คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : อีเวนท์บุกโรงเรียน
วันต่อมา….
"วันนี้ก็จบคาบแล้วนี่หว่า แล้วทำไมถึงยังไม่ให้กลับฟะ" ฮิโระที่นั่งอยู่ข้างๆก็บ่นมาด้วยอาการเบื่อแบบสุดๆ
"มีอธิบายเรื่องการเลือกตั้งสภานักเรียนไงครับ" จากะ
"เลือกตั้งเหรอ ยังไงพวกคนใหญ่คนโตก็ถูกเลือกอยู่แล้วไหม พวกปีสามก็ไม่อยู่ทำไปจะได้อะไรขึ้นมา" ฮิโระ
"รุ่นพี่ปีสามไปเรียนนอกสถานที่ใช่ไหมครับ" จากะ
"ดีจังเลยนะ ถ้าอยู่ข้างนอกก็อาจจะได้เจอคนมากหน้าหน้าหลายตา" ฮิโระ
ซึ่งในระหว่างที่เจ้าสองคนนั่นกำลังพูดคุยกันอยู่ส่วนซิดนั้นก็กำลังฝึกด้วยเครื่องบีบมืออยู่ที่สร้างจากสไลม์อยู่เงียบๆ เท่านั้นเอง ก่อนที่ประธานโรสจะเดินเข้ามาในห้องเรียนในที่สุด
"ขออนุญาติค่ะ ขอบคุณที่เสียสละเวลานะคะ ฉันมาอธิบายการเลือกตั้งซ่อมของสภานักเรียนค่ะ" โรสได้เอ่ยขึ้นมาบอกกับทุกคนในห้องเรื่องการเลือกตั้งซ่อมของสภานักเรียน
ออร่าดูเปล่งประกายเช่นเคยแฮะ ยังไงก็คงลืมตัวประกอบที่แพ้ไปรอบแรกไปแล้ว งั้นนั่งบื้อไปดีกว่า ซิดที่ได้มองไปที่โรสก็พลางคิดในใจไปด้วย ขณะนั้นไม่รู้ทำไมเหมือนจะรู้สึกว่าโรสได้มองมาที่ตัวของเขายังไงก็ไม่รู้สิหรือว่าคิดไปเองแหละมั้ง
"เริ่มกันเลยดีกว่า" โรสได้เอ่ยจบก่อนจะเริ่มอธิบายในระหว่างนั้นเอง
"เอ๊ะ!!" ซิดก็สัมผัสได้ถึงบางสิ่งที่ได้แล่นผ่านร่างกายของเขาไป และได้ลองดูสไลม์ของเขาดูก็พบว่ามันไม่สามารถใช้พลังเวทย์ให้กลับคืนสภาพเดิมได้อีกเหมือนกับว่ากำลังมีบางสิ่งกำลังขัดขวางพลังเวทย์ของซิดอยู่
ฝึกพลังเวทย์ไม่ได้ ไม่มีใครรู้ตัวเลยเหรอ ซิดได้มองไปรอบๆก็ไม่เห็นว่ามีใครจะรู้สึกตัวเหมือนกับตัวของเขาเลยแม้แต่น้อย และซิดก็ได้ยินเสียงบางอย่างกำลังวิ่งเข้ามาในห้องของเขาอีก
"มันมาแล้ว…." ซิดได้รู้สึกตัวพร้อมกับหันไปทางประตูของห้องเรียนและก็ได้ยินเสียงจากหลังประตูดัง
ปัง!!!!!
