ไป๋เตี๋ย ผีเสื้อน้อยผจญภัย

ลำดับตอนที่ #8 : เกมผจญภัยหรือล่าสมบัติ

เกมผจญภัยหรือล่าสมบัติ

ชื่อ : ไป๋เตี๋ย เลเวล : 8

ค่าพลังโจมตี : 120 ค่าพลังเวท : 15 ยอดเงิน 840 เหรียญทอง

ในที่สุดไป๋เตี๋ยก็ได้รู้ถึงความแตกต่างของระบบสำรวจกับระบบค้นหา ในขณะที่ระบบสำรวจสามารถค้นหาได้อย่างกว้างไกล แต่การระบุสิ่งที่ค้นพบนั้นกลับไม่ชัดเจน

ส่วนระบบค้นหานั้นค้นหาได้เพียงระยะทางสั้นๆ แต่มีความแม่นยำที่มากกว่า  ระบบทั้งสองมีข้อจำกัดที่ต่างกัน และไป๋เตี๋ยต้องเรียนรู้มันด้วยตัวเอง

และเมื่อเข้าใจแล้วว่าระบบสำรวจทำงานเช่นไรไป๋เตี๋ยก็ออกจากระบบสำรวจ จากนั้นนางก็เปิดเข้ามาดูตำราวิชากระบี่โบราณที่ตอนนี้เชื่อมต่อกับระบบเสร็จสิ้นแล้ว

ตอนนี้อาวุธที่ดีที่สุดที่ไป๋เตี๋ยมีก็คือกระบี่นิรันดรเล่มนี้ เพราะฉะนั้นนางจะต้องศึกษาอาวุธของตนเองให้ดีก่อนจะไปเผชิญหน้ากับศัตรู

[วิชากระบี่พิทักษ์ฟ้าดิน]

กระบวนท่าที่หนึ่ง ไร้เสียง ตัดผ่านรวดเร็วฉับไว ไปมาไร้ร่องรอย 

กระบวนท่าที่สอง ไร้เงา ไปมาไร้ตัวตน คืบคลานรัตติกาล

กระบวนท่าที่สาม โผบิน กระโดดขึ้นนภา ฟาดฟันศัตรู

กระบวนท่าที่สี่ พลิ้วไหว ดุจสายลม ที่แฝงไปด้วยคมดาบ

กระบวนท่าที่ห้า ห่าฝน โจมตีจากที่สูง เคลื่อนที่ว่องไวคล้ายสายฝนที่โหมกระหน่ำ

กระบวนท่าที่หก ทลาย เล่นงานภายใน ไร้ซึ่งโลหิตหลั่งริน

กระบวนท่าที่เจ็ด ดับสิ้น ลงมือครั้งเดียว ปลิดชีพจุดตายมลายสูญ

วิชากระบี่โบราณมีทั้งสิ้นเจ็ดกระบวนท่า ไป๋เตี๋ยไม่เคยศึกษาอาวุธประเภทดาบหรือกระบี่มาก่อน แต่โชคยังดีที่ตำราที่นางได้รับมานั้นมีภาพวาดที่ช่วยให้นางเข้าใจได้ง่ายมากยิ่งขึ้น

เพียงแต่อาวุธทุกชนิดจำเป็นจะต้องใช้เวลาศึกษาและฝึกฝนด้วยความมุ่งมั่นจึงจะชำนาญ

แต่ไป๋เตี๋ยไม่มีเวลา เพราะศัตรูไม่คอยท่า เมื่อใดที่ดวงตะวันลาลับเมื่อนั้นก็เป็นเวลาที่พวกมันจะออกล่าเหยื่อและนางก็เป็นหนึ่งในเหยื่อชั้นดี ไป๋เตี๋ยถอนหายใจและเรียกเอากระบี่นิรันดรมาถือเอาไว้พร้อมเดินทางต่อไป เป้าหมายก็คือทิศเหนือห่างออกไปสองลี้ 

ถ้านางเดินทางตอนนี้อย่างไรก็ไปถึงที่หมายก่อนจะมืดค่ำอย่างแน่นอน

ไป๋เตี๋ยคิดคำนวณอย่างดีและเริ่มออกเดินทาง และเพียงไม่นานนางก็เดินทางมาจนถึงบริเวณที่ระบบสำรวจได้ระบุว่าพบเจอกับสมบัติ ซึ่งเมื่อเข้าใกล้มากยิ่งขึ้นไป๋เตี๋ยก็เริ่มใช้งานระบบค้นหา และเพียงไม่นานนางก็ได้รู้ว่าสิ่งของที่ถูกซุกซ่อนอยู่ในสถานที่แห่งนี้คือสิ่งใด

