[FIC SNSD] EVERYTHING (#JeTi)(YURI)
I can be everything for you although you will never be anything for me.
ยอดวิวรวม
3,200
ยอดวิวเดือนนี้
8
ยอดวิวรวม
แท็กนิยาย
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
EVERYTHING
I can be everything for you
although you will never be anything for me.
INTRO
ฉันกับเจสซี่เป็นเพื่อนสนิทกันสมัยเรียนอยู่อนุบาล…เราห่างหายกันไปจนถูกแรงดึงดูดของโลกเหวี่ยงเราให้มาเจอกันอีกครั้งในช่วงเรียนมหาวิทยาลัย
เราสนิทกันเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน...
ฉันยังเป็นเพื่อนสนิทเธอจนถึงปีสอง...ใช่ มองเธอแค่เพื่อนจนถึงแค่ตอนนั้น
หลังจากนั้นฉันก็กลายสภาพมาเป็นคนแอบรักโดยสมบูรณ์เมื่อรู้ใจตัวเองเข้าจนได้ว่าแท้จริงแล้วฉันไม่ได้มองเธอเพียงเพื่อน
...เพราะความรู้สึกที่มีอยู่ภายใน...มันมากเกินกว่านั้น
...ควรต้องโทษเธอที่ทำตัวน่ารักเกินไป...หรือโทษใจฉันที่มันดันหวั่นไหวเสียเอง
.
.
.
“คราวหน้าเราจะไม่ปล่อยให้เธอไปดื่มกับพวกเวนดี้แล้ว
ดูสิ ปล่อยให้เธอเมาขนาดนี้ได้ยังไง รู้ไหมว่ามันไม่ดีต่อสุขภาพเลยน่ะที”
ฉันยกยิ้มมุมปาก แม้จะเมามากจนแทบทรงตัวไม่ไหว
แต่ก็ยังพอมีสติในการรับรู้คำว่ากล่าวของเพื่อนสนิทอย่างเธอได้อยู่
เธอบ่นยิ่งกว่าแม่ฉันอีกนะรู้ไหม
ฉันหันมองเสี้ยวหน้าคมสวยของคนที่กำลังพยุงตัวฉันเข้าห้องนอนอย่างทุลักทุเลพอควร
เจสซี่โยนฉันนอนลงบนเตียงโดยไม่สนใจเลยว่าฉันจะเจ็บหลังหรือเปล่า...เธอถอนหายใจดังเฮือกใหญ่
เหนื่อยน่าดูเชียว...ตัวน้อยของฉัน
เธอหายไปสักพัก
ทิ้งให้ฉันนอนอยู่คนเดียวบนเตียงเล็กๆนี้ที่เคยใช้นอนเบียดกับเธอบ่อยครั้ง
ปกติฉันไม่ใช่คนชอบดื่ม หากได้ดื่มก็จะรู้ตัวเองดีว่าควรดื่มได้กี่แก้ว
ไม่ได้ปล่อยตัวให้เมาเป็นหมา จนเจสซี่ต้องมาหิ้วกลับ
ไม่อยากจะโทษใครเท่าไหร่...แต่มันเป็นเพราะฉันอ่อนแอเอง
...ทนไม่ไหวที่เห็นเธอกับเขาคืนดีกัน
...มันเจ็บ...จนต้องหาวิธีแก้ไขมักง่ายแบบนี้
“แล้วพรุ่งนี้จะไปทำงานไหวหรือเปล่าเนี่ย”
เธอบ่นพึมพำพลางเอาผ้าเช็ดหน้าชุบน้ำมาเช็ดตัวฉันอย่างนุ่มนวล
ความเย็นเฉียบของน้ำทำให้ฉันรู้สึกหนาวขึ้นมาจนต้องจับข้อมือของเธอไว้
ฉันกำลังจะหลับอยู่แล้วเชียว แต่เธอดันมารบกวนกันอย่างนี้ ใช้ได้ที่ไหน
ฉันกระตุกข้อมือเธอเข้าหาตัว
จนเจสซี่ล้มลงมาทับบนตัวฉัน ฉันหัวเราะในลำคอให้กับท่าทางดีดดิ้นของคนตัวเล็ก พยายามปรือตาที่กำลังจะปิดเพื่อมองหน้าเธอในความมืด
...เธอสวยจัง...สวยกว่าทุกวันเลย
“ที ปล่อยเราเลยนะ”
“เจสซี่...” ไม่รู้ว่าเพราะเมาจนทำให้กล้า
หรือเพราะความรู้สึกภายในมันล้นจนกักเก็บไว้ไม่ไหว ฉันลูบแก้มเนียนของเธอพลางยิ้ม ก่อนจะเอ่ยในสิ่งที่เคยสาบานกับตัวเองแล้วว่าอย่าพูดให้เธอฟังเด็ดขาด
“เมื่อไหร่เหรอ...”
