ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ศึกป่วนชาลาล่า
เสียงระเบิดดังก้องโถงทางเดินเข้าสู่เว็บ jj-The New age นักท่องเว็บที่อยู่บริเวณนั้นต่างพากันวิ่งหลบแรงระเบิดกันอย่างหัวซุกหัวซุน ในขณะที่ผู้คนอีกจำนวนหนึ่งที่อยู่ห่างออกไปต่างพาวิ่งมาดูเหตุการณ์
“คุณเจนีเวียครับ คุณเจนีเวีย” เสียงเรียกดังฝ่ากลุ่มข้อมูลที่ถูกทำลายลอยเป็นม่านหมอกควัน ก่อนที่ร่างของชายหนุ่มผู้ทำหน้าที่ยามเฝ้าประตูที่วายุผ่านเข้ามาจะวิ่งโซซัดโซเซมาด้วยอาการบาดเจ็บ
“เกิดอะไรขึ้นเพริค” สาวเจ้าผู้ดูแลเว็บถามพร้อมกับที่รีบจ้ำอ้าวไปยังร่างชายหนุ่มที่ล้มลง ผู้คนนักท่องเว็บที่ออนไลน์อยู่ในขณะนี้ต่างพากันมามุ่งดูกันใหญ่
“ดรารอสไวรัสครับ มันกำลังเข้ามาทำลายระบบของเว็บไซด์ชาลาล่าตอนนี้อยู่ครับ”
“ว่าไงนะ ดรารอสไวรัสนะเหรอ” เสียงของเจนีเวียดังลั่น ในขณะที่นักท่องเว็บคนอื่นที่ได้ยินต่างพากันส่งเสียงตกใจกันไปทั้งเว็บ
“ดรารอสไวรัส” ชื่อๆนี้ทำให้ทุกคนพากันอกสั่นขวัญหายกันทั่วทุกคน เนื่องจากมันเป็นชื่อของไวรัสตัวฉกาจที่เกิดจากไวรัสมาสเตอร์ลึกลับคนหนึ่ง ทั้งที่จริงก็ลึกลับทุกคนนั้นละ มันเข้าทำลายเว็บไซด์หลายเว็บที่มีระบบป้องกันดีเยี่ยมซะจนย่อยยับ สร้างชื่อให้มันโด่งดังมากมายในปัจจุบัน โดยที่เจ้าหน้าที่ไม่สามารถจับตัวไวรัสมาสเตอร์ผู้เป็นนายมันได้ซักที ไม่สิน่าจะพูดว่า “ไม่สามารถจัดการกับเจ้าดรารอสไวรัสนี้ซักที “ มากกว่า
“ใช่ครับ มันเข้ามาได้ก็ตั้งหน้าตั้งตาทำลายลูกเดียว ตอนที่มันพุ่งลงมาเอาหางฟาดที่ประตูเชื่อมกับเว็บชาลาล่าผมเกือบวิ่งหลบเข้ามาไม่ทัน”
ชายหนุ่มA.I. ตอบรับพร้อมกับอธิบายสถานะการณ์อย่างรวดเร็วก่อนที่ตนจะหมดแรงฟุบไป แน่ละถึงแม้เขาจะเป็นA.I. โปรแกรมเท่านั้น แต่ก็จำเป็นต้องพักฟื้นเหมือนกันถ้าบาดเจ็บ ในกรณีนี้ยังดีที่โปรแกรมไม่ถูกทำลายไปทั้งหมด แต่คงต้องใช้เวลาพักใหญ่เหมือนกันละที่จะสามารถกู้ไฟล์ข้อมูลในตัวโปรแกรมของชายหนุ่มที่ถูกทำลายเสียหายไปได้ทั้งหมด
“บ้าชะมัด” เจนีเวียกล่าวออกมาก่อนที่จะหันไปกล่าวกับบรรดาชาวไซเบอร์มุ่งทั้งหลายว่า
“ขณะนี้อาจเกิดอันตรายได้ทุกเมื่อ ขอให้สมาชิก jj-The New age ทั้งหลายกรุณาออฟไลน์ออกจากที่นี้ทางประตูด้านหน้าในทันทีเพื่อความปลอดภัยของท่านเองคะ”
เสียงของเจนีเวียดังกังวานไปทั่วระบบของเว็บไซด์ jj-The New age แจ้งเตือนให้แก่สมาชิคของเว็บที่ส่วนใหญ่เป็นเด็กนักเรียน นักศึกษาอายุยังน้อยทั้งหลายให้พากันหลบลี้ภัยโดยด่วนไปทางประตูด้านหน้าของเว็บไซด์ที่เชื่อมต่อกับระบบสกายเวิลด์โดยตรง นักท่องเว็บทั้งหลายสามารถเข้าออกโดยตรงทางนั้นได้โดยไม่ต้องผ่านประตูเชื่อมกับระบบของเว็บชาลาล่า
ทันทีที่คำกล่าวจบลง A.I. อีกหลายตัวในระบบนี้ก็ค่อยๆควบคุมดูแลสมาชิกนับร้อยนับพันในเว็บทะยอยออกไปทางประตูหน้าอย่างมีระเบียบที่สุดเท่าที่จะทำได้ แม้ในความเป็นจริงของสถานะการณ์ตอนนี้มันจะทำได้ยากมากก็เถอะ ในขณะที่สาวเจ้าผู้ดูแลระบบกลับรีบพาตัวเองผ่านประตูเชื่อมกับเว็บชาลาล่าที่ยังมีซากปรักหักพังให้เห็นอยู่
.........................
โครมๆ ว้าก ว้าย กรี๊ด!
