Bad Mafia's ได้โปรดเถอะนาย! ไว้ชีวิตหัวใจฉันที

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

          ครืดด...ทำม๊ายยยย ><

          ทำไมวันนี้ต้องตื่นสายค้ะเพิร์ลลล โอ้ยย นี่ไปสายที่มหาลัยหลายรอบจนอาจารย์จะไล่ฉันออกอยู่แล้วนะยะ ลืมตั้งนาฬิกาปลุก จะว่าลืมก็ไม่เชิงหรอก แต่จะเป็นเชิงว่า ฉันเข้าโปรแกรมผิด ดันไปเข้าเป็นเครื่องคิดเลขนี่สิ โอ้ย! อยากจะบ้าจริงๆ เมื่อคืนไม่น่าเอาแต่จัดห้องเลยเรา ข้าวก็ยังไม่ได้กิน ต้องวิ่งมาทั้งในสภาพหัวฟูฟ่องหนักมาก ><

          ชีวิตหนอชีวิต... -_-

          "แฮ่กๆๆ -O-"

          ฉันวิ่งเร็วไปพลาง หอบไปพลาง เป็นสัญญาณว่าแรงเริ่มตก โอ้วโน้ว! นี่มันจะถึงเวลาเข้าเรียนแล้วนะ จะมามัวเหนื่อยไม่ได้นะโว้ยยย ม่ายยย ><

          พลั่ก!

          ตุ๊บ

          ฉันวิ่งอย่างรวดเร็วโดยไม่ดูทาง เลยทำให้ฉันชนกันกับผู้ชายคนหนึ่งอย่างจัง! ฉันล้มก้นจ้ำเบ้า ไม่นะ ก้นกบที่แสนสวยงามของฉัน อีตานี่ผิดเองนะยะที่มายืนขวางทางคนจะไปเรียนอ่ะ โอ้ยยย เจ็บก้น T_T

          "เป็นอะไรมั้ย..."

          ผู้ชายคนนั้นหันมามองฉันแล้วถามเสียงทุ้มเรียบ เขาตาสีน้ำตาลอ่อน หน้าตาหล่อ ผิวขาวมาก โอ้โห นี่ลูกท่านหลานใครคะ ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย เพิ่งย้ายมารึเปล่านะ แลดูหมอนี่หยิ่งๆยังไงก็ไม่รู้ -_-

          "ฉันเจ็บก้น ที่ถามเนี่ยนายช่วยอะไรฉันได้มิทราบ"

          "ก็ไม่ได้อยากถามหรอก ก็แค่ถามตามมารยาท -_-"

          หน็อยยย -*-!

          ทำไมฉันรู้สึกหมั่นไส้อีตาหน้าหล่อคนนี้เหลือเกินนะ มารยาททรามจริงๆนะยะ ถ้าไม่ติดว่าฉันรีบไปเรียนนะ ฉันได้ชกกับไอ้หมอนี่จริงๆแน่ๆ -*-

          "ฉันไม่มีเวลาจะมีโต้วาทีกับนายหรอกนะ ไปล่ะ"

          ฉันรีบวิ่งออกมาก่อนที่จะเสียเวลาอะไรมากกว่านี้ ตอนนี้อะไรก็ไม่สำคัญเท่ากับการไปเรียนให้ตรงเวลาของฉัน ได้โปรดเถอะนะ ไปทันทีเถอะ T_T

15 นาทีต่อมา

          ในที่สุดฉันก็มาถึง...

          แต่ก็ไม่ทันเข้าเล็กเชอร์อีกอยู่ดี T_T โดนครูสวดไปหลายบทเลยกว่าจะรอดพ้นมาได้ แต่อย่างน้อยฉันก็มาสายน้อยกว่าทุกวันนะยะ

          "ขออนุญาตครับ..."

          เฮือกกก.... -[]-

          ทะ...ทะ...ทำไมอีตานี่ถึงมาอยู่ที่นี่ อีตาคนมารยาททรามเมื่อกี้นี้ เป็นเด็กคณะนี้หรอกเหรอ ทำไมตั้งแต่เรียนมาฉันไม่เคยเห็นหน้าเห็นตาเลยล่ะ หรือฉันซื่อบื้อถึงขนาดจำคนในห้องไม่ได้เลยเหรอเนี่ย o_O

          "อ้าว เพิ่งมาเหรอจ้ะ เอเทอร์ มาๆๆ เข้ามาเลยนะ อาจารย์เพิ่งสอนไปนิดหน่อยเอง ^^;;"

          อาจารย์ที่สอนอยู่หน้าห้องหันมาเชิญอีตาหน้าหล่อมารยาททรามนั่นให้เข้าไปเรียนในห้องอย่างสุภาพ แล้วทำไมทีกับฉันถึงด่ากันปางฉันไปฆ่าพ่อแม่เค้างั้นแหละ อาจารย์ไม่ยุติธรรมนี่นา พออีตานี่หล่อก็เลยช่วยเค้าว่างั้นสิ ชิ! -*-

          "..."

