คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ลมใต้ปีกท่านประธาน
รภัทรยืนิบาแฟอยู่รมุมนั่พัผ่อน้วยใบหน้าไร้วามรู้สึ สายามริบมอผ่านระลไปเบื้อล่า ภาพเหุาร์ที่ไ้เห็นระารฟ้าวิ่ระหืระหอบมาาป้ายรถประำทา บอเล่าเรื่อราวทุอย่าที่เาอยารู้
วันนี้หิสาวมาทำานสายเือบหนึ่ั่วโม เธอแ่ัว้วยเสื้อผ้าโทนสีฟ้าทำให้เา้อมอ้ำ้วยวามื่นม แ่แล้ววามรู้สึีๆลับลายเป็นวามัใ เลาท่านประธานมาทำาน้วยสภาพาบวมใบหน้าีเียว
“อโทษ่ะ พริ้มะรีบัารัวเอให้เรียบร้อย่ะ” ระารฟ้าเม้มปาแน่น อบาเหมือนถูวามร้อน ฝ่ามือทั้สอ้าเย็นเียบสั่นสะท้าน
ทั้รัและลัวผู้ายรหน้า แววามเียบู่นั้นเธอไม่ล้ามอประสาน
“เมื่อืน…นอนึใ่ไหม?” เาห่วไย หาเธอล้มป่วยแล้วใระูแล
ใบหน้าามีาวนน่าใ วาแระเรื่อนานั้นเป็นไปไ้ว่าอามีไ้
ายหนุ่มเลื่อนัวมาหยุรหน้าระารฟ้า ท่าทาื่นๆเหมือนนหลรัและพร้อมระพือปีบินหนีถูเารั้เอาไว้้วยารว้า้อมือบอบบา
“ท่านประธาน”
“เมื่อืนผมบอให้ินยา ไ้ทำามำสั่รึเปล่า?”
“มะ ไม่่ะ” ระารฟ้าบริมฝีปานแทบห้อเลือ เธอไม่ไ้ป่วยาย แ่หัวใ่าหาที่มันบาเ็บ
ทุอย่าเพราะเา ไม่ใ่สภาพินฟ้าอาาศ
หิสาวลอบสูลมหายใเ้าปอเบาๆ ลิ่นายท่านประธานทั้ทรพลัและมีเอลัษ์เพาะัว อยาอให้โลหยุหมุน อยารับไออุ่นท่ามลาวามเียบันแบบนี้นานๆ
“ื้อ”
รภัทรุเสียนุ่ม หัวในฟัแทบหลอมละลายไปับระแสวามอ่อนโยนพุ่เ้าระแทหัวใ
“ถูนที่บ้านรัแใ่ไหม?” เธอไม่อบแ่ทำท่าทามีพิรุธ รภัทรระุยิ้มมุมปา วามทุ์ใๆในีวิระารฟ้าล้วนเิาแม่เลี้ยและน้อสาวัวร้าย
“ไม่มีอะไรร้ายแรหรอ่ะ พิ้์แ่อยาไ้เสื้ออพริ้ม”
“และพริ้ม็ไม่ล้าัใน้อ”
ายหนุ่มมอเลาผู้น่าสสาร้วยแววาเียบม ยิ้มอ่อนๆเมื่ออีฝ่ายพยัหน้ายอมรับแ่ยัไม่วายอ้าเหุผล่าๆนาๆเพื่อแ้ัวและปป้อเ็สาวี้อิานนั้น
รภัทรัรามแน่น เมื่อู่ๆภาพใบหน้าแ่มใสผุ้อนทับใบหน้าามอระารฟ้า
‘ุัวสูั หล่อ้วย’
วามเ้มแ็ภายในใถูสั่นลอน้วยรอยยิ้มน่าเอ็นู เสียใสๆอันไพเราะ วาวาวระยับเหมือนวาวบนท้อฟ้ารบวนห้ววามิอันเียบัน
‘อายุเท่าไหร่แล้วเรา เรียนหนัสืออยู่ั้นไหน?’
‘อายุสิบเ้า่ะ…แ่ไม่ไ้เรียน่อ’ ทำไม้อเ็บมาิ ะรู้สึผิทำไม?
เสียาส่วนลึร้อถามั้อภายในิใ ฝ่ามืออบอุ่นลายา้อมือระารฟ้าแล้วปล่อยล้าลำัวอย่าอ่อนแร
ใบหน้าระ้า้มมอพื้น…เหมือนมีบาสิ่บาอย่าย้อนแยับวามริ
ระารฟ้าทำหน้าไม่ถูเมื่อู่ๆท่านประธานสะบั้อมือแทนำพูให้เธอลับออไปทำาน
หิสาวยับร่า้วยท่าทีอึอั อยาเอ่ยถามเหุผล้วยวามอาทร แ่เระเป็นารละลาบละล้วและออัวแร เธอไม่อยาทำัว้ำรอยพวผู้หิที่ถูเาัวามสัมพันธ์
ประูห้อทำานปิล บรรยาาศรอบัวืนสู่วามเียบัน
รภัทรนั่เอนหลัพิพนัเ้าอี้ ปิเปลือาลอย่าอ่อนล้า ระบายลมหายใปลปล่อยห้ววามิำิ่ในวัวนอันมืำ
เมื่อ้ออยู่นเียวภาพเหุาร์ในอีไ้ผุึ้นมารอบำห้วำนึ มันือบ่วบาปอำให้เามีีวิเพื่อใ้วามผิ ภายในใมีแ่ำว่า้ออบแทนบุุนายเทพไทอย่าไม่มีวันหลุพ้น
'ฝาูแลระารฟ้า้วยนะรับท่านประธาน ปป้อพริ้ม้วยอย่าให้ใรรัแลูสาวผม'
ความคิดเห็น