รักของฉัน กะ ฝันของเธอ

ลำดับตอนที่ #6 : หน้าบ้าน (ของ) เธอ

Chapter 6 : หน้าบ้าน (ของ) เธอ   



.+*+.  ในห้องพักของ เฟย์ และ ริน  .+*+.

ติ้งต่อง... เสียงอ่อดหน้าประตูห้องของเธอดังขึ้น "ใครค่ะ"  เสียงรินตะโกนออกไปถามขณะที่กำลังเดินไปเปิดประตู "เฟย์เอง"  เฟย์ตอบ  "เอ้า มาแล้วหรอ เฟย์" รินถาม "จ๊ะ กลับมาแล้ว แต่เอ้...ทำไมรินไม่รอกลับพร้อมเราล่ะ มีอะไรรึปล่าว" เฟย์ถามรินอย่างเป็นห่วง "เปล่าหรอไม่มีอะไร" รินตอบ "ไม่มีอะไรแล้วหน้าแดงได้ไงล่ะ" เฟย์แกล้งถาม  "เฟย์อ่ะ เราบอกว่าไม่มีอะไรไง" รินพูดทั้งที่หน้าเธอยังแดงไม่เลิก "จ๊ะ ไม่มีอะไรก็ไม่มีอะไร" "ไปอาบน้ำก่อนน้ำ เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว" เฟย์พูดแล้วก็เดินเข้าห้องของเธอแล้วไปอาบน้ำ                

       *+-*-+-*-+*-+-*-+-*-+-*           "อาบเสร็จแล้วหรอเจ้าหญิง" รินแซวเฟย์ที่ตอนนี้เธอได้เป็นนางเอกละครเวที "นิไม่ต้องเลย อย่ามาปกปิดความผิด ทำไมรินกลับมาก่อนเฟย์ล่ะ" เฟย์ถามท่าทางงอนๆ "ก็ตอนแรกอ่ะ" รินไม่กล้าเล่า "ตอนแรกอะไร" เฟย์ถามต่อ "อ่ะๆก็ได้ เล่าแล้ว เฟย์งอนไปได้"  "ก็ว่ามา" เฟย์พูดด้วยน้ำเสียงงอนนิดๆ "ก็ตอนแรกเราจะไปซื้อน้ำหลังจากที่ไม้โดนว่าอ่ะ แต่ นายไม้เค้าพูดอะไรแปลกๆอ่ะ ฉันคิดอะไรไม่ออก รู้ตัวอีกที่ขามันก็พามาที่นี่แล้วอ่ะ เฟย์อย่าโกรธนะ" รินเล่า(เกือบ)ทุกอย่างให้เฟย์ฟัง "แล้วไม้เค้าบอกอะไรรินล่ะ ถ้ารินบอกเฟย์จะไม่โกรธ" เฟย์เปลี่ยนจากงอนมาเป็นอยากรู้แทน "ก็... ไม้เค้าพูดประมาณว่า ฉันจะพิชิตใจเธอให้ได้ อะไรประมาณเนี่ยอะ" รินพูดแล้วก็หน้าแดง "เฟย์ว่านะ ไม้เค้าคงชอบรินแหละ" เฟย์วิเคราะห์ "บ้า แล้วนายนั่น เออนายไม้อ่ะจะมาชอบเราได้ไง" รินถามอย่าง งงๆ  "นิพิชิตใจอ่ะมันคืออะไรล่ะ" เฟย์ถามกลับ "ก็คง ไม่รู้สิ" รินตอบ "งั้นรินก็ลองเก็บจำคำพูดนั้นไว้ดีนะ สักวันรินก็จะรู้เอง"  เฟย์พูด แล้วลุกขึ้นไปนอน "เราง่วงแล้วไปนอนก่อนะ อืมพรุ่งนี้เฟย์ไม่มีซ้อมเราไปเที่ยวกันนะริน" เฟย์หาวพลางชวนรินไปเที่ยว "งั้นไปเลย Good night จ๊ะ" รินตอบ "good night เหมือนกันจ๊ะ" เฟย์พูดแล้วเดินไปนอน ทิ้งคนที่งงกับท่าทางของนายไม้อยู่ที่ห้องนั่งเล่นคนเดียว       


Ps. ยาวอีกแล้วง่ะ  อารมณ์มันค้าง สนุก พิมพ์กดๆๆแล้วมันติด