ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เดชพ่อมดน้อย
“พี่ไกรพักก่อนเถอะเดียวที่เหลือผมจัดการเอง”
“แต่นี้มันไม่เหมือนที่เราเคยเล่นต่อสู้กันนะครับคุณวายุ มันอันตรายมากนะครับ”
ไกรพูดกับวายุพลางคิดคำนึงถึงอดีตเมื่อครั้งวายุอายุได้ 6 ขวบ เด็กชายผิวขาวหน้าตาน่ารักคนนี้ได้ติดตามผู้เป็นบิดามาบริษัทบ่อยๆ ทำให้ชายหนุ่มได้มีโอกาสรู้จักกับ เด็กชายวายุ เพชรเทวา เด็กชายผู้มีท่าทางเงียบสงบ เรียบร้อย แต่แฝงไปด้วยความเหงาในแววตา เมื่อทำความรู้จักกันเขาจึงได้ทราบว่า เหตุเพราะร่างกายที่อ่อนแอของเด็กชายนั้นเองทำให้ ไม่มีโอกาสที่จะได้รู้จัก พูดคุย หรือเล่นกับเด็กในวัยเดียวกันมากนัก เรือถ้าจะพูดให้ถูกก็คือ วายุไม่เคยมีเพื่อนที่เป็นเด็กรุ่นราวคราวเดียวกันเลย ชีวิตของเขามีสิ่งเดียวเป็นเพื่อน นั้นคือหนังสือและตำราต่างๆมากมาย ที่ครั้งหนึ่งเขาเคยไปเยือนห้องสมุดของบ้านเจ้านายของเขาที่เด็กชายแทบจะยึดครองแต่เพียงผู้เดียวว่า มันเป็นห้องสมุดขนาดที่เรียกว่า นักเรียนในโรงเรียนเล็กๆในปัจจุบันสามารถใช้ร่วมกันทั้งโรงเรียนเลยก็ว่าได้ และที่สำคัญกว่า เจ็ดสิบเปอร์เซ็นของหนังสือทั้งหมด เป็นหนังสือที่วายุสั่งเขามาอ่านเองโดยฉพาะ
เขารู้สึกสงสารจับใจเมื่อได้ยินเรื่องราวอาการป่วยของเด็กชายและอยากเป็นเพื่อนให้ความรู้สึกเปลี่ยวเหงาของเด็กชายลดทอนลง เขาใช้เวลาอยู่พักใหญ่กว่าวายุจะยอมให้ความสนิทสนมคุ้นเคยด้วยและเขานี้เองละที่เป็นผู้ชักนำเด็กชายเข้าสู่โลกแห่งไซเบอร์ โลกแห่งจินตนาการอันยิ่งใหญ่ของมนุษย์ โลกที่ใครก็สามารถเป็นผู้แข็งแกร่งได้ หากมีมันสมองที่ชาญฉลาดและดวงจิตที่แข็งแกร่ง และเมื่อเด็กชายได้เข้าสู่โลกไซเบอร์นั้นเอง ไกรก็พบว่า เด็กชายวายุ เพชรเทวา เป็นเด็กที่มีความสามารถเหนือคนธรรมดาหลายสิบเท่านัก!
“ไม่ต้องห่วงหรอกครับผมมีอาจารย์ดี ไม่แพ้ง่ายๆหรอก” วายุตอบกับพร้อบกับส่งยิ้มน้อยๆที่มุมปาก
“แต่…” ไกร แดนดวง เอ่ยคำเดิมที่ไม่รู้ว่าพูดมาเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้ววันนี้เพื่อหวังว่าจะห้ามวายุไว้ได้ แต่ก็อีกนั้นแหละวายุไม่เปิดโอกาสให้เข้าได้พูดจนจบประโยคสักที
“คุณคนที่ใส่ชุดดำนั้นนะ กรุณาส่งข้อมูลคืนมาให้ผมด้วยครับ” วายุชิงหันไปพูดกับผุ้บุกรุกที่เล่นงานไกรซะหมดสภาพ ก่อนที่ชายหนุ่มขุนไกรจะเอ่นเตือนจบประโยค
“หึๆๆให้ฉันคืนข้อมูลให้เหรอ ไม่ยักรู้ว่าบริษัทเพชรเทวานี้จ้างเด็กตัวเล็กๆแบบนี้มาทำงานด้วย แบบนี้ท่าทางบริษัทนี้จะไปไม่รอดจริงๆด้วยสิ”
ชายชุดดำเอ่ยขึ้นหลังจากที่ยืนงงอยู่นานกับภาพของเด็กน้อยที่เข้ามาขวางการเผด็จศึกของตน
