ระยะทางกับความห่างไกล

ลำดับตอนที่ #3 : chapter3 - โรงเรียน

“ปัง...ปัง”เสียงปิดประตูรถของสองพี่น้อง

“เด๋วพี่จะไปไหนก่อนก้อได้นะค่ะเด๋งฟองน้ำไปกับเพื่อนก่อนค่ะและเด๋วฟองจะไปงานเมื่อไร่เด๋วฟองโทเรียกค่ะ”ฟองน้ำพูดกับคนขับรถ

สายตาของคนทั้งร.รจับจ้องมาที่เทอกับน้องของเทอ

แหมก้อเทอกับน้องของเทอกจะเด่นขนาดนั้นก้อมั่ยน่าแปลกที่จะมีคนมองเทอ

เทอเดินเข้าไปที่ห้องประชุมของร.ร

“เอมมี่ เปรี้ยว ข้าวตัง เรามาแล้ว”เสียงแจ้วๆของฟองน้ำตะโกนบอกเพื่อนของเทอ

“กว่าจะมาได้ หลงทางป่าวยัยฟอง”เสียงของข้าวตังสาวห้าวบอกกับเพื่อนของเทอ

"ชั้นว่าชั้นโทตามแกตั้งแต่2ชั่วโมงที่แล้วม่ายช่ายหรอ"ข้าวตังบ่น
“แหม....”ฟองยังพูดมั่ยทันจบเสียงของแฟงก้อดังขึ้น

“ก้อกว่าคุณหญิงฟองน้ำจะแต่งตัวเสดอะพี่ข้างตังแฟงรากงอกแล้วอะคิดดู”แฟงพูดขึ้นมาเพื่อนๆต่างพากันหัวเราะ

“เอาน่าๆ.มาคุยเรื่องงานกันดีกว่า”เอมมี่พูดขึ้น

“อืมงั้นเด๋วแฟงขอตัวดีกว่านะ”

“จะไปไหนแฟง”เสียงของเปรี้ยวถามขึ้น

“ไปเดินเล่นอะฮะ”

“อืมๆงั้นเด๋วเสร็จแล้วพี่โทตามนะ”ฟองบอกกับน้องตัวเอง

--------------ผ่านไป1ช.ม-----------------------

“ทำไมไม่รับโทสับเนี่ย”ฟองบ่นกับตัวเอง

“เป็นไรไปยัยฟอง”ข้าวตังถาม

“ก้อแฟงอ่าสิมั่ยรับโทสับ”

“มันจะไปยากอะรัยก้อไปตามสิ”ข้าวตังออกความคิดเห็น

“อืมๆเพื่อนๆพูดเป็นเสียงเดียวกัน”

“แล้วจะไปตามที่ไหนละ”ฟองพูดขึ้นพร้อมเกาหัว

“น้องเทออ่าหาง่ายจะตายไปที่ไหนผุญเยอะน้องเทอก้ออยู่ที่นั่นแหละ”ตังพูดขุ้นแล้วเอามือลูๆคางตัวเอง

“อะนั่นไงน้องเทอยัยฟอง”เปรี้ยวพูดขึ้นพร้อมกับชี้หั้ยดู

“อะไรกันเนี่ยยัยตาต้าหนิ”ฟองน้ำอุทานออกมา

“ชั้นละเกลียดเป็นที่สุด”เอมมี่พูดนี่แหละกลุ่มนี้แหละศัตรูตัวฉกาดของฟองน้ำ

“ชั้นนึกอะรัยดีๆออกแล้ว”เพื่อนๆของฟองต่างพากันงง

“อะรัยว๊ะฟอง”ตังถามขึ้น

“เอาเหอะน่าาาาา  คอยดูละกัน”ฟองพูดเสร็จก้อยิ้มแล้วเดินเข้าไปหาแฟง

“แฟง.............................”กลุ่มของตาต้าหันมามอง

“อ๊ะ...................”ตายแน่มาตามถึงที่แฟงคิด

“มาทำอารัยที่นี่อ่าแฟงฟองน้ำคิดถึ๊งคิดถึง.............”พูดเสียงอ้อนๆแล้วเอามือของเทอควงเข้าไปในแขนของแฟงแล้วขยิบตาหั้ยแฟง

แฟงทำหน้าตางงพี่สาวเค้าจามาไม้ไหนกันเนี่ย

“ม่ายต้องพูดอะรัยทั้งนั้น..อยู่เฉยๆ”ฟองน้ำพูดข้างๆหูของน้องตัวเอง

“นี่เทอยัยฟองน้ำเทอรุจักแฟงด้วยหรอ”ตาต้าพูดเสียงแปร๋นขึ้นมาพร้อมทั้งเชิ่ดหน้า....แล้วแอ่นอก

“อ้าววววววววววแน่นอนซิจ๊ะรุจักกันดีซะด้วยชั่ยมั้ยจ๊ะแฟงจ๋าาาาา”ฟองน้ำหันหน้าไปหาแฟง