"ทุกคนอย่าขยับ เราคือชาโดว์การ์เดน" มีพวกชาโดว์การ์เดนได้บุกเข้ามาในห้องหลายนายด้วยกันพร้อมกับถือดาบไว้อีก
"เราจะยึดโรงเรียนนี้ซะ" พวกมันได้พูดให้พวกเขารู้ซึ่งซิดได้ยินเข้าก็ถึงกับเหวอแบบสุดๆ แทว่าใบหน้าของซิดนั้นก็ได้เผยรอยยิ้มขึ้นมา
อ๊ะ แย่ล่ะสิ ดันเกิดอีเวนท์ไม่คาดฝันเข้าซะได้!!! แบบนี้ก็บรรเทิงล่ะสิเรา
"ท่าทางจะไม่เข้าใจว่าที่นี่คือที่ไหน กล้ามารุกรานโรงเรียนนักดาบเวทย์เสียสติไปแล้วหรือยังไงคะ" โรสได้เอ่ยพร้อมกับชักดาบที่คาดเอวอยู่ออกมาเตรียมจะสู้
"ทิ้งอาวุธซะ" มันได้พูดขู่ให้ยอมมอบแต่โดยดี ทว่าโรสก็ไม่คิดจะยอมฟังแต่โดยดี "ฉันไม่ทำค่ะ"
"ถือว่าเชือดไก่ให้ลิงดูเลยก็แล้วกัน" มันได้เพ่งพลังเวทย์ออกมา โรสเองก็เช่นเดียวทว่ามันกลับแตกต่างออกไปก็เพราะว่าพลังเวทย์ของโรสนั้นกลับหายไปในชั่วพริบตา "พลังเวทย์ฉัน!!!"
โรสถึงกับตกใจเป็นอย่างมากเพราะไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงไม่สามารถใช้พลังเวทย์ได้กันแน่
"หึๆ รู้ตอนนี้ก็สายไปแล้วล่ะ" ชาโดว์การ์เดนที่รู้อยู่แล้วใช้พลังเวทย์ไม่ได้ก็พุ่งเข้าใส่โรสเตรียมปลิดชีวิตของโรสทว่า "!!!"
"ยะ แย่แล้ว" ซิดที่เห็นแบบนั้นก็ถึงกับตกใจรีบกระโดดพุ่งออกมาโต๊ะของตัวเองพุ่งเข้าไปหาโรสในทันที
เธอคนนั้นไม่ใช่เหยื่อให้ผู้ก่อการร้ายเชือดทิ้งน้าาา เรื่องแบบนั้นจะไม่ให้เกิดเป็นอันขาด!!!
เพราะในเวลาแบบนี้ผู้ที่จะถูกฆ่าตายรายแรกนั่นน่ะ จะต้องเป็น….
บทตัวประกอบแบบเราต่างหากเล่า!!!
เมื่อสิ้นสุดในห้วงความคิดของซิดแล้วเจ้าตัวก็ได้เผยรอยยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนที่จะโดนดาบของผู้ก่อการร้ายฟันใส่กลางลำตัวจนเลือดได้พุ่งกระจายไปทั่วทั้งห้องและแล้วร่างของซิดก็ได้ล้มลงไปนอนหงายท่ามกลางกองเลือดที่ได้ไหลออกมาจนเต็มทั่วพื้นของห้อง
"ซิด คาเกโน่" โรสที่ได้เห็นร่างของซิดที่จมกองเลือดตรงหน้าของเธอออกมาก็ถึงกับหยุดนิ่งไปชั่วขณะด้วยความตกใจ
"กรี๊ดดดดดดดดดด" ก่อนจะมีเสียงกรีดของนักเรียนหญิงในห้องได้ดังออกมา
"โกหกน่า ซิด/ซิดคุง/ไม่นะ" ฮิโระ จากะและนักเรียนหลายๆคนที่เห็นซิดโดนฟันไปก็ถึงกับหน้าซีดเป็นอย่างมากเลย ส่วนโรสก็รีบเข้าไปหาซิดในทันที
"คนบ้าจะเข้ามาบังทำไม" โรสได้เข้ามาหาซิดที่เข้ามาบังเธอเอาไว้
"แค่ก โขลก" ซิดที่โดนฟันไปก็ได้เหลือบไปมองตากับโรสชั่วครู่นึงก่อนที่
"อ่ะ เอือก!!" ซิดได้หลับตาลงไปเป็นครั้งสุดท้ายอย่างสมศักดิ์ศรี (ตัวประกอบ) ไปเป็นที่เรียบร้อย….
