คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ ๓ ร่ายรำ
Kaew's Part
ทันทีที่พ่ออยู่หัวรัสให้เริ่มแสไ้
ปีพาทย์็เริ่มบรรเลเพลแเิเ้า ทุๆ น่อยๆ ร่ายรำผ่านทาพระทวารเ้ามาในพระที่นัุ่ั่เหล่าเทพเทวาร่ายรำลมาาแนสวรร์วิมานแมน
“เหล่า้าพระบาท อวโราศเทวฤทธิ์อิศร
อฟ้อนรายรำร่ายถวายร บำเรอปิ่นอมรปะาระาหลา
ผู้ทรพระุยิ่บุบารมี เพื่อเทวบีสุสมรมยา
เถลิเทพสิมาพิมาน สำราฤทัย
สุรศัิ์ประสิทธิ์ สุรฤทธิ์ำาย
ทรสราพระาย ทรสบายพระทัย
ถวายอินทรีย์่ามาลีบูา ถวายวา่าประทีบำรัสไ
ถ้อยำอำไพ ่าธูปหอมุันทน์
ถวายวิอันลิวรุ ที่ทรารุย์ผอ้ามาแ่บรรพ์
ถวายีวัน รอบาทนบรรลัย
สุรศัิ์ประสิทธิ์ สุรฤทธิ์ำาย
ทรสราพระาย ทรสบายพระทัย”
ะที่ผมำลัร่ายรำไปนั้น ผม็ไ้สบาับาเนนทร
เาทำหน้าเหมือนับว่าีใมา ทุอย่าูเหมือน่าเหมาะเาะ ผมสบาับเา
สายาทีู่อบอุ่นนั้น แล้วเา็ยิ้มน้อยๆให้ผม ทำให้ผมร้อนไปทั้หน้า
ไม่รู้ว่าอนนี้หน้าผมแรึปล่าว แ่ถ้าแ็ไม่มีใรเห็น
เพราะผมทาแป้ไว้อย่าาว แล้วทำไมใอผมึไ้เ้นรัวนานี้นะ
แล้ววปี่พาทย์็บรรเลเพลยะวาเร็ว่อ
“ร่วมันร้อทำนอลำนำ มาฟ้อนมารำให้รื่นเริใ
ร่วมันร้อทำนอลำนำ มาฟ้อนมารำให้รื่นเริใ
ให้พร้อมให้เพรียเรียระับ เปลี่ยนสับท่วทีหนีไล่
เวียนไปไ้ัหวะัน อัปสรฟ้อนส่ายรีรายออมา
ฝ่ายฝูเทวาทำท่าาั้น อัปสรฟ้อนส่ายรีรายออมา
ฝ่ายฝูเทวาทำท่าาั้น เ้าทอสนิทไม่บิไม่ผัน
เ้าทอสนิทไม่บิไม่ผัน ผูพันผูพันสุเษม
ปลื้มเปรมปลื้มเปรมปรีา”
เมื่อเหล่านารำทั้หลายและผมร่ายรำนบเพล ็่อยๆ เินออมาาพระที่นั่
เพื่อะไปเปลี่ยนุ้านหลัาที่ั้นสำหรับเปลี่ยนุในอนแร
เมื่อผมเปลี่ยนุเสร็ ผม็เินถือเรื่อล่อใส่เรื่อประับทั้หมอผมออมาาาเพื่อมารอเพื่อนๆ
อผม้านนอ้วยิริยามารยาทเรียบร้อย
เพราะสถานที่แห่นี้ือเพระราานที่มีวามศัิ์สิทธิ์ยิ่
“เ้า เ้าหยุ่อน” เมื่อผมหันไปมอามเสียนั้น ผม็เห็นาเนนทรวิ่ามผมมา
“มีสิ่ใรึพะยะ่ะทูลระหม่อม”
ผม็ไ้นั่ลหมอบับพื้นามธรรมเนียมเมื่อเ้าเฝ้าเ้านาย
“เ้าไม่้อมาพิธีหรอ เ้ายืนึ้น แล้วเ้าไม่้อหมอบราบเวลาอยู่่อหน้า้าหรอ”
