คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : วันแห่งช็อกโกแลต
หลังจากคืนนั้นได้ล่วงเลยผ่านไปอีกคืนนึง ในวันต่อมาซิดและพวกจากะ ฮิโระก็ได้มารวมตัวกันอีกครั้งนึงซึ่งคงจะหนีไม่พ้นเรื่องนั้นนั่นแหละ
"ดีล่ะ ถ้างั้นก็เริ่มแผนการช็อกโกแลตมัดใจกันเลย!!!" ฮิโระได้ประกาศขึ้นมาอย่างกับเป็นงานเทศกาลยิ่งใหญ่ระดับโลกงั้นแหละ
"ชักจะอดใจรอไม่ไหวแล้วครับ" จากะเสริมขึ้นมาอีกคนนึงด้วยความตื่นเต้นส่วนซิดนั้นก็ "….." ทำหน้าเรียบเฉยแบบตัวประกอบไปแต่อีเวนท์แบบนี้มันก็เหมาะสมกับตัวประกอบแบบเขาจริงๆนั่นแหละ
"คือว่าๆ ช็อกโก ๆ ๆ ๆ แลตอันนี้ให้คุณครับ" ฮิโระได้เปิดฉากสารภาพรักกับรุ่นพี่ที่แอบปลื้มอยู่แต่ว่าท่าทางเก้ๆกังๆแบบนั้นอีกก็คงจะพอรู้ผลลัพท์อยู่ตั้งแต่แรกอยู่่แล้วล่ะ
"นี่พี่ชายมีธุระอะไรกับคู่หมั้นของฉันหรือเปล่า" ตามนั้นเป๊ะเลย มีคู่หมั้นเข้ามาทักทายจนได้
"เอ๊ะ!! คือ…." ฮิโระ
"พี่ชายเราไปคุยกันตรงนั้นกันเถอะ" ก่อนที่ฮิโระจะถูกลากตัวไปในที่ๆลับแห่งนึง แถมช็อกโกแลตของฮิโระก็ถูกรุ่นพี่คนนั้นยึดไปกินอีกต่างหากก็เท่ากับว่าโดนไถแถมยังเจ็บฟรีอีกต่างหาก
ซิดและจากะได้ยินเสียงกรีดร้องของฮิโระได้ดังออกมา "อ้ากกกกกกก" ซึ่งไม่จำเป็นต้องบอกก็คงจะรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ล่ะนะ ส่วนพวกซิดนั้นก็ได้เดินถอยหลังให้กับฮิโระพร้อมๆกัน
"ไปกันเถอะครับ" จากะ
"นั่นสิ" ซิด
พอทั้งคู่ได้มาอยู่ที่ห้องสมุดของโรงเรียนนั้นจากะก็ได้หยิบไอเทมลับบางอย่างมาให้ซิดดู "ผมไม่มีทางที่จะซ้ำรอยกับเฮียวโระคุงแน่นอนครับ"
และสิ่งที่จากะได้หยิบมานั้นมันก็คือสมุดเล่มนึงให้ซิดได้ดู "ผมได้สืบตั้งแต่ความสัมพันธ์ของเพื่อนๆ อาหารที่ชอบ เวลาไปกลับโรงเรียน เส้นทางเดิน ระยะก้าว จำนวนก้าว ความยาวกระโปรง สีกางเกงในรวมไปถึงสัดส่วนเรียบร้อยแล้วครับ"
เฮ้ย สตอล์กเกอร์นะนั่น…. ตัวของซิดเห็นแบบนั้นมองยังไงมันก็สตอล์กเกอร์ชัดๆ ซิดไม่ได้ห้ามอะไรถึงเขาจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ก็เถอะนะ
"จงดูชัยชนะของจากะ อิโมะผู้นี้ให้เต็มสองตา" จากะรีบวิ่งออกไปพร้อมกับช็อกโกแลตและสมุดเล่มนั้นไปด้วย "ยะฮู้ มายเลดี้!!!"
