คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : คืนที่เร่าร้อน
Eternity Pub & Restaurant
ภายในผับึ่ร้านอาหารบรรยาาศสบายๆ เสียเพลไพเราะเปิลอเบาๆ วนเลิบเลิ้มับแอลอฮอล์ีรีแรร้อนไหลผ่านลำอลไปถููึมเ้าสู่ระแสเลือสูบีไปทั่วร่า ระุ้นอารม์เปลี่ยวใอใรหลายนให้รุ่มร้อนเสียยิ่ว่ายืนท่ามลาแสแอนเที่ยวันอเมือไทย
เป็นเวลา่อน้าึวนเียนปิร้านเ็มที ลู้าทยอยลับันไปเือบหมแล้ว หลเหลือไว้เพียสาวสวยหุ่นนาฬิาทรายในุสายเี่ยวรัรูปสีำเนื้อผ้านุ่มลื่นบาเบา ุระโปรอเธอนั้นสั้นเสียนปิอะไรแทบไม่มิ หิสาวส่สายาหวาน่ำเยิ้มเิวนแสเนาัเนมายัายหนุ่มร่าสูึ่นั่ื่มนเียวอยู่บนโฟาัวให่ในโนวีไอพี เามอปราเียว็รู้ในทันทีว่าเธอปรารถนาสิ่ใ
พริมโรสเยื้อย่าเ้ามาหา้วยท่วท่าราวับแม่เสือสาว นั่ลบนโฟา้าายเา นิ้วเรียวยาวรีรายไ่แะไปาม้นแนเ็มไป้วยล้ามเนื้อยับสูึ้นไปนถึหัวไหล่ายหนุ่มแผ่วเบาแ่ยั่วยวน ่อนโน้มัวระิบระาบ้าหูพอไ้ยินันแ่สอน
“มานเียวเหรอะ อนั่้วยนไ้ไหม ุ...” เสียหวานเย้ายวนส่สายา่ำเยิ้ม้วยฤทธิ์แอลอฮอล์เริ่มเปิบทสนทนาึ้น่อน
“ผมเษรับ มานเียวแ่ัไม่อยาะลับนเียวเสียแล้วสิ”
นั่ลมาเสียแนบิสนิทเนื้อนานี้ไม่้ออแล้วระมั เมื่อมีนเสนอเาพร้อมสนออยู่แล้ว สายาอายหนุ่มแสออว่า้อารเธออย่าไม่ปิบัเ่นัน หิสาวยิ้มหวานออมาอย่าพึพอใ บเบียส่วนนุ่มหยุ่นเ้าับแนอเาอย่าใ
เษา ายหนุ่มหน้าี๋ รูปร่าสูโปร่ ใบหน้าหล่อเหลาุเทพบุรยิ้มริ่ม้อมออบหิสาวที่นั่เบียแถมส่สายาหยาเยิ้ม้วยฤทธิ์แอลอฮอล์มาให้อย่าแรร้อนไม่แพ้ัน
“เพิ่มารั้แรเหรอรับ”
“พริมมี่เพิ่ลับมาอยู่เมือไทยยัไม่มีเพื่อนสัน เษพอะให้เียริเป็นเพื่อนนแรอพริมมี่ไ้ไหมะ” พริมโรสอออ้อนออเาะระแะายให้แนบิเ้าไปอีนแทบะเยึ้นไปนั่อยู่บนัอายหนุ่มที่นหมายา
“ว้า...ให้เป็นแ่เพื่อนเอเหรอรับ ผิหวัั” เษาทำหน้าม่อยสุ้มเสียละห้อย้วยวามเสียาย พริมโรสหัวเราะน้อยๆ ใ้ฝ่ามือีไปบนแนอเาอย่ามีริ
“อแบบนี้มัน้อพิสูน์่ะว่าะเป็นไ้มาว่า ‘แ่เพื่อน’ หรือเปล่า” หิสาวท้าทาย้วยสายาและน้ำเสียเิวน
“ผมไม่อบให้ใรท้าเสีย้วยสิ” ถูท้าทายนานี้มีหรือเสือร้ายอย่าเาะยอมแพ้่ายๆ รู้ันอย่าเษาน้อยไปเสียแล้ว
“พริมมี่มึนหัวัับรถลับเอไม่ไหว ไม่รู้ว่าะมีใรใีไปส่หรือเปล่านะ” หิสาวใ้นิ้วมือแะมับอออาารวิเวียนเสียเ็มประาวนบศีรษะับ้นแนเา
“แล้วพริมมี่อยาลับหรือยัล่ะรับ ให้ผมไปส่ที่ไหนี” เษารีบว้าโอาสที่เธอหยิบยื่นให้นถึปาอย่าไม่ลัเล
“พริมมี่ามใเษเลย่ะ ว่าะไปส่ที่อนโหรือว่า...ที่อื่น” มืออนับรถไม่ไหวลูบไล้ไปบนแผอว้าอย่ายั่วยวน
‘พูนานี้ เี๋ยวะส่ให้ถึสวรร์เลยรับนสวย’ ายหนุ่มิในใ ผู้หิเปิทาให้นานี้ไม่เินเ้าไปในบ่ว็ไม่ใ่เาแล้ว
“อุแรถ้วยรับ”
เษารับุแรถเ๋ันหรูราาหลายล้านมาามือหิสาวแล้วยมือึ้นีนิ้วเรียพนัานในร้าน บริรหนุ่มผู้รู้หน้าที่เป็นอย่าีเินมายืนรอรับำสั่าเาในเวลาไม่นาน ายหนุ่มยื่นุแรถให้พร้อมับสั่
“ให้ใรับรถุพริมมี่ไปส่ที่อนโ้วยนะ”
