คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : แผนของแม่
:1:
~.~อุ หุ หุ หุ ~o~อา หะ หะ หะ ~O~อา โฮะ โฮะ โฮ้...
เอ่อแหม~ นี่ชั้นยังไม่ได้บ้าไปหรอกนะคะ//// ชั้นก็แค่ดีใจจนเก็บอาการ(ประสาท)ไม่ไหว ก็ไอ้คอนโดสุดหรูหราตรงหน้าเนี่ย เป็นที่ๆแม่จะให้ชั้นสิงอยู่จนจบปีสี่ ก็ไม่รู้ว่าแม่ไปกินอะไรผิดสำแดงมารึเปล่า แต่ก็ช่างเฮอะ มีความสุขโว้ย ก๊ากๆๆๆ^O^
“ม...แม่ ห้องเนี่ยสวยเนอะ แหะๆ- -Y” ฉันยิ้มแหยๆ กลบเกลื่อน หลังสังเกตเห็นแม่ มองมาด้วยสายตาหวาดๆ นี่คงจะคิดว่าลูกสาวสุดสวยคนนี้สติไม่ดีละสิ เชอะ –v-
“ว่าแต่ว่า แม่แน่ใจนา ว่าจะให้หนูอยู่ที่นี่จริงๆ มีอะไรปิดบังอยู่อ๊ะป่าว- -+”
ถึงโนเนมลูกสาวคนสวยของแม่คนนี้จะเอ็นท์ติดให้แม่ภูมิใจก็เหอะ แต่ว่าไอ้ห้องสี่เหลี่ยมที่ประกอบด้วยสองห้องนอน หนึ่งห้องน้ำ แล้วก็ห้องครัวกะห้องนั่งเล่น แถมอยู่ในย่านชุมชนห้องเนี้ย ถ้าจะให้กะเกณฑ์ราคามันก็คงล้านกว่าๆ แม่ของฉันนั้นหรือจะมีปัญญา อีแบบนี้ต้องมีลับลมคมมีดซ่อนเอาไว้อีกแหงๆ-.,-
“จ...จะไปมีอาร้าย~ ลูกสุดที่รักเอ็นท์ติดทั้งที มันก็ต้องทุ่มทุนหน่อยสิ โฮะๆๆ”
เหอะ... ไอ้จะไปมีอาร้าย เสียงสูงๆแบบเนี้ย กะท่ามองต่ำ ไม่ยอมสบตาเนี่ยแหละ อันบีลีฟเอเบิ้ลสุดๆ - -
“อ๋อ...เหรอ!? แล้วไอ้กุงเกงในผู้ชายที่มันกองระเนระนาด ซออู้ ซอด้วงอยู่ข้างโซฟานั่นมันอะไรมิทราบ แถมยังมีถ้วยชามกองมหึมาอยู่ในซิ้งล้างจานอีก ไอ้ห้องสวยๆแต่โสโครกพันนี้ หยั่งกะเป็นห้องของผู้ชายซกมกๆ ยังไงยังงั้น นี่เข้าห้องผิดรึเปล่าเนี่ย แม่!”
นี่ยังสาธยายความโสโครกไม่พอนะคะ เพราะที่โตะรับแขกหน้าทีวี ยังมีนู้ดเดิ้ลคัพกินแล้วหลากแบรนด์ดังวางอยู่ประมาณห้า หกถ้วย ที่โซฟาก็มีถุงเท้าสัปรังเคพาดอยู่อีกต่างหาก แถมที่ว่างระหว่างโซฟากะโต๊ะก็เต็มไปด้วยสุมพะเนินหนังสือโป๊ ไอ้ห้องอย่างเงี้ยมันต้องไม่ใช่ห้องชั้นแน่นอน ฟันธง!!!
“อ๊ะ!!! ตายแล้ว ยัยลูกรัก” ยังไม่ทันที่จะได้คำตอบอะไร แม่ก็ร้องโวยวายขัดจังหวะขึ้น
“นี่มันได้เวลาเช็คอินแล้วอ่ะ ถ้าแม่ไม่รีบไปตอนนี้มีหวังตกเครื่องแหง” แล้วแม่ก็จับไหล่ทั้งสองข้างของชั้นไว้ ทำหน้าซึ้งสุดๆ
“!?”
