คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ชั่วโมงงานบ้าน(100%)
เช้าวันต่อมา
"วันนี้มีอาจารย์ใหม่ล่ะ" ยุนนาพูดอย่างตื่นเต้น
"แล้วไงล่ะ" จียองพูดและแอบอ่านกระตูนเรื่องใหม่ใต้โต๊ะของเธอต่อ
"ไม่ตื่นเต้นหรอ"
"ไม่อ่ะ แต่ดีใจที่ยัยปลาดุกออกไปซะได้" (ยัยปลาดุกคืออาจารย์คนเก่า)
"วันนี้เรามีเรียนกับเค้าน้า"
"อืม รู้แล้ว ฉันก็ดูตารางสอนมานะยะ"
ชม.งานบ้าน
"เอาล่ะค่ะนักเรียนที่ร๊ากทุกคน^๐^" เธอพูดและแสยะยิ้มเผยให้เห็นฟันกระต่ายทองคู่สวยของเธอ
"นักรบเคาเรียน นักเรียนเคารพ" หัวหน้าห้องสั่งแบบแปลกๆ
"หวัดดีค่ะ คุณครู"
"บ้าหรอ!" เธอพูดทำเอานักเรียนมองอย่างงๆ
"หวัดมันจาดีได้ไงล่ะ จริงไม๊" เธอพูดและหัวเราะอยู่คนเดียว
"...-_-" นักเรียนทั้งห้องเงียบกับมุขแป๊กๆของเธอ
"ครูมาสอนแทนอาจารย์ปลานะจ๊ะ" เธอพูดและมองนักเรียนอย่างไม่เป็นมิตร
"เอาละ นักเรียนชายจะไปเรียนเกษตร ส่วนนักเรียนหญิงจะเรียนทำอาหารวันนี้ครูมีเมนูมาให้ทำนั่นก็คือ...ยังไม่บอกดีกว่า ขอถามอาไรก่อน ปลาอาไรว่ายอยู่ในน้ำมัน" ครูถามและยิ้ม
"..."
"ก็ปลาท่องโก๋ไง"
"-_-" และแล้วมุขของเธอก็เป็นหมั้นไปส่วนนักเรียนก็มองเธอด้วยสายตาประมาณว่าคิดมุขอื่นไม่ออกแล้วหรอ
"เอ่อ..วันนี้เราจามาทำน้ำส้มกันนะ" ครูรีบเปลี่ยนเรื่องในทันที
"น้ำส้มเนี่ยนะ" จียองพูดและหันไปถามเพื่อนๆ "ยัยแป๊กนี่สิ้นคิดขนาดให้ทำน้ำส้มเลยหรอ"
"อาจารย์ขา" มือของจียองชูขึ้นกลางอากาศ "ทำไมไม่ทำอะไรที่มันมีสาระกว่านี้ล่ะคะ"
"ฉันสั่งเธอก็ต้องทำ!" เธอมองมาด้วยสายตาดุดันแต่เมื่อเห็นสายตาของนักเรียนคนอื่นเธอก็รีบเปลี่ยนสายตาทันที "ล้อเล่นจ้า"
"เอาน่าดีกว่าทำไข่เจียว" ยองซุนพูด "ฉันอยากทำน้ำส้ม" (ยองซุนแกไม่เคยทำน้ำส้มหรอไง : จียอง)
"แล้วเราก็จาให้เธอจับฉลากว่าจะให้นักเรียนชายคนไหนชิม"
"เอ่อ...อาจารย์ขา" เธอยกมือขึ้นอีกครั้ง
"มีอะไรจ๊ะ" เธอพูดด้วยน้ำเสียงอดทนสุดขีด(ยัยแก่ฉันเห็นรังสีอำมหิตแผ่รอบตัวแกด้วย : จียอง)
