คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่2 พบกันและ......+
มหาสมุทรแอแลนิ
ูม! ูม! ูม!
"ยูนิอร์นรีบหนีไปเียวพี่ะถ่วเวลาให้" หิสาวผมาว สวมุเรสสีาว เธอือเรือบรรทุเรื่อบินอิลลัสเทรียส พูะปล่อยเรื่อบินออไปัารับอเรือไเรน ที่มีมาว่า100ลำ
"ไม่หนูไม่ไปะพี่"เ็สาวผมม่ว สวมุเรสสีาวอมม่วนิหน่อย เธอือเรือบรรทุเรื่อบินเบายูนิอร์น เธอพูพร้อมับ ปล่อยเรื่อบินออมา่วยสนับสนุนพี่สาวัวเอ
"ไม่ไ้นะยูนิอร์น อเรือไเรนให่นานี้มัน้อมีพวระับสูอยู่้วยแน่ๆ เพราะั้นเรา้อรีบไปบอฝ่าบาทเ้าใพี่ไหม"
ระหว่าที่พี่น้อำลัุยอยู่นั้นเอ็ไ้มีเสียหนึ่ัึ้น
"ะไม่มีใรไ้ไปไหนทั่นั้นพวเธอ้อายอยู่ที่นี่"
"นั้นมัน!"อิลัสเทเรียสที่หันไปูที่มาอเสีย็ถึลับใ รหน้าอเธอไ้มี
เ็สาวนหนึ่ ลอยัวอยู่ลาอาาศ เธอมีผมสีาวี สวมุสีำ มีหนวสีำและมีปุ่มนวปลาหมึพันรอบัวเธอ เธอือไเรนระับสู ออฟเิฟเวอร์ และที่้านหลัอเธอยัมีไเรนระับสูอีว่า20น
“หนีไปยูนิอร์น” อิลลัสเทรียสะโนออมาพร้อมปล่อยเรื่อโมีใส่ ออฟเิฟเวอร์ ทันที
ูม! ูม! ูม!
“เป็นไปไม่ไ้”อิลลัสเทรียส อุทานออมาเพราะเรื่อบินอเธอถูยิหมไม่เหลือเลยัลำ
ออฟเิฟเวอร์ ที่เห็นอิลลัสเทรียส ประมาท็ยิปืนใส่ทันที ปั ปั ปั ูม ูม ูม
“อ้าาาาา”อิลลัสเทรียสโน ออฟเิฟเวอร์ ยินบาเ็บสาหัสล้มลไปนอนหายหน้าบนผิวน้ำ
“พี่ะ!”ยูนิอร์นรีบวิ่ เ้ามาออิลลัสเทรียส และเริ่มร้อไห้ออมา
ฟิ้ววววว เสียแหวอาาศัมาา้านบน อิลลัสเทรียที่นอนอยู่ ็เห็นเรื่อบินทิ้ระเบิอไเรนแหวอาาศลมา
“ยูนิอร์นระวั”อิลลัสเทรียผลัยูนิอร์ล้มลและนำร่าัวเอมาบัไว้ ระเบิไ้ถูทิ้ลมาโนอิลลัสเทรียสม มันวระเป็นเ่นนั้น
บึม บึม บึม เรื่อบินอไเรนถูทำลาย และมีหุ่นสีนิล ลอยอยู่บนท้อฟ้า ทั้อิบลัสเทรียส และไเรนระับสู่ามอ้วยวามลึ
“ไม่เป็นไรใ่ไหมพวเธอ” บาฮามุไม่ใ่สิ าโร่พูออมาพร้อมมอไปทา อิลัสเทเรียสและยูนิอร์น
“ม…ไม่เป็นไร่ะ”อิลลัสเทรียสอบลับไป
“ั้นอทนอีัแปบนะเียว็บแล้ว” าโร่พูออมาและมอไปทาพวไเรนระับสู
