NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic kage no jitsuryokusha ni naritakute] จักรพรรดิแห่งเงาผู้มาพร้อมกับพลังผลปีศาจ

    ลำดับตอนที่ #8 : การพูดคุยของโรสกับซิด

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 499
      23
      22 พ.ค. 66

     

    ถ้าถามเรื่องมันเกิดขึ้นได้ยังไง ก็ต้องย้อนกลับเมื่อคืนก่อน

     

     

    หลังจากที่อเล็กเซียได้ฟื้นขึ้นมาหลังจากอาการบาดเจ็บเมื่อคืนก่อนโชคยังดีที่บาดแผลของอเล็กเซียไม่ถึงแก่ชีวิต อเล็กเซียที่ได้ตื่นขึ้นมาเตียงของเธอพร้อมกับที่แขนซ้ายของเธอก็มีผ้าพันแผลเอาไว้

     

     

    ไอริสได้เดินมาหาอเล็กเซียด้วยความเป็นห่วงที่เธอได้รับบาดเจ็บมา แต่สิ่งที่อเล็กเซียได้พูดกับไอริสออกมาอย่างแรกนั้นก็คือเรื่องของ ชาโดว์การ์เดนและเรื่องของผู้ที่แอบอ้างชื่อนั้นด้วยเช่นกัน

     

     

    "เข้าใจที่ว่ามาแล้วล่ะ สรุปคือฆาตกรฟันคนไม่ใช่คนของชาโดว์การ์เดนแต่เป็นพวกเลียนแบบงั้นเหรอ" ไอริสได้รับฟังเรื่องราวจากอเล็กเซียมาแล้ว

     

     

    "ชาโดว์ว่างั้นค่ะ" อเล็กเซีย

     

     

    "พี่เองในคดีนั้นก็ได้เจอกับชาโดว์การ์เดนเข้าที่มีนามว่า อัลฟ่า เข้าเหมือนกัน" ไอริส "จากรายงานอื่นๆ ก็ทำให้เราได้รู้ว่าพวกเขามีทักษะการต่อสู้ที่สูงเอาการแต่ก็ไม่รู้อะไรมากกว่านี้" 

     

     

    "ชาโดว์ตั้งตนเป็นศัตรูกับลัทธิเดียโบรอสด้วยค่ะ" อเล็กเซียได้ยืนกรานเข้าข้างฝั่งชาโดว์การ์เดน

     

     

    "เบาะแสคงอยู่ตรงนั้นจริงๆสินะ เราอาจจะรู้อะไรบางอย่างจากการถอดรหัสอาติแฟกต์ก็ได้" ไอริสเล็งเห็นว่าถ้าเกิดว่าสามารถถอดรหัสอาติแฟกต์ได้ก็อาจจะเชื่อมโยงไปยังลัทธิเดียโบรอสก็เป็นได้

     

     

    "ท่านพี่คะ" อเล็กเซียได้ตัดสินใจคำถามบางอย่างกับไอริสออกไป 

     

     

    "ศัตรูของท่านพี่คือชาโดว์การ์เดนหรือลัทธิเดียโบรอสคะ" เพราะอเล็กเซียอยากจะรู้ว่าในมุมมองของไอริสมองชาโดว์การ์เดนและลัทธิเดียโบรอสว่าฝั่งไหนเป็นศัตรูกันแน่

     

     

    ไอริสได้ยินคำถามของอเล็กเซียแล้วเธอก็แอบคิดในใจไปด้วยว่า เธอไม่อยากจะให้น้องสาวของเธอเข้ามายุ่งกับเรื่องราวนี้แถมอเล็กเซียก็น่าจะยังไม่พร้อมสำหรับในตอนนี้ด้วย

     

     

    "นั่นสินะ สำหรับพี่แล้วถ้าเกิดว่ามีใครทำให้ประเทศนี้เกิดอันตรายขึ้นมา ไม่ว่าจะเป็นชาโดว์การ์เดนหรือลัทธิเดียโบรอสก็ตาม" ไอริสได้พูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกจากห้องไปในที่สุด

     

     

    "……" อเล็กเซียไม่ได้พูดอะไรอีก

     

     

     