"ทำไมอาจารย์ไม่ชิมเองคะ"
"งั้นเธอมาชิมแทนฉันไม๊ เอ่อ..คือ ฉันไม่อยากท้องเสียเอ๊ยไม่อยากอ้วนน่ะจ๊ะ"
เวลาผ่านไป
"เสร็จแล้ว" จียองร้องขึ้น
"จับฉลากสิ" ครูยื่นกล่องฉลากมาให้ เธอล้วงลงไปควานหาทั่ว (แกควานหาอะไรของแกจียอง : little lemon)
"เธอจะควานหาพระแสงอาไรยะ" (ควานหาคุณป๋าของอาจารย์มั้งคะ : จียอง)
"ได้แล้ว"
"เธอได้...ดงเจ"
"ฮะ!" (ไอ้วอนดงเจอีกแล้ว : จียอง)
"มีอาไรยะ"
"อาจารย์ขาหนูลืมใส่น้ำปลา"
"น้ำส้มบ้านเธอใสน้ำปลาเรอะ"
"เอ่อ...ค่ะ ใช่ค่ะ" เธอเดินกลับเข้าไปในครัวและหยิบเกลือออกมาเหยาะนิดหน่อย(1ถ้วยเองอ่า)
"เพื่อรสชาติที่เข้มข้น" เธอพูดและยิ้มมุมปาก
ห้องการเกษตร
"ดงเจ!" จียองพูดกับเด็กชายที่กำลังพรวนดินกองเบ้อเริ่ม
"อาไร มายุ่งอาไรกับฉันอีกยัยแสบ"
"อ่ะ เอาไป" จียองพูดพลางยื่นน้ำส้มให้เขา
"เธอจับฉลากได้ฉันหรอ"
"ใช่"
"กินได้แน่นะ"
"แน่ดิ"
"กินให้ดูหน่อย" เขาพูดและยื่นกลับมา
"นายไม่ไว้ใจฉันหรอ ฉันไม่ได้เป็นคนเลวขนาดนั้นซะหน่อย" เธอพูดเสียงอ่อยๆแบบว่างอนที่ไม่เชื่อใจ "ฉันเลวมากเลยหรอ" (ใช่ยัยจียองแกเลวมากไม่ใช่เลวอย่างเดียวแหลด้วย : little lemon)
"ก็ได้ๆ" เขาพูดและรับน้ำไปดื่ม "ซู๊ด" เขาดื่มไปอึกใหญ่
"ปู๊ด!" ดงเจพ่นน้ำออกมาเป็นฟองฝอย "นี่เธอใส่อาไรลงไปยัยบ้า!" เขาพูดและวางน้ำส้มอย่างขยะแขยงที่ได้กิน
"เธอเอาอาไรมาให้ดงเจกินยะ" ยุนลีนา(แฟนไอ้ดงเจ)พุ่งเข้ามาแล้วหยิบน้ำส้มขึ้น "อย่าเอาของต่ำมาให้ดงเจกิน!" เธอพูดและจ้องหน้าจียองอย่างเอาเป็นเอาตาย
"น้ำส้มไง ไม่เห็นหรอ"
"ยัยทุเรศเธอใส่อาไรลงไป ไม่เป็นไรนะคะที่รัก" เธอพูดกับจียองแล้วหันไปพูดกับดงเจต่อ
"จ๊ะ ไม่เป็นไรกะผีน่ะสิจ๊ะ" ดงเจตอบ
"ไม่เป็นไรนะคะที่รัก" เธอพูดล้อเลียน "แหวะ"
"แก!"
"ทำไมหรอ"
"นังสารเลว" เธอสบถออกมาและสาดน้ำส้มใส่หน้าจียอง
"หึหึ" จียองหัวเราะเบาๆเช็ดน้ำส้มและหยิบดินกองที่ดงเจพึ่งพรวนโปะหน้าลีนา "ยัยตอแหล"
"ลีนา!" ดงเจอุทานอย่างตกใจ "จียอง!"