[ค้นพบ กำไลทับทิมราชินี นำทาง/ยกเลิก]

หากว่าไม่ใช่ของล้ำค่าระบบคงจะไม่นำทางนางมาให้พบเจอ อย่างไรก็ได้เจอแล้วไป๋เตี๋ยจึงตัดสินใจที่จะค้นหากำไลทับทิมราชินีให้พบ และไม่นานนักนางก็เดินมาถึงจุดที่กำไลทับทิมราชินีถูกฝังเอาไว้

จะบอกว่าถูกฝังก็ไม่ได้ เพราะกำไลนี้เพียงหล่นอยู่ระหว่างซอกหินเท่านั้น เพราะเหตุนี้จึงไม่ถูกดินกลบฝังลงไป

ไป๋เตี๋ยไม่จำเป็นต้องขุดหาให้เสียเวลานางก็ได้รับกำไลทับทิมราชินีมาครอบครอง จากนั้นแล้วไป๋เตี๋ยก็ไม่หยุดพักและออกเดินทางต่อไป เป้าหมายคือหีบปริศนาที่อยู่ในบริเวณที่ใกล้เคียงกัน ครานี้ระบบค้นหาค้นพบต้นกระจ่างจันทร์ที่เป็นสมุนไพรระดับสูงและรอบๆ ก็เป็นสมุนไพรแปลกใหม่ที่ไป๋เตี๋ยยังไม่เคยพบเจอ

ส่วนหีบปริศนานั้นเป็นเพียงหีบเปล่า

นางจัดการจัดเก็บสมุนไพรทั้งหมดทันที ในตอนนี้ไป๋เตี๋ยมีสมุนไพรต่างชนิดกันอยู่ในครอบครองกว่าร้อยชนิดแล้ว แต่แม้ว่าจะมีมากถึงเพียงนี้ พรรณไม้แปลกๆ ในป่าแห่งนี้ก็ยังปรากฏออกมาให้นางได้เห็นอยู่เนืองๆ สมุนไพรที่พบเห็นง่ายๆ ส่วนมากจะเป็นสมุนไพรระดับต่ำ

ถึงตอนนี้สมุนไพรหายากที่ไป๋เตี๋ยพบเจอ ก็มีเพียงดอกจันทราหวนเท่านั้น

กรรร!

แสงจันทราสาดส่องเพียงไม่นานเสียงร้องคำรามของเหล่าสัตว์และมนุษย์กลายพันธุ์ก็ดังสนั่นหวั่นไหวทั่วทั้งป่า สำหรับไป๋เตี๋ยแล้ว นี่เป็นเสียงเตือนที่ช่วยบอกให้นางได้รู้ว่าถึงเวลาที่ตัวอันตรายเหล่านั้นจะออกล่าเหยื่อกันแล้ว

นางกระโดดขึ้นมานั่งพักบนต้นไม้ใหญ่ ตอนนี้ไป๋เตี๋ยกำลังจะเดินทางไปยังพื้นที่สีทองที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลเพียงแต่ตอนนี้มืดแล้ว หากเดินทางต่อไปจะเป็นอันตรายมาก ไป๋เตี๋ยหยุดพักและหยิบน้ำทิพย์พร้อมด้วยผลไม้ทิพย์ขึ้นมากินเพื่อเติมพลังให้ตนเอง

เพราะไป๋เตี๋ยมีลางสังหรณ์ว่าหลังจากนี้นางอาจจะไม่ได้หยุดพัก

แกรก…

ติ้ง!

[แจ้งเตือน มนุษย์กลายพันธุ์เข้าใกล้]

[ภารกิจพิเศษ กำจัดมนุษย์กลายพันธุ์รับ 20 เหรียญทอง]

เมื่อได้ยินเสียงแจ้งเตือนของระบบไป๋เตี๋ยก็ชะงักไป ยี่สิบเหรียญทองแสดงว่ามนุษย์กลายพันธุ์ตัวนี้แข็งกร่งกว่าตัวที่นางเคยเผชิญหน้า แต่ยังไม่ทันที่นางจะได้ตั้งรับกับการแจ้งเตือน เสียงกิ่งไม้แตกหักที่ดังมาก่อนหน้าก็ทำให้นางต้องรีบหันหน้าไปมอง