เสียงดังกึกก้องของหลายชีวิตที่วิ่งหนีตายกันอย่างวุ่นวายภายในเว็บชาลาล่าที่ยิ่งใหญ่ หากจะเปรียบเว็บ jj-The New age เป็นเมืองเล็กๆของประเทศหนึ่งในระบบสกายเวิลด์แล้วละก็ เว็ลชาลาล่าก็เปรียบได้กับเมืองหลวงเลยก็ว่าได้ และในขณะนี้เมืองหลวงที่ว่าก็กำลังถูกทำลายอย่างย่อยยับ!
หมู่อาคารร้านค้าในโลกไซเบอร์ภายในเว็บชาลาล่านับร้อยกลายเป็นเศษซากข้อมูลกองระเกะระกะ ผู้คนที่อยู่ในเว็บหลายแสน หรืออาจจะเป็นหลายล้านคนก็ได้ที่เข้ามาใช้บริการในเว็บชาลาล่าอย่างเนืองแน่นด้วยความที่การค้าในโลกไซเบอร์กำลังบูมสุดๆในปัจจุบันพากันวิ่งหนีตายกันอย่างอลหม่าน
เจนีเวียยืนอึ้งอยู่ครู่ใหญ่ต่อเหตุการณ์ตรงหน้าก่อนที่จะรู้สึกตัวด้วยเสียงแห่งการต่อสู้ที่ดังมาจากฟากฟ้า
“ออฟชั่นเมจิคโปรแกรม 3 เพลิงแห่งสายลม”
“ฟังก์ชั่นเวคพอยโปรแกรม 2 กระสุนกระจายฟ้า”
เสียงเรียกโปรแกรมของหนึ่งจอมเวทย์สาวแห่งโลกไซเบอร์ในชุดสีแดงเพลิงรัดรูปคว้านคอลึกกับชายวัยกลางคนในชุดสูทสีเทาดังขึ้นพร้อมๆกันก่อนส่งอาวุธเข้าหาเจ้าไวรัสมฤตยูตรงหน้า!
…………………….
สัตว์ประหลาดตัวใหญ่โตหนังมันดำวาวสูงประมาณตึก 7 ชั้น ปรากฏให้สาวแม่มดขาวผู้ดูแลเว็บ jj-The New age เห็น ปีกทั้งสองของมันกางออกโบยบิยกลางอากาศมีลักษณะคล้ายปีกของค้างคาว ลำตัวเป็นมังกรแบบในเทพนิยายโบราณ หากแต่ส่วนหัวของมันกลับเป็นหัวของสุนัขสามหัว “เคเบรอส”สุนัขผู้เฝ้าประตูนรกในเทพนิยายฝั่งยุโรป นี้เองจึงเป็นที่มาของชื่อของมัน “ดรารอสไวรัส”
ท่ามกลางเหตุชุลมุนวุ่นวายนอกจากจะมีเหล่าผู้คนที่หนีตายกันอย่างอลหม่านเพราะเป็นเพียงนักท่องเว็บธรรมดาแล้ว ก็ยังมีเหล่านักคอมพิวเตอร์ผู้เชี่ยวชาญทั้งหลายรวมทั้งผู้ดูแลระบบอีกหลายนายหันหน้าเข้าประจันกับสัตว์ประหลาดไวรัสต้นเหตุแห่งความวุ่นวายรวมอยู่ด้วย
ตูมๆเปรี้ยงๆ!
เสียงการต่อสู้ดังสนั่นเว็บ ลำแสงมากมายหลายหลากสีอันเกิดจากเมจิกและเวคพอยโปรแกรมต่างผู้ใช้ กำลังกระหน่ำเข้าใส่เจ้าไวรัสตัวร้ายที่ดูจะไม่รู้สึกระเคาะระคายจากการโจมตีใดๆเลย เหล่านักสู้ทั้งหลายที่บางคนก็ส่งอาวุธโจมตีไปทางพื้นดินด้วยโปรแกรมต่างๆ ทั้งเหล่าจอมเวทย์ไซเบอร์ พ่อมด แม่มด ลูกมด หมอผีทั้งหลาย ที่พอมีฝีมืออยู่บ้างกำลังลอยตัวกลางอากาศแล้วงัดทุกอย่างที่มีในกรุอาวูธโปรแกรมการต่อสู้ของตนออกมาใช้ นี้ยังไม่รวมนักดาบไซเบอร์ทั้งหลายที่กำลังพยายามควงดาบพุ่งทะยานเข้าประชิดตัวเจ้าสัตว์ประหลาด แต่ก็ต้องถูกปีกหรือหางของเจ้าสัตว์ประหลาดดีดส่งออกมาก่อนด้วยความรำคาญ
“โฮก”
เสียงเจ้าดรารอสไวรัสดังขึ้นก่อนที่จะปล่อยคลื่นเสียงอัดกระแทกออกจากทั้งสามหัวเข้าใส่ผู้ที่หาญกล้าต่อต้านมัน
ตูมๆ
เหล่าจอมเวทย์แห่งโลกไซเบอร์รวมทั้งนักดาบและอีกสาระพัดอาชีพต่างแตกฮือออกจากจุดเดิมที่ยืนอยู่เป็นแถว หลายคนที่หลบไปไม่ทันก็กระเด็นกระดอนไปไกลกันทั่วหน้า ดีที่แต่ละคนยังได้ม่านคุ้มกันแบบต่างๆที่เปล่งออกมาจากไอเทมโปรแกรมหรือเวคพอยโปรแกรมของตนคอยลดการบาดเจ็บจากการโจมตีของเจ้าไวรัสได้บ้าง แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะมีม่านคุ้มกันบาเรียที่แข็งแกร่งพอที่จะต้านการโจมตีได้มากๆ หญิงสาวแม่มดขาวได้แต่หวังว่างานนี้คงจะไม่มีคนถึงกับบาดเจ็บทางสมองจนเป็นโรคประสาทหรือที่ร้ายแรงที่สุดคือช๊อคตายคาเครื่องคอมพิวเตอร์ไปหรอกนะ
“ออฟชั่นเมจิคโปรแกรม 2 แสงแห่งการเยียวยา” เจนีเวียเรียกโปรแกรมขึ้นพร้อมๆกับพาร่างตนไปยังสถานที่ต่อสู้
วาบ!
