หัวขโมยแห่งบารามอส-รักของวิเวียนและโรเวน

ลำดับตอนที่ #3 : การรวมตัวของคณะเดินทาง

     "เฮ้อ~"ถอนหายใจยาวเหยียดก่อนจะหาวหวอด ๆ อีกครั้ง

   สวนสมเด็จที่ท่าพ่อเอวิเดสสร้างขึ้นเพื่อท่านแม่อลิเซียช่างงดงามไม่แปรเปลี่ยน ราวกับมีมนตร์สะกดให้ผู้ที่เข้ามาเยี่ยมเยือนตกอยู่ในห้วงแห่งความฝัน ลอยละล่องไปกับสายลมที่พัดผ่าน มีความสุขกับดอกไม้นานาพันธุ์ที่ปลูกไว้ที่นี่ 

     เฟรินเหม่อมองออกไปไกลยังทุ่งดอกไม้ที่สวยงาม คิดไปถึงทุกคนที่ป่านนี้คงแยกย้ายกันไปไกลแสนไกล เพื่อตามหาส่วนผสมของน้ำยาสัจจริงที่ได้จากคิล ส่วนเธอก็ต้องมาติดแหง็กที่เดมอสเพราะคิลยังไม่ได้ส่งข่าวอะไรมาเลยแม้แต่น้อย

    หมอนั่นมันลืมเพื่อนอย่างเธอไปได้ยังไงกัน...

     "ไอ้คิลบ้า อย่าให้เจอตัวนะจะให้ท่านพ่อสั่งตัดหัวเจ็ดชั่วโครตเลยคอยดู!"เฟรินตะโกนอย่างเหลืออด เสียงของเธอดังสะท้อนไปทั่วสวนสมเด็จก่อนจะเงียบหายไป

     "แหม ถ้าฉันเป็นคิลลี่คงไม่กล้ามาแล้วล่ะ"เสียงคุ้นหูดังขึ้น เฟรินหันไปมองโดยอัตโนมัติ
  
     "รุ่นพี่ลูคัส รุ่นพี่ลอเรนซ์ มาได้ไงเนี่ย"เฟรินอ้าปากค้าง นึกไม่ถึงว่าสองผู้คุมกฎแห่งป้อมอัศวินจะมาเยี่ยมเยือน

     "พวกเราแวะมาที่นี่กันน่ะ พอดีไม่มีอะไรทำ"ลูคัสพูดยิ้ม ๆ

     "แล้วไม่ไปหาส่วนผสมน้ำยาสัจจริงตามที่คิลบอกเหรอ"

     "น้ำยาอะไรน่ะ ไม่เห็นเคยรู้จักเลย"ลูคัสขมวดคิ้วกับชื่อน้ำยาแปลก ๆ ที่รุ่นน้องพูดถึง

     เอ๋ คิลมันไม่ได้ให้ลูคัสกับลอเรนซ์ช่วยด้วยงั้นเหรอ...

     "แล้วช่วงนี้พี่ได้ติดต่อกับคิลมันบ้างรึเปล่าฮะ"ถามไปอีกเรื่อง ก่อนจะได้รับคำตอบเป็นการส่ายหน้า

     "คิลลี่ไม่ได้ติดต่อมาเลย แต่ฉันก็อยากให้มาหาบ้างนะ คิดถึง..."ลูคัสพูด ทำท่าเหมือนเหม่อลอยสักครู่ก่อนจะหันกลับมาคุยต่อ

     "แล้วตกลงไอ้น้ำยาดัดจริตนั่นมันอะไร"

     "น้ำยาสัจจริงต่างหาก"เฟรินแก้ให้ถูกก่อนจะเริ่มร่ายยาวถึงเรื่องในงานเลี้ยงฉลองที่เจมิไน
 
     "อ้อ ตกลงนั่นเป็นแผนการแกล้งโรวี่อีกแล้วนั่นเอง"ลูคัสแสยะยิ้ม"พวกฉันขอเข้าร่วมด้วยคนนะ"

     "พวกฉัน?"ลอเรนซ์พูดออกมาเป็นครั้งแรก

     "ก็ฉันกับลอรี่งะ... หวา"ลูคัสพูดไม่ทันจบประโยคก็ต้องก้มหลบมีดสั้นของลอเรนซ์ที่ส่งมาด้วยเหตุผลที่ว่าได้ยินชื่องี่เง่านั่นอีกแล้ว

     "ฉันไม่เอาด้วย เล่นอะไรบ้า ๆ"ลอเรนซ์ปฏิเสธเสียงแข็ง

     "น่านะ ลอรี่นะ...หวา!"ลูคัสพยายามอ้อนวอนแต่ก็เผลอเรียกลอเรนซ์ว่าลอรี่อีกแล้ว(หวา... ลอรี่ปามีดสั้นใส่ข้าน้อย ทะลุออกนอกจอคอมฯเลยอ่ะ)