“กรี๊ด!” เป็นครั้งแรกที่ไป๋เตี๋ยส่งเสียงร้องอย่างเสียกิริยา สาเหตุเป็นเพราะว่าบนกิ่งไม้ใหญ่ที่อยู่ไม่ไกลจากที่ที่นางนั่งพักอยู่นั้น มีมนุษย์กลายพันธุ์เกาะอยู่ ไป๋เตี๋ยเชื่อมาตลอดว่าพวกกลายพันธ์ุไม่อาจจะปีนขึ้นที่สูงได้ แต่วันนี้ความคิดทั้งหมดของนางได้ถูกพังทลายลง

มนุษย์กลายพันธุ์ตัวเล็กผอมแห้งจนหนังติดกระดูก ผิวขาวซีดกำลังแสยะยิ้มมองนางด้วยฟันที่แหลมคม ไป๋เตี๋ยรีบกระโดดลงมาจากต้นไม้ และไม่นานนัก ตัวประหลาดนั่นก็กระโดดตามนางลงมา ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ไป๋เตี๋ยก็ได้พบเจอกับมนุษย์กลายพันธุ์ที่ไม่เคยเห็นมาก่อนมากขึ้นเรื่อยๆ 

ยิ่งพวกมันแข็งแกร่ง ไป๋เตี๋ยก็ยิ่งเป็นกังวล หากว่าพวกนี้ไปโผล่ที่ดาวของนางจะทำเช่นไรกัน!

กี้ๆๆๆ

มนุษย์กลายพันธุ์ไม่ปล่อยให้ไป๋เตี๋ยได้มีเวลาคิด มันกระโจนเข้าใส่ไป๋เตี๋ยทันทีพร้อมส่งเสียงร้องที่เล็กแหลม แต่ไป๋เตี๋ยก็ว่องไวกว่า นางกระโดดหลบได้ทันและเรียกเอากระบี่นิรันดรออกมาเผชิญหน้ากับศัตรู

เคร้ง!

คมกระบี่ต้านทานฟันที่แหลมคม แม้ว่ามันจะตัวเล็กและผิวหนังบางจนมองเห็นกระดูก แต่เมื่อมองดูใกล้ๆ ไป๋เตี๋ยกลับรู้สึกว่าผิวหนังบางๆ นี้ น่าจะแทงทะลุได้ยากเย็นมากกว่ามนุษย์กลายพันธุ์ที่มีหนังหนาๆ 

ฉัวะ!

นางไม่ลังเลที่จะพิสูจน์ว่าสิ่งที่นางคิดนั้นเป็นความจริงหรือไม่ ซึ่งแน่นอนสุดท้ายแล้วผลก็ปรากฏว่าสิ่งที่นางคาดเดาเอาไว้นั้นเป็นความจริง

กระบี่เล่มนี้ไม่อาจจะตัดผ่านผิวหนังของมนุษย์กลายพันธ์ตรงหน้าได้ง่ายๆ ในการโจมตีเดียว มันทำได้เพียงสร้างรอยถลอกเอาไว้เท่านั้น

หากไม่ใช่เพราะผิวหนังของมนุษย์กลายพันธุ์ตรงหน้าเหนียวเกินไป ก็อาจจะเป็นเพราะว่าคมกระบี่ของนางนั้นไม่ได้คมมากพอ แต่อีกเหตุผลที่เป็นไปได้ คือเพลงกระบี่ของนางนั้นยังอ่อนด้อยมากเกินไป การฟันกระบี่โดยไร้ชั้นเชิงเป็นการกระทำที่โง่เขลาสิ้นดี

กรรร!

เสียงร้องขู่ของมนุษย์กลายพันธุ์ดังขึ้นมาพร้อมกับอารมณ์หงุดหงิดของไป๋เตี๋ยที่ไม่พอใจในความสามารถของตนเอง นางทำได้เพียงแค่ปัดป้องการโจมตีของอสุรกายตัวนี้ ไม่อาจจะโจมตีกลับคืนไปได้เสียที

ไป๋เตี๋ยมีโทสะ แต่นางก็พยายามที่จะเคลื่อนไหวร่างกายไปตามวิชากระบี่พิทักษ์ฟ้าดินที่ตัวนางได้ศึกษามา

แรกเริ่มก็ผิดๆ ถูกๆ การจ้วงแทงแต่ละครั้งของนางสะเปะสะปะไปหมด แต่เมื่อลองทำซ้ำๆ กัน ไป๋เตี๋ยก็เริ่มจะจับจุดได้ นางเริ่มฟันได้ตามที่ตำราสอนสั่ง แม้ว่าจะไม่ถูกต้องทั้งหมดแต่มันก็ช่วยให้การโจมตีของไป๋เตี๋ยรุนแรงมากยิ่งขึ้น

ฉับ!

