ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : โชคชะตาให้พบเจอ
ออและมีแร ใ้วิาัวเบาระโึ้นไปยืนบนยอ้นไม้ให่ หิสาวนัยาสีำสนิทไ้แ่เอามือปัป้อแสแสาส่อเ้าา ทำให้เผยเห็นใบหน้าาวอันเรียวยาวสวยเอิบอิ่ม ริมฝีปาแระเรื่อ
"หูย..!!!! สุลูหู ลูาเลยเราะถึวิหาฬอนไหนเนี่ย"มีแรเแ่ย่อนะถอนหายใยาว
"รีบเินทาเถอะ...ถ้า่ำแล้ว้าหน้าอามีปีศา็ไ้"ออบอพร้อมออเินทา
"อาหษ์ ...สะวิาอปีศาที่เ้ามาใล้ในระยะ10ิโลเมระ เพื่อให้เินทาสะว"(มัร5หัวสัว์วิาอผู้พิทัษ์)
*ออสื่อสานทาิับฮาหษ์*
"่ำแล้วเราพัันรนี้ละ...ันะร่ายอามป้อันเแนไว้ไม่ให้ใรมารบวน"มีแรล่าวพร้อมทั่ร่ายอาม
"นี่ออเธอมีทัษะ้านไหนอะ อันมีเวทย์มนารป้อันนะ"มีแรล่าว
"ันไม่รู้สิ อาไม่มี็ไ้"ออเอ่ย้วยน้ำเสียเย็นา
"ูม....ูม!!"เสียัำลัมาทาที่สอสาวำลัพัอยู่
"ูบ!!!......โอ้ย แทำันเ็บมาเลยนะ...ถ้าอาารย์ไม่ให้มาเ็บสมุนไพร ันไม่มาหรอ" อารินล่าวพร้อมทั้ลุึ้นพัเสื้อผ้าที่เลอะฝุ่น
"ศิษย์พี่ ๆ ไ้สมุนไพรหรือยัันเบื่อเล่นับเ้าลิยัษ์แล้ว"อารินเอ่ย
"ไ้แล้ว..เราลับันเถอะ"แทโฮระโออมาาถ้ำพร้อมสมุนไพร ใบหน้าอันหล่อเหลา ผมยาวสลวย ในาสีฟ้า ริมฝีปาเอิบอิ่มหน้าหลไหล ่าหูา้าหนึ่มีพระันทร์รึ่เสี่ยว ระโลมา่อหน้าออ
แทโฮใทีู่่ๆระโมาเอหิสาวผมยาวในาำสนิท แถมยัยืนไม่ใแม้แ่น้อย แทโฮใยืนลื่นล้มไป้านหลั อยอนเห็นันั้นเอาร่มยืนไปให้แทโฮับ
"เป็นอะไรหรือเปล่าศิษย์พี่"อารินถามแทโฮย่าใเพราะไม่เยเห็นแทโฮเป็นแบบนี้มา่อน
"ไม่ ไม่เป็นไร..เอ่อ ุื่ออะไรแล้วมาทำอะไรที่นี้"แทโฮถามแบบุน
"เราพึ่เป็นผู้พิทัษ์นให้้อเินทาไปที่วิหาฬ้อนรับเอ แ่ยัไปไม่ถึไหนเลยพัแถวนี้่อน"มีแรอบสายามอที่อารินแบบุ่นเือ
"ที่แท้็เ็ใหม่ที่ะเ้าวิหาฬ้อนรับนี้เอ"อารินอบพร้อมยิ้มที่มุมปา
"ให้พี่ไปส่ไหมะ"อารินถามมีแรพร้อมยื่นหน้าอันหล่อเหลาไปใล้ใบหน้าออาริน
"เอะ...!!!นายเป็นใรล้ามาูถูันเลยอะ"มีแรถแนเสื้อึ้นพร้อมถเถียับอาริน
*@#฿&-()@:"
ายหนุ่มสายาไม่ลละาหิสาวใบหน้าเรียวยาว ผิวาว นัยาสีำสนิท ริมฝีปาเอิบอิ่มสีแระเรื่อ ันุยเยันไม่อาละสาวาไ้
"เออ ะไปที่วิหาฬ้อนรับหรอ"แทโฮเบี่ยสายาออและเอ่ยถาม้วยวามเินอาย
"อื่ม"อออบพร้อมับหันหลัเินาไป
"เี๋ยว่อน..!!ไปพร้อมับพวเราไหม "แทโฮถามพร้อมลับในใอยารู้ัออให้มาว่านี้
"ไม่เป็นไร เราเินทาเอไ้"ออเอ่ยพร้อมับมีแรและออเินทา
้านแทโฮที่โนปิเสธลับรู้สึเสียใที่ออประิเสธึใ้ำวามุนเื่อนั้นระบายที่ปีศาลิที่ำลัวิมา
"สยบแ่้า"แ่ฝ่ามือเียว็ทำให้ปีศาลิระเ่นออไปไล