"เรียกทำไมไอ้วอนซุงี(ในภาษาเกาหลีแปลว่า ลิง จียองด่าดงเจว่าไอ้หน้าลิงประมาณนั้น)" เธอพูดอย่างอารมดีและเดินหนีไป
"หยุด!ยัยแสบ"
"ทำไมไม่ไปดูแลแฟนนายยะ" เธอพูด "ใครก็ไม่รู้กลัวเมีย555+ไอ้แพะกลัวเมีย"
"หึงหรอ" เขาพูดและเดินเข้ามาใกล้เธอเรื่อยๆ เธอถอยจนติดกำแพง
"ฉันไม่หึงนายหรอกไอ้วอนซุงี"(แปลว่าลิง ในภาษาเกาหลี)
"เธอเรียกฉันว่าไงนะ"
"ไอ้วอนซุงีไงฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรอไง เอ้อฉันลืมไปว่านายมันเป็นวอนซุงีนี่นา เลยฟังภาษาคนไม่รู้เรื่อง
"หรอ" เขาพูดและยื่นหน้าเข้ามาใกล้เธอเรื่อยๆ
"นายจาทำอาไรน่ะ"
"เดี๋ยวก็รู้"
"ไอ้เลว!" เธอพูดและเตะเข้าตรงนั้น(คงรู้)ของเขา เขากุมมันไว้อย่างเจ็บปวด "ถ้าจาทำอาไรฉันมันยังเร็วไป10ปีนะ^๐^" เธอพูดและยิ้มอย่างมีชัย
"ยัยแสบ!" เขาร้องตะโกนก่อนที่เธอจะเดินออกไป
"ยุนนา เป็นไงบ้าง"
"ก็ดี เธอจับได้ใครอ่า"
"ไอ้วอนซุงี"
"วอนดงเจน่ะหรอ"
"อื้อ"
"เธอกัดเขารึเปล่า"
"จาบ้าหรอ ฉันทำสุดฝีมือเลยต่างหากน้ำตาล2ช้อน น้ำปลาครึ่งขวด" ฉันพูดในขณะที่เพื่อนอีก2คนเดินมาสมทบ
"เธอจะทำให้เขาเป็นโรคไตหรอไง" ซองมีที่พึ่งเดินมาพูดและก็ชะงักเช่นเดียวกับเพื่อนทั้ง2เมื่อเห็นภาพข้างหลัง
"อาไรทำหน้ายังกะเห็นผี" เธอพูดและก่นด่าดงเจต่อไป "นายนั่นอ่ะเลวที่สุด อุจาด ทุเรศ เป็นอาไรซองมี ยุนนา ยองซุน -_-?" และเธอก็มองไปข้างหลังและต้องชะงักเช่นเดียวกับเพื่อนทั้ง3 T-T
"แหะๆ หวัดดี วอนซุงีและพวกพ้อง>-<" จียองหัวเราะแห้งๆและพูดต่ออย่างหาเรื่อง "มองหาอาไร"
"ยัยแสบ! เธอเรียกใครว่าวอนซุงี" ดงเจถามอย่างเกรี้ยวกราด
"555+ วอนซุงี เรียกใครอ่า" ยาจงแทเพื่อนชายของดงเจพูด
"ฉันว่าน่าจาเป็นไอ้ดงเจนะ วอนดงเจ วอนซุงี" ยุนจีฮยอนเพื่อนอีกคนของดงเจพูด
"ถูกต้องนะคร๊าบ!^๐^" จียองพูด
"ยัยบ้า!" วอนซุงี เอ๊ยวอนดงเจพูด
"ยัยเฉิ่ม!" จงแทพูด
"ยัยน่ารัก" จีฮยอนพูด
"แกพวกใคร" ดงเจถาม
"พวกจียอง^๐^"
"ไอ้ทรยศ-_-" ดงเจพูดพลางมองเพื่อนชายที่มายืนข้างๆจียอง
"ไอ้จีฮยอน!" พี่ชาฮยอนเดินมาพร้อมกับตระโกนลั่น "แกทำอาไร!-_-^"
