[GOT7] GEAR #MARKBAM

ลำดับตอนที่ #4 : GEAR 04

~ฮาจิมา ฮาจิ ฮาจิ ฮาจิมา~

 

 

 

ไม่ได้เมมชื่อ

น้องยองแจโทรมาแน่ๆ

 

 

'ว่าไงยองแจ'

 

 

"พี่มาร์คไอยูคมันมาทำล๊อคเกอร์แบม"
 

 

ไอเด็กนี่ต้องเจอกันสักตั้งแล้วแหละ

 

'แล้วเป็นไงบ้างให้พี่ไปช่วยเก็บมั้ย'
 

 

"ไม่ต้องครับผมช่วยมันเก็บเองแต่พี่มารอรับมันที่ชั้นสองนะครับ"
 

 

'โอเคๆเดี๋ยวพี่จะรีบไป'
 

 

ติ๊ด

 

ผมรีบวางสายจากยองแจ ต้องรีบไปหาน้อง

 

'ไอแจ๊คไปตึกอักษรกับกูด่วนครับไปหาน้องแบมน้องยองแจ ไอบีด้วย'
 

 

ยองแจพี่ช่วยเราแล้วนะ ผมรีบต่อสายหาน้อง น้องอยู่กับยองแจผมก็ห่วงวะ ห่วงทั้งน้องทั้งยองแจ อยู่ปีหนึ่งแต่ทำตัวอยู่อนุบาลหนึ่ง เด็กพวกนี้หนิ

 

 

'ฮัลโหลน้องแบมเลิกเรียนยังครับ'
 

 

"อ่าพี่มาร์คน้องแบมเลิกแล้วครับ"
 

 

'เดี๋ยวพี่ไปหานะแล้วน้องแบมอยู่ไหนครับ'
 

 

น้องเงียบ

 

"น้องแบมได้ยินพี่มาร์คมั้ยครับ"

 

 

"ดะได้ยินฮะ"
 

 

น้องเสียงตะกุกตะกัก คงไม่กล้าบอกเรื่องที่โดนยุคยอมละเลงล๊อคเกอร์แน่ๆ กลัวผมเป็นห่วงหล่ะสิ

 

'พี่เจอเราแล้ววาวแล้วน้า'

 

 

"โอเคครับ"

 

 

 

พอผมขึ้นมาเจอน้องทั้งสองคน ยองแจดูจะตกใจเป็นพิเศษก็แจ๊คสันคนที่มันชอบมากับผมด้วยหนิ วันนี้ผมไปเป่าหูมันมาแบบน้องยองแจน่ารัก นิสัยดี เรียนเก่ง ผมพูดจนมันรำคาญ แล้วมันเลยบอกว่า เออน้องเค้าน่ารักกูจะลองดู โฮะๆพี่มาร์ควินครับ

 

 

'น้องแบมพี่จะไปซื้อของทำงานหน่อยไปกินเค้กหน้ามอกับยองแจรอพี่ก่อนนะครับเดี๋ยวพี่จะกลับมาหาเราโอเคมั้ย'

 

 

"โอเคครับ"

 

 

น้องทำท่าตะเบะมันน่ารักน้องซะที่ไหนหล่ะทำตัวแบบนี้  อยากจะกินกลืนแบมทั้งตัวไม่อยากเหลือไว้ให้ยูคได้กลิ่น ผิดเวลาโทษๆ

 

 

ใครคิดว่าผมไปซื้อของหล่ะก็คิดผิดสุดๆครับ ผมกำลังตะไปเคลียร์เรื่องของแบมต่างหากผมรู้ว่าไอเด็กนั้นชอบอยู่ตรงไหนถามไอเจบีก็รู้

 

 

"ยูคยอมชอบไปตรงตึกนิเทศ"

 

 

มันก็บอกแบบไม่ถามผมเลยว่าอยากรู้ไปทำไม 

 

ไอบีจะได้รู้ธาตุแท้น้องรหัสตัวเอง

 

 

 

'ยูคยอม'
 

 

พลั่ก

 

"เชี่ยไรเนี่ย"
 

 

พลั่ก

 

ยูคยอมสวนหมัดมาที่หน้าผม

 

"มึงไปต่อยมันทำไม"

 

 

ไอบีรีบเข้ามาดึงตัวผมออก

 

 

'มันทำล๊อคเกอร์น้องกูเละ'

 

 

ผมชี้หน้ามันอย่างคาดโทษ

 

'ถ้ามึงมีครั้งหน้าอีกกูไม่ปล่อยมึงแน่ไอเด็กเชี่ ย'

 

ไอยูคมันเบ้หน้าใส่ผมกวนตี นใช่ย่อยนะไอเด็กนี่

 