"ผู้ชายคนนั้นเป็นสตอล์กเกอร์ค่ะ" และแล้วซิดที่นั่งอยู่บนโต๊ะก็ได้ยินเสียงดังขึ้นมาจนได้สิิน่า
"เอ๊ะ…คือว่าผม ซิดคุง" จากะพยายามจะเรียกซิดแต่ตัวของซิดก็ไม่ได้จะไปช่วยอะไรแม้แต่น้อย
"สตอล์กเกอร์งั้นเหรอ ไอเวรนี่!!!" และแล้วจากะก็เจอชะตากรรมไม่ต่างจากฮิโระเลยสักนิดเดียวเนี่ยสิ
"เอาล่ะทีนี้ก็…." เราเอาไปให้คนที่ผ่านคนแรก ทีนี้อีเวนท์ตัวประกอบอันแสนน่าเบื่อนี้ก็จะเสร็จสิ้นสักทีนึง
ในระหว่างนั้นก็ได้มีเด็กผู้หญิงผมสีชมพูเมื่อตอนนั้นก็ได้ยกหนังสือเข้ามาวางไว้บนโต๊ะพร้อมกับรีบอ่านในทันที "ว่าแล้วเชียว รหัสลับนี่เหมือนกับสิ่งที่ท่านแม่เคยวิจัยอย่างกับลอกแบบมาเลย"
ซิดที่เดินเข้ามามาเห็นพอดิบพอดี
"เอ้านี่.." ซิดได้วางช็อกโกแลตให้กับเธอ
"เอ๊ะ!?" เธอคนนั้นที่ได้เห็นเข้าก็ถึงกับสะดุ้งตกใจเพราะมีใครมาให้แบบนี้
"ฉันให้ช็อกโกแลต" ซิดบอกออกไปเพราะเขาให้ไม่ใช่เพราะจะสารภาพอะไรแบบนั้นก็เพราะตัวเขารู้สึกเข็ดการสารภาพรักอะไรแบบนั้นไปอีกนานเลยล่ะ
"อ่ะ…เอ่อ" เธอคนนั้นก็รู้สึกตกใจจนพูดตะกุกตะกักอยู่แบบนั้น "เขานี่นา" ก่อนที่เธอจะนึกออกได้ว่าเธอเคยเห็นซิดมาเมื่อวันก่อนนี่นา
ช่วงเย็นของวันนั้นซิดก็ได้เดินกลับบ้านคนเดียวเพราะเจ้าฮิโระและจากะไปนอนห้องพยาบาลจากการโดนกระทืบไปเมื่อช่วงเช้านั่นแหละ
"ไม่ได้เดินกลับบ้านคนเดียวซะนานเลยแฮะ" ซิดได้เดินกลับไปนั้นเขาก็ได้รู้สึกพลังเวทย์อันคุ้นเคยจากด้านหลังของเขาก็ได้พูดทักขึ้นมาทันที "นิวเหรอ?"
"เอ่อ….ค่ะ" เธอดูจะตกใจนิดหน่อยที่ชาโดว์นั้นสามารถสัมผัสได้ถึงตัวของเธอได้เร็วมากเพียงนี้
"สภาพยังงี้มันยังไงกันนะ" ซิดได้เห็นนิวที่อยู่ในชุดนักเรียนมิดการ์แถมยังทำหน้าทำผมเอาซะแทบจะคนละคนเลยล่ะนั่นแต่ยังดีที่กลิ่นอายพลังเวทย์ของนิวนั้นค่อนข้างจะชัดเจนพอสมควรเลยทำให้ซิดพอที่จะจำได้
"ปลอมตัวค่ะ ใส่ชุดนักเรียนก็จะดูไม่น่าสงสัยหรือโดดเด่นเกินไป" นิวได้อธิบายให้ซิดฟังไปด้วย "แม้แต่กับท่านแกมม่าก็เป็นความลับ ถ้าเกิดรู้ว่าแอบเข้าโรงเรียนมาจะโดนโกรธเอาค่ะ"
"เอาเหอะยังกับหัวหน้าห้องเลยนะ" ซิดได้เห็นลักษณะก็อดที่จะคิดว่าเป็นหัวหน้าห้องหัวดีอย่างงั้นแหละก่อนที่ทั้งคู่จะเดินไปนั่งที่โต๊ะมุมอับสายตาเพื่อพูดคุยกันแบบลับๆ
"เมื่อก่อนถนัดการแต่งหน้าในบริษัทก็จะแต่งหน้าให้ดูเหมือนผู้ใหญ่หน่อยน่ะค่ะ" นิวได้พูดประโยคในนั้นทำเอาซิดรู้สึกสงสัยในตัวของเธอขึ้นมาในทันทีเลยล่ะ
"เธออายุเท่าไหร่กันแน่" ซิดรีบถามเธอออกไปตกลงว่าเธออายุเท่าไหร่กันแน่ล่ะนั่น แต่เธอก็ชี้นิ้วไปที่ปากของเธอราวกับว่าไม่อยากจะบอกให้กับซิดรู้
"ความลับค่ะ" นิวเองก็มีเรื่องที่ไม่อยากจะให้ท่านชาโดว์ของเธอรู้ด้วยเหมือนกันนั่นแหละ