"เป็นแบบนั้นเองสินะคะ"
อ่า ฉันนี่โง่ชะมัด ขอโทษนะซิดคุง
ได้เห็นรอยยิ้มหมดห่วงเช่นนี้ถึงเข้าใจเสียทีนึง
ความมุ่งมั่นที่ผิดแปลกที่เห็นในการประลองสายตาซึ่งมองมาที่ฉันอย่างร้อนแรงเมื่อครั้งนั้น
เหตุที่ยอมเข้ามาสละตัวเข้ากำบังฉันเอาไว้
ฉันเองก็เป็นเจ้าหญิง มีคนพยายามเข้ามามากมาย แต่จนบัดนี้….ไม่เคยมีใครที่ร้อนแรงถึงขนาดยอมมอบชีวิตให้เช่นนี้มาก่อนเลยด้วยซ้ำไป
"ขอบคุณนะ" โรสได้พูดขอบคุณซิดก่อนที่เธอจะลูบใบหน้าของซิดเอาไว้ "ขอบคุณจริงๆ ซิด คาเกโน่"
"เราจะย้ายไปที่หอประชุมใหญ่ ถ้าไม่อยากจะเป็นเหมือนแบบเจ้านั่นก็ยอมมาแต่โดยดีซะ" มันได้จ่อดาบไปที่โรสและสั่งให้ทุกคนยอมทำตามที่มันบอกไม่งั้นก็จะจบเหมือนกับซิดอย่างแน่นอน ทุกคนก็ยอมเดินไปแต่โดยดีซึ่งทั้งโรส จากะและฮิโระก็ได้มองไปที่ซิดและเดินออกจากห้องไป
"ซิด/ซิดคุง" ฮิโระและจากะที่ได้มองร่างของซิดที่นอนสลบอยู่
หลังจากที่ทุกคนได้เดินออกไปจากห้องแล้วนั้น ร่างของซิดที่นอนแน่นิ่งไปอยู่นั้นก็ได้ไฟสีฟ้าได้ลุกขึ้นมาที่บาดแผลของซิดท่ี่โดนฟันไปเริ่มจะสมานเรื่อยๆ
พร้อมกับที่มือและนิ้วของซิดก็เริ่มขยับไปมาไปราวกับว่าตัวของเขานั้นยังมีชีวิตอยู่ และก็ตามนั้นร่างของซิดจะสะดุ้งลุกขึ้นมา "อ่ะ เฮือกกกกกก"
"สำเร็จสินะ กระบวนท่าลับสุดยอดจากพลังของผลด้าย ฮาร์ตเบรกสิบนาที" ซิดได้เช็ดเลือดที่ปากของตัวเองออกไปด้วย "เราใช้พลังด้ายทำการควบคุมกระแสและไหลเวียนของเลือด ระหว่างที่หัวใจหยุดเต้นก็ให้กระแสเลือดเลี้ยงสมองไปแทนเพื่อให้ยังสามารถใช้พลังได้อยู่"
"แต่ก็ถือว่าเป็นท่าที่อันตรายสุดๆ ถ้าพลาดไปแม้แต่ก้าวเดียวเราอาจจะได้กลับบ้านเก่าไปได้เลยล่ะ" ซิดได้ลุกขึ้นมาพลางหยิบเสื้อคลุมที่เขาโยนทิ้งเอาไว้ให้เปื้อนขึ้นมาใส่ใหม่
"แต่ว่าพลังเวทย์เองก็ยังคงโดนสกัดกั้นอยู่เหมือนเดิม แต่เอาเถอะปรับระดับการใช้พลังให้เบาบางลงสักหน่อยก็คงจะไม่ค่อยมีปัญหาล่ะมั้งแถมยังเป็นผลด้ายด้วยเพราะงั้นเหมาะกับสถานการณ์นี้ที่สุดแล้วล่ะ" ซิด
"เอาล่ะไปเลยดีกว่า….ขอเล่นกับแผนของพวกแกให้เละสักหน่อยก็คงจะไม่ว่ากันหรอกน้าา" เมื่อซิดได้พูดจบไปแล้วตัวของซิดนั้นก็จะสวมชุดพร้อมกับเดินขึ้นบนดาดฟ้าของตึกโรงเรียนและมองดูวิวของโรงเรียนในทันที
ตัดมาที่อีกด้านนึง ในภายนอกโรงเรียนมิดการ์
"ตอนนี้สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง" ไอริสที่รีบวิ่งมาหาหน่วยอัศวินของเธอพร้อมกับถามรายงานออกไป
