คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : PuzzLE_2 : ของหาย
แฮะเมื่อวานวันเกิดเราหนะเลยไม่ได้อัฟอิอิ
มัวแต่กินเค้ก กินไหมทุกคน*-*
ต่อๆๆๆๆๆๆ
และทุกอย่างก็เป็นเหมือนทุกๆวันตอนนี้ก็ใกล้เวลานอนแล้ว ผมเองก็เตรียมตัวที่จะเข้านอน แต่ก็มีอะไรแปลกๆ เข้ามาในสายตาผม ผมว่าผมเห็น....ผู้หญิงชุดดำขี่ไม้กวาดพุ่งเข้ามาในหน้าต่างห้องผม
“ช่วยฉันด้วยนะ ฉันขอเข้ามาหลบหน่อย”
เข้ามาหลบในหัวใจผมหรอ^^ อิอิ (ไม่ใช่ล่ะ) แล้วก็มีสาวชุดดำหน้าตาน่ารักขี่ไม้กวาดเข้ามาทางหน้าต่างห้องผม
“คุณเป็นใคร แล้วคุณหนีใครมา ผมงงไปหมดแล้ว”
“เอาหน่าเดี๋ยวเล่าให้ฟังตอนนี้ขอหลบก่อนแล้วกัน”
แล้วผมก็ยอมให้เข้ามาหลบแต่โดยดี แต่ไม่รู้ทำไมผมรู้สึกแปลกๆ หรือคงเป็นเพราะผมไม่ได้อยู่ใกล้ชิดกับผู้หญิงมานานมั้ง
“มันคง...ไปแล้วแหละมั้ง ขอบใจนายมากนะงั้นฉันไปล่ะ”
แล้วผมก็รีบจับมือเธอคนนั้นไม่ให้เธอไปไหนก่อนที่เธอจะหนีผมไป ได้ไงล่ะนานๆ ทีจะมีผู้หญิงมาหาผมแถมยังสวยและน่ารักขนาดนี้จะปล่อยให้ไปง่ายๆได้ไง
_______________________________________________
เรามาที่ทางนี้ก่อนดีกว่า ในขนาดที่ทุกคนกำลังจะหลับใหลในค่ำคืนนี้ก็ยังมีวีรบุตรในคราบโจรที่ยังไม่หลับและกำลังวางแผนที่จะบุกเข้าไปในบ้านของเศรษฐีที่นับได้ว่าร่ำรวยที่สุดในเมืองนี้
“ได้เวลาแล้วสินะ”
ร่างสูงพึมพรำกับตัวเองแล้วยิ้มแบบเจ้าเล่ห์ๆ
“ว้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!”
เสียงผู้เป็นพ่อดังขึ้นเมื่อเห็นว่าเพชรประจำตระกูลหายไป
“พ่อเป็นอะไรค่ะ”
ลูกสาวคนโตที่ชื่อทึกกี้ถามขึ้น
“เพชรประจำตระกูลของเราหายไปแล้วลูก”
“ห๊ะ!!! ว่าไงนะพ่อ”
ลูกสาวทั้งสองคนก็ตะโกนมาเป็นเสียงเดียวกัน
“ลูกฟังไม่ผิดหรอเพชรประจำตระกูลเราหายไปแล้ว
แล้วก็คงไม่มีใครจะทำได้นอกจากจอมโจรQ”
“มันอีกแล้วหรอ คราวที่แล้วก็มาขโมยแจกันประจำตระกูลเราไปแล้วอย่างนี้เราจะทำยังไงกันดี”
ฮยอคกี้ผู้เป็นน้องพูดขึ้นมา
“เดี๋ยวพี่จัดการเอง”
“เฮ้ยยยยยย....มินนี่ลูกพ่อ ลูกจะเป็นยังไงบ้างนะป่านนี้ยังไม่กลับมาอีก”
พ่อมดคังอินกล่าวขึ้นเพราะเป็นห่วงลูกสาวของตนที่ป่านนี้ยังไม่กลับมาอีกถึงแม้ลูกของเขาจะมีเวทมนต์แต่ตอนนี้ก็มีอีกพวกหนึ่งที่มาคอยเล่นงานพวกเขาอยู่
_______________________________________________
มาที่แม่มดสาวของเรากันดีกว่า
“หนินายจะมาจับมือฉันไว้ทำไมล่ะ ปล่อยฉันนะฉันต้องรีบกลับบ้าน”
“เดี๋ยวสิฉันยังไม่รู้เลยนะว่าเธอเป็นใคร แล้วจู่ๆ ก็ขี่ไม้กวาดเข้ามาอยู่ในห้องของฉันแล้วก็จะกลับไปโดยที่ฉันยังไม่รู้เลยนะว่าเธอเป็นใคร”
“ก็ได้..งั้นนายก็ปล่อยมือฉันซะทีสิ”
“เอ่อ...ฉันขอโทษนะพอดีลืมตัว”
แล้วเจ้าชายของเราก็ปล่อยมือสาวน้อยออกแต่โดยดี แต่ว่านะมือนุ่มดีจังแฮะ^^
“ฉันหนะชื่อซองมิน ฉันเอ่ออ..คือเป็น”
แล้วแม่มดของเราก็เวทมนต์ทำให้เจ้าชายสลบไป
“ฉันบอกนายไม่ได้หรอกว่าฉันเป็นใคร นายสลบไปหนะดีแล้ว”
แล้วแม่มดสาวของเราก็ขี่ไม้กวาดกลับไปอย่างรวดเร็วเพราะกลัวว่าจะมีใครมาเห็นเขาซะก่อน
โปรดติตามตอนต่อไป
ตอนหน้า ป๋ากับเจ้ เปิดตัวแน่
ขอความคิดเห็นด้วยน้าว่าเปงไงบ้าง
แฮะมือใหม่หนะ-*-
ความคิดเห็น