"ศิษย์พี่ไม่เป็นอะไรแน่นะ"อารินมอหน้าพร้อมลับรั้นหัวเราะ
แทโฮไ้แ่มวิ้วเ้าหาันและพาันออเินทา
*้านออับมีแร"
"นี่อยอน เราน่าะัาร2นนั้นนะ"มีแรพูพร้อมทั้ทำท่าทาย้ำ
"มาูถูเราหรอ...เี๋ยวเอราวหน้าะัารให้ล้มไปเลย"มีแรเอ่ย
*ุหนูมีปีศาระับ5าวำลัมุ่มาทานี้ระวััว้วย*อาหษ์สื่อสารับออทาิ
ออับมีแรหยุอยู่ับที่
"วิถีแห่วาว่ายป้อันเทพ"อารินร่ายมน์
"อาราย!!!?"ราาปีศาแมมุระับ5าวพุนทั้สอ่าระเ่นไปนละทา
"มีแร.....!!! ระวั" ราาปีศาแมมุ่เ้าโมีมีแรระเ่นไปไลทำให้สหลบ
ปีศาแมมุมหันมาทำร้ายออแ่หลบทัน
"าบแห่ห้วนิทรา"าบหลายพันเล่มเ้าโมีราาปีศาแมมุม แม้หลบหนีไ้แ่บาเ็บเหมือนัน ่อสู้ลับทำให้ออบาเ็บที่แน
"แสนิรันร์ันทราสถิแ่้า ปีศาเอ่ย สยบแ่้า" อานาเแนพลัอออเพิ่นึ้นทำให้ปีศาแมมุมไม่สามารถยับัวไ้
าบฟาพันลบนัวราาแมมุมทำให้สิ้นใ
ออโนพิษแมมุมที่แนสายาเริ่มเลือนลาล้มลสหลบไป
"มีาร่อสู่้าหน้า "อารินบอแทโฮรีบเร่ไปในใอแ่ว่าไม่ใ่อยอน
"นั้นผู้หิสอนนั้น" อารินใ รีบเ้าไปพยุมีแร
"ีที่ไม่เป็นไร แ่สหลบไป"
แทโฮรีบเ้ามาพยุร่าออ เห็นแผลที่แน็ใเ็บแทนยาะ่าราาแมมุมัวนี้ให้ายั100รอบ
"ราาปีศาแมมุมระับ5าวพวเาำัไ้นานี้หรอ"อารินพูพร่ำพำ
"หูย..!!!! สุลูหู ลูาเลยเราะถึวิหาฬอนไหนเนี่ย"มีแรเแ่ย่อนะถอนหายใยาว
"รีบเินทาเถอะ...ถ้า่ำแล้ว้าหน้าอามีปีศา็ไ้"ออบอพร้อมออเินทา
"อาหษ์ ...สะวิาอปีศาที่เ้ามาใล้ในระยะ10ิโลเมระ เพื่อให้เินทาสะว"(มัร5หัวสัว์วิาอผู้พิทัษ์)
*ออสื่อสานทาิับฮาหษ์*
"่ำแล้วเราพัันรนี้ละ...ันะร่ายอามป้อันเแนไว้ไม่ให้ใรมารบวน"มีแรล่าวพร้อมทั่ร่ายอาม
"นี่ออเธอมีทัษะ้านไหนอะ อันมีเวทย์มนารป้อันนะ"มีแรล่าว
"ันไม่รู้สิ อาไม่มี็ไ้"ออเอ่ย้วยน้ำเสียเย็นา
"ูม....ูม!!"เสียัำลัมาทาที่สอสาวำลัพัอยู่
"ูบ!!!......โอ้ย แทำันเ็บมาเลยนะ...ถ้าอาารย์ไม่ให้มาเ็บสมุนไพร ันไม่มาหรอ" อารินล่าวพร้อมทั้ลุึ้นพัเสื้อผ้าที่เลอะฝุ่น
"ศิษย์พี่ ๆ ไ้สมุนไพรหรือยัันเบื่อเล่นับเ้าลิยัษ์แล้ว"อารินเอ่ย
"ไ้แล้ว..เราลับันเถอะ"แทโฮระโออมาาถ้ำพร้อมสมุนไพร ใบหน้าอันหล่อเหลา ผมยาวสลวย ในาสีฟ้า ริมฝีปาเอิบอิ่มหน้าหลไหล ่าหูา้าหนึ่มีพระันทร์รึ่เสี่ยว ระโลมา่อหน้าออ
แทโฮใทีู่่ๆระโมาเอหิสาวผมยาวในาำสนิท แถมยัยืนไม่ใแม้แ่น้อย แทโฮใยืนลื่นล้มไป้านหลั อยอนเห็นันั้นเอาร่มยืนไปให้แทโฮับ
"เป็นอะไรหรือเปล่าศิษย์พี่"อารินถามแทโฮย่าใเพราะไม่เยเห็นแทโฮเป็นแบบนี้มา่อน