แสงสีขาวส่องสว่างไปยังร่างผู้บาดเจ็บในบริเวณต่อสู้ แม้อาการบาดเจ็บที่ส่งจากร่างจิตในโลกไซเบอร์สู่สมองจะไม่อาจรักษาให้หายได้ขาดด้วยโปรแกรม แต่อย่างน้อยมันก็สามารถช่วยเยียวยารักษาสภาพจิตใจไม่ให้ทรุดหนักมากกว่าที่เป็นอยู่ได้ในระดับหนึ่ง
...........................
“เป็นไงบ้าง เจนีเวีย ”
เสียงเรียกมาก่อนที่ร่างของสาวสวยแม่มดสุดสวยในชุดรัดรูปสีเขียวจะนั่งบนไม้กวาดเหาะเข้ามาหา
“เจ็บหนักกันหลายคนเลยละ แล้วทางเธอละชาช่า หน่วยผู้ดูแลระบบเว็บชาลาล่าของเธอพอจะทำอะไรได้มั้งไม่ตอนนี้”
แม่มดสาว 2 คน รีบปรึกษากันอย่างรวดเร็วด้วยสถานะการณ์ที่อันตรายตรงหน้า
“หนักเอาการ ไม่รู้ไอ้เจ้าไวรัสมาสเตอร์คนไหนที่มันสร้างเจ้าตัวอันตรายนี้ขึ้นมา แถมที่สำคัญ นอกจากเจ้านี้จะทดทายาทแล้ว มันยังฟื้นตัวแก้ไขข้อมูลในตัวเองได้อีกด้วย”
“หา ว่าไงนะ”
เจนีเวียร้องลั่นก่อนที่จะหันไปยังเจ้าสัตว์ประหลาดตัวมหึมาและแล้วก็ต้องอึ้งไปอีกครั้ง
“ตูมๆ”
หน่วยแม่นปืนที่นำโดยชายวัยกลางคนในชุดสูทสีเทาต่างช่วยกันยิงสกัดไปที่ปีกทั้งสองของเจ้าดรารอส โดยคิดว่านี้ควรจะเป็นส่วนที่อ่อนแอที่สุดในร่างของเจ้าสัตว์ไวรัส และผลก็ออกม่อย่างที่เขาคิด แต่แทนที่จะได้เห็นเจ้าไวรัสร่วงหล่นลงข้างล่างด้วยอาการบาดเจ็บที่ปีกทั้งสองถูกกระหน่ำยิงไม่นับแผล สัตว์ไวรัสตัวนี้กลับแค่หยุดชะงักแล้วคำรามก้องด้วยความเจ็บปวดก่อนที่ปีกทั้งสองที่บาดเจ็บ จะค่อยๆรักษาตัวเอง บาดแผลที่เห็นเรืองแสงสีขาว ก่อนที่จะหายไปต่อหน้าต่อตาของเหล่านักสู้ที่ล้อมมันอยู่
“ไม่น่าเชื่อ เจ้านั้นมันรักษาตัวเองได้ ....แต่ไวรัสนี้นะน่ะจะสามารถกู้ไฟล์ที่ถูกทำลาย ด้วยตัวของมันเองได้”
เจนีเวียพึมพรำเสียงสั่นกับชาช่าเพื่อนสาวของตนที่ทำหน้าที่หัวหน้าผู้ดูแลระบบของเว็บแห่งนี้ ตามปกติของเจ้าพวกไวรัสนั้น ที่จริงตัวมันเองก็ไม่ต่างจาก A.I. นักเนื่องจากตัวมันเองก็เกิดจากโปรแกรมและข้อมูลที่ผู้เป็นผู้สร้างได้เขียนขึ้น
ดังนั้นตัวมันเองจะทำตามคำสั่งที่ผู้สร้างได้โปรแกรมไว้เท่านั้นและหากเกิดข้อผิดพลาดหรือข้อเสียหายขึ้น ตัวมันก็ไม่อาจสามารถทำงานต่อไปได้ตามปกติ มีเพียงการรอให้ผู้เป็นเจ้าของนำมาซ้อมแซมโปรแกรมที่ขัดข้องเท่านั้น
หากที่อยู่ตรงหน้าของพวกหล่อนนี้สิ เจ้าไวรัสกำลังทำในสิ่งที่ A.I. หรือโปรแกรมทั้งหลายไม่เคยทำได้มาก่อน นั้นคือการซ้อมแซมกู้ไฟล์ของตัวเองโดยไม่ต้องพึงการช่วยเหลือใดๆของผู้เป็นนาย!
