ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : รักหลากรส บทที่1 : ยินดีที่ได้รู้จัก(part 4)
          ฝ้าย ตื่นแต่เช้าทันทีที่ลุกออกจากเตียงเธอก็ผละไปยังหน้าต่างห้องนอนของเธอ ฝ้ายเปิดม่านและมองลอดหน้าต่างออกไปด้วยความเคยชิน และแล้วเธอก็พบ... ตรงนั้น... หน้าบ้านเธอเอง มีใครคนนึงนั่งอยู่ตรงนั้น
“อู๋”
เขาอยู่ตรงนั้น และอยู่ตรงนั้นตลอดมาทั้งคืน แต่ไม่ทันที่ฝ้ายจะขยับตัว ชายหนุ่มตรงหน้าก็ลงขึ้น ประตูรถถูกเปิดออกโดยเจ้าของรถ ผู้ซึ่งกระโดขึ้นรถอย่างรวดเร็ว และแล่นออกไปแทบจะทันที
         
          เสียง เคาะประตูดังขึ้นสองครั้งติดกัน ก่อนที่หญิงสาวเจ้าของห้องจะเปิดประตูออกมามองผู้มาเยือนด้วยความประหลาดใจ อู๋นั่นเอง เขาเดินก้าวเข้ามาในห้องก่อนที่ทรายจะปิดประตูห้องหันกลับมาคุยกับเพื่อนรัก คอนโดมีเนียมในห้องของทรายหรูหราเพียงพอที่จะเป็นบ้านขนาดย่อมๆได้อู๋เดินไปยังมุมรับแขก ทางด้านซ้ายมือ ส่วนทรายเองก็เดินไปที่บาร์ชงเครื่องดื่มในห้องครัวที่อยู่ทางขวาเพื่อทำน้ำดื่มให้ตัวเองกับอู๋
“coffee or tea?”
“ขอเป็นกาแฟไม่ใส่น้ำตาลก็แล้วกัน” อู๋พูดอย่างเพลียๆขณะที่ล้มตัวลงนอนบนโซฟาตัวยาวของทราย ทรายรับคำแล้วเริ่มชงกาแฟอย่างเชี่ยวชาญ ทรายถือกาแฟสองแก้วออกมายังห้องนั่งเล่นเธอหย่อนก้นลงนั่งตรงที่ว่างข้างๆเพื่อนชาย ยื่นกาแฟแก้วหนึ่งให้ในขณะที่อีกข้างก็ยกของตัวเองขึ้นจิบ ก่อนที่จะเอ่ยปากขึ้นถาม
“ไงล่ะนาย หึ...?”
“จะไงล่ะก็งอนน่ะสิ”
ทรายแอบหัวเราะในใจแต่ยังคงปั้นหน้าซีเรียส
“นายมาสายตามฟอร์มล่ะสิ”
“อืม”
“เห็นมะ ก็สายซะจนติดเป็นนิสัยแล้ว ใครเค้าจะชอบนิสัยไม่ดีๆ ล่ะฮะ ”
“แต่ว่า สายแค่สามนาทีนะ” อู๋แทรกขึ้นมาในระหว่างที่ทรายยังพูดไม่จบ ทรายเองก็ชะงักไปเกือบนาทีที่ได้ยินคำพูดของอู๋ ผลที่ได้ก็คือทรายเอนหลังลงบนเบาะมือก่ายหน้าผาก บ่นอยู่คนเดียวในใจ
‘เอาเข้าไป ยายฝ้าย ทำตัวไม่มีเหตุผลเดี๋ยวอู๋ก็หลุดมือไปอีกหรอก เฮ้อ เอาแต่ใจตัวเองจริง  จริ๊งงง’
“อ่ะๆ” แล้วเธอก็ตัดสินใจลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้อง กลับมาอีกทีพร้อมกับดอกกุหลาบ
สีแดงช่อใหญ่ “เอาไปให้ฝ้ายซะคิดคำแก้ตัวเอาเองแล้วกัน แต่ว่าใช้ดอกกุหลาบได้ผลแน่นอน”
    และก็ได้ผลจริงๆ ไม่ถึงยี่สิบนาทีอู๋กับทรายก็มาถึงบ้านของฝ้ายและไม่กี่นาทีที่อู๋คุยกับฝ้าย ฝ้ายก็หายโกรธ และทันทีที่ฝ้ายเห็นช่อกุหลาบฝ้ายก็กระโดดเข้ากอดแฟนหนุ่มด้วยความตื้นตันใจ ในเหตุผลที่อู๋อ้างว่าแวะซื้อดอกกุหลาบให้เธอเมื่อวาน จึงมาถึงช้าไปสามนาที ทั้งที่ออกจากบ้านมาเร็ว ในขณะที่ทรายเห็นทั้งสองคนกอดกันกลม เธอก็เกิดอาการน้อยใจนิดๆในก้นบึ้งของหัวใจ