     "ถ้านายไม่ยอมช่วย ฉันจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับนายอีก จะไม่มาให้เห็นหน้าเลยด้วย"ลูคัสขู่

     "ก็ดีแล้วนี่"แต่ลอเรนซ์ก็ยอมรับข้อเสนอของลูคัสแต่โดยดี

     "งั้นเปลี่ยนใหม่ ถ้านายไม่ช่วยฉันจะเกาะติดนายไปตลอดชีวิต ไม่มีวันที่เราทั้งสองจะแยกจากกันอีก ไม่ว่าฟ้าจะถล่ม แผ่นดินจะสลาย ลูคัสกับลอเรนซ์ก็จะอยู่ด้วยกันตลอดไป"ลูคัสเปลี่ยนคำขู่ใหม่ กลายเป็นสิ่งที่ลอเรนซ์หน้าซีดถนัดเมื่อได้ยิน

      "ฉันช่วยก็ได้"ลอเรนซ์รีบพูดก่อนที่จะต้องทนอยู่กับลูคัสไปชั่วชีวิต(ถึงจะตอบตกลงแต่ท่านลอรี่ก็ต้องอยู่กับท่านลูคัสตลอดไปอยู่ดีแหละ)

      "แล้วจะเริ่มแผนเมื่อไหร่เหรอ"ลูคัสถามรายละเอียด

      "ไม่รู้สิฮะ ไอ้คิลมันยังไม่โผล่หน้ามาให้เห็นเลย"เฟรินตอบอย่างหงุดหงิด

     "เป็นไปได้มั้ยว่าจะกลัวโดนประหารเจ็ดชั่วโคตร"ลูคัสลูบคางพลางเสนอทฤษฎีที่น่าจะเป็นไปได้

      "ประหารตระกูลนักฆ่าเจ็ดชั่วโคตรหรือกระหม่อม คิดไปได้ยังไง"โกโดม โคมุสที่เดินมาได้ยินพอดีถามอย่างตกใจ

     ก็จริงของโกโดมมัน ต่อให้เป็นเดมอสก็อาจจะจัดการตระกูลฟิลมัสทั้งตระกูลไม่ไหวแน่ ๆ...

     "จริงด้วย... ว่าแต่มาทำอะไรที่นี่ล่ะเจ้ากวาง"เฟรินถาม

     "เอ่อ... ผู้ที่เป็นสาเหตุให้ฝ่าบาทคิดประหารตระกูลฟิลมัสกับเจ้าชายคาโลมารอพบแล้วพะย่ะค่ะ"โกโดมตอบกล้า ๆ กลัว ๆ

     "ดีมาก ทีนี้จะได้รู้กันซะทีว่าคิลมันไปมุดหัวอยู่ที่ไหนมา"เฟรินพูดเสียงเหี้ยมก่อนจะเดินออกไปจากสวนสมเด็จโดยมีลูคัสกับลอเรนซ์เดินตาม

     ที่ท้องพระโรงวังเดมอส...

     "ไงเฟริ... จ๊าก!"คิลทักเพื่อนรักก่อนจะรีบวิ่งหนีทันทีเมื่อเฟรินมาพร้อมกับดาบผ่าปฐพีที่กวัดแกว่งเฉียดหัวตนไปเส้นยาแดงผ่าแปด

     "ไอ้คิล! จะไปไหน กลับมาให้ฉันฆ่าก่อนเซ่!"เฟรินตวาดลั่นก่อนจะวิ่งไล่คิลไปทั่วท้องพระโรงเดมอส

     คาโลเอามือกุมขมับกับภาพที่เห็น เช่นเดียวกับลอเรนซ์ที่ทำหน้าปั้นยาก แต่ลูคัสกับยิ้มอย่างเบิกบาน

     ท่านเจ้าเอวิเดสเดิเข้ามาในท้องพระโรงเพื่อต้อนรับท่านว่าที่ราชบุตรเขยแห่งเดมอส(ที่รอแล้วรอเล่ามันก็ยังไม่มาสู่ขอพระธิดาของท่านซะที)ก่อนจะมีเหงื่อเม็ดโตผุดขึ้นบนหัวเมื่อเห็นพระธิดาคนเก่งไล่เอาดาบเฉาะหัวนักฆ่าแห่งซาเรส

     "เฟลิโอน่า นั่นลูกทำอะไรน่ะ"ถามไปทั้งที่รู้ดีว่าลูกสาวท่านจะทำอะไรอื่นไปไม่ได้นอกจากกำลังพยายามสังหารเพื่อนซี้ตัวเอง

     "ฆ่ามัน!"เฟรินตอบเสียงเหี้ยมเกรียมก่อนจะเตรียมเอาดาบฟาดใส่คิลอีกรอบ

     "ด... เดี๋ยวสิ ถ้าฆ่าฉันแล้วจะไปหาส่วนผสมของน้ำยาสัจจริงได้ไงอ่ะ"คิลพูดขณะก้มหลบดาบผ่าปฐพี