“อาร์เธอร์”
ชาช่าหันไปเรียกชายในชุดสูทสีเทาที่เป็นหัวหอกนำทีมเหล่านักดูแลระบบเว็บชาลาล่าเข้าต่อสู้กับเจ้าไวรัสอยู่ในขณะนี้
“รีบพาพวกผู้บาดเจ็บและคนที่มีท่าทางว่าจะอ่อนฝีมือออกไปก่อนเร็ว ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปไม่นานคงมีคนตายแน่ๆ ยังไงก็พยายามให้เหลือแต่คนของเรากับพวกที่น่าจะมีประโยชน์เอาไว้ก็พอ”
ชาช่าสั่งงานอย่างรวดเร็วกับผู้ช่วยที่ปลีกตัวจากการต่อสู้เข้ามารับคำสั่ง แน่ละในสถานะการณ์แบบนี้ การคำนึงถึงความปลอดภัยของผู้ที่อยู่ในเว็บเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดที่จะต้องทำ แต่กระนั้นหลังจากที่ผู้ช่วยวัยกลางคนของหล่อนได้ไปปฏิบัติตามคำสั่งแล้วก็ตาม ก็ยังคงเหลือนักคอมพิวเตอร์อีกหลายคนที่ยังคงหันหน้าเข้าสู้เจ้าไวรัสอยู่
บางส่วนก็เป็นนักคอมพิวเตอร์ที่มั่นใจในตัวเองในระดับหนึ่งจึงอยู่ค่อยช่วยเหลือ อีกส่วนหนึ่งก็เป็นผู้ดูแลเว็บไซด์ต่างๆที่เชื่อมต่อหรือตั้งบนฐานข้อมูลของระบบเว็บชาลาล่าอยู่ พูดง่ายๆก็คือพวกเขามีผลประโยชน์ร่วมกันอยู่นั้นละ ถ้าเว็บนี้เป็นอะไรไปก็คงส่งผลกระทบถึงพวกเขาอย่างแน่นอน
“แล้วเอาไงต่อดีละคุณแม่มดแดงสุดสวย” เจนีเวียถามพร้อมกับหันไปยังสนามการต่อสู้ที่ยังดุเดือดอยู่
“ก็ต้องงัดไม้ตายก้นกรุมาใช้ให้หมดแม็ก แบบให้เจ้านั้นตายไปในนัดเดียวจนรักษาตัวไม่ทันเลยนะสิ คุณแม่มดขาวผู้อารี”
ชาช่าสาวผมทองตาสีน้ำทะเลกล่าวก่อนที่พาหนะที่เป็นไม้กวาดของแม่มดสาวจะพาร่างพุ่งกลับไปยังจุดปะทะอีกครั้ง ส่วนแม่มดขาวเจนีเวียเมื่อเห็นดังนั้นก็เรียกการ์ดใบหนึ่งออกมาจากนั้น
“ออฟชั่นการ์ดโปรแกรม เพกาซัส”
สิ้นเสียงเรียกขานพลันเกิดแสงสีขาวส่องสว่างจากตัวการ์ดที่ลอยออกไปจากมือของแม่มดสาว จากนั้นก็ปรากฏสัตว์แห่งตำนานตัวหนึ่งอันเกิดจากโปรแกรมA.I.ที่ถูกสร้างขึ้นสัตว์ในตำนานที่ถูกเรียกขานว่า “เพกาซัส” ม้าสีขาวของเทพผู้มีปีกที่จะโบยบินไปในท้องนภา!
“ไม่ได้บินด้วยกันนานแล้วนะจากเพกาซัส” กล่าวจบแม่มดขาวแสนสวยก็ขึ้นขี่บนหลังเจ้าม้าในตำนานแล้วโบยบินตามแม่มดอีกคนไปยังจุดอันเกิดการต่อสู้
........................
“หน่วยที่หนึ่ง ไปรวมกับพวกผู้ดูแลระบบที่ไม่ใช่พวกใช้เมจิคโปรแกรมแต่เป็นพวกใช้อาวุธโจมตีระยะไกล แล้วให้กระจายกำลังออกล้อมมันไว้เตรียมโจมตีใส่ปีกมันเพื่อหยุดการเคลื่อนไหวอีกครั้งเมื่อได้รับคำสั่ง”
“หน่วยที่สอง รีบไปประสานงานกับพวกนักดาบแล้วก็พวกที่ใช้อาวุธระยะประชิด ให้พวกเขาคอยป้องกันการโจมตีด้วยปีกกับหางของเจ้าไวรัสบ้านี้ให้กับพวกที่อยู่ข้างล่างด้วย”
“ส่วนหน่วยที่สาม ไปประสานงานกับพวกผู้ใช้เมจิคโปรแกรม ทันทีที่เราหยุดการเคลื่อนไหวของมันได้ เราจะใช้เมจิคโปรแกรมทุกชนิดเข้าโจมตีมันพร้อมกันให้มันตายในครั้งเดียวไม่ให้มันมีโอกาสรักษาตัวได้อีก”
ชาช่าสั่งงานอย่างรวดเร็วตามแบบฉบับของหล่อน กับเหล่าลูกน้องผู้เป็นผู้ดูแลระบบสำหรับเว็บไซด์ชาลาล่าแห่งนี้แห่งเดียว เนื่องจากความใหญ่โตของเว็บไซด์ชาลาล่านี้ทำให้แม่มดสาวชาช่าคนเดียวไม่สามารถดูแลทั่วถึงได้ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องจ้างผู้ดูแลอีกหลายนายเข้ามาช่วย
“ให้ช่วยไหมจ๊ะชาช่า” เสียวหวานใส่ของแม่มดขาวนั่งบนหลังเพกาซัสถามมา ก่อนที่ร่างสีขาวของแม่มดขาวและพาหนะจะเข้ามาเทียบด้านข้าง
“หึ” ชาช่าหัวเราะก่อนที่จะตอบว่า
“กำลังหวังอยู่พอดีเลย” จากนั้นยิ้มให้แม่มดขาวผู้เป็นเพื่อนของตนที่ยิ้มตอบกลับมา
“งั้นไปกันเลยไหม” เจนีเวียถามพร้อมรอยยิ้มอีกครั้งพรางนึกถึงตอนที่เรียนมหาวิทยาลัยมาด้วยกันกับชาช่า
“หึ! ไปกันเลย” ชาช่าตอบกลับเจนีเวียอีกครั้งแล้วยกการ์ดใบหนึ่งที่ใช้นิ้วคีบอยู่ในมือข้างขวาขึ้นมาให้เจนีเวียเห็น !