    เธอเองยังไม่เคยมีความรักกับใครเลยมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว
    ในเวลาไม่นานนักทรายเห็นตัวของเธอเองยืนอยู่แทนที่ฝ้าย และอู๋ที่คุยกระหนุง กระหนิงอยู่กับเธอก็คือชายหนุ่มหน้าตี๋ คางยาว ผมสีน้ำตาล นายเอกนั่นเอง แต่ทันทีที่เธอรู้สึกตัวทรายก็สั่นหัวอย่างรุนแรงราวกับจะสะบัดภาพเมื่อครู่นี้ออกจากหัวให้หมด
    “ทราย เป็นอะไรรึเปล่า” ฝ้ายถามทันทีที่สังเกตเห็นอาการแปลกๆของทราย
    “เปล่าจ้า ไม่ค่อยจาสบายเท่าไหร่”
“จริงสิวันนี้ วันจันทร์นี่ ร้านของทรายปิดวันจันทร์ใช่มั๊ยจ๊ะ” ฝ้ายถาม
“ใช่ แล้วเธอล่ะไม่ไปทำงานหรอ”
“อืม” หญิงสาวทำหน้าเบ้เหมือนกับว่าลืมตัวไปว่าต้องทำงาน แต่แล้วอู๋ก็ชิงพูดขึ้นก่อน “เอางี้สิฝ้ายให้ ป๊อบ ดูร้านให้แทนก็ได้ แล้ววันนี้เราไปเดินห้างกันทั้งวันเลยดีมั๊ย ผมเอง
ก็โทรไปลาหัวหน้าผมแล้ว” 
“ดีเหมือนกันงั้นเดี๋ยววันนี้เรามาทำอาหารกินกันนะ ออกไปห้างก็แวะซื้อมาด้วยกลับมาเราก็ทำกินกันเองดีมั๊ย” ทรายถาม
“ชวน พัท มาด้วยสิ เห็นว่าถูกแฟนทิ้งไม่ใช่หรอ” ฝ้ายพูด
“ก็ดีนะทำเป็น ปาร์ตี้ไปเลย ไม่ได้จัดปาร์ตี้นานแล้วเนอะ” อู๋ออกความเห็นบ้างหลังจากเงียบมานาน
“เนื่องในโอกาสอะไรหรอ” ฝ้ายถาม
“เนื่องในโอกาสที่ผ้ายกับอู๋ดีกันแล้ว” ทรายเองเป็นคนตอบ “ส่วนพัทก็รอดจากคนเห็นแก่ตัวคนนั้นมาได้ ส่วนชั้นเองก็...” ทรายหยุดชะงักก่อนที่จะกลืนประโยคที่อยากจะพูดลงไปในคอไม่ให้มันหลุดออกมา ‘ชั้นเองก็มีเรื่องดีๆที่ได้เจอมาเหมือนกัน’ หญิงสาวไม่รู้ตัวเลยแม้แต่นิดว่าอาการแบบนี้เค้าเรียกว่า ตกหลุมรัก
“อู๋”
เขาอยู่ตรงนั้น และอยู่ตรงนั้นตลอดมาทั้งคืน แต่ไม่ทันที่ฝ้ายจะขยับตัว ชายหนุ่มตรงหน้าก็ลงขึ้น ประตูรถถูกเปิดออกโดยเจ้าของรถ ผู้ซึ่งกระโดขึ้นรถอย่างรวดเร็ว และแล่นออกไปแทบจะทันที
         
          เสียง เคาะประตูดังขึ้นสองครั้งติดกัน ก่อนที่หญิงสาวเจ้าของห้องจะเปิดประตูออกมามองผู้มาเยือนด้วยความประหลาดใจ อู๋นั่นเอง เขาเดินก้าวเข้ามาในห้องก่อนที่ทรายจะปิดประตูห้องหันกลับมาคุยกับเพื่อนรัก คอนโดมีเนียมในห้องของทรายหรูหราเพียงพอที่จะเป็นบ้านขนาดย่อมๆได้อู๋เดินไปยังมุมรับแขก ทางด้านซ้ายมือ ส่วนทรายเองก็เดินไปที่บาร์ชงเครื่องดื่มในห้องครัวที่อยู่ทางขวาเพื่อทำน้ำดื่มให้ตัวเองกับอู๋
“coffee or tea?”
“ขอเป็นกาแฟไม่ใส่น้ำตาลก็แล้วกัน” อู๋พูดอย่างเพลียๆขณะที่ล้มตัวลงนอนบนโซฟาตัวยาวของทราย ทรายรับคำแล้วเริ่มชงกาแฟอย่างเชี่ยวชาญ ทรายถือกาแฟสองแก้วออกมายังห้องนั่งเล่นเธอหย่อนก้นลงนั่งตรงที่ว่างข้างๆเพื่อนชาย ยื่นกาแฟแก้วหนึ่งให้ในขณะที่อีกข้างก็ยกของตัวเองขึ้นจิบ ก่อนที่จะเอ่ยปากขึ้นถาม
“ไงล่ะนาย หึ...?”