"ฉันน่ะเคยเป็นลูกสาวมาร์ควิส เรื่องงานเข้าสังคมจึงมีเยอะ"
"ก่อนหน้านี้ก็เคยอยู่โรงเรียนแห่งนี้" เธอได้นึกถึงวันวานเมื่อได้อยู่โรงเรียนแห่งนี้ไปด้วยเธอได้ใช้ชีวิตในฐานะเด็กผู้หญิงธรรมดาคนนึง จนกระทั่ง…
"แต่หลังจากฉันถูกปีศาจสิงสู่ก็โดนทอดทิ้ง ตัวตนถูกลบออกไป…." เธอยังคงจำได้ในวันที่เธอได้ถูกปีศาจสิงสู่ไปตอนนั้นเธอก็ถูกพวกเขาโยนทิ้งแบบไร้เยื่อใยไปแบบนั้น ถ้าเกิดไม่ได้ถูกเหล่าชาโดว์การ์เดนช่วยเอาไว้เธอก็อาจจะต้องทนทุกข์ทรมานแบบนั้นตลอดไปก็เป็นได้
"!!!" นิวก็สะดุ้งขึ้นมาเมื่อมือของซิดได้เข้ามาลูบหัวของเธอ "นายท่านคะ"
"ที่ผ่านมาคงจะลำบากแย่เลยสินะ…" เมื่อเธอได้ยินประโยคนั้นของซิดเข้าเธอก็ถึงกับแอบหน้าแดงขึ้นมาพร้อมกับเผยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความรู้สึกยินดี
นิวกุมมือของซิดเอาไว้ก่อนจะแนบไปที่แก้มของเธอ "ขอบคุณนะคะ ท่านชาโดว์การกลับมาโรงเรียนนี้ก็น่าคิดถึงอยู่ แต่ชีวิตตอนนี้มีความสุขกว่าเยอะค่ะ"
เพราะตอนนี้มีเพื่อนพ้องแบบเดียวกับฉันอยู่….และ
มีนายท่านผู้เป็นที่รักอยู่ด้วย… นิวเองก็แอบรู้สึกชื่นชมและปลื้มในตัวของชาโดว์อยู่แล้วล่ะ แต่ว่าพอได้เห็นมุมด้านที่อ่อนโยนของเขาแบบนี้ก็อดที่จะรู้สึกดีใจขึ้นมาอีก
"สภาพจิตใจของเขาเสียหายเพราะถูกล้างสมองอย่างรุนแรงจริงๆด้วยค่ะ"
"งั้นเหรอ…"
"เป็นลักษณะเด่นที่มีร่วมกันของชิลเดรนเธิร์ดกองหน้าของลัทธิเดียโบรอสค่ะ แต่ก็น่าเสียดายค่ะเพราะไม่ว่าจะใช้วิธีไหนก็ไม่สามารถเค้นข้อมูลมาได้เลย" นิวได้รายงานเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวและสมาชิกของลัทธิเดียโบรอสในตอนนี้
"งั้นเหรอ" แต่ทว่าสิ่งที่ซิดกำลังให้ความสนใจใบประกาศการแข็งขันภายในเมืองซะมากกว่า
(รายละเอียดการเข้าร่วมการประลองวิชาดาบระดับโรงเรียนเพื่อคัดเลือกตัวแทนเทศกาลบุชิน)
"ฉันสมัครเอาไว้ให้แล้วนะ ซาบซึ้งใจซะสิ ซาบซึ้งใจให้สุดๆไปเลยเพื่อน" ฮิโระได้ยื่นใบประกาศใบนั้นให้กับซิดดู
"พวกผมก็อยากจะเข้าร่วมนะครับ แต่บาดเจ็บขนาดนี้ก็คงน่าจะไม่ไหว"
"ผมไม่ลงหรอก" ซิดรีบปฎิเสธทันทีเรื่องการลงแข็งขันเพราะเขาไม่อยากจะโดดเด่นหรือมีการพูดถึงอะไรให้ยิ่งใหญ่อะไรเทือกนั้นหรอกนะ แค่ตอนเป็นแฟนกับอเล็กเซียก็ปวดหัวจะแย่อยู่แล้วล่ะ
"ทำไมกันเล่า ถ้าได้โชว์ฝีมือในการประลองก็น่าจะตกสาวๆ มาได้ง่ายๆ สักสองสามคน-อ๊วกกก" ฮิโระยังไม่ทันจะพูดจบก็โดนซิดต่อยไปที่ท้องด้วยความเร็วสูงเพราะความรำคาญนั่นแหละ
"ถ้าดูจะเหลือๆก็แบ่งมาให้พวกผม-อ๊วกกก" จากะก็โดนด้วยอีกคนนึงจึงทำให้ทั้งคู่พูดหรืออะไรไม่ได้ไปสักแปปนึง
"ทำไมอยู่ดีๆท้องของฉันถึง" ฮิโระ
