คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ทำคะแนนนอกห้องเรียน
ทำะแนนนอห้อเรียน
“เราื่อนานะ ยินีที่ไ้พบอีรั้”
นานะหรอ ื่อเพราะั หน้าา็น่ารั าลมโสีน้ำาลอ่อนๆ ปาอิ่มสีแ มูโ่หูยยยยย แม่รับบบ นนท์อบ นนท์ะเอาุ๊าัวนี้ลับบ้าน ผมรีบส่มือไปเ็แฮน์ับเธอทันที แ่เี๋ยวนะ เมื่อี้เธอบอว่าอะไรนะ ยินีที่ไ้พบอีรั้หรอว่ะ เราเยเอันหรอว่ะ ที่ไหน?ร้านเหล้านั่ิว?หรือที่ผับ?หรือเียใหม่?หรืออาร์แลลอรี่ที่ไหนทำไมำไม่ไ้ เมาหรอว่ะอนนั้นถึำไม่ไ้ เอออั่เหอะ อโทษนสวยผมวามำสั้นริๆ ่อนที่เธอะัมือลับผมรีบื่นาภวั์ ส่มือออไปแนะนำัวับเธอ
“เราื่อนนท์ ยินีที่ไ้รู้ั”
สายาเธอูวูบไหวไปนิหน่อย ย้ำหนิหน่อยริๆผม็ไม่เ้าใว่าเพราะอะไร่อนที่เธอะเ็แฮน์และรีบัมือลับและ้มหาอในระเป๋าใบโอีรั้
“นานะ หาอะไร เห็นหานานแล้ว”
ยัยหมวยอินเอร์ี้สสัยถามเธอ
“หาสมุสสัยเราลืมเอามาแน่ๆ แย่ัไม่มีทั้สมุทั้โน้บุ๊”
เธอทำหน้าาเศร้าๆนิหน่อย ผมเลยิอะไรีๆออ เป็นพระเอี่ม้าาวสัหน่อย
“นานะะใ้อมหรอ เอาอเราไหม เี๋ยวเราไปเอามาให้”
นานะมออย่าสสัย ่อนที่ยัยเพื่อนอมุ้นะพูึ้น
“็ไหนมึบออยู่อนโ”
ผมมอมัน่อนะอบ
“็ใ่ แ่เี๋ยวูะไปเอามาให้นานะยืมนี่ไ อนโูใล้แ่นี้เอ”
“อ้าวแล้วเมื่อีู้ไปถาม ทำไมไม่ไปเอาให้อ่ะ”
โธ่เว้ยยวุ่นริๆเพื่อนรั ูำลัะเป็นพระเอเพราะู็พึ่รู้ว่ามึมีเพื่อนสวยนานี้
“เมื่อี้ไม่ว่าอนนี้ว่า เลยำลัะไปเอาให้ไ เอาหรือเปล่านานะ”
เธอั่ใอยู่นิหน่อย่อนะถามอย่าเรใ
“สะวนนท์ใ่ไหม”
สะวสิ๊ะนสวย ผมยิ้มให้เธอ่อนะพยัหน้า
“แล้วมึไม่มีเรียนหรอ”
ยั อีหมวยยัไม่หยุ
“เอ่อ..ูลาส อาารย์บอเมื่อี้”
“เมื่อี้ เมื่อี้มึยันั่อยู่ในร้านาแฟอยู่เลยนะ”
แหมมมรู้ีริๆ
“…็ ูเออาารย์ในระหว่าวิ่มาหามึไ”
ผมแถ นสำเร็นมันมอบนว่ำปา ่อนะทำปาให้ผมไ้อ่านออ ‘แถ’ ผมไม่สนใมัน่อนะหันไปหานานะ
“นานะเี๋ยวเราไปเอาให้นะ เอ่ออ ว่าแ่มีเบอร์หรือไลน์ไหมเี๋ยวเราลับมาถึแล้วะโทรามไ”
ผมพูและส่โทรศัพท์ให้เธอ อิอิ เนียนไหมน้า เธอมอนิ่ๆแป้บนึ่อนะเบอร์เธอในเรื่อผมแล้วส่ืนมา ผมมอู่อนนานะเมมื่อเธอและพร้อมลับอนโไปเอาโน้บุ๊
“แป๊ปนะ เี๋ยวเรามา”
