รักใสใส ยัยแสบกำลัง2

ลำดับตอนที่ #1 : แผนร้าย ยัยแสบ (100%)

 "ไอ้พี่เวร ไปตายซะไป!!!"

 "ไอ้เด็กพี่ทะเล!!!" เสียงทะเลาะกันดังลั่นบ้านหลังหนึ่งใจกลางเมือง

 "หยุด!!! ไปนอนได้แล้ว" เสียงหญิงสาววัยกลางคนร้องขึ้น

 "หม่ามี้ก้อดูดิไอ้พี่ชาซองมันเอาตุ๊กตาหมูน้อยไปกินอ่า" เดกสาวเรียกร้อง

 "บ้าใครจาไปกินไอ้ลมบ้าหมูของแก" พี่ชายร้องขึ้นทันควัน

 "ไป!!! ไปนอน!!!!" เสียงแม่ร้องขึ้นอย่างหมดความอดทน

 "ชาฮยอน จูฮยอนมาช่วยแม่ห้ามน้องหน่อยสิ" แม่หันไปพูดกับพี่ชายทั้ง2ที่แกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น(คงจาเบื่อก้อเราเล่นทะเลาะกันทุกวัน)

 "ครับ" ทั้ง2เดินมาและลากไอ้พี่ชาซองเข้าห้อง "ยัยจียองไปนอนซะ"
 
 "อืมๆ"

 "ไอ้พี่ชาซองฉันจาต้องแก้แค้น" เด็กสาวพึมพำ (นางเอกของเราทำไมชั่วร้ายอย่างนี้เนี้ย) 

     และแล้วเวลาตี2 ที่ทุกคนหลับแต่เธอตื่นขึ้นมาและย่องลงบันไดไปห้องครัว เทน้ำมา1แก้ว "หึหึ" และมีเสียงหัวเราะเบาๆของเธอ เธอราดมันลงบนเป้ากางเกงของพี่ชาย "555+" เธอหัวเราะอย่างสะใจ (นางเอกของเราช่างชั่วร้ายไรอย่างนี้)

      เช้าวันต่อมา

 "ไปปลุกพี่ทีซิ จียอง" ผู้เปนแม่สั่ง

 "ค่า" เธอตอบรับอย่างยินดีทำเอาผู้เปนแม่ฉงนกับความใช้ง่าย

 "ตื่นๆๆๆๆ!!!!" ไม่เกิดปฏิกิริยาอะไรใดใดทั้งสิ้น

 "เตี่ยมาแว้ว!!!" สิ้นเสียงของเด็กสาวทำเอาพี่พี่สะดุ้งและลุกขึ้นทันที(ลืมอธิบายไปแม่ของฉันเปนคนอังกฤษ ส่วนพ่อเป็นคนจีนแล้วมาอยู่ที่เกาหลี งงๆนะ)

 "ไหนๆ" พี่ชาฮยอนถามอย่างตื่นตระหนก

 "ไม่มีหรอก555+ เตี่ยกลับตั้งมะรืนนี้"
 
 "ยัยจียอง!"

 "ก้อไม่ยอมตื่นอ่า" ทำไมพี่ชาซองมันไม่รู้สึกอาไรเลยง่า หรือว่าน้ำมันแห้งไปแล้ว

 "ไอ้ชาซองไปอาบน้ำดิ"

 "เอ่อ...เดี๋ยว..เดี๋ยว...ตามไป" พี่ชาซองตอบหน้าซีดเผือด

 "ฉันลงไปก่อนน้า" เธอตอบและเดินลงไป

    บนห้อง

 "อย่าบอกยัยจียองน้าว่าฉันฉี่รดที่นอน"

 "เออ เออ ไม่บอกก้อได้ แล้วแกคิดว่ามันจาไม่รู้หรอที่เอาที่นอนไปตาก" พี่จูฮยอนถาม

 "อย่าบอกละกัน"

 "พี่พี่นี่มันอาไรคะ เอาที่นอนมาตากทำไม" เดกสาวถามพลางทำหน้าไม่รุเรื่อง

 "อ๋อ มันเลอะน่ะ เหอะๆ" พี่ชาซองพูดพลางหัวเราะแหยๆ

 "ช่ายมันแอบเอาเค้กไปกินบนห้องน่ะ ฉันกับพี่ชาฮยอนไปเห็นพอดี" พี่จูฮยอนเสริม

 "อร่อยมากเลย" พี่ชาฮยอนเสริมอีก

 "แล้วพี่ชาฮยอนรู้ได้ไงว่ามันอร่อย" ฉันถามพลางยิ้มอย่างมีชัย

 "เอ่อ ก้อพี่ไปเห็นก้อเลยขอกินด้วยเลย" พี่ชาฮยอนแก้ตัว

 "งั้นฉันบอกแม่นะ โดนแน่"

 "ม่ายยยยยยยยยยยยยย!!!" พี่ชาฮยอนร้อง

 "ทำไมล่ะ"

 "อย่าบอกนะ ก้อไอ้ชาซองมันฉี่รดที่นอนอ่า"

 "5555+ ก้อเท่านั้น" ฉันหัวเราะและพึมพำ "ไปละ"

 "อย่าบอกซองมีน้า" เสียงที่ชาซองพูดด้วยสายตาวิงวอน

 "ได้ ได้^-^"

 "จริงหรอ พี่รักจียองที่ซู๊ดเลย^๐^" พี่ชาซองพูดอย่างดีใจและซาบซึ้ง

 "ฉันไม่บอกซองมีหรอกแต่จาบอกทั้งโรงเรียนเลย^๐^" (พี่ชาซองคงรักน้องคนนี้มากกกกกกกกเลยใช่มะ)

 "ยัยจียอง" 

