ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : He Not return already
" ผมรัุแทฮยอ "
" ุแทฮยอะออมาทำไร้อนี้ะ? " เสียอพยาบาลสาวเอ่ยเรีย นเหม่อลอยอยู่ั้น 3 อึพั
" เราออมารออุ "
พยาบาลสาวไ้แ่ยิ้มเื่อน่อนะเินไปนั่มอใบหน้าสวยอ แทฮยอ ที่เอาแ่เหม่อออท้อฟ้าในยาม่ำืน มือสวยุมมือออีฝ่ายไว้่อนะออแรบีบเบาๆ
" ุพยาบาลว่า อุะลับมาหาเราไหม " แทฮยอเอ่ยถามพยาบาลสาว ที่นั่มอมาที่เาอยู่
" ้อลับมาสิะุอุแหนะรัุแทฮยอะายไป ุอุ้อลับมาหาแทฮยออยู่ แ่อนนี้แทฮยอ้อเ้าไป้าใน่อนนะะน้ำ้าลแล้วเี๋ยวะไม่สบายุอุะเป็นห่วเอา " พยาบาลสาวยิ้มให้แทฮยอ ่อนะลุไปเ็นรถเ็นเินรไปห้อพัอแทฮยอ ลอเส้นทาไม่มีเสียใใเิึ้นมีเพียแ่เสียอนไ้นอื่นๆ
" โห.. " เสียเล็ๆปนสะอื้นอแทฮยอทำให้พยาบาลสาวหยุะั " โห ุพยาบาลโห อุไม่ลับมาแล้วโหทำไม! โหเราทำไม ุโหเราทำไม!! " เสียอแทฮยอำลัลวาัลั่นใบหน้าึ้นสีแ ายบาพยายามิ้นให้หลุนล้มลไปนอนอยู่บนพื้น
" ไหนบอรัเราไ รัเราแล้วไปแ่านับนอื่นทำไม!
นใร้าย! เราเลียุ!! ออไปาีวิสัที! ออไปาหัวเราสัที" แทฮยอที่นอนอยู่บนพื้นำลัิ้นทุรนทุรายเหมือนนำลัะายไม่มีผิ สอมือำลัทุบีัวเอ ้วยแรโมโห ่อนมืออพยาบาละมาึออแล้วอบุมไว้แทน
" ุแทฮยอะ ใเย็นๆนะะ ุอุไม่ไ้แ่านุอุเาแ่ไปทำานที่เมือนอไะ
แล้วเี๋ยวเา็ลับมาแล้ว " พยาบาลสาวพยายามปลอบใให้แทฮยอใเย็นล
" ฮึ..เาไม่ลับมาแล้ว...ุพยาบาลอุไม่ลับมาแล้ว.." แทฮยอที่นอนิ้นอยู่บนพื้นสะอื้นออมา
" เาไม่ลับมาแล้ว..ฮึ.. " าที่ิ้นทุรนทุรายเหมือนนบ้า็อ่อนเย็นล พยาบาลสาวลูบหัวแทฮยอเบาๆ่อนะรวบายอแทฮยอึ้นมาอเอาไว้ นัวบาที่นอนสะอื้นอยู่ในอ้อมอ ไ้แ่ล่ำเพ้อเรียหาื่ออนรั้ำไป้ำมา ่อนะสลบลเพราะฤิทธ์ายาที่ินเ้าไปหลัอาหาร
" ็เหมือนเิมะ ลุมาอาวะวาแล้ว็สลบไป "
พยาบาลสาวพูไปทั้ห่มผ้าห่มให้แทฮยอที่นอนอยู่บนเีย
.
.
.
" รอผมนะ ผมะลับมา "
.
.