“แบบนี้ท่าทางคุณคงไม่ยอมส่งข้อมูลอันนั้นคืนมาง่ายๆสินะครับ”
“แล้วเธอจะทำยังไงละถ้าฉันไม่ยอมส่งคืน ฮึเจ้าหนูน้อย”
ชายชุดดำตอบออกมาแบบเอ็นดูแกมขบขันที่ได้ยินเด็กชายเรียกร้องให้ตนส่งข้อมูลอันมีค่ามากมายในวงการธุระกิจเวชภัณฑ์ ที่มีผู้จ้างวานให้เขามาชิงไปจากบริษัทเพชรเทวาโอสถ
“ถ้าเป็นเช่นนี้ ผมเองก็คงต้องล่วงเกินแล้วละครับ” กล่าวจบวายุก็ยกมือทั้งสองข้างแบบออกข้างลำตัวของตนในขณะที่กระจกเงาสีดำทรงกลมแบนเป็นมันวาวที่ตนเรียกมารับการโจมตีของชายชุดดำในขณะพุ่งเข้าใส่ไกรยังคงตั้งอยู่ตรงหน้าวายุ
“อย่านะครับคุณวายุ เจ้านั้นนะคือ….” จนแล้วจนรอดนักรบหนุ่มก็ยังไม่มีโอกาสเอ่ยจบประโยคอยู่ดีเมื่อวายุเอ่ยนามแห่งโปนแกรมที่ตนจะใช้ออกมาว่า
“ฟั่งชั่นเมจิคโปรแกรม2 กรงจักรเวททมิฬ”
กระจกเวทสีดำเป็นมันวาวไม่แตกต่างจากบานแรกที่ตั้งอยู่ปรากฏขึ้นทันใดหลังการเรียก หากแต่มันไม่ได้ถูกเรียกมาเพื่อป้องกันการโจมตีเช่นเดียวกับครั้งแรกอีกต่อไป เพราะมันถูกเรียกใช้เพื่อโจมตีคู่ต่อสู้ที่เห็นอยู่ตรงหน้า ชายชุดดำผู้เป็นผู้บุกรุก!
“แฮน ออฟ ชาโดว์” ประโยคที่เหลือของไกรถูกส่งออกมาอย่างไม่ทันกาล เมื่อฟังก์ชั่นเสริมของเมจิคโปนแกรมกระจกเวททมิฬถูกเรียกใช้ออกมา
แวบๆ ฟาวๆ
กระจกเวททั้งสองที่ถูกเรียกออกมาตั้งเป็นมุมฉากกับพื้นเช่นเดียวกับบานแรก ก่อนที่จะพลิกตัวเองลอบขนาบเป็นเส้นขนานกับพื้น จากนั้นก็หมุนตัวเองด้วยความเร็วสูงกลายเป็นกรงจักรสีดำทมิฬพุ่งเข้าทำลายทุกสิ่งที่ขวางหน้า!
ตูมๆ
เสียงระเบิดดังขึ้นติดต่อกันเมื่อกรงจักรเวททมิฬทั้งสองเข้าสู่เป้าหมาย ชายชุดดำใช้ฝ่ามือที่มีออร่าสีดำสนิทเช่นเดียวกับสิ่งที่โจมตีมาทั้งสองข้างเข้าปัดกรงจักรทั้งสองอย่างรวดเร็วออกไปจากตัวเองได้ หากแต่กรงจักรเวททั้งสองยังไม่ถูกทำลาย มันกลับลอยพุ่งกลับเข้าสู่เป้าหมายเดิมอีกครั้งอย่างรวดเร็วเช่นกัน
“ไอ้เด็กนี้..ท่าทางจะร้ายไม่เบาเลยนะนี้” ความคิดหนึ่งเกิดขึ้นทันทีที่ผู้ได้รับฉายาว่า แฮนออฟ ชาโดว์ แฮกเกอร์ ผู้มีชื่อเสียงติดอันดับหนึ่งใน 10 ยอดแฮกเกอร์แห่งยุครับการโจมตีจากเด็กชายในชุดสูทจีนสีเงิน เมจิกโปรแกรมของฝ่ายตรงข้ามกลับไม่ยอมถูกทำลายง่ายๆดังเช่นที่ตนคิดแถมความรุนแรงที่โจมตีเข้ามาเมื่อครู่ยังบอกให้รู้ว่า ท่าทางเขาจะเจอคู่ต่อสู้ที่ร้ายเอาเรื่องเลยทีเดียว ใช่ร้าย ร้ายกว่าชายหนุ่มนักรบในชุดเกราะโบราณที่ตนเอาชนะไปเมื่อครู่หลายเท่าทีเดียว เมื่อกรงจักรสีดำทั้งสองกลับไม่ยอมถูกทำลายในทันทีที่เขาสัมผัสด้วยฝ่ามือที่ปรกคลุมไปด้วยออร่าสีดำทั้งสองข้างแถมยังพยายามพุ่งเข้าหาตัวเขาอย่างไม่ลดละ จนในที่สุดเขาต้องออกแรงมากขึ้นถึงสองเท่าในการปัดกรงจักรทั้งสองออกไป
