อย่าบอกให้ใครรู้ว่าเรารักกัน

ลำดับตอนที่ #1 : สวัสดี...ที่เรียนใหม่

    รุ่งเช้าวันเปิดเรียนที่มหาลัยแห่งนึง
 ฉัน มินามิ ตอนนี้กำลังวิ่งด้วยความเร็วที่สุดเท่าที่ขาของฉันจะทำได้เพื่อจะไปเรียนให้ทัน (เพราะฉันตื่นสาย...) และทันใดนั้นเองฉันก็วิ่งไปชนกับอะไรบางอย่างเข้าอย่างจัง...โครม...! ฉันล้มไม่เป็นท่า...
พอรู้ตัวอีกที ก็มีผู้ชายคนนึงพยุงฉันลุกขึ้น...
ทำไมรีบจังล่ะครับ...
ก็มันสายแล้วไม่ใช่เหรอ...ฉันทำหน้างง...
คุณรองดูนาฬิกาของคุณสิ...
เอ๋...นิ นี่นาฬิกาของฉันไม่เดินนิ...พอดีรีบไปหน่อย...(แฮะๆ)
ขอโทษครับคุณชื่ออะไรเหรอ...ผู้ชายคนนั้นถาม
มินามิ จ๊ะ...
ผม เรียวมะครับ...
เราเดินไปเรียนกันเถอะก่อนทีมันจะสาย...ฉันชวนเขา
( ผู้ชายคนนี้ หล่อจังแฮะ...)
........ถึงโรงเรียนแล้ว......
แล้ว...มินามิอยู่คณะไหนเหรอ...เรียวมะถาม
อยู่...นิเทศฯ ปี1 จ๊ะ...
เหรอ...งั้นเราก็อยู่ที่เดียวกันเลยละสิ...
รู้มั้ยเรียวมะคือเพื่อนคนแรกเลยล่ะ...ฉันพูด
ไปหาที่นั่งกันเถอะ...เรียวมะชวน
อืม...
...ที่นั่ง...
มินมิกินอะไรมั้ยเดี๋ยวซื้อมาฝาก...
ไม่ละ...ขอบคุณ...ฉันปฏิเสธ
งั้นเดี๋ยวมานะ...เขาพูดพร้อมกับเดินไปซื้อของ
เอ่อ...ขอโทษนะคะตรงนี้มีคนนั่งรึยังคะ...ผู้หญิงคนนึงถามฉัน
ไม่มีค่ะนั่งได้...
ขอบคุณ...
ฉันชื่อ โนะอิ จ๊ะ...แล้วเธอล่ะ...
มินามิจ๊ะ...ฉันตอบ
มินามิอยู่คณะไรเหรอ...โนะอิถาม
นิเทศศาสตร์ ปี1...
อุ๊ย...เหมือนกันเลย...ดีใจจังเจอเพื่อนคณะเดียวกัน
มาแล้ว...อ้าว...เอ่อ หวัดดีครับ
หวัดดีค่ะ...นี่เรียวมะรึเปล่า...โนะอิถามเรียวมะแล้วจ้องหน้านานสองนาน
ครับ...(งง) เรียวมะตอบแบบ งงๆ
มิน่าหน้าคุ้นๆ...โนะอิพูด
เคยเจอกันแล้วเหรอ...ฉันถาม
จ๊ะ...เรียนมัธยมห้องเดียวกัน...แต่เรียวมะไม่รู้หรอกว่าโนะอิเป็นใคร เพราะไม่เคยคุยกันเลยสักครั้ง...
นี่ถึงเวลาเรียนแล้วไปกันเถอะ...ฉันพูดชวน 2 คนนั้น
                 .....................................................................................