………………..
โปรดติดตามตอนต่อไป
“คุณเจนีเวียครับ คุณเจนีเวีย” เสียงเรียกดังฝ่ากลุ่มข้อมูลที่ถูกทำลายลอยเป็นม่านหมอกควัน ก่อนที่ร่างของชายหนุ่มผู้ทำหน้าที่ยามเฝ้าประตูที่วายุผ่านเข้ามาจะวิ่งโซซัดโซเซมาด้วยอาการบาดเจ็บ
“เกิดอะไรขึ้นเพริค” สาวเจ้าผู้ดูแลเว็บถามพร้อมกับที่รีบจ้ำอ้าวไปยังร่างชายหนุ่มที่ล้มลง ผู้คนนักท่องเว็บที่ออนไลน์อยู่ในขณะนี้ต่างพากันมามุ่งดูกันใหญ่
“ดรารอสไวรัสครับ มันกำลังเข้ามาทำลายระบบของเว็บไซด์ชาลาล่าตอนนี้อยู่ครับ”
“ว่าไงนะ ดรารอสไวรัสนะเหรอ” เสียงของเจนีเวียดังลั่น ในขณะที่นักท่องเว็บคนอื่นที่ได้ยินต่างพากันส่งเสียงตกใจกันไปทั้งเว็บ
“ดรารอสไวรัส” ชื่อๆนี้ทำให้ทุกคนพากันอกสั่นขวัญหายกันทั่วทุกคน เนื่องจากมันเป็นชื่อของไวรัสตัวฉกาจที่เกิดจากไวรัสมาสเตอร์ลึกลับคนหนึ่ง ทั้งที่จริงก็ลึกลับทุกคนนั้นละ มันเข้าทำลายเว็บไซด์หลายเว็บที่มีระบบป้องกันดีเยี่ยมซะจนย่อยยับ สร้างชื่อให้มันโด่งดังมากมายในปัจจุบัน โดยที่เจ้าหน้าที่ไม่สามารถจับตัวไวรัสมาสเตอร์ผู้เป็นนายมันได้ซักที ไม่สิน่าจะพูดว่า “ไม่สามารถจัดการกับเจ้าดรารอสไวรัสนี้ซักที “ มากกว่า
“ใช่ครับ มันเข้ามาได้ก็ตั้งหน้าตั้งตาทำลายลูกเดียว ตอนที่มันพุ่งลงมาเอาหางฟาดที่ประตูเชื่อมกับเว็บชาลาล่าผมเกือบวิ่งหลบเข้ามาไม่ทัน”
ชายหนุ่มA.I. ตอบรับพร้อมกับอธิบายสถานะการณ์อย่างรวดเร็วก่อนที่ตนจะหมดแรงฟุบไป แน่ละถึงแม้เขาจะเป็นA.I. โปรแกรมเท่านั้น แต่ก็จำเป็นต้องพักฟื้นเหมือนกันถ้าบาดเจ็บ ในกรณีนี้ยังดีที่โปรแกรมไม่ถูกทำลายไปทั้งหมด แต่คงต้องใช้เวลาพักใหญ่เหมือนกันละที่จะสามารถกู้ไฟล์ข้อมูลในตัวโปรแกรมของชายหนุ่มที่ถูกทำลายเสียหายไปได้ทั้งหมด
“บ้าชะมัด” เจนีเวียกล่าวออกมาก่อนที่จะหันไปกล่าวกับบรรดาชาวไซเบอร์มุ่งทั้งหลายว่า
“ขณะนี้อาจเกิดอันตรายได้ทุกเมื่อ ขอให้สมาชิก jj-The New age ทั้งหลายกรุณาออฟไลน์ออกจากที่นี้ทางประตูด้านหน้าในทันทีเพื่อความปลอดภัยของท่านเองคะ”
เสียงของเจนีเวียดังกังวานไปทั่วระบบของเว็บไซด์ jj-The New age แจ้งเตือนให้แก่สมาชิคของเว็บที่ส่วนใหญ่เป็นเด็กนักเรียน นักศึกษาอายุยังน้อยทั้งหลายให้พากันหลบลี้ภัยโดยด่วนไปทางประตูด้านหน้าของเว็บไซด์ที่เชื่อมต่อกับระบบสกายเวิลด์โดยตรง นักท่องเว็บทั้งหลายสามารถเข้าออกโดยตรงทางนั้นได้โดยไม่ต้องผ่านประตูเชื่อมกับระบบของเว็บชาลาล่า
ทันทีที่คำกล่าวจบลง A.I. อีกหลายตัวในระบบนี้ก็ค่อยๆควบคุมดูแลสมาชิกนับร้อยนับพันในเว็บทะยอยออกไปทางประตูหน้าอย่างมีระเบียบที่สุดเท่าที่จะทำได้ แม้ในความเป็นจริงของสถานะการณ์ตอนนี้มันจะทำได้ยากมากก็เถอะ ในขณะที่สาวเจ้าผู้ดูแลระบบกลับรีบพาตัวเองผ่านประตูเชื่อมกับเว็บชาลาล่าที่ยังมีซากปรักหักพังให้เห็นอยู่
.........................
โครมๆ ว้าก ว้าย กรี๊ด!
เสียงดังกึกก้องของหลายชีวิตที่วิ่งหนีตายกันอย่างวุ่นวายภายในเว็บชาลาล่าที่ยิ่งใหญ่ หากจะเปรียบเว็บ jj-The New age เป็นเมืองเล็กๆของประเทศหนึ่งในระบบสกายเวิลด์แล้วละก็ เว็ลชาลาล่าก็เปรียบได้กับเมืองหลวงเลยก็ว่าได้ และในขณะนี้เมืองหลวงที่ว่าก็กำลังถูกทำลายอย่างย่อยยับ!