    หลังจากในค่ำคืนนั้นไอริสได้เดินออกไปข้างนอกพร้อมกับครุ่นคิดเรื่องที่ผ่านมาทั้งหมดไปด้วย ส่วนเรื่องของเธอและชาโดว์การ์เดนนั้นก็ยังถือว่าเป็นความลับที่ไม่มีใครล่วงรู้นั้น เว้นเพียงแค่คนในชาโดว์การ์เดนเท่านั้น ก็คือตัวของเธอเท่านั้นเอง

     

     

    "เฮ้อ ไปหาเค้าหน่อยก็แล้วกัน" ไอริสได้เดินมุ่งหน้าไปหาหัวหน้าของชาโดว์การ์เดนทันที

     

     

    "เป็นที่นี่เองเหรอเนี่ย" ไอริสได้แอบลอบเดินทางมายังหอของซิดอย่างเงียบๆ เพราะเธอนั้นไม่ได้ตั้งใจมาหาเขาเพราะต้องการสู้หรือจับกุมอะไร แต่เพียงแค่มาหาเขามาเพื่อจุดประสงค์อย่างอื่น

     

     

    ไอริสกระโดดขึ้นไปบนระเบียบหน้าหอพักอย่างเงียบๆพร้อมกับมองดูรอบๆว่าคงจะไม่มีใครแอบซ่อนตัวหรือใครตามมาหรือเปล่า??

     

     

    ก่อนที่ไอริสจะเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับเดินเข้าไปเจอเข้ากับซิดที่นอนอยู่แล้วเรียบร้อย

     

     

    ไอริสเห็นแบบนั้นเธอก็ได้ทำการเปลี่ยนชุดเป็นชุดกิโมโนสีดำเรียบร้อย ก่อนที่เธอจะเดินเข้าไปหาซิดที่กำลังนอนอยู่โดยที่ไม่ได้มีรู้สึกตัวเลยด้วยซ้ำไป

     

     

    ไอริสได้มองไปที่ใบหน้าของซิดที่กำลังนอนหลับอยู่พร้อมกับรอยยิ้มปรากฎบนใบหน้าของไอริสและก็ได้คิดขึ้นมาในใจว่า น่ารักจัง

     

     

    "หลับฝันดีนะคะ คุณชาโดว์" เธอได้ลูบแก้มของซิดก่อนที่เธอก็ได้ผลอยหลับไปในที่สุุด

     

     

     

    นั่นก็คือที่มาว่าเธอถึงได้มาอยู่ตรงนี้ไงล่ะ

     

     

    "เอ้านี่ กาแฟ" ไอริสได้ลุกขึ้นไปและไปชงกาแฟมาให้ซิดลองชิมดูบ้าง

     

     

    "ขอบคุณ" ซิดรับกาแฟเอาไว้ ไอริสก็เข้ามานั่งกินอยู่ข้างๆเขาซึ่งซิดก็ลองชิมดูก็พบว่า ขมไปหน่อยก็เลยหยิบก้อนน้ำตาลและใส่นมเข้าไปเพิ่มนิดหน่อย

     

     

    ไอริสมองดูก็พลางคิดในใจว่า ทำแบบนั้นอร่อยงั้นเหรอ??

     

     

    ก่อนที่ซิดจะเริ่มซดกาแฟก่อนจะหันไปถามไอริสออกไป "แล้วที่เธอมาที่นี่ต้องการอะไรล่ะ…อย่าบอกนะว่าเรื่อง"

     

     

    "อ่า สำหรับพวกนายแล้วก็คงจะมีแค่เรื่องนี้เท่านั้นแหละ" ไอริสได้ตอบออกไปพร้อมกับซดกาแฟของตัวเองไปด้วย

     

     

    "ถึงจะรู้ว่าไม่ใช่พวกเธออยู่แล้วก็เถอะ แต่ถ้าปล่อยให้พวกมันแอบอ้างและก่อเรื่องไปทั้งแบบนี้ชื่อเสียงของชาโดว์การ์เดนของพวกเธอได้ตกเป็นศัตรูของอาณาจักรแห่งนี้ก็ได้นะ" ไอริสได้พูดเตือนซิดเอาไว้ถ้าเกิดว่าไม่รีบจัดการกับพวกแอบอ้างไปล่ะก็ชื่อเสียงของชาโดว์การ์เดนก็อาจจะเลวร้ายลงไปมากกว่านี้ก็ได้

     

     