"เปล่าคับ ท่านพี่" จีฮยอนตอบด้วยน้ำเสียงที่บอกให้รู้ว่าโคตรกลัว
"อย่ามายุ่งกับน้องฉันนะเว้ย อย่ามาแหยม เดียะ เจอหลังมือ" พี่ชาฮยอนพูดและโชว์หลังมือ
"พี่ชาฮยอนมีอาไรหรอ"
"มะรืนจามีการคัดเลือกหาประธานชมรมเทควันโด้ พี่จาออกจากตำแหน่งแล้ว ฝากด้วยนะตระกูลปาร์คของเราต้องดำรงตำแหน่งให้ได้ถึงน้องคนเล็กเลย"
"ได้ค่ะ^๐^" เธอพูดและชู2นิ้ว (สู้ตายงับ) "ต้องทำไงบ้าง"
"ทดสอบโดยการต่อสู้น่ะ"
"พี่ครับ" ไอ้ดงเจร้องขึ้น=_=
"อาไร"
"ผมขอใบสมัคร"
"แกเป็นประธานชมรมบาสแล้วหนิไม่ได้2ชมรมไม่ได้"
"เปล่าคับจาให้ลีนาสมัคร"
"ได้"พี่เรดตอบ
"ดงเจ! ทำไมทิ้งลีนาไว้คนเดียวคะ>-<"
"นี่ใบสมัคร"
"อืม" เธอพูดและดึงใบสมัครไป
"ราสสู้ๆ^๐^" เพื่อนทั้ง3เชียร์(พวกหน้าม้า)
"อย่างเธอน่ะไม่มีทางชนะฉันหรอก ตัวเตี้ยๆจาสู้ฉันได้หรอ" ลีนาพูดและมองจียองอย่างเหยียดหยาม
"อย่ามาหาเรื่องกันนะ" ซองมีพูดและมองหน้าลีนาอย่างเอาเรื่อง
"จริงไม๊ล่ะ อย่างเธอไม่มีน้ำยาหรอก"
"จียองเป็นลูกสาวของเจ้าของโรงฝึกนะยะ-_-" ยองซุนพูดและมองหน้าลีนา
"เชอะ"
"ลีนาออกจาเก่งไม่เหมือนเธอหรอกไร้น้ำยา" ดงเจพูดและหัวเราะเยาะ
"นายเคยหัวเราะแล้วอยู่ดีๆไปอยู่โรงพยาบาลไม๊^-^"
"ไม่เคยยัยแสบ ลีนาต้องชนะเธอแน่" ดงเจพูดและยิ้ม "เธอแพ้แน่ยัยอ่อน"
"เฮ้ย นายอ่า ไอ้วอนดงเจ พี่ชายจียองอยู่นี่นะเว้ย-_-^" พี่ชาฮยอนพูดอย่างเอาเรื่อง "จาพูดอาไร คนที่ฝึกจียองอ่าฉันนะ เดียะ"
"ขอโทษคร๊าบ" ไอ้นี่ก็กลัวพี่ชาฮยอนอีกคน (พี่ชาฮยอนน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอ)
"พี่จางมีอยู่ไหนอ่า" จียองถามถึงแฟนพี่ชายทำเอายุนนาหันมามอง
"ทำไมพี่ต้องชอบพี่จางมีด้วยT-T" ยุนนาถาม
"เอ่อ...ยุนนากลับเหอะ>๐<" จียองต้องห้ามก่อนที่พี่ชาฮยอนจาพูดอาไรแรงๆออกไป(ก็เล่นไม่คยพูดตรงเลยจนผู้หญิงร้องไห้มาแล้วหลายรายก็แค่พูดว่าฉันไม่ชอบคนอย่างเธอหรอก! หรือไม่ก็อย่ามายุ่งกับฉัน! ไม่ตรงเล๊ยจริงๆ เป็นผู้ชายที่ดีเกินไป เกรงใจคนอื่น (ประชดเว้ย) : จียอง)
ความคิดเห็น