          อีตานี่เดินเข้ามานั่งอย่างเงียบๆอยู่ข้างๆกับพอร์ช แล้วเขาก็คุยอะไรก็ไม่รู้ ฉันไม่ได้สนใจ แต่ที่สนใจก็คือ อีตานี่เป็นเพื่อนร่วมห้องของฉันตั้งแต่ตอนไหนกันแน่ -*-

          พอนึกได้มันก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาเลย -*-

          "โฮะๆๆๆ ^o^"

          ฉันตกใจ เมื่อจู่ๆยัยเอริสก็หัวเราะชั่วร้ายใส่ฉัน ยัยนี่ก็พอกัน เอาแต่กลั่นแกล้งฉัน เพราะตัวเองสวยกว่าเลยทำฉันไปซะทุกอย่างเลย วันนี้มันอะไรนักหนานะให้ตายเถอะ! -*-

          "หัวเราะอะไรของเธอมิทราบยะ -*-"

          "เธอคงจะไม่รู้จักเขาสินะ นั่นก็เพราะเธอไม่ได้มาเรียนเมื่อวานล่ะสิ :)"

          ยัยเอริสแสยะยิ้มใส่ฉันเหมือนผู้ชนะ แล้วก็วางท่าอวดฉลาดอย่างยิ่งใหญ่ประดุจนักแสดง ฮอลลีวูด เห็นแล้วคันไม้คันมือขึ้นมาเล้ยยยย -*-

          "ทำไม จะสมน้ำหน้าที่ฉันพลาดบทเรียนรึไง -_-"

          "ฉันไม่สมน้ำหน้ากับเรื่องเด็กๆพรรค์นั้นหรอกย่ะ!"

          "แต่เธอก็เคยทำไม่ใช่รึไง อ๋อ....หรือเพราะตอนนั้นเธอเป็นเด็กสินะ ก็เลยทำลงไป :P"
          ฉันแลบลิ้นปลิ้นตาใส่ยัยเอริส ยัยนั่นทำหน้าบูดขึ้นมา แต่แล้วสักพักก็หุบลงไปเมื่อนึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ แล้วก็กลับมาแสยะยิ้มเหมือนเดิม

          "เอาเถอะ! ยังไงคนซื่อบื้ออย่างเธอก็ไม่ควรรู้จัก 'เขา' หรอกเนอะ :)"

          ยัยเอริสพูดพลางพยักเพยิดไปทางอีตาผู้ชายใจทรามคนนั้น รู้สึกว่าจะชื่อเอเทอร์ใช่ม้ะ ชื่อก็ออกจะเท่แท้ๆ ทำตัวไม่เห็นเท่เหมือนชื่อเลยแฮะอีตาบ้านี่ -_-

          "อ๋อ อีตาบ้านั่นน่ะเหรอ ฉันไม่อยากรู้จักสักหน่อยนี่ แล้วเธอจะทำไมมิทราบ -_-"

          "นี่เธอ! เสียมารยาท รู้มั้ยว่าเขาน่ะเป็นคนที่สูงส่งขนาดไหนน่ะ ซื่อบื้อจริงๆเลยเธอเนี่ย -*-"

          สูงส่ง? ( ' ' )

          อีตานี่น่ะเหรอ ก็ว่าอยู่แล้วเชียวว่าใจทรามแบบนี้น่ะต้องเป็นพวกลูกคุณหนู หรือไม่ก็เป็นพวกถูกเลี้ยงมาแบบสปอยล์มากแน่ๆ เพราะดูเขาเหมือนจะทำตัวสบายเกินไปหน่อยแล้ว ชอบวางมาดแบบคนมีอำนาจแบบนี้นี่แหละ พวกลูกคนสูงๆจริงๆด้วยสินะ :(

          "เป็นใครมาจากไหนฉันไม่สนหรอก ก็คนเหมือนกันไม่เห็นจะต้องเคารพอะไรกันนักหนาเลยนี่ :("

          "นี่เธอบ้าไปแล้วรึไง รู้มั้ยว่าเขาฮอตมากเลยนะ ฉันน่ะเคยคุยกับเขาแล้วด้วย เพราะว่าฉันน่ะได้ไปเจอเขาเข้าที่ร้านนั้นน่ะนะ แล้วเขาก็..."

          "พอและ ไม่ต้องพูด ฉันไม่อยากฟังเรื่องราวชีวิตแสนน่ารำคาญของเธอ -_-"

          ฉันยกมือทำปางห้ามญาติใส่ยัยเอริส เล่นเอาหล่อนกัดฟันกรอด แล้วทำท่าง้างมือเหมือนจะตบฉัน แต่ฉันก็ง้างหมัดจะต่อยกลับ กะว่าต่อยแน่ๆถ้าเกิดยัยนั่นจะตบมา แต่ก็ไม่กล้า หล่อนก็ลดมือลงแล้วสะบัดหน้าอย่างไม่สบอารมณ์ ฉันก็ลดมือแล้วหันหน้ากลับไปเรียน 

          หึ ที่แท้ก็ไม่แน่ -_-

          "แต่เธอก็คงไม่เหมาะกับเขาหรอกเนอะ"

          "ทำไมอีก"

          "ก็เขาน่ะ....เป็นมาเฟียนี่นา :)"

          "!!!"

          มะ....มาเฟีย! o_o

          หมอนั่น...คือมาเฟียอย่างงั้นเหรอ

          'หนีไปลูก เพิร์ล! หนีไปซะ! หนีไปให้ไกลจากที่นี่!'

          ฉันเกลียด....มาเฟีย!!!

[โปรดติดตามตอนต่อไป...]

อันนี้เป็นผมน้ำตาลควันบุหรี่ แต่ว่ายังไม่มีรูปอย่างอื่นนอกจากตอนนางขึ้นคอนเสิร์ต เลยเอาสีน้ำตาลหรือดำไปก่อนนะคะ ยังไงถ้ามีแล้วจะเอามาลงแน่นอนค่ะ ฝากติดตามกันเยอะๆด้วยนะ ^^

---------------------------------------------------------------------------------------------------------