หมู่อาคารร้านค้าในโลกไซเบอร์ภายในเว็บชาลาล่านับร้อยกลายเป็นเศษซากข้อมูลกองระเกะระกะ ผู้คนที่อยู่ในเว็บหลายแสน หรืออาจจะเป็นหลายล้านคนก็ได้ที่เข้ามาใช้บริการในเว็บชาลาล่าอย่างเนืองแน่นด้วยความที่การค้าในโลกไซเบอร์กำลังบูมสุดๆในปัจจุบันพากันวิ่งหนีตายกันอย่างอลหม่าน
เจนีเวียยืนอึ้งอยู่ครู่ใหญ่ต่อเหตุการณ์ตรงหน้าก่อนที่จะรู้สึกตัวด้วยเสียงแห่งการต่อสู้ที่ดังมาจากฟากฟ้า
“ออฟชั่นเมจิคโปรแกรม 3 เพลิงแห่งสายลม”
“ฟังก์ชั่นเวคพอยโปรแกรม 2 กระสุนกระจายฟ้า”
เสียงเรียกโปรแกรมของหนึ่งจอมเวทย์สาวแห่งโลกไซเบอร์ในชุดสีแดงเพลิงรัดรูปคว้านคอลึกกับชายวัยกลางคนในชุดสูทสีเทาดังขึ้นพร้อมๆกันก่อนส่งอาวุธเข้าหาเจ้าไวรัสมฤตยูตรงหน้า!
…………………….
สัตว์ประหลาดตัวใหญ่โตหนังมันดำวาวสูงประมาณตึก 7 ชั้น ปรากฏให้สาวแม่มดขาวผู้ดูแลเว็บ jj-The New age เห็น ปีกทั้งสองของมันกางออกโบยบิยกลางอากาศมีลักษณะคล้ายปีกของค้างคาว ลำตัวเป็นมังกรแบบในเทพนิยายโบราณ หากแต่ส่วนหัวของมันกลับเป็นหัวของสุนัขสามหัว “เคเบรอส”สุนัขผู้เฝ้าประตูนรกในเทพนิยายฝั่งยุโรป นี้เองจึงเป็นที่มาของชื่อของมัน “ดรารอสไวรัส”
ท่ามกลางเหตุชุลมุนวุ่นวายนอกจากจะมีเหล่าผู้คนที่หนีตายกันอย่างอลหม่านเพราะเป็นเพียงนักท่องเว็บธรรมดาแล้ว ก็ยังมีเหล่านักคอมพิวเตอร์ผู้เชี่ยวชาญทั้งหลายรวมทั้งผู้ดูแลระบบอีกหลายนายหันหน้าเข้าประจันกับสัตว์ประหลาดไวรัสต้นเหตุแห่งความวุ่นวายรวมอยู่ด้วย
ตูมๆเปรี้ยงๆ!
เสียงการต่อสู้ดังสนั่นเว็บ ลำแสงมากมายหลายหลากสีอันเกิดจากเมจิกและเวคพอยโปรแกรมต่างผู้ใช้ กำลังกระหน่ำเข้าใส่เจ้าไวรัสตัวร้ายที่ดูจะไม่รู้สึกระเคาะระคายจากการโจมตีใดๆเลย เหล่านักสู้ทั้งหลายที่บางคนก็ส่งอาวุธโจมตีไปทางพื้นดินด้วยโปรแกรมต่างๆ ทั้งเหล่าจอมเวทย์ไซเบอร์ พ่อมด แม่มด ลูกมด หมอผีทั้งหลาย ที่พอมีฝีมืออยู่บ้างกำลังลอยตัวกลางอากาศแล้วงัดทุกอย่างที่มีในกรุอาวูธโปรแกรมการต่อสู้ของตนออกมาใช้ นี้ยังไม่รวมนักดาบไซเบอร์ทั้งหลายที่กำลังพยายามควงดาบพุ่งทะยานเข้าประชิดตัวเจ้าสัตว์ประหลาด แต่ก็ต้องถูกปีกหรือหางของเจ้าสัตว์ประหลาดดีดส่งออกมาก่อนด้วยความรำคาญ
“โฮก”
เสียงเจ้าดรารอสไวรัสดังขึ้นก่อนที่จะปล่อยคลื่นเสียงอัดกระแทกออกจากทั้งสามหัวเข้าใส่ผู้ที่หาญกล้าต่อต้านมัน
ตูมๆ
เหล่าจอมเวทย์แห่งโลกไซเบอร์รวมทั้งนักดาบและอีกสาระพัดอาชีพต่างแตกฮือออกจากจุดเดิมที่ยืนอยู่เป็นแถว หลายคนที่หลบไปไม่ทันก็กระเด็นกระดอนไปไกลกันทั่วหน้า ดีที่แต่ละคนยังได้ม่านคุ้มกันแบบต่างๆที่เปล่งออกมาจากไอเทมโปรแกรมหรือเวคพอยโปรแกรมของตนคอยลดการบาดเจ็บจากการโจมตีของเจ้าไวรัสได้บ้าง แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะมีม่านคุ้มกันบาเรียที่แข็งแกร่งพอที่จะต้านการโจมตีได้มากๆ หญิงสาวแม่มดขาวได้แต่หวังว่างานนี้คงจะไม่มีคนถึงกับบาดเจ็บทางสมองจนเป็นโรคประสาทหรือที่ร้ายแรงที่สุดคือช๊อคตายคาเครื่องคอมพิวเตอร์ไปหรอกนะ
“ออฟชั่นเมจิคโปรแกรม 2 แสงแห่งการเยียวยา” เจนีเวียเรียกโปรแกรมขึ้นพร้อมๆกับพาร่างตนไปยังสถานที่ต่อสู้
วาบ!