"ไม่ ไม่เป็นไร..เอ่อ ุื่ออะไรแล้วมาทำอะไรที่นี้"แทโฮถามแบบุน
"เราพึ่เป็นผู้พิทัษ์นให้้อเินทาไปที่วิหาฬ้อนรับเอ แ่ยัไปไม่ถึไหนเลยพัแถวนี้่อน"มีแรอบสายามอที่อารินแบบุ่นเือ
"ที่แท้็เ็ใหม่ที่ะเ้าวิหาฬ้อนรับนี้เอ"อารินอบพร้อมยิ้มที่มุมปา
"ให้พี่ไปส่ไหมะ"อารินถามมีแรพร้อมยื่นหน้าอันหล่อเหลาไปใล้ใบหน้าออาริน
"เอะ...!!!นายเป็นใรล้ามาูถูันเลยอะ"มีแรถแนเสื้อึ้นพร้อมถเถียับอาริน
*@#฿&-()@:"
ายหนุ่มสายาไม่ลละาหิสาวใบหน้าเรียวยาว ผิวาว นัยาสีำสนิท ริมฝีปาเอิบอิ่มสีแระเรื่อ ันุยเยันไม่อาละสาวาไ้
"เออ ะไปที่วิหาฬ้อนรับหรอ"แทโฮเบี่ยสายาออและเอ่ยถาม้วยวามเินอาย
"อื่ม"อออบพร้อมับหันหลัเินาไป
"เี๋ยว่อน..!!ไปพร้อมับพวเราไหม "แทโฮถามพร้อมลับในใอยารู้ัออให้มาว่านี้
"ไม่เป็นไร เราเินทาเอไ้"ออเอ่ยพร้อมับมีแรและออเินทา
้านแทโฮที่โนปิเสธลับรู้สึเสียใที่ออประิเสธึใ้ำวามุนเื่อนั้นระบายที่ปีศาลิที่ำลัวิมา
"สยบแ่้า"แ่ฝ่ามือเียว็ทำให้ปีศาลิระเ่นออไปไล
"ศิษย์พี่ไม่เป็นอะไรแน่นะ"อารินมอหน้าพร้อมลับรั้นหัวเราะ
แทโฮไ้แ่มวิ้วเ้าหาันและพาันออเินทา
*้านออับมีแร"
"นี่อยอน เราน่าะัาร2นนั้นนะ"มีแรพูพร้อมทั้ทำท่าทาย้ำ
"มาูถูเราหรอ...เี๋ยวเอราวหน้าะัารให้ล้มไปเลย"มีแรเอ่ย
*ุหนูมีปีศาระับ5าวำลัมุ่มาทานี้ระวััว้วย*อาหษ์สื่อสารับออทาิ
ออับมีแรหยุอยู่ับที่
"วิถีแห่วาว่ายป้อันเทพ"อารินร่ายมน์
"อาราย!!!?"ราาปีศาแมมุระับ5าวพุนทั้สอ่าระเ่นไปนละทา
"มีแร.....!!! ระวั" ราาปีศาแมมุ่เ้าโมีมีแรระเ่นไปไลทำให้สหลบ
ปีศาแมมุมหันมาทำร้ายออแ่หลบทัน
"าบแห่ห้วนิทรา"าบหลายพันเล่มเ้าโมีราาปีศาแมมุม แม้หลบหนีไ้แ่บาเ็บเหมือนัน ่อสู้ลับทำให้ออบาเ็บที่แน
"แสนิรันร์ันทราสถิแ่้า ปีศาเอ่ย สยบแ่้า" อานาเแนพลัอออเพิ่นึ้นทำให้ปีศาแมมุมไม่สามารถยับัวไ้
าบฟาพันลบนัวราาแมมุมทำให้สิ้นใ
ออโนพิษแมมุมที่แนสายาเริ่มเลือนลาล้มลสหลบไป
"มีาร่อสู่้าหน้า "อารินบอแทโฮรีบเร่ไปในใอแ่ว่าไม่ใ่อยอน
"นั้นผู้หิสอนนั้น" อารินใ รีบเ้าไปพยุมีแร
"ีที่ไม่เป็นไร แ่สหลบไป"
แทโฮรีบเ้ามาพยุร่าออ เห็นแผลที่แน็ใเ็บแทนยาะ่าราาแมมุมัวนี้ให้ายั100รอบ
"ราาปีศาแมมุมระับ5าวพวเาำัไ้นานี้หรอ"อารินพูพร่ำพำ
"ยาถอนพิษอราาปีศาอยู่ที่สำนัรีบพาลับไปรัษาเร็วเถอะ"แทโฮเอ่ยพร้อมับสายาที่้อหิสาวที่อยู่ในอ้อมออย่าหวแหน
*วิหาฬ้อนรับสำนัหษ์เป็นนูแลรัษาวามสบและฝึฝนผู้พิทัษ่อสู่ับเหล่าปีศา*
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น