ดวงใจอารักษ์ป่า

ลำดับตอนที่ #2 : จับกลุ่ม

ตัดภาพมาที่ห้องเรียนห้องหนึ่งในโรงเรียนแห่งนี้ คุณครูสาวคนหนึ่งชื่อว่า ฟ้า กำลังสอนเด็ก ๆ ในวิชาโครงงานเกี่ยวกับเรื่องธรรมชาติ ป่าไม้ต่าง  ๆ  ว่ามีความสำคัญกับชีวิตอย่างไร

“ตั้งใจเรียนหน่อยสิ เร”คุณครูเอ่ยเสียงดังแต่ไม่เชิงตะโกน เพียงแค่พูดพอให้ ‘เร’ เด็กชายที่นั่งอยู่มุมซ้ายหลังสุดของห้องได้ยิน

เรสะดุ้งทันทีเมื่อคุณครูเรียก เขาเปลี่ยนท่าจากท่านั่งจากที่นั่งฟุบกับโต๊ะมายืดหลังตรงทันที 

เรเป็นเด็กฉลาด เพื่อน ๆ ในห้องขนานนามของเขาว่าเป็นอัจฉริยะประจำห้อง เขาเก่งวิชาการแทบทุกอย่างโดยเฉพาะคณิตและวิทยาศาสตร์ มีเพียงวิชาเดียวที่เด็กชายไม่ค่อยสนใจจะใฝ่เรียนเท่าไหร่นั่นก็คือวิชา ‘โครงงาน’ เหตุผลง่าย ๆ ก็คือ เด็กหนุ่มไม่เห็นความสำคัญที่จะต้องเรียนวิชานี้เลย เขาคิดว่าโตไปก็ไม่เห็นจะได้ใช้ แถมด้วยความที่เป็นลูกคนเดียวซึ่งเกิดในตระกูลร่ำรวยยิ่งทำให้เรมีความคิดเป็นของตัวเองค่อนข้างสูง

“ผมก็ฟังอยู่”เขาเอ่ยเสียงเบาเป็นเชิงตัดพ้อหน่อย ๆ แต่เสียงนั้นดันไปเข้าหูครูฟ้าเข้า คุณครูสาวเลยดุเรอีกพักใหญ่ก่อนจะกลับมาเข้าเรื่องสอนต่อ

“ตอนนี้ก็ใกล้จะสิ้นเทอมแล้ว ครูจะให้นักเรียนนำสิ่งที่ได้เรียนเกี่ยวกับต้นไม้และป่าไปคิดที่จะทำโปรเจ็กต์ต่าง ๆ ในการช่วยให้สิ่งแวดล้อมดีขึ้น เพราะฉะนั้นขอให้นักเรียนจับกลุ่มทำโปรเจ็กต์กันได้เลย อ้อ...ถ้าเกิดมีเพื่อนคนไหนไม่มีกลุ่มครูจะเป็นคนจัดกลุ่มให้นะ”ครูฟ้าพูดปิดท้าย เรียกเสียงฮือฮาจากนักเรียนได้เป็นอย่างมาก

ไม่ช้ากลุ่มก็ถูกจัดขึ้นอย่างรวดเร็วและแน่นอนว่าย่อมมีเพื่อนที่ไม่มีกลุ่มเป็นธรรมดา ซึ่งหนึ่งในนั้นก็หนีไม่พ้นเร เนื่องจากที่เพื่อน ๆ เห็นว่าเราไม่เก่งในวิชานี้ จึงไม่มีใครคิดจะรับเรเข้ามาในกลุ่ม

“อ้าว ยังมีเพื่อนไม่มีกลุ่มอีกนี่นา ครูจะเริ่มนับแล้วนะ ภายในห้าวินาที ถ้าเกิดว่ายังเหลือคนที่ไม่มีกลุ่มอีก ครูจำจับกลุ่มให้นะ”ครูฟ้าเอ่ยซึ่งเป็นการกดดันนักเรียนในทางอ้อมรูปแบบหนึ่ง ในตอนนั้นเองที่เด็ก ๆ ในห้องกว่ายี่สิบห้าคนที่มีกลุ่มแล้วต้องหันมามองหน้ากันว่าใครจะเป็นคนรับเพื่อนเข้ากลุ่ม

“ห้า...”ครูฟ้าเริ่มนับ ในตอนนั้นเองที่เด็ก ๆ ทุกคนเริ่มทำตาโตหันซ้ายหันขวากันชุลมุน

“สี่...”ไม่ช้าหลังจากนั้นเลขก็เริ่มตามมาเรื่อย ๆ นักเรียนแทบทุกคนเกี่ยงกันว่าใครจะรับเพื่อนกลุ่มนี้เข้ากลุ่ม

“สาม....สอง...”เลขเริ่มนับถอยหลังจนเกือบจะหมดเวลา ในตอนนั้นเองที่มือเล็ก ๆ ของเด็กคนหนึ่งชูขึ้นเหนือศรีษะ