แสงสีขาวส่องสว่างไปยังร่างผู้บาดเจ็บในบริเวณต่อสู้ แม้อาการบาดเจ็บที่ส่งจากร่างจิตในโลกไซเบอร์สู่สมองจะไม่อาจรักษาให้หายได้ขาดด้วยโปรแกรม แต่อย่างน้อยมันก็สามารถช่วยเยียวยารักษาสภาพจิตใจไม่ให้ทรุดหนักมากกว่าที่เป็นอยู่ได้ในระดับหนึ่ง
...........................
“เป็นไงบ้าง เจนีเวีย ”
เสียงเรียกมาก่อนที่ร่างของสาวสวยแม่มดสุดสวยในชุดรัดรูปสีเขียวจะนั่งบนไม้กวาดเหาะเข้ามาหา
“เจ็บหนักกันหลายคนเลยละ แล้วทางเธอละชาช่า หน่วยผู้ดูแลระบบเว็บชาลาล่าของเธอพอจะทำอะไรได้มั้งไม่ตอนนี้”
แม่มดสาว 2 คน รีบปรึกษากันอย่างรวดเร็วด้วยสถานะการณ์ที่อันตรายตรงหน้า
“หนักเอาการ ไม่รู้ไอ้เจ้าไวรัสมาสเตอร์คนไหนที่มันสร้างเจ้าตัวอันตรายนี้ขึ้นมา แถมที่สำคัญ นอกจากเจ้านี้จะทดทายาทแล้ว มันยังฟื้นตัวแก้ไขข้อมูลในตัวเองได้อีกด้วย”
“หา ว่าไงนะ”
เจนีเวียร้องลั่นก่อนที่จะหันไปยังเจ้าสัตว์ประหลาดตัวมหึมาและแล้วก็ต้องอึ้งไปอีกครั้ง
“ตูมๆ”
หน่วยแม่นปืนที่นำโดยชายวัยกลางคนในชุดสูทสีเทาต่างช่วยกันยิงสกัดไปที่ปีกทั้งสองของเจ้าดรารอส โดยคิดว่านี้ควรจะเป็นส่วนที่อ่อนแอที่สุดในร่างของเจ้าสัตว์ไวรัส และผลก็ออกม่อย่างที่เขาคิด แต่แทนที่จะได้เห็นเจ้าไวรัสร่วงหล่นลงข้างล่างด้วยอาการบาดเจ็บที่ปีกทั้งสองถูกกระหน่ำยิงไม่นับแผล สัตว์ไวรัสตัวนี้กลับแค่หยุดชะงักแล้วคำรามก้องด้วยความเจ็บปวดก่อนที่ปีกทั้งสองที่บาดเจ็บ จะค่อยๆรักษาตัวเอง บาดแผลที่เห็นเรืองแสงสีขาว ก่อนที่จะหายไปต่อหน้าต่อตาของเหล่านักสู้ที่ล้อมมันอยู่
“ไม่น่าเชื่อ เจ้านั้นมันรักษาตัวเองได้ ....แต่ไวรัสนี้นะน่ะจะสามารถกู้ไฟล์ที่ถูกทำลาย ด้วยตัวของมันเองได้”
เจนีเวียพึมพรำเสียงสั่นกับชาช่าเพื่อนสาวของตนที่ทำหน้าที่หัวหน้าผู้ดูแลระบบของเว็บแห่งนี้ ตามปกติของเจ้าพวกไวรัสนั้น ที่จริงตัวมันเองก็ไม่ต่างจาก A.I. นักเนื่องจากตัวมันเองก็เกิดจากโปรแกรมและข้อมูลที่ผู้เป็นผู้สร้างได้เขียนขึ้น
ดังนั้นตัวมันเองจะทำตามคำสั่งที่ผู้สร้างได้โปรแกรมไว้เท่านั้นและหากเกิดข้อผิดพลาดหรือข้อเสียหายขึ้น ตัวมันก็ไม่อาจสามารถทำงานต่อไปได้ตามปกติ มีเพียงการรอให้ผู้เป็นเจ้าของนำมาซ้อมแซมโปรแกรมที่ขัดข้องเท่านั้น
หากที่อยู่ตรงหน้าของพวกหล่อนนี้สิ เจ้าไวรัสกำลังทำในสิ่งที่ A.I. หรือโปรแกรมทั้งหลายไม่เคยทำได้มาก่อน นั้นคือการซ้อมแซมกู้ไฟล์ของตัวเองโดยไม่ต้องพึงการช่วยเหลือใดๆของผู้เป็นนาย!
