Story of the fallen warrior [ROV] - นิยาย Story of the fallen warrior [ROV] : Dek-D.com - Writer
×

    Story of the fallen warrior [ROV]

    โดย GentleGoat

    ข้าถูกทิ้งไว้ที่นี่ พวกมันคิดว่าข้าตายแล้ว คนส่วนใหญ่ของที่นี่ปฏิบัติกับข้าเหมือนกับสัตว์ แต่...ก็แค่ส่วนใหญ่น่ะนะ

    ผู้เข้าชมรวม

    653

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    653

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    11
    จำนวนตอน :  9 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  31 ส.ค. 61 / 20:10 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

         มันเป็นวันธรรมดาๆวันหนึ่งของป่ามนตรา...เพียงแต่...."ร้อนจังเลย"ภูติน้อยหน้าใสนาม'คริซี่'บ่นพึมพำจงใจให้เพื่อนไปได้ยิน. 
         "เอาน่า!คริซี่...อีกเดี๋ยวก็ถึงที่อยู่นองท่านเปย์น่าแล้ว" ภูติสาวตนหนึ่งพูดพยายามให้คริซี่หายหงุดหงิด "ช่ายๆ พอเราส่งสารฉบับนี้ให้ท่านเปย์น่าเสร็จ...เราก็ขอท่านเปย์น่า
    เล่นน้ำที่ทะเลสาบมรกตของท่านก็ได้หนิ".  
    คริซี่ได้ยินดังนั้นถึงกับกรอกตาไปมา"ก็ได้"นางพูดเสียงเรียบ ก่อนที่เหล่าภูติจะบินกันต่อ.  และในที่เหล่าภูติก็มาจนถึงที่อยู่อาศัยของเทพีแห่งการรักษา
    ภูติคนหนึ่งเคาะประตูไม้ไป2ครั้ง.  ไม่นานนักคนข้างในก็มาเปิด"มีอะไรเหรอ?"คนที่มาเปิดพูดจาด้วยน้ำเสียงหวานหูหน้าฟังท่อนบนเป็นคนท่อนล่างเป็น
    กวางหน้าอกถูกปิดด้วยใบไม้และเถาวัลย์. "ข้ามาส่งสารฉบับนี้ให้ท่าน จากองค์ราชินี"ภูติน้อยพูดพลางยื่นซองจดหมายให้ "ขอบใจเจ้ามาก"
    ขณะที่เปย์น่ากำลังจะปิดประตูนางก็ชะงักเพราะว่าเห็นคริซี่ขมวดคิ้วแน่นบุ้ยปากแถมกอดอกอีกต่างหาก
    เปย์น่ามองเหล่าภูติที่เหลือ ทั้งเหงื่อที่เกาะอยู่บริเวณหน้าแถมลิ้นที่ห้อยอยู่
    เปย์น่าเห็นดังนั้นจึงถามออกไปว่า"พวกเจ้าจะไปเล่นน้ำที่ทะเลสาบมั้ย?ข้าว่าข้าอยากจะไปเดินเล่นแถวนั้นน่ะ"
    เหล่าภูติพอได้ยินก็ถึงกับทำปากหวอแล้วมองหน้ากัน. ก่อนที่จะหันไปตอบเปย์น่าแบบพร้อมกัน"ใช่ค่ะ"
    เปย์น่าเดินนำภูติไปที่ทะเลสาบ. พอถึงจุดหมายเหล่าภูติก็กระโดดลงไปเล่นน้ำอย่างสนุกสนาน
    ภาพที่เห็นคนมีความสุขนั้นทำให้เปย์น่าถึงกับยิ้มออกมานางดูเหล่าภูติเล่นน้ำซักพัก
    ก่อนที่จะปลีกตัวออกมาเพื่อเดินเล่นชมนกชมไม้.  จนกระทั่ง...สายตานางเผลอสังเกตเห็นบางอย่าง
    "รอยเลือด"พอเปย์น่าเห็นรอยเลือดนางก็รีบสำรวจในทันที'ไม่เก่ามากแปลว่ายังหยดได้ไม่นาน'
    เปย์น่าตามรอยเลือดไปจนถึงหน้าถ้ำแห่งหนึ่ง"หมีอย่างงั้นเหรอ?"
    เปยน่าพูดออกมา. ถึงแม้จะเป็นสัตว์ที่ดุร้ายแต่ในป่าแห่งนี้ไม่มีสัตว์ตัวไหนกล้าทำร้ายเปย์น่า
    เปย์น่าเดินเข้าไปในถ้ำเดินมาได้ซักพักเปย์นาก็พบกับเจ้าของรอยเลือด.  การหายใจเข้าออกทำให้รู้ว่ากำลังหลับอยู่
    'หมีตัวนี้ใหญ่ไม่ใช่เล่นเลยนะเนี่ย!' เปย์น่าคิดในใจนางใช้มือแตะหวังจะให้หมีตัวนั้นตื่น. ทันทีที่แตะถึงตัว
    เปย์น่าก็ถึงกับทำตาโต"ไม่มีขน" ทันใดนั้น! ร่างที่นอนอยู่ก็ลุกพรวดขึ้นมา เปย์น่าถึงกับเดินถอยหลังเพราะความตกใจ
    ถึงในถ้ำจะมืดแต่ก็มีแสงมากพอที่จะทำให้เห็นว่าร่างนั้น'ยืนสองขา'ดวงตาสีส้มแดงสว่างในความมืด
    เปย์น่าพูดในใจ"ซวยแล้วไง"
    ________________________


    Yolo!นักอ่านทั้งหลายนี่ไนท์เองเป็นนิยายเรื่องแรกที่เขียน...ก็...วิจารณ์ได้แต่อย่าด่า ไปละ!บาย~
    ปล.เผื่อใครสงสัยทำไมต้องเปย์น่ากับสกัด......ไม่เอาน่า!ทุกวันนี้มีแต่เรือเดิมๆ มูริ บัตครอส น่าเบื่อ!
    เอาอย่างอื่นบ้าง Beauty and the Beast อะ YOU KNOW!?
    ปล.อันนี้ผมแต่งในโทรศัพท์...ดังนั้น..มันก็จะออกมาช้าๆหน่อยอะนะ


    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น