ชีวิตนี้ข้ามอบให้

กาลก่อนนั้นข้ามอบทั้งชีวิตและหัวใจให้ท่าน บัดนี้ข้าขอลืมท่านให้สิ้น
กาลก่อนเจ้าปกป้องข้าจนตัวตาย บัดนี้ข้าขอมอบชีวิตให้เจ้า

เป็นเพียงภูตที่เกิดมาก็ไร้วิญญาณ แต่เหตุใดเล่าท่านองค์ประมุขแห่งมหาเทพสี่ทิศถึงช่วยนางไว้และยังมอบชื่อต้องห้ามให้แก่นาง ทั้งๆเป็นตัวท่านเองที่สั่งห้ามใช้ชื่อ ไป๋เยว่ซิ่น

"ข้าไม่รู้ว่าท่านเกี่ยวข้องอันใดกับข้าในกาลก่อน แต่ยามท่านสู้หรือเข้าสงคราม ข้าอยากจะปกป้องท่านให้ถึงที่สุด ทั้งที่ท่านเป็นถึงเทพในตำนานโดยแท้ ข้ากลับเห็นท่านเป็นเพียง หยางเซิงของข้า"

เป็นถึงองค์ประมุขแห่งมหาเทพสี่ทิศผู้ให้คำมั่นสาบานไม่ยุ่งเกี่ยวกับสงครามอีก

เผ่าปีศาจกาลก่อนก็เช่นกัน เป็นผู้ยื่นคำมั่นสาบานว่าไม่เข้าร่วมสงครามใดอีก

แต่ในเมื่อเผ่าปีศาจมิอาจทำตามคำมั่นสาบานได้ คำสาบานตั้งแต่หกแสนกว่าปีก่อนถือเป็นอันยกเลิก!!

"สงครามครั้งนี้เปิ่นจวินไม่อยากจะยุ่ง แต่ในเมื่อเผ่าปีศาจเข้ามายุ่งทั้งที่ยังมีคำมั่น และยังฟาดฟันแม่ทัพแห่งเฟิ่ยเฟิงพร้อมพรากดวงตาข้างซ้ายของนางอีก นางผู้นี้มีชีวิตเสี้ยวหนึ่งของเปิ่นจวิน

เยว่ซิ่นนางเป็นคนของเปิ่นจวิน เหว่ยซิ่นลิ่งไทจื่อแห่งฟางหรง(ดินแดนเผ่าปิศาจ)รู้หรือไม่ว่ายามที่เปิ่นจวินจับกระบี่คู่กายหนิงหลงเข้าสู่สงคราม ศัตรูที่อยู่ตรงหน้าจะวิบัติฉิบหายอย่างไรท่านรู้หรือไม่?"

(หยางเซิง กับ เยว่ซิ่น)

พูดคุยกับผู้เขียนก่อนเริ่มอ่านนะคะ เรื่องชีวิตนี้ข้ามอบให้ เขียนขึ้นเพื่อความบังเทิงและฝึกฝนทักษะการเขียน อาจจะมีการใช้สำนวนผิดพลาดไปบ้างสามารถชี้แนะตักเตือนได้ค่ะ แต่สิ่งที่ผู้เขียนจะขอคือ ไม่ดราม่า ไม่ใช้คำหยาบและไม่ใช้อารมณ์ใส่กันนะคะ และสุดท้าย.......เรื่องชีวิตนี้ข้ามอบให้ นี้แต่งขึ้นจากจิตนาการบุคคคลในเรื่องและสถานที่เป็นสิ่งที่ผู้เขียนสมมติขึ้นมา ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคลจริงหรือในประวัติศาสตร์ค่ะ

สุดท้าย....สุดท้ายจริงๆละ5555 ผู้อ่านทุกคนคะเป็นกำลังใจให้ผู้เขียนด้วยนะ

><

*ผู้เขียนจะอัพทุกๆวันเสาร์ตอนเวลา 5 โมงเย็นนะคะ*

********ไรท์ขอเปลี่ยนวันอัพตอนเป็น วันเสาร์กับวันพุธ นะคะ********