เรื่องผีที่ 2

เนื้อเรื่อง

เรื่องลางมรณะที่ห้องดับใจ
เพื่อนผมมีพี่ชายเป็นบุรุษพยาบาลทำงานหน้าที่ประจำอยุ่ห้องดับจิต เขาชอบคุยกัน ว่าเคยเห็นวิญญาณ เเละเคยได้ยินเสียงพูดคุยกันในห้องดับจิต ซึ่งเป็นห้องที่เย็น เก็บศพคนที่ เพิ่งตายได้หมาดๆ เพื่อรอไห้ญาติมารับศพไปทำ ชาปานะกดิจ  เพื่อนผมมันนึกอยากลองดี จึงชวนผมไปถ่ายรูป (((((ผี))))) กันมันเเกล้งไปถามหาพี่ชาย ซึ่งที่จริงวันนั้นยังไม่มาเข้าเวร เราเเกล้งเตร่ๆ เเถวนั้น พอคนเผลอเราก็เข้าไปในห้องดับจิตทันที พร้อมด้วยกล้องถ่ายรูปดิจิตอล ของเจ้าชัย ในนั้นค่อนข้างเย็ฌน มีศพถูกคลุมหมดทั้งตัวนอนอยู่บนเตียงบ้าง คงอยู่ในช่องเก็บศพบ้าง เเสงสลัวๆในห้องทำไห้ผมเสียวสยองวูบวาบ กลิ่นน้ำยาเคมีทำไห้ผมอยากอาเจียน ผมรีบขอไอ้ชัยว่าจะออกไปดูต้นทางไห้ เจ้าชัยถ่ายรูปเสร็จก้อรีบออกมา เเล้วก้อมาเสียบกับคอมพิวเตอร์ดูกันเจ้าชัยบอกว่ามันกดชั๖เตอร์
มั่วไปเรื่อยๆเผื่อฟลุคเเต่รูปภาพที่ได้มาก้อไม่มีอะรายเลยที่จะตอบคำถามไห้ชัยมันพิสูจได้ว่า ผีมีจริงหรือปล่าว  ไม่มีกลุ่มควันาวๆของวิญญาณ ไม่มีเเสงหรือเงาใดใด ที่พอจะไห้เราคาดเดาว่าเป็นวิญญาณได้เลย เจ้าชัยบ่นเซ็ง เพราะมันสนใจเรื่องนี้ เเละอยากมีรูปผีผี ไปอวดชาวบ้านเป็นอย่างยิ่ง ผมก้อนั่งคลิกดูหน่อยๆ เพราะอยากดูบรรยากาศในห้องนั้น กำลังดูอยู่เล่นๆ ผมก้อเอะไจ เมื่อเห็นเงาใบหน้าของคนที่ผนังห้องด้านขวามุมรูป เฮ้ย ชัย มึงมาดูรูปนี้อีกดิ ผมขยายมุมภาพนั้นไห้ไหย่ขึ้นเเล้วเราสองคนก้อช่วยกันเพ่งพิจรณาดูเงาขาวลางๆ ที่ ลอยอยู่บนผนังห้อง จากภาพที่เห็นมันเป็นเงาใบหน้าของคนจริงๆด้วย เเลที่ผมขนลุกเกหรียวก้อคือ ใบหน้านั่น มันคล้ายหน้าของเจ้าชัย  ชัยหน้าเสีย เราต่าง งง กับภาพนั้นมาก ชัยโทรคุยกับผมทุกวันเรื่องเงาหน้าพี่ชาย ในภาพห้องดับจิต มันไม่ได้เล่าไห้คนที่บ้านพัง เเละก้อไม่ได้เอารูปไปอวดไครๆ อย่างที่เคนคิดจนกระทั่ง 7 วันผ่านไป ผมก้อได้รับโทรศัพน์กับเจ้าชัยว่าพี่ชายมันประสบอุบัติเหตุ รถชนกัน ไปเสียชีวิตที่โรงพยาบาล ที่เขาทำงานอยุ่นั่นเอง

น่ากลัวมั้ยอิอิ ช่วยวิเคาะติตเยนกันด้วยนะ