“ออฟชั่นเมจิคโปรแกรม บอลแห่งความมืด”
ลูกทรงกลมสีดำสองลูกปรากฎอยู่บนมือของชายในชุดดำ จากนั้นบอลแสงสีดำทั้งสองก็ถูกส่งเข้าทำลายกรงจักรทั้งสองที่วกกลับมาโจมตีอีดครั้งทันใด
บึมๆ
บอลแสงสีดำที่มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางกว่า 3 เมตร เข้าปะทะกรงจักรสีดำเสียงดังลั่นระบบก่อนที่ทั้งกรงจักรและบอลแสงจะถูกทำลายไปจากการปะทะ คู่ต่อสู้ทั้งสองต่างนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนที่ชายชุดดำจะกล่าวว่า
“แบบนี้สิถึงจะสนุก…ท่าทางแกจะทำให้ฉันสนุกกว่านักรบกระจอกนั้นเป็นไหนๆเลยละเจ้าหนูพ่อมดน้อย”
กล่าวจบบอลแสงสีดำลูกต่อไปก็ปรากฏอยู่บนฝ่ามือของชายชุดดำ หากแต่มันแตกต่างกันกับสองลูกแรกตรงที่มันมีขนาดใหญ่กว่าถึงสองเท่าอย่างเห็นได้ชัด
“เอาละเจ้าหนูเรามาสนุกกัน ลองรับการเวทมนย์ของฉันไปบ้างซิ”
ลูกบอลสีดำที่คราวนี้ถูกเพิ่มพลังการโจมตีเป้นสองเท่าพุ่งทะยานเข้าหาวายุด้วยความเร็วสูงในขณะที่ ไกรเปิดตาออกกว่าด้วยความตกใจ แน่ละถึงแม้ว่าในโลกไซเบอร์นี้จะสามารถเกิดอะไรขึ้นก็ได้หลายอย่างที่ไม่น่าเชื่อ แต่การที่ใครสักคนจะเพิ่มพลังการโจมตีให้กับอาวุธหรือเมจิคโปรแกรมของตนก็ตาม ก็มักจะต้องเป็นไปตามอำนาจความร้ายแรงแห่งฟังก์ชั่นเสริมของโปรแกรมนั้นๆ กล่าวคือถ้าหากต้องการจะทำให้การโจมตีรุนแรงขึ้น ก็จำเป็นที่จะต้องเรียกใช้ฟังก์ชั่นที่มีความรุนแรงมากขึ้นจากฟังก์ชั่นเดิมที่ใช้อยู่ หากแต่ผู้ศัตรูที่อยู่ตรงหน้ากลับสามารถเพิ่มพลังการโจมตีได้ทันทีโดนไม่เปลี่ยนฟังก์ชั่นการทำงานของโปรแกรมที่ใช้อยู่เลย แต่ไกรก็ไม่รู้เลยว่าตนเองจะต้องมาตกใจซ้ำสองอีกครั้งเมื่อ
ฟาว…เปรี้ยงๆๆๆ
กระจกเวทย์ทมิฬบานเดิมที่ช่วยป้องกันเขาและวายุจากการโจมตีของชายชุดดำที่ยังคงอยู่นะที่เดิมกลับขยายขนาดตัวเองออกไปอีกเพื่อรองรับการโจมตีที่หนักหน่วงยิ่งขึ้น ใช่แล้ว! มันคือการเพิ่มพลังความสามารถของเมจิกโปรแกรมเช่นเดียวกับที่ผู้บุกรุกกระทำเมื่อครู่นั้นเอง สร้างความตื่นตะลึงซ้ำสองให้แก่ไกรเมื่อพบว่าวายุกลับสามารถทำในสิ่งซึ่งมีแต่โปรแกรมเมอร์ชั้นยอดไม่กี่คนในโลกร่วมทั้งผู้บุกรุกที่มอบความพ่ายแพ้ให้แก่ตนได้ ก่อนที่เมจิคโปรแกรมทั้งสองจะเข้าปะทะกันอย่างดุเดือด กระจกเวทย์ทมิฬต้านรับการโจมตีอย่างหนักหน่วงในขณะที่บอลแสงสีดำก็พยายามฝ่าเข้ามาอย่างไม่ลดละ เมจิกโปรแกรมแสงสีดำคอยๆผลักดันกระจกสีดำวาวให้ถอยล้นเข้ามาทุกขณะ ใกล้เข้ามาๆ จนในที่สุดก็หยุดลงตรงหน้าวายุ ห่างออกไปเพียงแค่คืบเดียว
เปรี้ยง!
เสียงดังเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่บอลแสงสีดำลูกนั้นจะถูกผลักดันให้กลับไปหาผู้ที่ให้กำเนิดมันมาในที่สุด
“โฮ๊ะ ไอ้เจ้าหนูนี้”
ชายชุดดำกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงแปลงประหลาดใจระคนตื่นเต้นที่เห็นเด็กชายตัวน้อยสามารถเพิ่มพลังให้กับเมจิกโปรแกรมแบบเดียวกับที่เขาทำได้ ซ้ำยังสามารถสะท้อนพลังของเขากลับมาได้อีกด้วย
บึม
เสียงก้องคำรามของบอลแสงสีดำที่ถูกส่งกลับมาระเบิดทำลายข้อมูลต่างๆที่อยู่ในรูปแบบสิ่งปลูกสร้างในระบบคอมพิวเตอร์ย่อยยับเป็นหลุมขนาดใหญ่ในขณะที่ชายชุดดำโผล่พุ่งตัวลอยขึ้นสู่กลางอากาศหลบบอลแสงของตนที่ถูกส่งกลับมาได้อย่างหวุดหวิด
“เยี่ยมมาก เยี่ยมจริงๆ ฉันไม่เคยได้รู้สึกแบบนี้มานานแล้ว สนุกจริงๆ ห้าๆๆ”
ชายชุดดำกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นสุดประมาณเมื่อได้เห็นความร้ายกาจของวายุ ดังได้ของเล่นชิ้นใหม่ เจ้าแฮกเกอร์ผู้ชมชอบการต่อสู้กลับหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ก่อนที่การตอบโต้ของเด็กชายจะเริ่มขึ้นอีกครั้ง
“ฟั่งชันเมจิคโปรแกรม 3 ระบำกรงจักร”
แวบๆๆๆๆๆๆ
เสียงปรากฏของกรงจักรสีดำเป็นมันวาวนับสิบๆบานลอยเต็มไปทั่วก่อนที่จะพุ่งเข้าใส่ชายชุดดำพร้อมๆกับที่ร่างของวายุโผล่พุ่งเข้าใส่ผู้บุกรุกข้างหน้า
“ฟังก์ชันเมจิคโปรแกรม พายุแก้วราตรี”
แวบๆๆๆ
เสียงดังสนั่นอีกด้านเมื่อผู้บุกรุกเรียกใช้ฟังก์ชั่นที่ร้ายแรงขึ้นอีกเช่นกันเพื่อเข้าต่อสู้กับพ่อมดน้อยบอลแสงสีดำปรากฏขึ้นทั่วฟ้าเช่นเดียวกับกรงจักรเวทย์จากนั้นเงืของเงาสีดำสองสายหนึ่งกรงจักรหนึ่งบอลแสงก็เข้าปะทะกันปลิวว่อนนัวเนียกันเต็มฟ้าระบบคอมพิวเตอร์ของบริษัทเพชรเทวาโอสถ
ฟาวๆๆๆ
วีดๆๆๆๆ
เสียงกรงจักรสลับเสียงบอลแสงสีดำดังประสาทกันเป็นทวงทำนองประหลาด บอลแสงสีดำเรียงตัวพุ่งเป็นเกลียวพายุเข้าหาร่างพ่อมดน้อย ส่วนกรงจักรสีมันวาวนับสิบๆอันก็พลิกพลิ้วล่องลอยลอบกายวายุดุดดั่งนกอินทรีเริงระบำกลางท้องฟ้าพุ่งเข้าหาร่างชายชุดดำเช่นเดียวกัน
ฟาวๆๆๆ
บึมๆๆๆ
กรงจักรสีดำมันวาวล่องลอยเข้าพุ่งสกัดบอลแสงที่รวมตัวกันเป็นพายุเข้าทะลวงหาร่างวายุทางด้านหน้า ในขณะที่ชายชุดดำเองก็ใช้บอลแสงสีดำนับสิบรายรอบตัวเองเป็นพายุป้องกันกรงจักนับสิบที่เรียงตัวพุ่งเข้าหาดั่งผ้าแผรที่กำลังเริงระบำทางด้านข้างลำตัวเป็นรูปนกอินทรีกระผือปีกเข้าหา
“นี่มันอะไรกันเนี้ย”