 "ซองมี ยุนนา ยองซุน and my friend!!!!" จียองตระโกนเรียกเพื่อนเสียงดังอย่างไม่อายฟ้าดินตั้งแต่ตีนบันได

 "อาไรยะ จาแหกปากหาอาไร"

 "หาพระแสงไง555+"

 "ตกลงมีอาไรฮะ" ยุนนาถามขึ้น

 "พี่ชาซองฉี่รดที่นอน!!!!!" จียองตระโกนแหกปากเพื่อให้เพื่อนได้ยินทั้งห้อง

 "กรี๊ด!!!! ไม่จริง" ซองมีกรีดร้องและวิ่งออกไป

 "นี่เธอทำอาไรรึเปล่า ฮะ" ยองซุนถามด้วยสายตาไม่ไว้ใจ

 "เปล่าน้า"

 "ไม่เชื่อ" (ยองซุนคือคนที่ช่างสังเกตมากๆๆๆเกินความพอดี)

 "บอกก็ได้ ก็คือว่าฉอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" และเธอก็โม้ถึงความชั่วร้ายของตัวเอง

 "555+ 555+ สมน้ำหน้าพี่ชาซองอ่า" (สมกับเป็นเพื่อนรักของช้าน : จียอง)
(ร้ายพอกัน ไม่สิ เลวพอกันต่างหาก)
    
       พักกลางวัน

 "ฉันจาไปหาพี่จูฮยอนที่วงฯน้า"

 "อืม"

 "ไปละ"

     ที่วงฯ

 "พี่จูฮยอน..." จียองพูดและผลักประตูเข้าไปแต่ก้อต้องผงะเมื่อทุกคนอยู่กันพร้อมหน้า

 "..."

 "อยู่กันพร้อมหน้าเลยน้า"

 "เมื่อเช้าทำไรไว้ฮะ" พี่จูฮยอนเริ่ม

 "เปล่าน้าไม่ได้ทำอาไรซะหน่อย" จียองตอบด้วยหน้าตาใสซื่อบริสุทธิ์

 "ฉันรู่หมดแล้ว"

 "รู้ได้ไงอ่า"

 "วอนดงเจ เพื่อนห้องเธอเป็นคนมาบอก" พี่ชาซองพูดและเริ่มคว้ากีต้าขึ้น(อ๊าก! อย่าตีด้วยกีต้านะ ยังไม่อยากแบน : จียอง)

 "หรอ" (ต้องใช้ปฏิบัติการสุดท้ายซะแล้ว เคล็ดลับที่เด็ดที่สุด นั่นก็คือ...วิ่ง)

     ณ ห้องเรียน

 "ไอ้เวรวอนดงเจอยู่ไหน!" เธอตระโกนและเดินเข้ามาในห้องแบบหาเรื่องสุดๆ

 "ฉันเอง" เด็กชายหน้าตาดีคนหนึ่งตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

 "อยากตายหรอไง!" เธอตระหวาดด้วยแววตาดุดัน(แบบหมาบ้า โฮะๆ)

 "ก่อนที่ฉันจาตายเธอตายก่อนแน่" เขาพูดและชี้ไปที่ประตูห้องเรียน ซึ่งมีควายคลั่งตัวหนึ่งกำลังยืนมองมาที่เธอและพร้อมที่จะขวิดได้ตลอดเวลา

 "พี่ชาซอง!"

 "ตายแน่แก!" พี่ชาซองร้องตะโกนและยกกีต้าขึ้น

 "หมับ!" เธอรับมับไว้ได้ (เย้! เย้! รับได้แว้ว : จียอง)

 "โป๊ก!" และมันก้อกระทบลงบนหัวใครคนหนึ่งซึ่งไม่ใช่พี่ชาซองแต่เป็นไอ้ดงเจ

 "โอ๊ย! เธอทำอาไรของเธอ"

 "ตีหัวนายไง 555+"

 "ยัยบ้า!"

 "นี่เธอทำอาไรเพื่อนฉัน" เพื่อนชายของมันพูดด้วยน้ำเสียงที่ดัดให้ดูแมน

 "ก็เห็นอยู่ ตีหัวไง"

 "ยัยตัวแสบ!" ดงเจร้องขึ้น

 "555+  555+" ตอนนี้เพื่อนสาวทั้ง3ของเธอกำลังหัวเราะอย่างสนุกสนาน ^๐^

 "กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆ" ออดเรียนต่อขึ้นแล้ว

 "ยัยจียองกลับไปบ้านระวังให้ดีเหอะ"

 "อืมๆ ไม่กลัวเลยอ่า^๐^" เธอพูดพร้อมกับความกังวลที่อยู่ในใจ

 "หรอ แล้วจารู้"

 "ยัยแสบฝากไว้ก่อนเหอะ"

 "รีบมาเอาคืนน้าคะพี่ชาย" จียองพูดทำหน้าเยาะเย้ย

      เย็นวันนั้น(ที่บ้าน)

 "ยัยจียอง!"

 "อาไรหรอ" เธอพูดด้วยน้ำเสียงหวาดๆ

 "แกตาย!" ผู้เป็นพี่กำลังใช้กีต้าตัวเดิมฟาดลงหัวของผู้เปนน้อง

 "กรี๊ด!!!"

 "ไอ้ชาซอง!! ทำอาไรน้อง"

 "เปล่างับเตี่ยT^T"

 "วันนี้แกตาย! ไอ้ชาซอง!" (เย้! เย็นนี้ไอ้พี่ชาซองตายแน่ ตายแน่ เย้ เย้)

Little Lemon+++จบตอนที่1

ช่วยเม้นท์และvoteด้วยนะคะ ถ้าใครvoteขอให้สวยขอให้รวยจ้า^๐^