พริมโรสบอพิัที่ั้ออนโมิเนียมหรูระับไฮลาสใลาเมือึ่หาไ้ไม่ยา
“อ้อ...่าเรื่อื่มอุพริมมี่ลบัีเฮียเลยนะ” บริรหนุ่มรับำอย่านอบน้อม่อนปลีัวไปปิบัิามำสั่
รถสปอร์สีำันพุ่หรูทะยานออาผับึ่ร้านอาหาร้วยวามเร็วสูเพียใยัไม่เร็วเท่าใปรารถนาะพาร่าอันเร่าร้อนอหิสาวมุ่สูุ่หมายปลายทาแห่วามหฤหรรษ์
ใ้เวลาไม่นานเษาพาัวเอและร่าอันอวบอัเร่าร้อนมาถึลานอรถอนโมิเนียมหรูใลาเมือ รอไม่ี่อึใรถเ๋ันามอพริมโรส็ถูับมาอเทียบ้าน้า พนัานในร้านยื่นุแรถให้เาอย่ารู้หน้าที่แล้วเินออไป้านหน้าอนโมิเนียมเพื่อเรียแท็ี่ลับร้าน
“ถึอนโอุแล้วรับพริมมี่”
เษาปลเ็มันิรภัยอัวเอออแล้วโน้มัวเ้าไปหาหิสาวรเบาะ้านับ พลาลูบไล้้นาเรียวยาว ระโปรสั้นอเธอหร่นึ้นไปออยู่บนสะโพผายปปิส่วนสวนไว้อย่าหมิ่นเหม่
“ถึแล้วเหรอะ”
พริมโรสปรือาึ้นมอาอีฝ่ายอย่ายั่วยวน ใ้มือโอบรอบอโน้มใบหน้าเาเ้าไปูบแ่เษาเอียหน้าหลบ ริมฝีปาสีแสพลาาเป้าหมายแรึโน้มออเาให้ใล้ิเ้ามาอี ุไ้ออายหนุ่มบเม้มูึอย่าหนัหน่วและเพิ่มวามรุนแรึ้นามวามเร่าร้อนภายในาย เมื่อถูรุหนัถึเพียนี้ายหนุ่มึอรนทนรอ่อไปไม่ไหวแม้เพียนาทีเียว รีบัารปลเ็มันิรภัยอเธอและเินไปเปิประูรถให้ ทั้สอร่ารไปยัห้อที่ะพาไปสู่สรวสวรร์อย่าเร่ร้อน
ประูห้อพัอพริมโรสถูผลัเปิอย่ารุนแรามวามเร่าร้อนออารม์ สอร่าแทบะถลาเ้ามาในห้อ ประูถูปิลอย่ารีบเร่ สอหนุ่มสาว่าฝ่าย่าปลุเร้าันและันเร่าร้อนรุนแร้วยไฟปรารถนาทีุ่รุ่นอยู่ภายในาย ราวะให้่วยบรรเทาวาม้อารภายในายลไ้บ้า
เษาโอบอร่าอวบอั มือไม้ลูบไล้ลึเล้นไปทั่วเรือนร่าาม มืออหิสาวไม่ยอมน้อยหน้า พริมโรสปลระุมเสื้อเิ้สีาวอเาอย่ารุนแรนแทบระาออาัว เผยให้เห็นแผล้ามเนื้อแน่นึแบบนออำลัายเป็นประำ ทำให้นมอถึับหัวใเ้นแรอใไว้ไม่ไหว ้อยื่นมือเ้าไปสัมผัสอแร่น่าบอ นิ้วเรียวยาวลาไล้ไปามลอนล้ามเนื้อทั่วแผ่นอและหน้าท้อแน่นหนั่นอย่าหลใหลนอีฝ่ายอารม์เลิไล
เมื่อถูยั่วนานี้มีหรือเษาะยอมแพ้เรียวนิ้วเย้ายวนนั้น เารูเส้นสปาเีสีำออให้พ้นไหล่าวผ่อ ปล่อยใหุ้สวยเลื่อนไหลลไปออยู่แทบเท้าอย่าไม่แยแส สอเ้าู่อวบามเผยายสู่สายาเาอย่าไม่มีอะไรปิบัอี่อไป ายหนุ่มใ้สอมือะปบลบน้อนนุ่มหยุ่นเ็มไม้เ็มมืออย่าไม่ลัเล ปลายนิ้วร้ายปลุเร้าสอเ้าอวบ้ายวาไม่ให้น้อยหน้าัน ายหนุ่มู่โมหนัหน่วและเนิ่นนานทำเอาเ้าอปาอิ่มหลุปาราระเส่า เมื่อไ้ยินเ่นนั้น ายหนุ่มไม่รอ้า ปลเปลื้ออาภร์ิ้นสุท้ายอัวเอออนหมสิ้น ่อนะ้อนร่าอวบอัน่าฟอนเฟ้นไปเสียทุสัส่วน รไปยัเียนุ่มในห้อนอนอเธอทันที
“อุ๊ย”
เป็นเสียอุทานสุท้ายอพริมโรสเพราะหลัานี้ะมีเพียเสียรีร้อและราระเส่า้วยวามสุสมเท่านั้นที่มีโอาสไ้เล็ลอออมาาริมฝีปาอวบอิ่ม ทัู้่ปล่อยให้เหุาร์่อานี้ไปเป็นเรื่อออารม์และไฟปรารถนาึ่ำลัลุโิ่วให้นำพาไปสู่สรวสวรร์รั้แล้วรั้เล่าเหมือนไม่มีวันสิ้นสุ
ืนนี้เป็นเพีย่ำืนหนึ่ึ่ไม่แ่าาทุวันอเษา ายหนุ่มหน้าี๋ผู้ไม่เยาสาวาม้าาย
**********
ความคิดเห็น