“ผมไม่รู้หรอนะ ว่าพวเธอหนะมีเรื่ออะไรัน แ่่วยถอยลับไปไ้หรือเปล่า” าโร่พูลับพวไเรนระับสู ทำให้พวไเรนระับสูทำหน้าไม่อยพอใ
“ิว่าพวันะถอยไป่ายหรอะ”ออฟเิฟเวอร์พูออมาพร้อมเล็ปืนไปทาาโร่
“็ิไว้แล้วละว่า้อเป็นแบบนี้<รีโหลออนไฟร์>”าโร่พูออมา และปราวเวทสีแึ้นที่้านหลั ่อนวเวทะหายไป านั้นาโร่็พุ่เ้าไปสู่ับอเรือไเรนทันที
“ฮึ ิว่านเียวะทำอะไรไ้หรอะ” ออฟเิฟเวอร์พูพร้อมับยิปืนใส่าโร่ทันที
าโร่ทำารปัารโมีที่ออฟเิฟเวอร์ยิมาไ้อย่า่ายาย และใ้ท้าวเะออฟเิฟเวอร์ ระเ็นไปโนเรือไเรนลำหนึ่นระเบิ
“ไม่ถึับายมั้” าโร่พูแมาเ่นนั้น่อนะพุ่เ้าไปัารับเรือไเรน่อ ส่วนไเรนระับสูที่เ้ามาวา็โนเะระเ็น ไปแ่็ไม่ถึับาย
ูม! ูม! ูม! ูม! ูม! ูม! ูม! ูม! ผ่านไป3นาที เรือไเรนว่า100ลำถูทำลาย ไเรนระับสูว่า20นบาเ็บไม่สามารถรบ่อไ้
“เป็นไปไม่ไ้/่ะ"X2 ทั้อิลลัสเทรียส และออฟเิฟเวอร์พูออมาพร้อมัน
“เอาละพวเธอะถอยลับไปไ้หรือยั” ที่ใบหน้าอาโร่มีเหื่อไหลออมาเป็นำนวนมา เพราะั้แ่ที่าโร่ใ้ บาฮามุ ็ผ่านมาเือบ4นาทีแล้ว รีบๆลับไปัทีเถอะอร้อละะไม่ไหวแล้วนะ าโร่ิอยู่ในใ
ออฟเิฟเวอร์ที่เห็นท่าทาาโร่แปลๆ และเริ่มหอบ็ิว่า้อมีอะไรแน่ๆ ึะสั่โมี่อทันทีแ่ว่าออฟเิฟเวอร์ ไ้เห็นอเรือ รอยัลำลัรมาทานี้ึ้อล่มเลิวามิไป
“ฮึ วามแ้นรั้นี้อฟาไว้่อนเถอะ” ออฟเิฟเวอร์พูเ่นนั้นและาไปทันทีพร้อมลับไเรนระับสูนอื่นๆ
พอเหล่าไเรนาไปแล้วอเรือรอยัล็มาถึพอี และาโร่ที่เห็นว่าไม่มีไรแล้ว็เปลี่ยนับไปไ้ ไวเวิร์น
“อิลลัสเทรียส ยูนิอร์นเป็นไรไหม” หิสาวผมสีทอสวมุเทพีาวสวมมุอไม้ เธอือเรือบรรทุเรื่อบินวิอเรีย
“ไม่เป็นไร่ะ พอีมีนมา่วยไว้ทัน่ะ” อิลลัสเทรียสอบลับวิอเรียไปและหันไปทาาโร่
“IS! ทุนระวััว”วิอเรียั่ท่า่อสู่เมื่อเห็นาโร่
“ISทำไมมาอยู่ที่นี่ไ้ันะ” หิสาวที่สวมุเมระโปรสีาว เธอือเรือลาระเวนเบา เฟฟิล์
“เราะทำไันีะ” หิสาวที่มีผมสีเิน สวมแว่นา และสวมุเมระโปรสีาว เธอือเรือลาระเวนเบา เอินเบิร์
“ยูนิอร์นถ่อยออมาห่าๆเ้านั้นะ” หิสาวที่ใสุ่เมและมีผมสีฟ้าถือหอ เธอือเรือลาระเวนเบาเนปูน และยัมีอีสอลำ