    เธอไม่อยากจะให้พวกซิดต้องถูกตราหน้ากับอาณาจักรไปมากกว่านี้แล้ว "พวกเรานั้นไม่ได้ก่อตั้งขึ้นมาเพื่อมาเป็นวีรบุรุษหรืออะไรแบบนั้นตั้งแต่แรกอยู่แล้ว" 

     

     

    "ชาโดว์การ์เดนถูกก่อตั้งขึ้นมาเพื่อสานต่อเจตจำนงเพียงหนึ่งเดียวตั้งแต่แรกอยู่แล้ว…เงาเช่นพวกเราต่อให้ถูกตรีตราว่าเป็นปีศาจร้ายชั่วช้าเพียงใด พวกเราก็พร้อมที่จะแบกรับเอาไว้และมุ่งหน้าต่อไปก็เพียงเท่านั้น" 

     

     

    เมื่อไอริสได้ยินคำตอบนั้นจากซิดมาแล้วเธอก็ได้พูดออกมาว่า "นั่นถือว่าเป็นคำตอบของพวกเธอสินะ" ถ้าเกิดเจ้าตัวพูดหนักแน่นเช่นนั้นตัวของเธอก็คงจะไม่สิทธิพูดอะไรไปมากกว่านี้แล้วล่ะ

     

     

    ไอริสได้ลุกขึ้นพร้อมกับเปลี่ยนชุดเรียบร้อยและกำลังจะเดินออกไปจากห้องอยู่นั้นเอง ไอริสก็ได้หันมาหาซิดพร้อมกับอยากจะเตือนบางอย่างให้กับเขา

     

     

    "แต่ว่าการยอมแบกรับทุกอย่างเอาไว้อย่างนั้น มันใช่ว่าจะดีเสมอไปหรอกนะ" ไอริสได้พูดเตือนซิดเอาไว้ด้วยความเป็นห่วง ซึ่งซิดเองก็พอที่จะรับรู้ได้เช่นนั้นเขาก็พูดสวนไอริสขึ้นมาว่า "ทางนั้นเองก็ด้วยไม่ใช่หรือไงกันล่ะ" 

     

     

    "เอาไว้เจอกันใหม่นะ" ไอริสได้ดึงแขนของซิดให้เข้ามาใกล้ตัวของไอริสจะคว้าลำคอของซิดให้เข้ามาใกล้ใบหน้าของเธอจะเรียกว่าอีกนิดเดียวก็จะชิดกันอยู่แล้วล่ะ

     

     

    จุ๊บ!!

     

     

    เอ๊ะ?? ซิดที่โดนจูบเข้าไปแบบไม่ทันตั้งตัวก็ถึงกับหน้าเหวอไปประมาณสิบวินาทีเลยทีเดียว ไอริสได้ใช้โอกาศนั้นไปหยิบช็อกโกแลตที่วางทิ้งไว้ข้างๆโต๊ะของซิดขึ้นมา

     

     

    "ถ้างั้นเอาไว้คิดถึงเมื่อไหร่จะมาแวะนอนด้วยนะ คุณชาโดว์" ไอริสได้พูดทิ้งท้ายเอาไว้ก่อนที่เธอจะกระโดดลงไปทางระเบียงไปอย่างรวดเร็ว

     

     

    หวังว่าพวกอัลฟ่าคงจะไม่รู้เรื่องนี้หรอกนะ… ปล่อยให้ซิดได้แต่นั่งครุ่นคิดบนเตียงอยู่แบบนั้น ซิดสัมผัสได้ว่ากำลังจะมีอะไรบางอย่างอาจจะเกิดขึ้นในอนาคตข้างหน้านี้ก็เป็น ถึงตัวของซิดจะไม่แน่ใจแต่เขาก็รู้ว่ามันคงจะแย่เอาการสุดๆเลยล่ะ

     

     

     

    "อ๊ะ จริงสิดูเหมือนว่าวันนี้ต้องรีบไปแล้วล่ะ" ซิดได้พูดจบเท่านั้นแหละก็รีบมุ่งหน้าไปยังโรงเรียนในทันที เพราะเขานั้นมีงานแข่งประลองดาบอยู่นี่นา

     

     

    ถึงซิดจะดูแอบเบื่ออยู่นิดหน่อย แต่แล้วเมื่อคู่แข่งของเขาในรอบแรกสุดเลยนั้นทำให้ซิดถึงกับยิ้มขึ้นมา เพราะเธอคนนั้นคือ

