกี้เสร็จก็เดินมาแอบฟังต่อ
“ ฮืออ ..ฮือออ ” เสียงร้องไห้ของโอ๋ดังขึ้น Y . Y
“ เสียงร้องไห้ของโอ๋นี่นา ” ฉันคิดในใจแล้วชะเง้อหน้าไปมอง และแล้วภาพฉันเห็นก็คือ โอ๋ โผเข้ากอดอาร์ตแน่น พร้อมกับประทับริมฝีปากให้กับอาร์ต
“ โอ๋..คงดีใจมากสินะที่อาร์ตตอบรับรักเขา ” ฉันคิดในใจ
“ ก็แน่ล่ะ..ก็เขาคบกันมาตั้งนี่ ” ฉันคิดแล้วเริ่มร้องไห้ ทำไม..ทำไมล่ะ ทำไมฉันถึงต้องร้องไห้ด้วยนะ เขาจะเป็นแฟนกันก็ดีแล้วนี่นา
ฉันพูดแล้ววิ่งหนีออกจากที่ตรงนั้นให้เร็วที่สุด .
“ โอ๋ เธอ ” อาร์ตพูดแล้วดึงตัวของโอ๋ออก
“ ขอโทษนะอาร์ต . ” โอ๋พูดแล้วเริ่มหยุดร้องไห้
“ อือ ” อาร์ตตอบกลับอย่างใจเย็น
ทางบ้านของ น้ำค้าง ..
“ ลูก มาทานข้าวได้แล้วนะจ๊ะ ” แม่เรียกฉันที่ยังอยู่บนห้องนอน
“ ค่ะ . ” ฉันพูดแล้วเดินลงมา
“ เป็นอะไรหรือปล่าว..ลูก . ” แม่ถามอย่างเป็นห่วง
“ ปล่าวค่ะ..แม่ . ” ฉันตอบกลับ แล้วรับประทานอาหารเย็น
“ อิ่มแล้วค่ะ . ” ฉันพูด
“ กินนิดเดียวเองนะลูก . ”  แม่พูด
“ ไม่เป็นไรค่ะ..หนูอิ่มแล้ว ” ฉันพูดแล้วยิ้ม พร้อมกับเดินขึ้นไปยังห้องนอนของตัวเอง
“ เฮ้อ นายอาร์ต ทำไมนะ..ทำไม..ฉันถึงรู้สึกแปลกๆกับนาย ” ฉันคิดอย่างหมกหมุ่น
“ นาย..ชอบโอ๋ก็ดีแล้วนี่นา . ” ฉันพูดแล้วน้ำใสๆ ก็เริ่มไหล Y Y
“ ติ๊ด..ต๊ด .ติ๊ด .ต็ด ” เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น ฉันรีบปาดน้ำตาของตัวเอง แล้วรีบไปรับโทรศัพท์ทันที
“ ฮัลโหล . ” ฉันพูดแล้วปาดน้ำตาที่ยังเหลืออยู่เล็กน้อยออก
“ ฮัลโหล .น้ำค้างหรือปล่าว ” เสียงชายคนหนึ่งพูด
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ติดตามอ่านในตอนหน้านะค่ะ ช่วยเม้นหน่อยนะ ^ - 6
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น