"ภายในอาณาเขตภายในโรงเรียนมิดการ์นั้น มีสนามพลังบางอย่างกัดกั้นเอาไว้ทำให้ไม่สามารถใช้พลังเวทย์ในการเข้ามาช่วยเหลือตัวประกันได้ครับ" อัศวินได้รายงานออกไปเพราะพวกเขาไม่สามารถเข้าไปช่วยเหลือบุกเข้าไปได้ง่ายเพราะมีสนามพลังเวทย์กางเอาไว้อยู่ ทำให้ไม่สามารถใช้พลังเวทย์ได้เลย
"ตอนนี้รีบส่งหน่วยสอดแนมเข้าไปดูสถานการณ์ภายในซะ คอยดูสถานการณ์ให้ดีเอาไว้" ไอริสได้สั่งออกไปในขณะที่อเล็กเซียได้มองไปที่ภายในโรงเรียนมิดการ์
หวังว่าจะปลอดภัยนะ โปจิ อเล็กเซียรู้สึกเป็นห่วงซิดขึ้นมา
"ทราบแล้วครับ" อัศวินคนนั้นได้รายงานก่อนจะรีบไปสั่งการให้คนอื่นๆทำตามที่ไอริสสั่งไปในขณะนั้นเธอก็ได้หันไปด้านหลังก็เห็นอยู่ว่ามีชาโดว์การ์เดนกำลังเคลื่อนไหวอยู่เงียบๆจากด้านนอก
ว่าแล้วเป็นแผนที่ล่อให้พวกชาโดว์การ์เดนของคุณชาโดว์ออกมาจริงๆด้วยสินะ…ทางเราก็ทำได้เพียงแค่อยู่ภายในแนวหน้าเท่านั้นปัญหาสำคัญที่สุดก็คือสนามพลังที่คุมนี่แหละ
โรงเรียนนั้นคุณชาโดว์เองก็อยู่ด้วยคงเปราะใจได้ระดับนึง แต่ว่าอาณาเขตที่สามารถสกัดกั้นได้ทุกพลังเวทย์แบบนี้เองก็ลำบากเอาการเหมือนกัน
หวังได้เพียงแค่ว่าข้อมูลอาติแฟกต์นั่นคงจะพอสามารถแก้ไขสถานการณ์นี้ได้ล่ะนะ ไอริสคิดขึ้นมาถึงเธอจะป้องกันไม่ให้พวกมันเข้ามารุกรานก็เถอะ แต่ว่าก็ไม่คาดคิดว่าพวกมันจะลงมือเร็วแบบนี้
ณ ด้านของซิดในตอนนี้
หือ ตัวประกันมากระจุกกันที่หอประชุมใหญ่งั้นเหรอ อื้มเป็นไปตามสูตรเลยแฮะ ซิดที่กำลังมองดูอยู่ด้านบนของอาคารพร้อมกับวิเคราะห์สถานการณ์ในตอนนี้ไปด้วยว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้างกันแน่
การรักษาความปลอดภัยพังพินาศ กองอัศวินก็รีบรุดเข้ามาช่วยแต่ก็ไม่กล้าบุกเข้ามา เพราะถูกสกัดกั้นพลังเวทย์อยู่
ไหนจะพวกผู้ก่อการร้ายที่กำลังหาไปทั่วว่ามีนักเรียนซ่อนตัวอยู่อีกหรือเปล่า
ทีนี้ก็พอจะเข้าในสถานการณ์แล้วล่ะ เอายังไงดีกันนะ
จะรอจนมือแล้วค่อยไล่จัดการพวกมันจะดีไหมเนี่ย
ไม่สิ…ถ้าทำแบบนั้นพวกนักเรียนก็คงโดนเจ้าพวกนี้ฆ่าไปหลายคนก่อนแน่ๆแถมจะทำให้เกิดเหตุสลดขึ้นมาซะเปล่าๆ ถึงซิดจะรู้สึกชื่นชมในแผนการอันแยบยลของพวกมันแต่ว่าก็รู้สึกสิ่งที่มันขัดหูขัดซิดเอามากๆมันก็คือเรื่องของ…
และก็นะนอกจากเจ้าพวกกนั้นจะเล่นตามแพตเทิร์นเดิมๆแล้วแถมยังประยุกต์ได้ดีเลยทีเดียว แต่ว่าจะขาดเซนต์ความสวยงามไปไหนกัน!!