     "ก็เอาหนังสือที่จดไว้มาจากแกแล้วฆ่าทิ้งซะ ต่อจากนั้นก็ไปหาเอาเอง"เฟรินเล่าเป็นฉาก  ๆ ทำให้คนมีหนังสือในครอบครองกลืนน้ำลายเอื๊อก

     "ถ้าจะเอาหนังสือ มันอยู่ที่ฉัน ไม่ต้องฆ่าคิลแล้วเอาหนังสือก็ได้"คาโลพูดเสียงเรียบ แต่เรียกความสนใจจากทุกคนในท้องพระโรงได้

     "หมายความว่าไง"หลายเสียงดังประสานกัน

     "ก็หมายความว่า..."คาโลเกริ่นก่อนจะเริ่มเล่าเรื่องทั้งหมด

     หลังจากกลั้นหัวเราะฟังจนจบแล้ว

     "ฮ่า ๆ  ๆ ไอ้คิลโดนพี่หลอก ทำหนังสือหาย แถมต้องเสียหน้าไปยืมหนังสือจากคาโลอีก"เฟรินหัวเราะลั่นก่อนจะพูดแทงใจดำคิลเข้าอย่างจัง

     "เออ อย่าหัวเราะออกนอกหน้าแบบนั้นได้มั้ย"คิลพูด ใบหน้าขึ้นสีแดงจัดด้วยความอาย

     "ก็ได้ ๆ แค่ขำนิด ๆ หน่อย ๆ เอง"เฟรินพูดก่อนจะระเบิดหัวเราะอีกรอบ

     นี่แค่ขำนิดหน่อย ถ้าขำมาก  ๆ จะเป็นยังไงเนี่ย...

     ทุกคนคิดเหมือน ๆ กันอย่างปลง ๆ

     "ว่าแต่เราจะเอายังไงกันต่อ"คิลเปลี่ยนหัวข้อเรื่องพูดคุยทันทีเมื่อไม่สามารถหยุดเฟรินไม่ให้หัวเราะได้

     "ในหนังสือนี้บอกว่าต้องหาส่วนผสมทั้งหมดเก้าอย่าง... จากบารามอส เดมอส คาโนวาล เวนอล อเมซอน ทริสทอร์ เจมิไน ซาเรส แล้วก็สโนว์แลนด์"คาโลพูดติดต่อกันโดยไม่หยุดพักหายใจ(เอ๋ พูดยาว  ๆ ต่อกันก็เป็นนี่นา)

     "ถ้าไปตามหาพร้อม ๆ กันหมดนี่คงไม่ไหวแน่ ดังนั้นเราควรแยกกันไปหา"คาโลแจกแจง"คิล นายไปหาส่วนผสมที่หาได้ในซาเรสมา คุ้นเคยกับที่นั่นน่าจะหาเจอได้ง่าย เดี๋ยวฉันจะให้เรนอนไปกับนายด้วย ฉันจะไปหาในคาโนวาล ส่วนเฟรินไปหาในบารามอสกับเดมอส โรที่จะมาถึงในวันพรุ่งนี้จะไปหาในทริสทอร์ ส่วนมาทิลด้ากับแองจี้จะหาในอเมซอน รุ่นพี่ลูคัสกับรุ่นพี่ลอเรนซ์ไปหาในเวนอล ส่วนครี้ดจะไปหาในเจมิไน สุดท้ายสโนว์แลนด์... มันใหญ่ เดี๋ยวหาเจอครบหมดแล้วไปช่วยกันหาในนั้นด้วยกันเลย"

     ทุกคนพยักหน้ารับแต่โดยดียกเว้นเฟรินที่คัดค้าน

     "ทำไมฉันถึงต้องหาในเดมอสกับบารามอสคนเดียว ทีคิลยังไปกับเรนอนได้เลยทั้ง  ๆ ที่หาแค่ในซาเรสที่เดียว"

     "นั่นก็เพราะ..."คาโลเว้นวรรคพลางยื่นหน้าเข้ามาใกล้เฟริน"พอฉันหาเสร็จจะได้มาช่วยนายหากัน... สองต่อสองยังไงล่ะ"
..................................................
ขอขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาอ่าน เนื้อเรื่องซ้ำซากน่าเบื่อไปบ้างก็ขออภัยด้วย นี่เป็นเรื่องแรกที่ข้าน้อยเอามาลงในเว็บ หวังว่าคงชอบกันไม่มากก็น้อย
ช่วงนี้อาจจะมาอัพช้าไปบ้าง เพราะกำลังอยู่ในช่วงขนของย้ายบ้านกันอยู่ ยังไงก็จะรีบมาอัพทุกเวลาที่ว่างแน่นอน