     

     

     

    ประธานนักเรียน โรส โอเรียน่าเป็นถึงตัวเต็งในการแข่งขันนี้เลยก็ว่าได้เนี่ยสิ

     

     

    เป็นถึงระดับเจ้าหญิงของอาณาจักรแห่งศิลปะโอเรียน่าเลยทีเดียว แบบนี้ก็ไม่เสียดายที่จะแพ้แล้วล่ะแถมยังมีความสามารถอยู่ระดับต้นๆของโรงเรียนอีกด้วยเรียกว่าเป็นตัวละครที่มีชื่อเสียงจริง

     

     

    "ประธานโรส สู้เขานะครับ"

     

     

    "หมอนั่นใครน่ะ/ฉันก็ไม่รู้/ดูจืดๆจังเลยนะ" เหล่าคำวิจารณ์จากผู้ชมที่ได้มองมายังซิดนั้นค่อนข้างจะไปในแง่ของตัวประกอบที่ให้ตัวละครมีชื่อผ่านไปเพียงเท่านั้นเอง

     

     

    ถึงตอนแรกเขาจะรู้สึกแอบกังวลนิดหน่อยว่า ถ้าเกิดให้พวกไร้ชื่อคล้ายกับเขาก็คงจะแย่และคงน่าจิตตกสุดๆแต่พอเป็นคนละดับนี้ถ้าเขาแพ้แบบยับเยินก็ไม่น่าเสียดายหรอก

     

     

    "ต้องขอบคุณความโชคดีนี้แล้วสิ" ซิดได้เผยรอยยิ้มบนใบหน้าออกมาด้วยความดีใจที่วันนี้ได้ดลบัลดาลโชคนี้มาให้เช่นนี้ 

     

     

    "อึก" แต่ในสายตาของโรสที่ได้มองภายในดวงตาของซิดนั้นรู้สึกหวั่นใจเช่นกันเพราะสายตาอันแสนมุ่งมั่นของซิดออกมาแบบไม่เคยเห็นมาก่อนเลย

     

     

    คู่ต่อสู้นี้มีความสามารถสุดแกร่งแถมยังเป็นคนดังสุดๆ เป็นสถานการณ์ที่ดีที่เราจะได้แสดงถึงการแพ้ที่สมบูรณ์แบบให้โลกได้เห็นกัน ซิดได้คิดขึ้นมาในใจก่อนจะเตรียมตั้งท่าดาบขึ้นมาในขณะนั้นกรรมการก็เตรียมให้สัญญาณ

     

     

    "โรดส์ โอเรียน่าพบกับซิด คาเกโน่เริ่มการประลองได้" เมื่อกรรมการได้เอ่ยจบไปซิดและโอเรียน่าก็ต่างพุ่งเข้าหัน

     

     

    ในช่วงวินาทีนั้นซิดได้มองเห็นการเคลื่อนไหวของเธออย่างช้าๆ ซิดสามารถมองดาบของเธอได้ระดับนึงแต่ถึงแบบนั้นเขาก็ไม่อยากให้ใครรู้ว่าเขาแกร่งกว่าเธออย่างตัวประกอบแบบนี้จำเป็นต้องแพ้ให้กับผู้ที่เป็นราชาแห่งนี้

     

     

    "อ้ากกกก" ซิดได้ถูกดาบของโรสฟาดที่อกจนกระเด็น

     

     

    "ผู้ชนะโรส-" กรรมการกำลังจะประกาศผู้ชนะนั้น

     

     

    "ยังหรอกน่า" ซิดได้พูดในขณะที่ลุกขึ้นมา ภายในแววตาอันมุ่งมั่นของซิดนั้นโรสเองก็สัมผัสได้เช่นเดียวกัน

     

     

    "กรรมการคะ สายตาของเขายังมีแววอยู่ค่ะ" โรสเองก็ยืนยันเช่นนั้นเหมือนกัน

     

     

    "เอ๊ะ" กรรมการที่ยังอึ้งๆ แต่ก็ยอมให้ประลองต่อได้

     

     

    "ขอบคุณนะครับ รุ่นพี่" ซิดได้กล่าวขอบคุณโรสที่ยอมรับคำขอของเขาเช่นนี้

     

     