ือ เ็สาวที่ผมสีบลอน์ ถือาบ พันผ้าพันอสีาว เธอือเรือประับาน วอร์สไปร์ท ับ หิสาวที่สวมุระโปรสีน้ำเิน สวมผ้าลุมลายธาิอัฤษ ผมสีบลอน์มัผมเป็นมวยสวมหมวสีาว เธอือเรือประับานฮู้
ทั้หนี้อาวุธไปหาาโร่
“ไม่ใ่นะะพี่ายเามา่วยหนูับพี่ไว้นะะ”ยูนิอร์นมายืนวา ทุนไว้ไว้
วิอเรียที่เห็นเ่นนั้น ็ทำหน้าสับสนึ้นมาเล็น้อย่อนะลท่า่อสู่ลและเินเ้าไปหาาโร่
“นายื่ออะไร มาาไหน มาทำอะไรอบ”เธอเินเ้าไป่อหน้าาโร่และถามออมา
“อ…ออ ผมื่อาโร่ มาาไหนและมาทำอะไรนั้น ผมอยาอลับผู้บัาาร่อน” าโร่อบลับไปและมอร่าายวิอเรีย สวยสุยอไปเลย ทั้แโมลูนั้น ทั้ทรวทรเอวไม่แพ้เหล่านาฟ้าเลย อยาไ้ั ะว่าไปนอื่น ๆ็ไม่เลวเหมือนันนะเนี่ย อึอะไรันวามรู้สึนี้หรือว่า บ้าเอยทำไมอารม์ึ้นไ้ฟะ
“วาอาวุธละแล้วันะพานายไปหาผู้รับผิอบ”วิอเรียพูพร้อมลับมอ าโร่ั้แ่หัวรท้าว
“็ไ้อยู่หรอแ่ท่าผมทำอย่าั้น ผม็มน้ำอะิ”าโร่อบ้วยเสียี้เล่นเล็น้อย
“ไม่้อห่ว”วิอเรียเปลี่ยนอาวุธัวเอ ให้ลายเป็นเรือบรรทุเรื่อบินลำให่ “ึ้นมา”
าโร่บินึ้นไปยืนบน่านฟ้าเรือและปลไวเวิร์นออ
"เอานี่รับไป แล้ว็อใ้ห้อนอนในเรือหน่อยนะ"าโร่ส่าบทั้สอเล่มให้ลับวิอเรีย และรีบเินเ้าไปในเรือทันที
"เียวสิ" วิอเรียพยามะห้ามไว้แ่ไม่ทัน าโร่็เินหายเ้าไปในเรือะแล้ว
"นี่เ้านั้นเป็นทำไมถึรีบอย่าั้นละ"วิอเรียทำสีหน้าสสัย
"พี่ายเหนื่อยหนะ่ะ เล่นสู้ับไเรนำนวนมานเียวแบบนั้น" ยูนิอร์นอบ้วยเสียเศร้าเล็น้อย
"ี่ลำันละท่าแ่10-20ลำละ็แ่นั้นสบายมา"วิอเรียยืนท้าวเอวและยิ้มออมา
"เรือไเรน100ลำและพวระับสูอี20ว่าัวไ้"อิลลัสเทรียสอบลับไป้วยเสียริั
"หะำนวนมาว่า100และยัมีพวระับสูอีว่า20ั้นหรอ ไม่มีทาเป็นไปไ้หรอน่า" วอร์สไปร์ท ทำสีหน้าไม่อยาเื่อ
"ันเอ็ไม่อยาเื่อเหมือนันแหละะ อึ"อิลลัสเทรียส ล้มลับพื้น ทุนทำหน้าใึ้นมาทันที
"อิลลัสเทรียส/พี่ะ"วิอเรียและยูนิอร์น็เ้ามาพยุ อิลลัสเทรียลุึ้นยืน
"พาอิลลัสเทรียส เ้าไปพัในเรือ่อนเถอะ " วิอเรีย็พยุอิลลัสเทรียสเ้าไปพัในเรือพร้อมลับยูนิอร์น ส่วนนอื่น็เปลี่ยนอาวุธัวเอเป็นเรือ และ ็มุ่หน้าลับสู่านทัพเรือรอยัล