“ที...จะพูดอะไรน่ะ”
“ฉันน่ะเป็นทุกอย่างให้เธอมาหมดแล้วนะเจสซี่”
เป็นทั้งฮีโร่...ที่คอยปกป้องเธอ
เป็นทั้งหมอนข้าง....ให้เธอนอนกอด
หรือแม้แต่เป็นม้าให้เธอขี่...ยามเธอเมื่อยขา
...แล้วเมื่อไหร่เหรอ
“เมื่อไหร่ฉันจะได้เป็นคนที่เธอรักเหรอ...เจสซี่”
เธอเงียบ...
...นี่ใช่คำตอบของเธอไหม
“ระ...เราก็รักเธออยู่แล้วนี่ที”
ฉันมองเธอนิ่ง มองเธออย่างสื่อความหมายว่า ‘รัก’ ของฉันไม่ได้หมายถึงความรักที่เพื่อนมีให้กัน
แต่เป็นความรู้สึกของคนคนหนึ่งที่ต้องการจะมอบให้กับคนที่เรารัก
...และฉันรู้ว่าเจสซี่เข้าใจทุกอย่าง
“เจสซี่...”
“เธอเมามากแล้วที...”
...ฉันยอมรับว่าตัวเองเมา ไม่ปฏิเสธสักนิด
ในตอนแรกก็คงจะเมามากอย่างที่เธอบอก แต่ในเวลานี้ก็เริ่มจะสร่างเมาแล้วเหมือนกัน
...แต่เธอยังอยากให้ฉันเมามากอยู่นี่นะ
...แล้วคนที่เมามากเนี่ย...คงไม่มีสติพอจะยับยั้งช่างใจได้ใช่หรือเปล่า
ฉันยกแขนรั้งต้นคอเธอให้ใบหน้าสวยโน้มลงมาใกล้
ก่อนจะกดริมฝีปากตัวเองไปยังส่วนเดียวกันทันที ริมฝีปากแสนนุ่มนิ่มที่ฉันมักจะแอบมองเสมอยามเธอเผลอ
ปากเธอนิ่ม...ยิ่งกว่าเคยจินตนาการไว้เสียอีก
รู้สึกอิจฉาเขาไม่น้อยที่ได้สัมผัสเธอเหมือนอย่างฉัน...
ฉันพลิกตัวให้เธอนอนราบกับเตียงเล็ก
จับข้อมือทั้งสองข้างของเธอไว้แน่น เจสซี่พยายามดิ้นขลุกขลัก แต่ฉันก็ยังคงจูบเธออยู่อย่างนั้นไม่ยอมปล่อย
บดคลึงริมฝีปากแนบแน่นยิ่งกว่าเดิม
ฉันแย่มากใช่ไหมที่ฉวยโอกาสกับเธออย่างนี้
แย่มากใช่หรือเปล่าที่บังคับให้เธอจูบอย่างไม่เต็มใจ
...ใจฉันเต้นรัวเมื่อเธอจูบตอบ
ลิ้นน้อยๆของเราหยอกเย้ากันอย่างนึกสนุก ความหวานของรสจูบกำลังทำให้ฉันล่องลอย
จนเผลอปล่อยมือจากข้อมือบางที่จับไว้
...วินาทีต่อมาฉันจึงได้รู้ว่าที่เธอจูบตอบกันไม่ใช่ว่าเธอมีใจ
แต่เธอเพียงแค่ทำเพื่อให้ฉันตายใจเท่านั้นเอง...
เพี้ยะ!
ฉันหน้าหันตามแรงตบ ไม่ได้แรงจนรู้สึกเจ็บซีกหน้าด้านซ้าย
แต่แรงเสียจนปวดหนึบที่หัวใจ เจสซี่ตาแดงก่ำเมื่อมองมายังฉัน
แววตาของเธอปิดไม่มิดถึงความโกรธเคือง
...จูบของเรา...ไม่ได้หวานอย่างที่เผลอคิดไป
...เพราะในตอนสุดท้ายมันช่างขมเหลือเกิน
“เราเป็นเพื่อนกันนะที!”
...เพื่อนเหรอ
...ความเป็นเพื่อนของเราจบลงไปตั้งนานแล้วรู้ไหม
จบลง...ตั้งแต่ฉันรู้ตัวว่าชอบเธอเข้าแล้ว...
“ไม่ได้อยากเป็นสักหน่อย...”
2BC>> CH.1
#ฟิคไม่เคย
::TALK::
น้องทีเป็นหลานของคิ้วตกค่ะ แต่เรื่องของหลานนี่คนล่ะแนวกับของคุณอาเลยนะคะ 5555
สามารถไปพูดคุยกับเค้าได้ที่ :TWITER @GIFTGAVEGIVE
ผลงานอื่นๆ ของ Gavevy ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Gavevy
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้