เสียงดังออกมาจากปากของนักรบหนุ่ม ไกร แดนดวง ที่บาดเจ็บและนั่งมองการต่อสู้อยู่ในที่เดิมที่ตนทรุดนั่งลง ในขณะที่กระจกเวทย์ทมิฬบานเดิมที่เคยช่วยชีวิตเขาไว้ยังคงช่วยป้องกันลูกหลงที่เกิดจากการต่อสู้กันของหนึ่งพ่อมดน้อยหนึ่งผู้บุกรุกที่กำลังเข้าโรมรันกันอย่างดุเดือด สำหรับเจ้าผู้บุกรุกที่ได้รับการเรียกขานว่าแฮน ออฟ ชาโดว์นั้นนะเขาก็รู้อยู่หรอกว่าเป็นยอดแห่งแฮกเกอร์ผู้มีชื่อเสียงเก่งกาจมานานในวงการ แต่ผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นลูกศิษย์เขานี้สิไม่นึกเลยว่าจะสามารถทำได้ถึงขนาดนี้ เมื่อครั้งที่เขาได้ชักชวนให้วายุเขามารู้จักโลกแห่งไซเบอร์นั้น เขาเองเพียงต้องการให้เด็กชายรู้จักโลกอีกโลกหนึ่ง รู้จักที่จะสามารถท่องเที่ยวไปยังที่ต่างๆอันกว้างใหญ่แห่งโลกสกายเวิลด์
ระบบคอมพิวเตอร์แบบใหม่ที่เข้ามาแทนที่ระบบอินเตอร์เน็ตในปัจจุบัน โลกที่ทุกคนสามารถเดินท่อนเที่ยวในโลกคอมพิวเตอร์อย่างอิสระ เพื่อหวังเพียงให้เด็กชายตัวน้อยได้มีโอกาสพบปะเพื่อนๆวัยเดียวกันแม้เพียงในโลกคอมพิวเตอร์ และก็แน่นอนละที่เขาจะสอนให้เด็กชายเรียนรู้ถึงการป้องกันตัวในโลกแห่งไซเบอร์ แม้ในความเป้นจริงแล้วผู้ที่มักจะได้รับอันตรายกับการต่อสู้นั้นส่วนใหญ่ก็คือพวกผู้ดูแลระบบคอมพิวเตอร์อย่างเข้าที่ต้องผจญกับเหล่าแฮกเกอร์มากมายหลายชนิด ร่วมทั้งเหล่าเจ้าหน้าที่ทางการที่ออกตามล่าพวกแฮกเกอร์นี้ นอกนั้นผู้ที่ใช้คอมพิวเตอร์ในระบบสกายเวิลด์ทั่วไปก็มักจะปลอดภัย แต่ถึงยังไงปลอดภัยไว้จะดีกว่าแก้ทีหลัง วายุเลยได้รับความรู้ในด้านการต่อสู้ด้วยโปรแกรมต่างๆในโลกคอมพิวเตอร์ไปพอประมาณ ในตอนนั้นวายุเพียง แค่สามารถเขียนเมจิกโปรแกรมกระเวทย์ทมิฬนี้ขึ้นมาได้เพียงโปรแกรมเดียว และโปรแกรมนี้เองก็มีแค่ฟังก์ชั่นที่ใช้ป้องกันการโจมตีเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ไกรไม่นึกเลยว่าจากวันนั้นจนถึงวันนี้เด็กชายวายุจะสามารถเรียนรู้ด้วยตัวเองไปได้ถึงขนาดนี้ เวลาที่เด็กชายหายหน้าไปนานและไม่ค่อยได้เจอกันเลย2-3ปี หลังเนื่องจากอาการป่วยที่ทำให้เด็กชายต้องเข้าออกโรงพยาบาลเป็นว่าเล่น แถมออกมาแล้วยังต้องพักฟื้นอยู่แต่ภายในบ้านไม่เคยได้พบหน้ากันเลยแม้เพียงในสกายเวิลด์ก็ยังแถบนับครั้งได้ มาวันนี้เขาจึงได้รู้ว่าลูกศิษย์ของตนนั้นก้าวผ่านขีดความสามารถของตนไปเสียแล้ว!
โปรดติดตามตอนต่อไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น