"เหมือนกันเลยครับ" จากะ
ซิดได้ดึงใบประกาศนั้นออกมาดูบ้าง "เฮ้อ…" ก่อนที่ซิดจะถอนหายใจออกมาด้วยความน่าหน่ายใจที่ว่าเขาจะเอายังไงต่อดีนะก่อนจะตัดมาที่ปัจจุบัน
"เป้าหมายของลัทธิน่าจะเป็นการอ้างชื่อชาโดว์การ์เดน แล้วล่อให้เราออกมาค่ะ" นิวเองก็ยังอธิบายถึงเป้าหมายของลัทธิเดียโบรอสอยู่ด้วย "….และไม่ใช่แค่ชิลเดรนเธิร์ดเหมือนะมีการนำพลังต่อสู้มาที่เมทืองหลวงด้วย"
"งั้นเหรอ…" ถึงซิดจะไม่ค่อยตั้งใจฟังและสนใจเรื่องอื่นอยู่ก็ตามแต่ว่าเขารับฟังเรื่องที่นิวบอกให้เขาฟังไปด้วยเช่นเดียวกัน
"วันก่อนยืนยันว่าได้พบชิลเดรนเฟิร์สมีชื่อที่เมืองหลวงด้วยค่ะ เร็กซ์ การละเล่นขบถ" นิว
"มีชื่องั้นเหรอ???" ซิดได้ยินว่าพวกนั้นมีชื่อของตัวเองด้วยสินะ
"ค่ะ แม้จะเป็นชิลเดรนแต่เป็นเฟิร์สที่รักษาความเป็นตัวเองเอาไว้ได้ ยิ่งไปกว่านั้นหากพวกมีชื่อมาปรากฎตัวในเมืองหลวงแบบนี้ ก็ชัดเจนแล้วว่ามีวัตถุประสงค์อื่นอีก" นิวได้พูดซิดเองก็ได้ยินแล้วเช่นกัน
"จริงสิ ถ้าดูจากวัตถุประสงค์ตั้งตนต่อให้เป็นเวทีที่ถูกจัดเตรียมไว้ก็ยังมีวิธีที่ใช้งานได้อยู่" ซิดได้เอ่ยจบไปแล้วนั้น นิวที่ได้ยินก็รู้สึกไม่เข้าใจคำพูดของชาโดว์เท่าไหร่
"ท่านโชโดว์คะ" นิว
"นี่ถือเป็นโอกาศที่ดีเลย แต่ยังไงก็คงต้องขัดเกลาสักหน่อยสินะ" ซิดได้เดินลุกออกไปเพราะดูเหมือนว่าคิดว่าตั้งใจจะทำอะไรต่อไปได้แล้วล่ะ
"ไว้เจอกันนะ นิว" ซิดได้โบกมือลานิวไปก่อนจะได้เจอกันใหม่อีกครั้ง…นิวได้มองแผ่นหลังของท่านชาโดว์ได้เดินจากไปนั้นเธอก็รู้สึกขึ้นมาในใจว่า
ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์แบบไหน เขาก็จะหาคำตอบได้ในที่สุด
ไม่สิ เขามีคำตอบตั้งแต่แรกแล้วล่ะ….
ในเช้าวันต่อมา
ณ ห้องของซิดในช่วงเช้าอันแสนสดใสนั้นตัวของเขาได้นอนอยู่บนเตียงของหออย่างสบายใจ เพราะนี่ถือว่าเป็นการนอนเพื่อเอาแรงสำหรับวันนี้โดยเฉพาะเลยล่ะ
"หือ…" แต่ทว่าเมื่อซิดกลับรู้สึกแปลกๆว่าทำไมถึงมีพลังเวทย์ของคนอื่นมาอยู่ข้างๆด้วยเนี่ยสิ
พอตัวของซิดได้หันไปด้านข้างก็พบเข้ากับสิ่งที่ทำให้ซิดถึงกับเหงื่อตกขึ้นมาและก็ได้พูดทักขึ้นมาว่า "เฮ้ย เธอมานอนตั้งแต่เมื่อไหร่กันเนี่ย" ภายใต้สายตาของซิดนั้นสิ่งที่นอนอยู่ข้างๆซิดนั้นเป็นหญิงสาวผมสีแดงฉานกำลังนอนขดอยู่ข้างๆซิดในขณะที่กำลังนอนกอดตุ๊กตาหมีอยู่ด้วย
"อ่า นี่ฉันดันเผลอหลับไปอย่างนั้นเหรอเนี่ย" เธอคนนั้นก็คือไอริส มิดการ์ผู้เป็นหัวหน้าของกองอัศวินแถมยังเป็นพี่สาวของอเล็กเซียผู้ที่ได้รับฉายาแข็งแกร่งที่สุดในอาณาจักรแห่งนี้ด้วย
และใช่แล้ว เธอคนนั้นที่ว่าก็มานอนกับเขาอยู่ข้างๆเนี่ยแหละ "หาววว อรุณสวัสดิิ์นะ ซิด ไม่สิ คุณชาโดว์"
ความคิดเห็น