ผมบอเธอ่อนนะวิ่ออมา และมอลับไปอีที่อนะเห็นยัยหมวยนรระิปอะไรับนานะ นานะไ้แ่พยัหน้าและมอมาที่ผม ยัยบ้านั่นนินทาผมให้เพื่อนฟัแน่ๆ
ผมวิ่ลับมาที่ร้านาแฟเพื่อเอาุแรถและระเป๋าัที่โ๊ะที่มีไอ้ริวนั่อยู่
“ูไปแล้วนะริว”
มันเยหน้าใ้าี๋ๆอมันมอผม
“ไปไหนว่ะ ไม่เรียนหรอ”
ผมยิ้มให้มัน่อนนะบอ
“ไม่ ูะไปทำะแนนนอห้อเรียน”
่อนะวิ่ออมา ึ่่อนะออมาผมไ้ยินมัน่าผมเบาๆามสไล์ริว
“ประสาทแ”
แ่ผมไม่โรธหรอ นี่แหละปาไอ้ริว ผมวิ่ออไปเอารถใ้ึ่อนนะับ้วยวามเร็วลับอนโ วิ่ึ้นลิฟ์เ้าห้อไปเอาแม็บุ๊ไปให้สุสวยยืม พอผมับรถลับมามหาลัย็เริ่มไม่มีที่อรถเลยอมันหน้าึสินำนี่แหละ เพราะยามไม่อยู่ เี๋ยวรีบไปรีบมานะรับพี่ยาม ผมวิ่เ้ามาในึ่อนะโทรหาสุสวย
“ู ฮัลโหล่ะ”
อุ้ยใ รับเร็วมา
“นานะ นี่นนท์นะ นานะอยู่ไหน”
หูยื่อล้อมานานะ นนท์
“เราอยู่ในห้อเรียนอ่ะ”
"อ้าวอยู่ห้อไหน เี๋ยวเราเอาึ้นไปให้ "
แมนมารั
"รบวนป่าว"
"ไม่ๆ ห้อไหน"
"ห้อ3-453"
"เ เี๋ยวไป ออมารอนะ แป๊ปเียว"
ผมรีบวิ่ไปลิฟ์ เี่ยยยย นเยอะสัส เอาไีว่ะ นานะ้อรีบใ้แน่ๆ เฮ้อออ บันไิสัส ผมิ่อนะวิ่ึ้นบันไไปั้น3เหนื่อยแทบาใเหื่อท่วมัว่อนเห็นนานะยืนอยู่หน้าห้อผมรีบวิ่ไปหอบไป พอถึ็ส่แม็บุ๊ให้นานะ ่อนะทิ้ัวลับพื้น โอ้ววว เหนื่อยสัสรัสเียเร๊ นานะนั่ยอๆ้าผม่อนะถาม
"เหนื่อยหรอ "
โธ่ แมุ่!ะเป็นลมแล้ววว
"นิหน่อย แฮ่ๆ "
ผมอบไปหอบไป นิหน่อยเท่านั้น นิหน่อยผม็ะเป็นลมแล้ว เธอมอผมสัพั่อนะลุึ้น
"เราเ้าเรียน่อนนะ อบใมา เี๋ยวเราฝาวัใไปืน "
โธ่ ไ้อ็ะไปเลยหรอ
"นานะ เี๋ยวๆ"
ผมเรียเธอ่อนที่เธอะเ้าห้อเรียน
"ไม่้อฝาวัใืนนะ ืนเราเอ็ไ้ อนเย็นเราะไปที่ร้านXXX เราอยู่ลอเอาไปืนที่นั่น"
เธอมอหน้าผม่อนะบอ
"เราไม่อบเที่ยลาืน"
เธออบนิ่ๆ นผม้อลุไปเพราะเริ่มหายเหนื่อย
"แ่เอาอไปืนเราเอ ถือว่าเรา อร้อ"
ประโยหลัผมระิบเธอเบาๆ เธอหน้าแเล็น้อยเพราะั๊ี้ที่หู ่อนะผลัประูเ้าห้อเรียนไป ผมมอาม่อนะเินลับไปที่ลิฟ์ สัสสส นเยอะเสมอ้นเสมอปลายเหมือนลิฟ์มีบริารแอฟรี้านใน ผมเลยเินลบันไนไปถึรถ และเห็นยาม ยืนอยู่ใล้ๆรถ ฮ่าฮ่าฮ่า วยล่ะ...
ความคิดเห็น