" ุแทฮยอะออมาทำไร้อนี้ะ? " เสียอพยาบาลสาวเอ่ยเรีย นเหม่อลอยอยู่ั้น 3 อึพั
" เราออมารออุ "
พยาบาลสาวไ้แ่ยิ้มเื่อน่อนะเินไปนั่มอใบหน้าสวยอ แทฮยอ ที่เอาแ่เหม่อออท้อฟ้าในยาม่ำืน มือสวยุมมือออีฝ่ายไว้่อนะออแรบีบเบาๆ
" ุพยาบาลว่า อุะลับมาหาเราไหม " แทฮยอเอ่ยถามพยาบาลสาว ที่นั่มอมาที่เาอยู่
" ้อลับมาสิะุอุแหนะรัุแทฮยอะายไป ุอุ้อลับมาหาแทฮยออยู่ แ่อนนี้แทฮยอ้อเ้าไป้าใน่อนนะะน้ำ้าลแล้วเี๋ยวะไม่สบายุอุะเป็นห่วเอา " พยาบาลสาวยิ้มให้แทฮยอ ่อนะลุไปเ็นรถเ็นเินรไปห้อพัอแทฮยอ ลอเส้นทาไม่มีเสียใใเิึ้นมีเพียแ่เสียอนไ้นอื่นๆ
" โห.. " เสียเล็ๆปนสะอื้นอแทฮยอทำให้พยาบาลสาวหยุะั " โห ุพยาบาลโห อุไม่ลับมาแล้วโหทำไม! โหเราทำไม ุโหเราทำไม!! " เสียอแทฮยอำลัลวาัลั่นใบหน้าึ้นสีแ ายบาพยายามิ้นให้หลุนล้มลไปนอนอยู่บนพื้น
" ุแทฮยอะใเย็นนะะ ใเย็นๆะ " พยาบาลสาวพยายามึแทฮยอที่ลไปนอนอยู่บนพื้น
" ไหนบอรัเราไ รัเราแล้วไปแ่านับนอื่นทำไม!
นใร้าย! เราเลียุ!! ออไปาีวิสัที! ออไปาหัวเราสัที" แทฮยอที่นอนอยู่บนพื้นำลัิ้นทุรนทุรายเหมือนนำลัะายไม่มีผิ สอมือำลัทุบีัวเอ ้วยแรโมโห ่อนมืออพยาบาละมาึออแล้วอบุมไว้แทน
" ุแทฮยอะ ใเย็นๆนะะ ุอุไม่ไ้แ่านุอุเาแ่ไปทำานที่เมือนอไะ
แล้วเี๋ยวเา็ลับมาแล้ว " พยาบาลสาวพยายามปลอบใให้แทฮยอใเย็นล
" ฮึ..เาไม่ลับมาแล้ว...ุพยาบาลอุไม่ลับมาแล้ว.." แทฮยอที่นอนิ้นอยู่บนพื้นสะอื้นออมา
" เาไม่ลับมาแล้ว..ฮึ.. " าที่ิ้นทุรนทุรายเหมือนนบ้า็อ่อนเย็นล พยาบาลสาวลูบหัวแทฮยอเบาๆ่อนะรวบายอแทฮยอึ้นมาอเอาไว้ นัวบาที่นอนสะอื้นอยู่ในอ้อมอ ไ้แ่ล่ำเพ้อเรียหาื่ออนรั้ำไป้ำมา ่อนะสลบลเพราะฤิทธ์ายาที่ินเ้าไปหลัอาหาร
.
" เป็นยัไบ้า " เสียอหมอหนุ่มที่เินออรวรานไ้เินเ้ามาหาแทฮยอในห้อที่มีพยาบาลสาวอยูแลอยู่" ็เหมือนเิมะ ลุมาอาวะวาแล้ว็สลบไป "
พยาบาลสาวพูไปทั้ห่มผ้าห่มให้แทฮยอที่นอนอยู่บนเีย
" เหนื่อยไหม ทีู่แลนไ้นนี้ "
" ไม่เหนื่อยหรอะ ันสสารเา้วย้ำ เาัวนเียวไม่มีาิไม่มีรอบรัว เา้อผ่านอะไรมาบ้า็ไม่รู้ แล้วนรัยันอใไปแ่านับนอื่นอี ันสสารเาริๆ " หมอหนุ่มแะไหล่พยาบาลสาวเบาๆ ่อนะเินออาห้อไป พยาบาลสาวลูบหัวแทฮยอ่อนะแยย้ายออไปทำธุระอัวเอ..
.
.
.
.
" ผมออมารออุ:) "
..
.
to be continue
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น