คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : โชคดีหรือโชคร้ายเนี้ยฉ้าน~~!!
“กรี๊ดดดดด...พี่แทน เธอเห็นไหมเมื่อกี้เค้าขอโทษฉันด้วยแหละ สุภาพบุรุษชะมัดเลย”นักเรียนหญิงคนหนึ่งพูดขึ้น หลังจากที่พี่แทน(PoPของโรงเรียน)เดินชน
“อ้าย..ฉันก็อยากให้เค้าเดินชนมั่งจังเลย ทำอย่างอื่นด้วยก็ยิ่งดี”นักเรียนหญิงอีกคนพูดขึ้น
“เฮ้อ..พวกนี้นี่อะไรกันนะ เดินชนแค่นี้ ละลายไปกองกับพื้นแล้วเนี้ย”ฉันพูดขึ้น ก็จะไม่ให้พูดได้ไงล่ะ ตอนนี้โรงเรียนเราเกือบทั้งโรงเรียนปลื้ม(ไอ้)พี่แทนหมดแล้ว
“นั่นสิ ขนาดครูยังเป็นเลยนะเธอ เมื่อวานฉันเห็นครูยืนบิดไปบิดมา มองพี่แทนใหญ่เลย หน้าแดงด้วยแหละ”พลอยเพื่อนสนิทของฉันออกความคิดเห็น
>>>หลายวันต่อมา..ขณะที่ฉันเดินไปคืนหนังสือที่ห้องสมุด(หนังสือเล่มเท่าพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน) จู่ๆก็มีคนวิ่งขึ้นบันไดมาอย่างรวดเร็วและ....โครม!!
“เฮ้ย!!ใครชน(ว่ะ) เจ็บนะ(เว่ย) หัดมองทางซะบ้าง...ดะ..เดะ”ท้ายประโยคฉันถึงกับพูดไม่ออก เมื่อฉันมองหน้าคนที่ชน ก็เพราะ..ฉันเดินชน The Popของโรงเรียนน่ะสิ ตายแล้ว ฉันด่าเค้าไว้เพียบเลย
“โอ๊ย!! ขอโทษครับ เอ่อ..ช่วยผมหน่อยนะ”พี่แทนก็คว้ามือฉันขึ้นมา และจากนั้นฉันก็ได้ยินเสียงผู้หญิงเกือบ50ชีวิตวิ่งมาทางที่ฉันยืนอยู่ และ...
“อ้าย!!!!พี่แทน ยืนกอดอยู่กับยัยนั่น กรี๊ดดดดด...รอร่ารับไม่ได้”โอ้วววว พวกเธอกรี๊ดกันแล้ว ฉันจะบ้าตาย และอีตาพี่แทนนี่จู่ๆมากอดฉันทำไมเนี้ยห๊า!! ร้อน(โว้ย)
“พี่แทน ห้ามกอดกันยัยนั่นนะ นี่เธอยืนบื้ออยู่ได้ ออกมาจากพี่แทนของฉันได้แล้ว”ผู้หญิงอีกคนเดินออกมาจากวง ยังไม่พอ เธอยังจะมาผลักฉันออกไปอีกเนี่ย
“นี่หยุดนะ พวกเธอมีสิทธิอะไรจะมาด่าแฟนผมอย่างนี้ พวกเธอนั่นแหละ ไปได้แล้ว”เฮ้ย!!!(ไอ้)พี่แทน ใครเป็นแฟนแกย้ะ แล้วก็เอามืออกจากไหล่ฉันได้แล้ว หนักนะเนี้ย!
“เนี้ย....”พี่แทนหยุดไปครู่หนึ่งก่อนหันมาถามฉันเบาๆว่า “เธอชื่ออะไร”
“ปาน?”แล้วพี่แทนก็หันไปพูดต่อ
“เนี้ยปาน แฟนผม ขอตัว!!”แล้วพี่แทนก็ก้มลงหยิบหนังสือ แล้วลากฉันออกจากวงไป ส่วนผู้หญิงพวกนั้นน่ะเหรอ...ยืนจ้องตาค้างเป็นแถวเลย สมน้ำหน้า 555+
“เฮ้ย..จะปล่อยมือฉันได้ยังเนี้ย แล้วอะไร มาหาว่าฉันเป็นแฟนนายอีก หึ!!”
