[FIC SNSD] MY BOO (#JeTi) (YURI)

MY BOO

INTRO

“ไหนใครบอกชาตินี้จะไม่แต่งงานไงยะ ไอ้คนโกหก โอ๊ย! คีย์ แกตบหัวฉันทำไมเนี่ย”

ชายหนุ่มกรอกตาใส่

เขาหยิบการ์ดแต่งงานขึ้นมาจิ้มชื่อเจ้าสาวให้ยัยเพื่อนขี้โวยวายถ่างตาดู

“เห็นอะไรไหม”

“เจ้าสาวชื่อเจสสิก้าจอง แหม เก๋นะยะ แต่งงานกับฝรั่งด้วย”

“โอ๊ย อีนี่!” คีย์หมดความอดทน “เข้าใจอะไรยากจริง แกเห็นฉันไหม”

แล้วชายหนุ่มก็ชี้มือใส่ตัวเองตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า

ท่าทางสะดิ้งจนหลายคนเริ่มมอง

คีย์รีบกระแอมไอก่อนเก๊กขรึมเป็นสุภาพบุรุษเหมือนเดิม

 แต่นั่นแหละ....สเตฟานี่ก็ไม่เข้าใจอยู่ดี

“ฉันก็เห็นแกทุกวันแหละย่ะ ทำไมอ่ะ”

“ฉันกำลังแต่งงาน...”

แล้วเมื่อคีย์เห็นว่ายัยสเตฟกำลังจะโวยวายใส่เรื่องที่เขาทิ้งเพื่อนไปแต่งงาน

คีย์เลยยัดขนมปังใส่ปากสเตฟานี่ทันที

“ฉันกำลังจะแต่งงานกับชะนี! แกเข้าใจหรือยังคะ ว่าฉันจะแต่งกับชะนีน่ะ ไม่ใช่พ่อหนุ่มกล้ามโตที่เคยจินตนาการมาตลอด เซ็งจริงๆ"

“อ๋อ...แกไม่อยากแต่งนี่เอง”

“เออน่ะสิ กว่าแกจะเข้าใจ เฮ้อ...”

“ถ้าไม่อยากแต่งก็หนีสิ ไม่เห็นจะยาก”

“หนีก็ตายเป็นผีน่ะสิ แกไม่รู้หรอกว่าคนตระกูลจองน่ะเป็นมาเฟียที่โคตรจะโหด ขืนฉันทิ้งลูกสาวเขากลางงานแต่งหรือหนีไปเฉยๆมีหวังถูกตามฆ่าแน่”

สเตฟานี่ตาโต 

“มาเฟียเลยเหรอ คุณหญิงแม่ของแกนี่ก็ช่างสรรหาจริงๆ”

สเตฟานี่ตบบ่าเพื่อนเบาๆ

นึกเห็นใจเขาไม่น้อย

เพราะสังคมเกาหลีทำให้เพื่อนเธอต้องปิดบังตัวตนจากสังคม

ยิ่งเป็นลูกชายคนโตของตระกูลดัง คีย์จึงต้องแบกภาระมากกว่าใคร

คราวนี้ถึงขั้นถูกคลุมถุงชนกันเลยทีเดียว 

“แกช่วยฉันคิดหน่อยสิ ฉันไม่อยากแต่งงาน ฉันยังอยากเป็นผีเสื้อราตรีอยู่นะ”

สเตฟานี่เองก็คิดไม่ตกเหมือนกัน

ยิ่งฝ่ายเจ้าสาวเป็นลูกมาเฟียด้วยแล้ว

งานนี้เวลาคิดจะทำอะไรก็ต้องระวังชีวิตตัวเองด้วย

“แกลองคุยกับคุณคริสตัลสิ เผื่อเค้าไม่อยากแต่งเหมือนกัน”

“ใครวะคริสตัล”

“เอ้า! เจ้าสาวแกไง ชื่อคริสตัลไม่ใช่เหรอ”

“หล่อนชื่อเจสสิก้าย่ะยัยความจำสั้น แล้วก็นะ คุยได้ที่ไหนกัน หล่อนไม่แม้แต่จะออกมานัดเจอเลยเหอะหากผู้ใหญ่ไม่ไปด้วย”

“อืม...” แล้วสเตฟานี่ก็ปิ้งไอเดียขึ้นมา “ให้ฉันแกล้งเป็นแฟนหลอกๆแกดีมั้ย แบบว่า...คุณหญิงแม่คะ สตฟไม่ยอมหรอกนะคะ ที่จะให้คีย์ไปแต่งงานกับคนอื่นที่ไม่ใช่สเตฟน่ะ!”

“หยี๋ ขนลุก”

สเตฟานี่หยุดแอคติ้งตัวเองก่อนมองค้อนเพื่อน

“ฉันกำลังช่วยแกคิดอยู่เผื่อแกจะลืม”

“โอ๋ๆ ชะนีอย่าขี้น้อยใจสิยะ วิธีแกมันก็น่าสน แต่หญิงแม่ฉันคงไม่เชื่อ เราสองคนสนิทกันจะตายชัก อยู่ๆมาบอกว่าคบกันก็คงไม่มีใครเชื่อหรอก อีกอย่างถ้าแกไปอาละวาดหักหน้าเจ้าสาวกลางงานแบบนั้น ฉันว่าศพแกคงไม่สวย”

“แต่งๆไปเหอะ เดี๋ยวปิดไฟก็มองอะไรไม่เห็นแล้ว ทำๆไปเถอะย่ะ ครั้งเดียว”

พอคิดไม่ออก สเตฟานี่ก็ตัดปัญหาด้วยการให้เพื่อนยอมรับชะตากรรมตัวเองไปซะ

“เสียชาติเกิดมากย่ะ ให้ฉันไปเอากับชะนีเนี่ยนะ”

“แล้วจะให้ทำยังไง”

คราวนี้เงียบกันเป็นป่าช้า 

“ฉันคิดออกแล้ว”

กลับเป็นเจ้าของเรื่องเองที่นึกแผนดีๆ? ออกมาจนได้

สเตฟานี่เอียงคอมองเพื่อนสนิทอย่างสงสัย

“แผนนี้มันค่อนข้างเสี่ยง...”

แล้วคีย์ก็ป้องปากพูดเสียงเบาราวกับเป็นความลับระดับชาติให้สเตฟานี่ฟัง

หญิงสาวตาโต

“นังบ้า ถ้าเกิดฉันเป็นอะไรไป...”

“ไม่เป็นไร ฉันจะดูแลพี่เลโอเป็นอย่างดีเลยค่า”

เจริญเถอะ เพื่อนเธอนี่มันจริงๆเลย

                                              #ฟิคบูบู

::TALK::

ลงใน SSFC ถึงตอนที่13ค่ะ จะทยอนลงในเด็กดีให้ตามทันนะคะ ฝากติดตามด้วยนะ สำนวนอาจแปลกๆไปบ้าง เพราะจริงๆแล้วฟิคเรื่องนี้เป็นเรื่องที่2ที่เคยแต่ง 555 แต่เอามาลงในเด็กดีช้ากว่าเพื่อนเลย ><

สามารถไปพูดคุยกับเค้าได้ที่ :TWITER @GIFTGAVEGIVE