แต่งดำสนิทแบบนั้นมาตอนเที่ยงวันโดยไม่สนกาลเทศะเนี่ยนะ แบบนั้นก็ชวนให้เข้าใจผิดว่าเป็นแฟชั่นสุดเห่ยน่ะสิ
ถ้าจะใส่เสื้อคลุมยาวสีดำก็ต้องตอนกลางคืนเซ่ มันแหงแซะอยู่แล้วใช่ไหม
"งั้นก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ" ซิดได้คิดเช่นนั้นก่อนจะชี้นิ้วไปยังพวกชาโดว์การ์เดนผู้ก่อการร้ายและก็ได้มีแสงสีเหลืองได้ถูกยิงออกไปจากนิ้วชี้ของซิด
ปิ้ว!!!
ลักษณะของแสงนั้นคล้ายคลึงกับลูกกระสุนที่ถูกยิงออกมาจากปืนแต่ว่ามันแรงกว่าหลายเท่าเลยล่ะ "เจ้าพวกโง่ จงสำนึกผิดหลังจากที่ตายไปแล้วซะเถอะ"
กระสุนแสงได้ถูกยิงใส่ชาโดว์การ์เดนผู้ก่อการร้ายคนแรก "อ้ากกกกกกก" มันได้ร้องออกมาพร้อมกับมีเลือดได้ไหลออกมาจากอกของมัน
ชาโดว์การ์เดนผู้ก่อการร้ายที่เห็นว่าถูกโจมตีแต่ว่าก็ไม่ทันจะเสียแล้วก็โดนซิดสอยลากหัวคมๆไปอย่างง่ายดาย
ปิ้วๆๆๆๆ
และซิดก็หันไปยิงใส่พวกมันทีละคนเพราะถ้ามันเยอะเกินไปก็อาจจะเกะกะไปสักหน่อยก็เลยลดจำนวนพวกมันไปเรื่อยๆแบบนี้แหละ
"เล่นเป็นสไนเปอร์ถ่วงเวลาไปก่อนแล้วกัน แล้วเลื่อนฉากโรงเรียนเป็นตอนกลางคืนแล้วกัน….." เมื่อซิดเอ่ยจบก็ได้หันไปดูรอบๆและเห็นว่ามีเด็กนักเรียนหญิงคนนึงกำลังวิ่งอยู่บนระเบียงของอาคาร
คนหัวเพี้ยนหัวผมชมพูพีชที่กำลังวิ่งทั้งๆ ที่มีแต่ช่องโหว่ พอซิดลองสังเกตุใบหน้านั่นดูดีก็พบว่าเธอคนนั้นก็คือ
เดี๋ยวนะ!! นั่นมันเชอร์รี่จังนี่
"อ๊ะ!!" เชอร์รีจังรีบแอบในทันที แต่หารู้ไม่ว่าพวกมันรู้ตัวเสียแล้วและกำลังเดินไปหาเชอร์รี่ "เอ่อ เชอร์รี่จัง รู้นะว่าระวังตัวอยู่แต่โป๊ะแตกหมดแล้วนะ" ซิดมองดูก็อดที่จะบ่นไม่ได้เลยล่ะ
ปิ้ว!!