“ก็ฉันถึงบอกไง ว่าให้ช่วยฉันหน่อย”
“แล้วนี่ฉันเลยกลายเป็นแฟนนายเฉยเลยอาดิ”
“อือ..ก็ดีแล้วนิ ต่อไปก็จะได้ไม่มีคนมาตามฉันอีกไง”
“ฮึย!! เห็นแก่ตัวชะมัดเลย”เมื่อฉันด่าพี่แทนจบ ชั้นก็เดินกลับไปคืนหนังสือที่ห้องสมุด
>>>วันต่อมา..ข่าวที่ฉันเป็นแฟนกับพี่แทนก็กระจายไปทั่วโรงเรียน (ขนาดคืนเดียวนะเนี้ยยังรู้ทั้งโรงเรียนเลย) เฮ้อ ตายแน่เลยเรา ตอนนี้แต่ละคนมองหน้าฉันแล้วก็นินทาฉัน ไม่ใช่ลับหลังนะ ต่อหน้าฉันเลย แย่ที่สุดเลย อย่างนี้ฉันต้องไปด่า(ไอ้)พี่แทนหน่อยแล้ว หึ่ม! แต่ก่อนหน้านั้น พลอยก็เดินมาหาฉัน
“ปาน เราไม่เชื่อเลยนะว่าเธอจะเป็นแบบนี้ ไหนตอนแรกเธอยังบอกเลยว่าเธอไม่ชอบพี่แทน แล้วทำไมเธอถึงเป็นแฟนกับเค้าได้ล่ะ”พลอยพูดใส่อารมณ์กับฉัน
“เดี๋ยวสิพลอย ฟังเราอธิบายก่อน”ฉันพูด แต่พลอยก็เดินไปไกลแล้ว “โธ่!!(ไอ้)พี่แทนบ้าฉันจะด่านายให้เละเลยคอยดู”ฉันเลยเดินไปที่ห้องม.5/2ห้องคนที่ฉันกำลังจะไปด่า พอฉันไปถึง ฉันก็เห็นพี่แทนยืนอยู่ห้องหน้าห้อง
“นี่นาย ขอคุยด้วยหน่อยสิ”ฉันเดินเข้าไปหาเรื่องพี่แทน
“เฮ้แทน แฟนแกเค้าเรียกก็ไปสิ 5555”เพื่อนหน้ากวนของพี่แทนล้อ แล้วพี่แทนก็เดินตามฉันไปที่ม้าหินใต้ต้นไม้
“มีอะไร ฉันไม่ค่อยว่างนะ”พี่แทนเริ่มเปิดบทสนทนาก่อน
“นายรู้ไหม ฉันน่ะซวยแค่ไหน โดนคนมองหน้า แล้วก็นินทาฉันต่อหน้า นายทำอะไรลงไปน่ะ หัดคิดให้ดีก่อนบ้างสิ คนอื่นจะได้ไม่เดือดร้อน”
“ฉันขอโทษ พอใจยังล่ะ แต่ว่าเรื่องที่เธอแกล้งเป็นแฟนฉันน่ะ ก็ต้องแกล้งต่อไปนะ ฉันว่า...”พี่แทนหยุดไปครู่หนึ่งก่อนยิ้มมุมปาก “ก็สนุกดีนิ”แล้วรอยยิ้มก็เปื้อนเต็มหน้าพี่แทน หน้ากวนชะมัดเลย ชิๆ
“สนุก? บ้าเหรอไง นี่ยังไม่พอนะเพื่อนสนิทฉันยังโกรธฉันเลย นายน่ะไปพูดให้เพื่อนฉันเข้าใจกับเพื่อนฉันเดี๋ยวนี้เลย”
“เฮ้อ เพื่อนเธอ เธอก็ไปเองสิ แต่ฉันว่าถ้าหากเราเดินจูงมือกันไปหาเพื่อนเธอก็คงดีเหมือนกันเนอะ แม่พวกนั้นจะได้กรี๊ดสลบไง 555”ประโยคหลังพี่แทนก็เสมองพวกผู้หญิงที่ยืนมองพวกเค้า2คนอยู่
“เค้าไม่กรี๊ดหรอก ฉันว่าเค้าจะยิ่งเกลียดฉันขึ้นไปอีกน่ะสิ เฮ้ย!!จะไปไหนเนี้ย”อะไรเนี้ยจู่ๆพี่แทนก็จับมือฉันลากไปไหนเนี้ย (มองซ้ายมองขวา) แย่แล้วพวกนั้นมองฉันใหญ่เลยอ้ะ
“คิดอะไรอยู่น่ะ คนอื่นเค้าจะคิดอะไรก็ปล่อยให้เค้าคิดไปสิ เธอไม่ใช่แฟนฉันจริงๆสักหน่อย แล้วเพื่อนเธออยู่ห้องไหนเนี้ย”ฉันสะดุ้งก่อนหันมาตอบ
“3/6..”ฮึย!แล้วจะไปจริงๆเหรอเนี้ย ฉันแค่พูดเล่นๆเองนะ อ่า..ถึงแล้วห้องฉัน
“นั่นไงพลอยเพื่อนฉัน ให้เรียกออกมาป่ะ เฮ้ย!!เข้าห้องได้ไงน่ะ”ฉันหันกลับมาอีกที พี่แทนก็เดินเข้าไปในห้องหาพลอยในห้องซะแล้ว ปล่อยให้เราเป็นยายแก่ยืนพูดอยู่คนเดียวอีกแล้ว
“เธอชื่อพลอยใช่ไหม”พี่แทนถามพลอย
“ใช่ มีอะไรเหรอ”
“เรื่องที่ปานเป็นแฟนกับผมน่ะ เราแค่บังเอิญเจอกันในจังหวะที่เหมาะสำหรับการหลอกพวกที่ยืนอยู่หน้าห้องตอนนี้เท่านั้นเอง”พี่แทนพูดพลางกระซิบ แล้วมองพวกผู้หญิงที่มายืนออกันอยู่หน้าห้อง ดีที่ฉันเข้ามาในห้องแล้ว ไม่งั้นคงไม่รอดแน่เลย
“ห๊า!!จริงอ่ะ”พลอยแทบไม่เชื่อหูตัวเอง
“ก็จริงน่ะสิ ก็เข้าใจไว้ด้วยนะครับ เพื่อนกันก็รักกันไว้นะครับ^-^”พูดจบพี่แทนก็เดินออกจากห้องไป พร้อมกับเสียงผู้หญิงมากกว่า100ชีวิตวิ่งตามไป ฉันจึงหันมาถามพลอยว่า
ความคิดเห็น