“อาร์เธอร์”
ชาช่าหันไปเรียกชายในชุดสูทสีเทาที่เป็นหัวหอกนำทีมเหล่านักดูแลระบบเว็บชาลาล่าเข้าต่อสู้กับเจ้าไวรัสอยู่ในขณะนี้
“รีบพาพวกผู้บาดเจ็บและคนที่มีท่าทางว่าจะอ่อนฝีมือออกไปก่อนเร็ว ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปไม่นานคงมีคนตายแน่ๆ ยังไงก็พยายามให้เหลือแต่คนของเรากับพวกที่น่าจะมีประโยชน์เอาไว้ก็พอ”
ชาช่าสั่งงานอย่างรวดเร็วกับผู้ช่วยที่ปลีกตัวจากการต่อสู้เข้ามารับคำสั่ง แน่ละในสถานะการณ์แบบนี้ การคำนึงถึงความปลอดภัยของผู้ที่อยู่ในเว็บเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดที่จะต้องทำ แต่กระนั้นหลังจากที่ผู้ช่วยวัยกลางคนของหล่อนได้ไปปฏิบัติตามคำสั่งแล้วก็ตาม ก็ยังคงเหลือนักคอมพิวเตอร์อีกหลายคนที่ยังคงหันหน้าเข้าสู้เจ้าไวรัสอยู่
บางส่วนก็เป็นนักคอมพิวเตอร์ที่มั่นใจในตัวเองในระดับหนึ่งจึงอยู่ค่อยช่วยเหลือ อีกส่วนหนึ่งก็เป็นผู้ดูแลเว็บไซด์ต่างๆที่เชื่อมต่อหรือตั้งบนฐานข้อมูลของระบบเว็บชาลาล่าอยู่ พูดง่ายๆก็คือพวกเขามีผลประโยชน์ร่วมกันอยู่นั้นละ ถ้าเว็บนี้เป็นอะไรไปก็คงส่งผลกระทบถึงพวกเขาอย่างแน่นอน
“แล้วเอาไงต่อดีละคุณแม่มดแดงสุดสวย” เจนีเวียถามพร้อมกับหันไปยังสนามการต่อสู้ที่ยังดุเดือดอยู่
“ก็ต้องงัดไม้ตายก้นกรุมาใช้ให้หมดแม็ก แบบให้เจ้านั้นตายไปในนัดเดียวจนรักษาตัวไม่ทันเลยนะสิ คุณแม่มดขาวผู้อารี”
ชาช่าสาวผมทองตาสีน้ำทะเลกล่าวก่อนที่พาหนะที่เป็นไม้กวาดของแม่มดสาวจะพาร่างพุ่งกลับไปยังจุดปะทะอีกครั้ง ส่วนแม่มดขาวเจนีเวียเมื่อเห็นดังนั้นก็เรียกการ์ดใบหนึ่งออกมาจากนั้น
“ออฟชั่นการ์ดโปรแกรม เพกาซัส”
สิ้นเสียงเรียกขานพลันเกิดแสงสีขาวส่องสว่างจากตัวการ์ดที่ลอยออกไปจากมือของแม่มดสาว จากนั้นก็ปรากฏสัตว์แห่งตำนานตัวหนึ่งอันเกิดจากโปรแกรมA.I.ที่ถูกสร้างขึ้นสัตว์ในตำนานที่ถูกเรียกขานว่า “เพกาซัส” ม้าสีขาวของเทพผู้มีปีกที่จะโบยบินไปในท้องนภา!
“ไม่ได้บินด้วยกันนานแล้วนะจากเพกาซัส” กล่าวจบแม่มดขาวแสนสวยก็ขึ้นขี่บนหลังเจ้าม้าในตำนานแล้วโบยบินตามแม่มดอีกคนไปยังจุดอันเกิดการต่อสู้
........................
“หน่วยที่หนึ่ง ไปรวมกับพวกผู้ดูแลระบบที่ไม่ใช่พวกใช้เมจิคโปรแกรมแต่เป็นพวกใช้อาวุธโจมตีระยะไกล แล้วให้กระจายกำลังออกล้อมมันไว้เตรียมโจมตีใส่ปีกมันเพื่อหยุดการเคลื่อนไหวอีกครั้งเมื่อได้รับคำสั่ง”
“หน่วยที่สอง รีบไปประสานงานกับพวกนักดาบแล้วก็พวกที่ใช้อาวุธระยะประชิด ให้พวกเขาคอยป้องกันการโจมตีด้วยปีกกับหางของเจ้าไวรัสบ้านี้ให้กับพวกที่อยู่ข้างล่างด้วย”
“ส่วนหน่วยที่สาม ไปประสานงานกับพวกผู้ใช้เมจิคโปรแกรม ทันทีที่เราหยุดการเคลื่อนไหวของมันได้ เราจะใช้เมจิคโปรแกรมทุกชนิดเข้าโจมตีมันพร้อมกันให้มันตายในครั้งเดียวไม่ให้มันมีโอกาสรักษาตัวได้อีก”
ชาช่าสั่งงานอย่างรวดเร็วตามแบบฉบับของหล่อน กับเหล่าลูกน้องผู้เป็นผู้ดูแลระบบสำหรับเว็บไซด์ชาลาล่าแห่งนี้แห่งเดียว เนื่องจากความใหญ่โตของเว็บไซด์ชาลาล่านี้ทำให้แม่มดสาวชาช่าคนเดียวไม่สามารถดูแลทั่วถึงได้ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องจ้างผู้ดูแลอีกหลายนายเข้ามาช่วย
“ให้ช่วยไหมจ๊ะชาช่า” เสียวหวานใส่ของแม่มดขาวนั่งบนหลังเพกาซัสถามมา ก่อนที่ร่างสีขาวของแม่มดขาวและพาหนะจะเข้ามาเทียบด้านข้าง
“หึ” ชาช่าหัวเราะก่อนที่จะตอบว่า
“กำลังหวังอยู่พอดีเลย” จากนั้นยิ้มให้แม่มดขาวผู้เป็นเพื่อนของตนที่ยิ้มตอบกลับมา
“งั้นไปกันเลยไหม” เจนีเวียถามพร้อมรอยยิ้มอีกครั้งพรางนึกถึงตอนที่เรียนมหาวิทยาลัยมาด้วยกันกับชาช่า
“หึ! ไปกันเลย” ชาช่าตอบกลับเจนีเวียอีกครั้งแล้วยกการ์ดใบหนึ่งที่ใช้นิ้วคีบอยู่ในมือข้างขวาขึ้นมาให้เจนีเวียเห็น !
………………..
โปรดติดตามตอนต่อไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น