“้าพระพุทธเ้ายืนไม่ไ้หรอพะยะ่ะ เพราะมันเป็นธรรมเนียม แล้วทูลระหม่อมมีสิ่ใรึพะยะ่ะ”
“เ้าแสไ้ถูใ้ามา ้าึมีอำนัลมาให้เ้า”
แล้วเา็สั่ให้ผู้ิามอเายล่อล่อหนึ่ ึ่แะสลัาไม้อย่าสวยามมาให้ผม
“้าพระพุทธเ้ามิมีสิ่ใอบแทน
หาแ่อทูลเล้าทูลระหม่อมถวายอทัหูอนี้แ่พระอ์พะยะ่ะ”
แล้วผม็ส่อทัหูและอุบะที่ิับมุอผมให้ับเา
แล้วเา็นำผ้าเยียระบับผืนหนึ่ึ้นมาห่อมันไว้
“้าะเ็บมันไว้อย่าีเลย”
“อนนี้้าพระพุทธเ้า็อัว่อนเพราะเพื่อนอ้าพระพุทธเ้าเปลี่ยนุันเสร็หมแล้ว ราบทูลลาพะยะ่ะ” แล้วผม็ให้สาย่วยผมยล่อนั้นลับวั
เมื่อลับถึวัอรมพระยาสุเรศาธิบี
ผม็ไ้เปิล่อที่าเนนทรมอบให้ โอ้ววววว มีแ่เรื่อประับมี่าทั้นั้นเลย ทั้เพร ทั้ทอ โอ้วววววววววว ไอ้อนบีลีฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
“นี่เ้า นี่หีบที่ทูลระหม่อมาเนนทรพระราทานให้เ้าใ่มั้ย” สาย เพื่อนสาวนสนิทอผมถาม แล้วึหัวเราะร่วน
“อ๋อ หีบนี่นะหรอ ใ่น่ะสิ ในนี้มีสมบัิั้มามาย เ้าอยาไ้บ้ามั้ย เพราะ้าว่ามันมาเินไปสำหรับ้า”
“ไม่เป็นไรหรอ ทูลระหม่อมท่านพระราทานมาให้เ้า เ้า็รับไว้ทั้หมนั่นแหละ
้าไปนอนละนะ”
“้ะแม่สายนสวยยยยย : )”
ืนนั้นผมไ้แ่นอนิทั้ืน
ว่าทำไมาเนนทรถึพูว่าะเ็บรัษาอไม้ที่ผมให้เาไปอย่าี ทั้ๆที่เป็นแ่อไม้ทัหู แล้วไหนะสมบัิหีบนี้อี อีอย่า ทำไมอนที่เาเห็นผม เาถึทำหน้าีในานั้น และอนที่ผมสบาับเา
ทำไมเา้อยิ้มให้ผม้วย แล้ว็ ทำไมผมถึ้อีใเวลาที่ผมเห็นเา ทำไมผม้อใเ้นแรในอนที่้อาับเา้วย หรือว่า ผมะรัเานะ โอ๊ยยยยย ยิ่ิยิ่ปวหัว ไม่ิแล้ว หลับีว่า 555
แนะนำัวละรใหม่
สาย
เพื่อนสาวนสนิทอแ้ว
Talk wit Writer
โอ๊ย รีบปั่นสุฤทธิ์ 5555 น้อแ้วน่าสสารที่ิไม่ออ 555 อนนี้ถือโอาศแนะนำัวละรใหม่เลยละัน ื่อน้อ "สาย" นะ้าาาาาา ไปปั่นอนที่ 4 ่อีว่า 5555 รีบลหลายๆ อนเพราะผมะไปเ้า่ายสอวน.วันที่ 12 นะรับ ะลับวันที่ 26 อนไป่ายอาะไ้ลบ้าไม่ไ้ลบ้านะรับ 555
ปล. มีนถามว่าสรุปแล้ว แ้ว นาเออเราเป็นผู้หิหรอ ผมบอเลยนะรับว่าไม่ใ่ผู้หิ เป็นผู้าย แ่แ่หน้าสวยเหมือนผู้หิและแสเป็นัวนารับ
ความคิดเห็น