ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Harry Potter and Hermiony granger in your Heard

    ลำดับตอนที่ #1 : เสียงลึกลับในบ้านแสนจะโชคร้าย ( ฉบับ มหาฤกษ์ )

    • อัปเดตล่าสุด 14 ต.ค. 48




                     ในบ้านของเด็กชายผู้หนึ่ง ไม่สิในบ้านของญาติของเด็กชายคนนี้ต่างหาก ญาติที่ไม่เหมือนกับญาติเอาซะเลย ในวันนี้ภายในบ้านดูวุ่นวายมาก จนเด็กชายไม่อยากที่จะออกมาจากห้องนอนที่ถึงแม้อับไปด้วยฝุ่นก็ตาม เหตุก็เพราะลูกชายหัวแก้วหัวแหวนในบ้านหลังนี้กำลังจะฝึกทำอาหารนั่นเอง



    \" บึ้มมม \" เสียงดังมาจากภายในห้องครัว ตั้งแต่ตอนเช้าตรู่



    \" โอ๊ะ เกิดอะไรขึ้นเนี่ย \" แม่ของลูกชายที่พึ่งจะฝึกทำอาหารดังขึ้นจากข้างบน



    \" แมม่.. \" เสียงของลูกชายกัดฟันพูด ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยสีดำคล้ำ



    \" ลูกแม่ อีกแล้วหรอลูก แม่ว่าลูกอย่าพึ่งฝึกทำอาหารตอนนี้เลยนะ \" เสียงของผู้เป็นแม่พูด



    \" ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ \" ลูกชายคัดค้านเป็นที่สุด



    \" ก็ ก็ได้จ๊ะลูก \" ผู้เป็นแม่จึงจำต้องยอมรับในที่สุด



    \" เกิดอะไรขึ้นครับเนี่ย \" เสียงของเด็กชายคนหนึ่งดังขึ้นด้วยความงัวเงีย หลังจากที่พึ่งตื่น Z . Z



    \" แมมม่...มันย้ำหนู... \" เด็กชายตะโกนลั่นบ้าน



    \" จ๊ะ จ๊ะ ลูกเดี๋ยวแม่จัดการให้ \" ผู้เป็นแม่พูด แล้วหันไปทางเด็กชายอีกคน



    \" แกจัดการทำความสะอาดในครัวนี้ให้เสร็จ เดี๋ยวฉันจะลงมาดู \" ผู้เป็นแม่พูด แล้วทำหน้าดุใส่



    \" ครับ \" เด็กชายพูด แล้วทำสีหน้าเศร้า



    \" ไปลูก ไปอาบน้ำซะ ตัวเปื้อนหมด \" ผู้เป็นแม่บอก แล้วเดินขึ้นไปชั้นบน พร้อมกับลูกชายที่หันมาแลบลิ้นใส่ให้กับ เด็กชายผู้น่าสงสาร



    \" เฮ้อ อีกแล้วเรา \" แฮร์รี่พูดกับตัวเอง เพราะวันนี้เป็นวันที่ 21 ที่เขาต้องทำความสะอาดครัวนี้อีกแล้ว



    \" ถ้ามีคนช่วยก็ดีซินะ \" แฮร์รี่พึมพำกับตัวเอง ขณะที่จัดการกับหม้อใบใหญ่ที่เปื้อนเศษอาหาร



    \" อยากได้คนช่วยเหลือรึ เจ้าเด็กน้อย \" เสียงทุ้มใหญ่กังวาลดังขึ้น



    \" เสียงใครน่ะ \" แฮร์รี่ถามแล้วหันไปมองรอบๆตัวของเขา



    \" เราคงคิดมากไป \" แฮร์รี่คิด แล้วจัดการทำงานของตนให้เสร็จ



                     เมื่อถึงเวลาทานอาหารในบ้าน ทุกๆคนเดินลงมา ลุงของแฮร์รี่สวมเสื้อเชิ้ตสีขาว ป้าใส่สร้อยคอด้วยเพชรเม็ดใหญ่ และสุดท้ายเด็กชายใส่เสื้อสีทองดูเข้าคู่กับกางเกงสีเหลืองอร่ามได้อย่างดี



    \" แกมองอะไร \" เด็กชายตวาด



    \" ปล่าว ฉันแค่เห็นว่าสวยดี \" แฮร์รี่บอก



    \" ฉันน่ะหรอ \" เด็กชายถาม แล้วทำท่าเขินอาย



    \" ปล่าว ฉันหมายถึงเสื้อกับกางเกง \" แฮร์รี่พูด



    \" หึ้ย แก \" เด็กชายรูปร่างอ้วน เริ่มโมโห



    \" ลูกใจเย็นๆซิจ๊ะ \" ผู้เป็นแม่กล่าว



    \" ไม่ แม่ต้องให้มันชมผมก่อน \" เด็กชายอ้วนคัดค้าน



    \" ได้ ได้จ๊ะ เดี๋ยวแม่จัดการให้ \" ผู้เป็นแม่พูด แล้วหันไปทางแฮร์รี่



    \" ชมลูกชายฉันซะ \" ป้ากล่าว



    \" ไม่ \" แฮร์รี่คิดในใจ เขาไม่มีทางชมคนที่เขาไม่ชอบแน่ๆ



    \" ชมสิ \" เด็กชายอ้วนตวาดอีกครั้ง



    \" ไม่ \" แฮร์รี่พูดออกมา



    \" แม่ ดูมันพูดสิ \" เด็กชายอ้วนบอกกับแม่ แล้วเริ่มโมโหอีกครั้ง



    \" จ๊ะ จ๊ะ เดี๋ยวแม่ลองพูดใหม่นะ \" ผู้เป็นแม่บอกอีกครั้ง



    \" ชมลูกชายของฉันซะ ไม่งั้นแกโดนแน่ \" ป้าบอกกับแฮร์รี่ แล้วทำตาถลนใส่ O . O



    \" ไม่ครับ \" แฮร์รี่ยืนยันคำเดิม



    \" แกอยากโดนดีรึไง...ได้... \" เด็กชายอ้วนพูด แล้วหยิบแก้วน้ำเย็น มาราดใส่ศีรษะของแฮร์รี่เต็มๆ