และในตอนนั้นเอง ไป๋เตี๋ยก็สามารถสร้างบาดแผลให้กับมนุษย์กลายพันธ์ุตรงหน้าได้ นางยกยิ้มรู้สึกว่าตัวเองนั้นทำถูกต้องแล้ว แตกต่างจากฝั่งของศัตรูที่เริ่มมีโทสะขึ้นมาแทน เพราะว่าไป๋เตี๋ยสามารถสร้างบาดแผลให้กับมันได้ อย่างที่ไม่เคยมีผู้ใดทำได้มาก่อน

กรรร!

“ไปร้องในนรกเถิด!” 

ฉึก!

เมื่อสิ้นเสียงไป๋เตี๋ยก็แทงกระบี่เข้าไปที่กลางลำตัวของมนุษย์กลายพันธุ์ นางไม่ได้ใช้กระบวนท่าใด ที่ทำคือการโจมตีอย่างรุนแรงไปตรงๆ นี่คล้ายกับวิชากระบี่กระบวนท่าที่เจ็ดที่เล่นงานตรงจุดตาย เพียงแต่หากทำตามวิชา การลงมือของไป๋เตี๋ยคงจะหนักหน่วงมากกว่านี้ 

นางรู้ตัวว่านี่ยังไร้ประสิทธิภาพมากเกินไป ไป๋เตี๋ยโชคดีที่ในระหว่างต่อสู้ นางสังเกตเห็นก้อนเนื้อที่อยู่ตรงกลางลำตัวของมนุษย์กลายพันธุ์ มันดูแปลกตาจนน่าสงสัย และไป๋เตี๋ยก็ไม่ลังเลที่จะแทงกระบี่เข้าไปตรงจุดนั้นพอดี และผลก็กลับกลายเป็นดี

ก้อนเนื้อที่กลางลำตัวของอสุรกายเบื้องหน้านางเป็นจุดตายของมันจริงๆ ไป๋เตี๋ยถอนหายใจและมองมนุษย์กลายพันธุ์ที่กำลังล้มลงไปพร้อมกับเสียงเตือนของระบบเกมที่ดังขึ้นมา

[ได้รับ 20 เหรียญทอง]

แต่ไป๋เตี๋ยยังไม่ทันได้เปิดเข้าไปดูหน้าต่างเกม เสียงแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมๆ กับเสียงของฝีเท้าหนักๆ ที่กำลังวิ่งตรงมายังทิศทางที่นางอยู่อย่างรวดเร็ว ไป๋เตี๋ยไม่มีที่ให้หลบหนีหรือซ่อนตัว และไม่นานนักนางก็ได้เผชิญหน้ากับมนุษย์กลายพันธุ์ตัวสีขาวซีดจำนวนห้าตน

ดูท่าแล้ว…ค่ำคืนนี้นางจะไม่ได้พักจริงๆ

ห้าเดือนผ่านไป

ชื่อ : ไป๋เตี๋ย เลเวล : 45

ค่าพลังโจมตี : 1000 ค่าพลังเวท : 20 

ค่าความว่องไว : 820 ค่าพลังป้องกัน : 800 ยอดเงิน 15870 เหรียญทอง

ติ้ง!

[ภารกิจประจำวัน ช่วยเหลือ 2 ครั้ง]

แม้ว่าจะสะลึมสะลือเพียงใด แต่เมื่อเห็นภารกิจประจำวันไป๋เตี๋ยก็ตื่นเต็มตาทันที!

ณ ดินแดนบรรพตที่แปลกประหลาด ยามนี้ไป๋เตี๋ยอยู่อาศัยที่ดินแดนแห่งนี้มากว่าห้าเดือนแล้ว ระบบนำทางของนางยังใช้การไม่ได้ ไป๋เตี๋ยไม่สามารถติดต่อกับดาวนิรันดร์กาลได้ นี่ทำให้นางรู้สึกหมดหวังเป็นอย่างมาก โชคยังดีที่นางมีเกมของดอกเตอร์จาง ไม่เช่นนั้นไป๋เตี๋ยก็ไม่รู้เช่นกันว่านางจะมีชีวิตอยู่ที่นี่ได้อย่างไร

ตอนนี้ไป๋เตี๋ยยังคงใช้ชีวิตอยู่ในป่าเก้าพิษ เพราะนางไม่มีเหตุจำเป็นที่ต้องออกไปเผชิญหน้ากับชาวดินแดนนี้ ที่ป่าผืนนี้ยังมีพื้นที่สีทองอีกมากที่นางยังไม่ได้เข้าไปสำรวจ และที่สำคัญนางก็ไม่ใช่คนที่นี่