แต่ทว่าซิดก็ไม่ยอมให้ทำง่ายก็เลยยิงกระสุนใส่แบบเต็มแรงจนทำให้มันกระเด็นเข้าไปในห้อง พอเชอร์รี่หันไปมองอีกทีก็นึกว่ารอดแล้วก็รีบวิ่งไปต่อทันที
"มิชชั่นคอมพรีต…" ซิดได้เอ่ยขึ้นมาก่อนจะตัดสินใจขึ้นมาว่า
"สงสัยว่าเราเองก็คงต้องดำเนินเรื่องหลักได้แล้วล่ะนะ" ก่อนที่ซิดจะแลนดิงลงมาจากตึกอาคารพร้อมกับหันหัวลงไปยังด้านล่างขาไปอยู่ด้านบนแทน
"กระจกยาตะ" เมื่อซิดเอ่ยจบก่อนที่ร่างของซิดจะกลายสภาพเป็นแสงสีเหลืองและพุ่งไปยังตึกอีกฝั่งนึงด้วยความรวดเร็ว ในขณะนั้นเองเชอร์รี่ที่กำลังหลบชาโดว์การ์เดนแบบเงียบๆ อยู่มั้ง
เพราะแค่เชอร์รี่วิ่งก็ได้ยินเสียง แต๊ะๆ แล้วทำให้ชาโดว์การ์เดนที่เดินมาเห็นเข้ามาพอดีก็กำลังจะชักดาบเตรียมกำลังจะลงมือฆ่าเชอร์รี่
ฟริ้ง!!!
แต่ก็ได้มีแสงสีเหลืองได้วิ่งตัดหน้าของมันเอาไว้ก่อนจะปรากฎร่างของซิดที่อยู่ในร่างเหลืองแสงอ่อนๆอยู่ขึ้นมาที่ยกขาเตะใส่หัวของชาโดว์การ์เดนด้วยความเร็วสูงจนมันตั้งตัวไม่ทัน
ทำให้ร่างของมันได้ถูกเตะจนหัวเละก่อนจะกระเด็นตกไปจากหน้าต่างที่แตกอยู่ก่อนหน้านี้ทำให้ไม่เกิดเสียงขึ้นมาได้…
"เฮอะ" พอเชอร์รี่เหมือนจะรู้สึกว่าใครอยู่ด้านหลังก็พบว่าไม่มีใครอยู่ก็โล่งใจขึ้นมา "โล่งอกไปที คิดไปเองสินะ" เชอร์รี่เห็นแบบนั้นก็ได้รีบวิ่งไปต่อในทันที
พอเชอร์รี่ก็กำลังจะขึ้นไปบันไดแต่หล่อนก็ยังพูดไปเดินไปทั้งแบบนั้นพวกชาโดว์การ์เดนก็เห็นกำลังจะวิ่งขึ้นไปจะฆ่าเธอต่อก็ได้มีแสงสีเหลืองได้ถูกยิงทะลุหน้าอกของมันจนล่วงลงราวบันไดไป
พอเชอร์รี่หันไปก็เห็นว่าไม่มีอะไรก็เลยเดินไปต่อทันที
และถัดมาเชอร์รี่ก็คลานไปเพื่อหลบชาโดว์การ์เดนไปแต่เผอิญว่าดันมีเสียงเท้ายังดังอยู่ทำให้ชาโดว์การ์เดนอยู่ในห้องดันเห็นเข้าและกำลังจะไปจัดการอยู่นั้นก็ได้
มีคนแตะไหล่ของมันเอาไว้และพอหันหลังก็เจอเข้ากับซิดอีกรอบและคราวนี้ก็ได้ถูกซิดใช้ฝ่ามือกระแทกปิดปากไปอีกรายนึง พอซิดได้โผล่ออกมาจากห้องพร้อมกับหันไปมองเชอร์รี่อย่างเงียบๆ
"อ๊ะ หว่า!!!" เชอร์รี่ก็กำลังจะตกบันไดอยู่พร้อมกับที่จี้ได้ดันหลุดมือของเธอไปอีกจนลอยอยู่กลางอากาศอยู่นั้น ก็ได้มีมือเข้ามาโอบหลังของเชอร์รี่เอาไว้และมืออีกข้างก็จับอาติแฟกต์เอาไว้ได้ทัน
"ไม่เป็นอะไรใช่ไหม" เสียงของชายที่เชอร์รี่จำได้อย่างคุ้นเคยเป็นอย่างมากทำให้เชอร์รี่ได้เห็นภายในดวงตาของเธอนั้นก็พบว่าเป็นซิดที่กำลังโอบหลังของเชอร์รี่อยู่ "อ๊ะ!!"
"ซิดคุง"
ความคิดเห็น