มุมมออาโร่
หลัาที่ผมเินเ้ามาในเรือแล้วผม็เินเ้ามาในห้อ ห้อหนึ่ที่าว่าน่าะเป็นห้อนอน แ่มันันเป็นหอบัับารเรือะนี่ ไม่ไหวแล้วโว้ยนอนหลบอยู่นี่ละัน ผม็เินไปนั่รมุมห้อ
“บ้าเอ้ยทำไมมันไม่สบลเลยฟะ” ผมบ่นออมา านาเะัไม่เห็นบอเลยว่า ท่าใ้บาฮามุแล้วะมีอาารอย่าี้้วย ท่าถามว่าอนนี้อาารผมเป็นอะไรนั้น็อบอรว่า เื่ยนั้นรุนแร เพราะอย่าี้ผมถึรีบออห่าาพวเธอไละ ไม่ั้นผมไู้่โมพวเธอแน่
“ท่าไม่มีใรเ้ามาีไป ท่ามีใรเ้ามาละ็เราทนไม่ไหวแน่ อึ” แม่เอ้ยทำไมอาารมันยัึ้นไม่หยุอย่าี้เนี่ย สบไ้แล้วลูพ่อ
เร็ เสียเปิประูเ้ามาในห้อ
“!!!” อึใรมันเ้ามาฟะ แม่เอ้ยอทนไว้อทนไว้ นะโม นะโม นะโม
“ทำไมนายถึไ้มานอนอยู่รนี้เนี่ย และยัมีท่าทาทรมาน แบบนั้นอี” วิอเรียเินเ้ามาหาผมและพยามะเ้ามา่วยพยุให้ยืนึ้น
“ม..ไม่เป็นไรไม่้อัวล แ่ผล้าเียาารใ้พลัมาเินไปแ่เท่านั้น” ผมอบลับ และยมือห้ามไม่ให้เธอเ้ามาไล้
“แ่ท่าทานายทรมามาเลยนะมาเียวันพานายไปนอนที่ห้อ” วิอเรียเินเ้ามาไล้ผม นผมไ้ลิ่นที่หอมหวานโยมาทำไห้ผมแทบะลั่มาว่าเิม
“บอว่าไม่เป็นไรไ และอย่าเ้ามาไล้้วย”ผมพยามร้อห้ามแ่็ไม่เป็นผล
“บอว่าเียวัน่วยเอ ทำเป็นเ่อยู่ไ้”วิอเรียเินเ้ามาพยุัวผมึ้นและเอาแนผมพลาไหล่
แม่เอ้ย พุธโท พุธโท พุธโท พุธโท ผมพยามทำิใให้สบแ่ อ้าะไม่ไหวแล้วโว้ยทำไมลิ่นเธอมันหอมอย่าี้ฟะ แถมยัทำให้หัวเราเริ่มโลอี
“นี่ วิอเรีย รีบออห่าาผมเร็ว ผมะทนไม่ไหวแล้วนะ” อ้าาา อึ้นนทนไม่ไหวแล้วโว้ย เป็นไเป็นันฟะ และแล้วผม็บะแ
“ฮะ ลนายเป็นอะไรอนายเนี่ย อ…อ้าาาา” ผมผลัวิอเรียลไปนอนลับพื้นและึเสื้อเธอออานั้น….
“นี่นายทำอะ….” ผมประบปาอผมลบนปาวิอเรีย านั้นผม็ไ้ัอาวุธประำัวออมา านั้น็ระหน่ำแทไปที่วิอเรียไม่ยั้ทันที
“เอามันออไปนะ อร้อละ อย่าน้าาาา”วิอเรียร้อออมา านั้นเสียร้ออวิอเรีย็ัลอทั้ืนนถึอนเ้า ทำให้ืนนั้นวิอเรียไม่ไ้นอนเลย
อมเม้น้วย ไรท์อลา่อน 555
(ผิพลาประารใ็ออภัย)
หวัว่าไม่ิปีนะ555
ความคิดเห็น