การอยู่อาศัยในป่าเขาไม่ใช่เรื่องที่เลวร้ายสำหรับไป๋เตี๋ยอีกต่อไป เพราะว่ายามนี้การเผชิญหน้ากับมนุษย์กลายพันธุ์และสัตว์ร้ายไม่ได้สร้างปัญหาให้กับนางเทียบเท่ากับช่วงแรกๆ ที่นางต้องต่อสู้กับพวกมัน

นอกจากนั้นตอนนี้ไป๋เตี๋ยก็ได้เปิดใช้งานระบบต่างๆ ของเกมทั้งหมดแล้ว พร้อมทั้งใช้ช่วงเวลาที่ว่างเพิ่มเลเวลให้ตัวเองและฝึกฝนวิชากระบี่โบราณ ยามนี้ไป๋เตี๋ยสามารถใช้กระบี่ได้คล่องแคล่ว วิชากระบี่พิทักษ์ฟ้าดินมีเจ็ดกระบวนท่า นางสามารถทำได้แล้วสามกระบวนท่า

เหลืออีกเพียงแค่สี่กระบวนท่าเท่านั้น แต่นี่ก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับนาง เพราะสิ่งที่ไป๋เตี๋ยมองว่ากำลังเป็นปัญหาสำหรับนางก็คือ ‘ภารกิจประจำวัน’

หลังจากที่สังเกตดูแรกๆ ไป๋เตี๋ยพบว่าถ้าวันใดที่นางต้องต่อสู้อย่างหนักหน่วงวันต่อมาภารกิจประจำวันจะมีเพียงให้เก็บสมุนไพร ตามหาสิ่งของ หรือใช้งานระบบต่างๆ แต่ถ้าวันใดที่นางไม่ได้รับศึกที่หนักหนา วันต่อมานางจะได้รับภารกิจที่ต้องใช้กำลังแทน เช่นการกระโดดกบหรือวิ่งระยะไกล

…แต่ไม่นานมานี้ไป๋เตี๋ยเริ่มได้รับภารกิจประจำวันที่แตกต่างไป เป็นภารกิจช่วยเหลือ

ไป๋เตี๋ยอยู่กลางป่าแล้วนางจะไปช่วยผู้ใดได้กัน เหตุผลนี้เองทำให้นางพยายามช่วยเหลือเหล่าสัตว์ป่า แต่การจะตามหาสัตว์ป่าที่ต้องการความช่วยเหลือนั้นมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

สุดท้ายแล้ววันที่ได้รับภารกิจช่วยเหลือครั้งแรก ก็เป็นครั้งแรกที่ไป๋เตี๋ยทำภารกิจประจำวันไม่สำเร็จ และการลงโทษของระบบเกมก็เลวร้ายมาก เพราะว่าระบบเกมได้ทำการยึดเอาเหรียญทองของนางไปครึ่งหนึ่งทันที เหรียญทองที่หามาได้ด้วยความยากลำบาก ถูกยึดไปอย่างง่ายดาย!

ไป๋เตี๋ยโมโหมาก

นางหาเหรียญทองมาได้ราวๆ สี่หมื่นเหรียญ แต่สองหมื่นเหรียญทองกลับหายวับไปกับตา แค่เพราะนางไม่ได้ทำเควสต์ประจำวัน ผ่านมาห้าเดือนที่มาอยู่บนดินแดนแห่งนี้ นั่นเป็นครั้งแรกที่นางเสียน้ำตา

ไม่ใช่ว่าน้อยใจในโชคชะตาหรือคิดถึงบ้านเกิด แต่เพราะนางนั้นเสียดายเงินที่ตั้งใจหามาเป็นอย่างมากต่างหาก ด้วยเหตุนี้เมื่อแจ้งเตือนภารกิจประจำวันเป็นภารกิจช่วยเหลือ ไป๋เตี๋ยก็ตื่นเต็มตาโดยพลัน!

แล้วนางจะไปช่วยเหลือสัตว์ที่ไหนได้! ภารกิจประจำวันยากเกินไปแล้ว หรือระบบเห็นว่านางมีเงินเยอะจึงคิดจะหาทางตัดเงินของนางกัน เช่นนี้แล้วนางสามารถร้องเรียนได้ที่ใดบ้าง

…ไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย!

###

จะได้พบเจอผู้คนแล้วล่ะ

สองตอนนะคะวันนี้