“โนเนม ลูกต้องระวังตัวให้ดีด้วยนะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นอย่าโกรธแม่เลยนะ ลูกต้องตั้งใจทำงาน แต่ก็อย่าลืมขยันเรียนล่ะ แม่จะเอาใจช่วยลูกนะ อ้อ อย่าโทรหาแม่ล่ะ เพราะแม่จะโทรมาเอง ดูแลตัวเองนะ แม่รักลูก โฮๆๆๆ” แม่พูดจาแปลกๆแล้วก็ร้องไห้ออกมาเสียงดัง ทำเอาชั้นมึนไปหมดO_o
“เนม แม่ขอโทษน้า...” พูดจบแม่ก็ยื่นซองจดหมายสีขาวให้ฉัน แล้ววิ่งจากไปอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ทำเอาสมองน้อยๆของฉันคิดตามไม่ทัน ปกติแม่ก็บ่งบ๊งอยู่แล้ว แต่ไอ้ท่าทีวันนี้ประหลาดสุดๆ ฉันจึงได้แต่เดินเหวอเข้าไปนั่งที่เก้าอี้ในครัว(ไม่กล้านั่นที่โซฟาง่ะ) แล้วค่อยๆบรรจงฉีกจดหมายอย่างไม่บันยะบันยัง
“ โนเนมลูกรัก
ตอนที่อ่านจดหมายฉบับนี้ แม่คงหนีลูกไปพ้นแล้ว คือแม่อยากจะสารภาพเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อหนึ่งเดือนก่อน ตอนที่แม่ไปงานเลี้ยงรุ่น แม่ดื่มมากไปหน่อย เลยพนันกับยัยอร(เพื่อนสนิทที่แม่เคยเล่าให้ฟังว่าตกถังข้าวสารไปอยู่กะวิศวกรหนุ่มอายุน้อยกว่าที่ภูเก็ตน่ะ) พนันกันว่าถ้า อีตาศักดิ์สิทธิ์ อดีตหนุ่มหล่ออันดับหนึ่งกิ๊กเก่าแม่ หัวล้านพุงพลุ้ยล่ะก็ “ชั้น...เอ๊ย...ลูกสาวชั้น จะยอมเป็นสะใภ้เธอเลยก็ด้าย” แม่พูดเงี้ย แต่ใครจะไปรู้เล่าว่าตานั่น มันยิ่งกว่าหัวล้านพุงพลุ้ยอีก มันดันอ้วนมหาอ้วนเลยด้วย แม่ก็เลยแพ้พนันซะสนิท แต่ๆ ไม่ต้องห่วงนะลูกรัก พอสร่างเมาแล้วยัยอรมาทวงสัญญา แม่ก็เถียงหัวชนฝาว่า แม่สัญญาจะให้ลูกไปเป็นคนใช้ ไม่ใช่สะใภ้(ฉลาดใช่ม้า?)
ก็นั่นแหละ จากที่เล่ามาทั้งหมด ลูกก็ยอมเพื่อแม่บังเกิดเกล้าหน่อยละกันน้า เพราะยัยอรขู่ว่าถ้าแม่ไม่ยอมทำตามสัญญาจะเอาความลับที่มีทั้งหมดไปแฉ แถมแม่ดันไปสัญญาต่อหน้าเพื่อนๆทั้งหมด แล้วลูกจะยอมให้แม่ที่แสนดีคนนี้ผิดสัญญา ขายขี้หน้าชาวบ้านอย่างนั้นหรือ ไหนๆลูกก็ต้องไปเรียนที่เดียวกะลูกยัยอรอยู่แล้ว แม่ก็ประหยัดค่าที่พักไปด้วย แถมเค้ายังใจดี จ้างเราเดือนละหกพันด้วยนา เอาเป็นว่าทำเพื่อแม่ละกัน โฮะๆ
รักนะ...เด็กโง่ของแม่ ”
หลังจากอ่านจดหมายบ้าๆนั่นเสร็จ ฉันก็ได้แต่ตัวสั่นไปด้วยความโกรธ
จะไปโวยวายกะแม่ก็คงปิดโทรศัพท์หนี จะไปหาที่อยู่ใหม่ก็ไม่รู้จะไปที่ไหน แล้วไอ้บุคลากรร่วมห้องนี่เป็นยังไงก็ยังไม่รู้ นี่แม่เอาฉันมาปล่อยเกาะไว้กะผู้ชายซกมก ด้วยเหตุผลบ้าๆนั่น แล้วต่อไปชีวิตชั้นมันจะเป็นยังไงกันเล่าโว้ย!!!!
“แม่นะ....แม่!!!!!”
๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙
ความคิดเห็น