 

พอครับกลับไอแจ๊คกับไอบีมันลากผมออกมาจากตรงนั้นคือผมไม่ได้เล่าให้พวกมันฟังไงมันเลยไม่รู้เรื่อง

 

 

ผมรีบกลับไปหาน้องแบมกับน้องยองแจกลัวน้องจะรอนาน ถ้าไม่เห็นบทแจ๊คสันไม่ต้องแปลกใจครับ แจ๊คสันมันเป็นคนพูดน้อยแต่อย่าให้พูดต้องกับคนสนิทจริงๆถึงมันจะพูดเยอะ

 

 

"พี่มาร์คไปโดนไรมา"
 

 

'ป่าวครับ'
 

 

"กลับเถอะ"
 

 

น้องแบมรีบดึงผมออกจากร้านทันที น้องเป็นห่วงผมใช่มั้ย แค่คิดต้วนก็เขินแล้วครับ

 

 

'ไอแจ๊คไปส่งยองแจด้วยนะ'

 

 

น้องยองแจหน้าแดงเลยครับ

 

 

"เออแจ๊คกูกลับละ"

 

 

ไอบีคงไม่อยากเป็น ก ข ค น้องแจและพี่แจ๊คสักเท่าไหร่

 

 

 

 

 

 

 

BAMBAM  PART

 

 

พี่มาร์คนะพี่มาร์คไปค่อยกับใครมาอีกเนี่ยโอ๊ยแบมแบมเบื่อที่สุดเวลาพี่มาร์คมีเรื่องคือทุกทีพี่มาร์คจะมีเรื่องเพราะน้องแบมตลอดเลยไงแต่ครั้งนี้น้องแบมไม่รู้ว่าเรื่องอะไรแต่ก็เป็นห่วงมากๆ

 

 

"พี่มาร์คมานี่เร็วเดี๋ยวน้องแบมทำแผลให้"

 

 

ทันทีที่กลับมาถึงบ้านน้องแบมก็เดินไปเอากล่องยาเพื่อจะมาทำแผลให้พี่มาร์ค พี่มาร์คมีแผลนิดหน่อยคือตรงมุมปาก เลือดออกนิดหน่อย

 

น้องแบมเอาสำลีชุบแอลกอฮอลล์นิดๆแล้วแตะตรงมุมปากจองพี่มาร์ค

 

 

"ซี้ด น้องแบมพี่มาร์คเจ็บจัง"

 

 

'ทนหน่อยนะครับพี่มาร์ค แล้วนี่ไปมีเรื่องกับใครมาฮะ บอกน้องแบมได้มั้ย'
 

 

แกล้งถามพี่มาร์คไปงั้นแหละ แต่ถ้าพี่เค้าบอกก็ดี

 

"ยูคยอมหน่ะ"

 

 

'แล้วพี่มาร์คไปต่อยมันทำไมอะ'
 

 

"ก็มันทำล๊อคเกอร์น้องแบมหนิ"

 

 

'พี่มาร์ครู้ได้ไง ใครบอก ฮือพี่มาร์คจะโกรธน้องแบมมั้ยที่ไม่บอก'
 

'เรื่องแค่นี้เอง  พี่มาร์คเจ็บตัวเลย'
 

 

"ก็เพื่อน้องแบมพี่มาร์คทำได้ทั้งนั้นแหละ"
 

 

'พี่มาร์คนี่ชอบทำให้เขินจริงๆนะ'
 

 

"น้องแบม"
 

 

'ครับ'
 

 

"คิดสี่พี่น้องสามนะ"
 

 

'อะไรอะพี่มาร์ค'
 

 

"คิดมากกว่าพี่น้องไง"
 

 

เอาอีกละครับพี่มาร์คนี่ชอบจริงๆเรื่องทำให้น้องแบมเขินเนี่ย

 

จุ๊บ

 

อยู่ดีดีพี่มาร์คก็ยื่นหน้าเข้ามาหาผมแล้วฉวยโอกาสประกบปากลงบนปากผม เรื่องฉวยโอกาสนี่ยกให้พี่มาร์คเลยครับ

 

'พี่มาร์คอะงือ ไม่รักแล้ว'
 

 

น้องแบมพูดจบรีบเดินขึ้นห้องดีกว่าเดี๋ยวเก็บอาการไม่อยู่

 

 

"น้องแบมดีกับเค้าน้า"

"เค้าขอโต๊ด"

 

พี่มาร์คตะโกนไล่หลังขึ้นมา เปลี่ยนสรรพนามด้วย น่ารักมากกว่าเดิมอีก น้องแบมจะทนพี่มาร์คไปได้อีกแค่ไหนเชียว