    \" ดีมากลูก \" ผู้เป็นพ่อพูดบ้าง



    \" ..................... \" แฮร์รี่เริ่มโกรธ



    \" แกฟังไว้นะ \" ลุงเริ่มบอก  



    \" วันนี้ พวกฉันจะไปงานเลี้ยงฉลองให้กับนายกเทศมนตรี ส่วนแกอยู่เฝ้าบ้านแล้วกัน \" ลุงบอก แล้วทำปากแสยะในความสะใจ



    \" ครับ \" แฮร์รี่พูด ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำเย็น



    \" พ่อ เดี๋ยวเขาก็จะมีของกินให้ด้วยใช่ไหมพ่อ \" ลูกชายถามด้วยหน้าตาที่ดีใจ



    \" ใช่ ลูกแล้วลูกก็จะได้กินมันด้วย \" ผู้เป็นพ่อบอกแล้วลูบหัวลูกชายอย่างเอ็นดู



    \" เย้ เย้ ดีใจจังเลยพ่อ \" ลูกชายพูด แล้วกระโดดโลดเต้นไปมา



    \" แกรู้ใช่ไหมว่าเวลาอยู่เฝ้าบ้าน แกต้องทำอะไร \" ลุงพูด ด้วยใบหน้าเคร่งเครียด



    \" รู้ครับ ผมต้องทำงานบ้านทุกอย่าง ห้ามออกไปไหน ถ้ามีใครมาก็ทำเป็นว่าบ้านนี้ไม่มีใครอยู่ เหมือนกับผมไม่มีตัวตนครับ \" แฮร์รี่พูด เขาจำกฎนี้ได้ดี เพราะเขาเคยโดนมาจนชินแล้ว



    \" หึ้ม ดีแล้วแกก็ทำตามด้วย \" ลุงพูด แล้วเดินออกไปจากบ้าน พร้อมภรรยา และลูกชาย แต่ก่อนจะออกไปนั้น....................



    \" ถ้าเจ้าอ้วนลื่นก็ดีน่ะสิ \" แฮร์รี่คิด แต่คงเป็นไปไม่ได้แน่นอนสำหรับแฮร์รี่ในตอนนี้



    \" โอ้ยย \" เสียงของเด็กชายอ้วนดังขึ้น เมื่อเดินออกจากบ้านไปได้ไม่กี่ก้าว แฮร์รี่รีบชะโงกหน้าไปดูทันที



    \" อุ๊ย ลูก ลุกขึ้นมาเร็วลื่นล้มก้นเปื้อนหมด \" ผู้เป็นแม่บอก



    \" หึหึ หึหึ \" แฮร์รี่ขำ เขาดีใจอยู่นิดๆ



    \" O.O  \" ตาของลุงหันมามองแฮร์รี่ ด้วยความโกรธ ทั้งๆที่แฮร์รี่ ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเพราะอะไร



    \" อะไรเนี่ย \" แฮร์รี่คิด แล้วส่ายศีรษะอย่างไม่เข้าใจ



                 หลังจากที่คนในบ้านออกไปไม่นานนัก สักพักก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น.........



    \" ปึง ปึง ปึง \" เสียง ค็อกประตูดังขึ้น



    \" ใครกันนะ \" แฮร์รี่พูด แล้วกำลังจะไปเปิดประตู



    \" ถ้ามีใครมาก็ทำเป็นว่าบ้านนี้ไม่มีใครอยู่ เหมือนกับผมไม่มีตัวตนครับ \" กฎข้อนี้ยังอยู่ในความคิดของเขา



    \" ปึง ปึง ปึง \" เสียงดังขึ้นอีกครั้ง



    \" ทำไงดีเรา \" แฮร์รี่คิด แล้วกำลังจะเดินหันหลังกลับไป เพื่อทำงานของตน



    \" ปลั้งงง \" ประตูหล่นลงมาบนพื้น



    \" ค..คุณ.....ทำอะไร ประตู น่ะ \" แฮร์รี่ถามชาย ร่างใหญ่หนวดเคราบังหน้า



    \" ก็เห็นๆอยู่ว่าไม่มีใครเปิดประตู ฉันก็เลยจัดการเอง \" ชายร่างใหญ่กล่าว แล้วหยิบไม้กายสิทธิ์ขึ้นมา



                ชายคนนั้นร่ายคาถาแล้วประตูก็กลับเป็นเหมือนเดิม แฮร์รี่ตกใจมาก เขาตะลึงในตัวของชายร่างใหญ่คนนี้ เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป ชายร่างใหญ่คือใคร แล้วเขาจะทำอะไรกับแฮร์รี่ติดตามอ่านต่อในตอนหน้านะค่ะ



                แสดงความคิดเห็นหน่อยนะ ช่วยบอกหน่อยค่ะว่า ลุง ป้า แล้วก็เด็กผู้ชายที่อยู่ในบ้านอีกคน ของแฮร์รี่ชื่ออะไร ต้องขอโทษในข้อบกพร่องด้วยนะค่ะ ^^ อย่าลืมแสดงความคิดเห็นนะ



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×