“จะไงล่ะก็งอนน่ะสิ”
ทรายแอบหัวเราะในใจแต่ยังคงปั้นหน้าซีเรียส
“นายมาสายตามฟอร์มล่ะสิ”
“อืม”
“เห็นมะ ก็สายซะจนติดเป็นนิสัยแล้ว ใครเค้าจะชอบนิสัยไม่ดีๆ ล่ะฮะ ”
“แต่ว่า สายแค่สามนาทีนะ” อู๋แทรกขึ้นมาในระหว่างที่ทรายยังพูดไม่จบ ทรายเองก็ชะงักไปเกือบนาทีที่ได้ยินคำพูดของอู๋ ผลที่ได้ก็คือทรายเอนหลังลงบนเบาะมือก่ายหน้าผาก บ่นอยู่คนเดียวในใจ
‘เอาเข้าไป ยายฝ้าย ทำตัวไม่มีเหตุผลเดี๋ยวอู๋ก็หลุดมือไปอีกหรอก เฮ้อ เอาแต่ใจตัวเองจริง  จริ๊งงง’
“อ่ะๆ” แล้วเธอก็ตัดสินใจลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้อง กลับมาอีกทีพร้อมกับดอกกุหลาบ
สีแดงช่อใหญ่ “เอาไปให้ฝ้ายซะคิดคำแก้ตัวเอาเองแล้วกัน แต่ว่าใช้ดอกกุหลาบได้ผลแน่นอน”
    และก็ได้ผลจริงๆ ไม่ถึงยี่สิบนาทีอู๋กับทรายก็มาถึงบ้านของฝ้ายและไม่กี่นาทีที่อู๋คุยกับฝ้าย ฝ้ายก็หายโกรธ และทันทีที่ฝ้ายเห็นช่อกุหลาบฝ้ายก็กระโดดเข้ากอดแฟนหนุ่มด้วยความตื้นตันใจ ในเหตุผลที่อู๋อ้างว่าแวะซื้อดอกกุหลาบให้เธอเมื่อวาน จึงมาถึงช้าไปสามนาที ทั้งที่ออกจากบ้านมาเร็ว ในขณะที่ทรายเห็นทั้งสองคนกอดกันกลม เธอก็เกิดอาการน้อยใจนิดๆในก้นบึ้งของหัวใจ
    เธอเองยังไม่เคยมีความรักกับใครเลยมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว
    ในเวลาไม่นานนักทรายเห็นตัวของเธอเองยืนอยู่แทนที่ฝ้าย และอู๋ที่คุยกระหนุง กระหนิงอยู่กับเธอก็คือชายหนุ่มหน้าตี๋ คางยาว ผมสีน้ำตาล นายเอกนั่นเอง แต่ทันทีที่เธอรู้สึกตัวทรายก็สั่นหัวอย่างรุนแรงราวกับจะสะบัดภาพเมื่อครู่นี้ออกจากหัวให้หมด
    “ทราย เป็นอะไรรึเปล่า” ฝ้ายถามทันทีที่สังเกตเห็นอาการแปลกๆของทราย
    “เปล่าจ้า ไม่ค่อยจาสบายเท่าไหร่”
“จริงสิวันนี้ วันจันทร์นี่ ร้านของทรายปิดวันจันทร์ใช่มั๊ยจ๊ะ” ฝ้ายถาม
“ใช่ แล้วเธอล่ะไม่ไปทำงานหรอ”
“อืม” หญิงสาวทำหน้าเบ้เหมือนกับว่าลืมตัวไปว่าต้องทำงาน แต่แล้วอู๋ก็ชิงพูดขึ้นก่อน “เอางี้สิฝ้ายให้ ป๊อบ ดูร้านให้แทนก็ได้ แล้ววันนี้เราไปเดินห้างกันทั้งวันเลยดีมั๊ย ผมเอง
ก็โทรไปลาหัวหน้าผมแล้ว” 
“ดีเหมือนกันงั้นเดี๋ยววันนี้เรามาทำอาหารกินกันนะ ออกไปห้างก็แวะซื้อมาด้วยกลับมาเราก็ทำกินกันเองดีมั๊ย” ทรายถาม
“ชวน พัท มาด้วยสิ เห็นว่าถูกแฟนทิ้งไม่ใช่หรอ” ฝ้ายพูด
“ก็ดีนะทำเป็น ปาร์ตี้ไปเลย ไม่ได้จัดปาร์ตี้นานแล้วเนอะ” อู๋ออกความเห็นบ้างหลังจากเงียบมานาน
“เนื่องในโอกาสอะไรหรอ” ฝ้ายถาม
“เนื่องในโอกาสที่ผ้ายกับอู๋ดีกันแล้ว” ทรายเองเป็นคนตอบ “ส่วนพัทก็รอดจากคนเห็นแก่ตัวคนนั้นมาได้ ส่วนชั้นเองก็...” ทรายหยุดชะงักก่อนที่จะกลืนประโยคที่อยากจะพูดลงไปในคอไม่ให้มันหลุดออกมา ‘ชั้นเองก็มีเรื่องดีๆที่ได้เจอมาเหมือนกัน’ หญิงสาวไม่รู้ตัวเลยแม้แต่นิดว่าอาการแบบนี้เค้าเรียกว่า ตกหลุมรัก
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น