    "มาต่อกันเลยดีกว่าครับ" ซิดได้เอ่ยขึ้นมาแล้วก็พุ่งเข้าไปหาโรสอีกรอบนึง 

     

     

    "อ้ากกกกก" และก็สุดท้ายก็กระเด็นไปอีกครั้งนึง

     

     

    "ยังหรอก" ซิดก็ยังพูดเช่นนั้นหลายครั้งเอามากๆ จนโรสเองก็ยังทึ่งเอามากๆ "ทำไมต้องฝืนขนาดนั้นด้วย การฟาดฟันเกินสิบครั้งฉันใส่พลังเวทย์ลงไปทุกครั้ง" 

     

     

    "กระนั้นคุณก็ยังบอกว่าไม่จบอย่างนั้นสินะ" โรสได้เอ่ยถามซิดออกไป

     

     

    "ตอนเริ่มการประลอง ฉันต้องขออภัยด้วยค่ะที่ดูหมิ่นคุณ ฉะนั้นแล้ว…" โรสเริ่มเพิ่มพลังเวทย์ออกมาจนได้เห็นออร่าพลังเวทย์สีทองได้แผ่พุ่งออกมาจากรอบร่างกายของโรสด้วย

     

     

    "ฉันจะให้มันจบด้วยท่านี้แหละ" โรสได้พุ่งเข้าไปหาซิดด้วยความเร็วสูง แต่ทว่ากรรมการเห็นท่าไม่ดีก็ได้พุ่งเข้ามาผละซิดให้ล้มลง แต่แล้ว

     

     

    "พอแค่นั้นแหละ" 

     

     

    "ผู้ชนะ โรส โอเรียน่า" กรรมการรีบตัดสินให้โรสชนะไปในที่สุด

     

     

    "เดี๋ยวก่อนสิ ผมยัง" ซิดก็พยายามจะสู้ต่อให้ได้

     

     

    "ไม่ได้นะ ถ้าขืนสู้ต่อไปจะอันตราย" แต่กรรมการก็พูดห้ามเอาไว้ไม่งั้นซิดได้ตายคาสนามนี้แหงๆเลย ในขณะนั้นซิดก็ถูกพาตัวออกไปจากสนามแห่งนี้

     

     

    "ฉันชนะการประลอง แต่การต่อสู้ของจิตใจ ฉันแพ้ยับเยินเลย" โรสได้เอ่ยขึ้นมาพร้อมกับมองดูซิดที่ถูกพาตัวออกไปรักษาตัวแต่ไม่ว่ายังไงสำหรับใครก็ตามที่เห็นว่า ซิดแพ้นั้นแต่ไม่ใช่สำหรับโรส โอเรียน่าแห่งนี้อย่างแน่นอน

     

     

    "ซิด คาเกโน่คุง ฉันขอนับถือคุณเลยค่ะ" โรสได้พูดทิ้งท้ายเอาไว้กับซิดถ้าเกิดเจอกันครั้งเธอก็พร้อมที่จะประมือกับเขาเสมอ 

     

     

    แต่สำหรับซิดนั้นมันไม่ใช่แบบนั้นเลย "ถ้ามีโอกาศได้โชว์กระบวนท่าลับที่เหลือก็คงดีสิ" ถึงตัวเขาจะไม่ได้อะไรแต่เขาก็ยังอยากจะลองแพ้ให้กับสุดยอดตัวละครที่มีชื่อแบบนี้อยู่อีกเหมือนกัน

     

     

    "คือว่า…." ในระหว่างนั้นก็ได้มีเสียงเรียกจากด้านหลังของเขาขึ้นมา

     

     

    "หือ" เสียงนั้นได้เรียกซิดขึ้นมาจนทำให้เขาต้องหันหลังไปมองตามเสียงเรียกนั้นด้วย

     

     

    "เอ่อคือ บาดแผลเป็นยังไงบ้างคะ" เธอได้ถามซิดถึงอาการบาดเจ็บจากการประลองกับโรสขึ้นมาซึ่งซิดนั้นก็ปลอมตัวด้วยการใช้ผ้าพันแผลพันเอาไว้รอบตัวเพื่อไม่ใครสงสัยอยู่แล้ว 

     

     

    เธอคือ….ใครนะ???? นั่นคือคำพูดที่หลุดออกมาจากความคิดแรกสุดของซิด

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×