“จิงหรอแฟง”ตาต้าเดินเข้าไปดึงแฟงออกมา

“ก้อปามานนั้นอะ”แฟงตอบแบบงงๆแต่พอรุว่าพี่สาวเทอจะมาไม้ไหน

“อย่างยัยนี่อาหรออย่าไปรุจักเลย”ตาต้าพูดกระแนะกระแหน

“นี่หล่อนพูดหาเรื่องกันหรืองัยยัยหน้าประจวด”ฟองน้ำเริ่มทนกับอาการดัดจริตของตาต้ามั่ยหวัย

“เทอว่าชั้นหน้าประจวดหรอห๊ะ”ตอนนี้ตาต้าหมือนโดนผีเข้าตัวสั่นงึกๆเลย

“เอ้าได้ยินยังงัยก้ออย่างนั้นนะแหละ”ฟองน้ำดึงตัวแฟงกลับแล้วยิ้มแบบนังร้าย

“นี่นังฟองน้ำเน่าเทอกล้าว่าชั้นเราะเทอรุมั้ยว่าชั้นเป็นลูกคัย”ตาต้าแผดเสียงของเทอออกมาสั่ยฟองน้ำ

“อ๋อเทอก้อลูกของประจวดไง”ฟองน้ำพูดแร้วยิ้มอีก

“นี่แก๊.............”ตาต้าจะเดินเข้าไปตบฟอง

“อ๊ะๆจาเข้ามาก้อเข้ามาสิ”เพราะตอนนี้นัยมือของฟองมีหนังสือเล่มหน้าปามาน2นิ้วอยู่นัยมือ

“นี่ยัยกี้ยัยรี่เทอจะมั่ยชั่ยชั้ยเรยหรองัยยืนบื้ออยู่ได้”

“ชั้นมั่ยยืนบื้ออยู่หรอก”เชอรี่กับพิงค์กี้มาพร้อมกับแก้วน้ำ

“ซ่า................”แก้วน้ำสองบัยสาดสั่ยหน้าตาต้าจนเปียก

“5555555+”เสียงหัวเราะดังขึ้นอยู่ดีดีเชอรี่กับพิงกี้คงมั่ยสาดน้ำสั่ยตาต้าหรอกแต่ตอนที่เชอรี่กับพิงกี้กำลังจะเอาน้ำสาดนี่ละสิข้าวตังกับ

เปรี้ยวได้ไปยืนอยู่ข้างหลังสองคนนั่นแล้วแก้งทำเดินสะดุดไปชนน้ำก้อเลยหกสั่ยตาต้า

“555+สมน้ำหน้า”ฟองหัวเราอย่างสะจัย

“นี่พวกแกสาดน้ำสั่ยชั้นทำไม”ตาต้าหันไปด่ากี้กับรี่

“ก้อยัง2คนนั้นมันเดินมาชนชั้นอะน้ำมันก้อเลย.....”รี่กับกี้ชี้ไปที่ตังกับเปรี้ยว

“อุ๊ยพอดีว่าชั้นซุ่มซ่ามไปหน่อยอะ...แต่ชั้นมั่ยขอโทดหรอกนะ”เปรี้ยวพูดออกมา

“เพราะคำนี้มันมั่ยเหมาะทีจะพูดกับพวกเทอ”ข้าวตังพูดต่อ.............เหมือนเตี๋ยมกันมาเล๊ย

“กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”ตอนนี้ทั้งสามคนต้า-กี้-รี่ กร๊ดออกมาพร้อมกัน

“โอ๊ยควายออกลูกหรือไงว๊ะแหกปากกันอยู่ได้”ข้าวตังตะโกนออกมา

“ฟองน้ำไปเถอะปล่อยให้พวกมันบ้ากันอยู่ตรงนี้”เอมมี่ดึงแขนฟองน้ำออกมา

“สะจัยจิงๆ”4สาวพูดพร้อมกัน

ด้านตาต้า-พิงค์กี้และเชอรี่ตอนนี้แค้นสุดขีด

“ฝากไว้ก่อนเถอะยัยฟองน้ำเน่า”ตาต้ากัดฟันพูด

“ชั้นต้องแย่งแฟงออกมาจากเทอให้ได้”

“อริของพี่คนที่เท่าไร่แล้วเนี่ย”แฟงถามพี่สาวตัวเองแล้วยิ้มไปยิ้มมา

“นี่ยัยแฟงพูดยังกับพี่มีศัตรูเยอะอย่างนั้นแหละ”

“ก้อมันจิงหนิเหนพี่แฟงมั่ยถูกกับคนนู้นคนนี้ไปทั่ว”

“นี่แหนะ”ฟองตบหัวแฟงไปที

“โอ๊ยเจ็บนะพี่ฟอง”

“สมควรอยากมาว่าพี่ก่อนทำไมหละ”

“ยังม่ายได้ว่าเรยนะแค่ถามเฉยๆ”

“เอ้าๆพี่น้องคู่นี้หนิทะเลาะกันอยู่ได้

 “ไปกินข้าวกันเถอะ”เปรี้ยวพูดขึ้นมา

“โอเคปะหิวเหมือนกัน

 




//อ่านแล้วช่วยกันเม้นหน่อยนะ//