ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : รักหลากรส บทที่1 : ยินดีที่ได้รู้จัก(part 2)
สาวน้อยผิวสีทรายที่ปกปิดเรือนร่างด้วยบราเซียร์และบิกินี่ สีน้ำผึ้งที่ ดูกลมกลืนกับสีผิวของเธอ กึ่งนั่ง กึ่งนอน อยู่บนเตียงหรูในรีสอร์ท 5 ดาวแห่งหนึ่งในเกาะภูเก็ต ภาพในโทรทัศน์ข้างหน้าเธอเริ่มเปลี่ยนเป็นการรายงานข่าว สาวน้อยจึงหยิบรีโมททีวี ข้างหัวเตียงกดสวิตช์ปิดทีวีไป
เธอลุกจากเตียงด้วยอารมณ์เศร้าซึม ลูบผมซอยสั้นสีน้ำตาล ที่รกราวกับรังนกให้เรียบสนิทที่ต้นคอ สาวน้อยวัย 23 เดินออกจากห้องนอนไปที่ระเบียง สายตาจ้องมองไปยังท้องฟ้ายามสองทุ่มเศษๆ น้ำทะเลกับดวงอาทิตย์กลืนกันเป็นหนึ่งเดียว ท้องฟ้าแลดูสวยงามราวกับกำมะหยี่สีดำที่แต่งแต้มด้วยหยาดเพชรนับล้าน หากไม่นับเสียงคลื่นที่ซัดมากระทบกับหาดทรายเป็นระยะ ระยะแล้วล่ะก็ บริเวณนั้นไม่มีสิ่งมีชีวิตชนิดไหนส่งเสียงเลย
แต่แล้วใครคนหนึ่งก็ทำลายความเงียบนั้น
“นี่คุณ มาถ่ายรูปนู้ดอะไรอยู่ตรงนี้” เสียงชายหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ
สาวน้อยหันไปมองต้นเสียง เธอก็พบกับชายหนุ่มคนหนึ่ง ยืนอยู่ที่ระเบียงบ้านข้างๆเธอ ชายหนุ่มผิวสีขาวสะอาด หน้าตาดี ตี๋ เท่ แบบที่สาวหลายๆคนอยากมีไว้กอดยามเหงา เค้าคนนี้ช่างดูคุ้นตาเสียเหลือเกิน
“คุณมายุ่งอะไรกับชั้น นี่มันพื้นที่ส่วนตัวที่ชั้นเช่าไว้ ชั้นมีสิทธิ์ที่จะแต่งตัวยังไงก็ได้” หญิงสาวเริ่มยั๊วะ ชายแปลกหน้า มาพูดอะไรแบบนี้กับเธอได้ยังไง มันมากไปหน่อยแล้วมั๊ง
“แต่คุณก็น่าจะเกรงใจคนที่มาเห็นอย่างผม บ้างนะ”
“มองเอง ช่วยไม่ได้” หญิงสาวลอยหน้า “แล้วคุณมีธุระอะไร”
“เปล่านี่ผมก็ออกมาชมวิว พอดีเห็นผู้หญิงยืนแก้ผ้าอยู่ ก็เลยมาดูว่าหน้าตาเป็นยังไง”
“คุณมาว่าชั้นแก้ผ้าได้ไง ชั้นใส่ชั้นในอยู่ย่ะ” หญิงสาวยืนเท้าเอวเถียงฉอดๆ
“แต่ชั้นในคุณทั้งเล็ก ทั้งบาง สีก็กลืนกับตัวคุณ มองเผินๆอย่างกับคุณแก้ผ้าอยู่แน่ะ”
“แล้วไง”
“แล้วไงล่ะครับ มันก็อุจาดตาน่ะสิ”
“Pardon?” หญิงสาวแกล้งพูดอังกฤษ เพราะหวังจะฉีกหน้า หากว่าเค้าพูดอังกฤษไม่ได้
“I said you are too scandalous” ชายหนุ่มโต้กลับอย่างคล่องแคล่ว “You’re such a nasty girl”
หญิงสาวตาโต มาว่ากันหยาบๆ คายๆอย่างนี้ได้ยังไง
“นี่คุณ แรงไปมั๊ง”
“ก็ผมพูดแบบเบาๆ กับคุณ คุณทำเป็นไม่ได้ยินเองนี่”
“แล้วมันเรื่องอะไรของคุณที่จะมาพูดแบบนี้กับชั้น” หญิงสาวโวย “ฮึ อย่างกับคุณไม่โป๊”
หญิงสาวมองชายหนุ่มที่มีเพียงกางเกงในบ็อกเซอร์ที่ปิดร่างกายไว้เท่านั้น ได้ยินคำพูดของหญิงสาวดังนั้นชายหนุ่มก็เป็นฝ่ายยั๊วะบ้าง เขากระโดดข้ามระเบียง บ้านพักของเขา ข้ามมาที่ระเบียงห้องของทรายเขาค่อยๆเบียดเรือนร่างเข้ามาใกล้เธอ ผิวขาวสะอาดที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ เคลื่อนที่เข้ามาใกล้ทรายมากขึ้นๆ
“นี่คุณทำอะไรชั้นน่ะ” หญิงสาวพูดอย่างอารมณ์เสีย แฝงไว้ด้วยความกลัว ร่างกายของชายหนุ่มเบียดเข้ามาใกล้มากขึ้น หญิงสาวก็อกสั่น
แต่ทันทีทันใดนั้นเองเสียงโทรศัพท์มือถือของหญิงสาวก็ดังขึ้น ทำให้ชายหนุ่มถอยหลังไปให้พอ มีที่ว่างให้เธอคุยโทรศัพท์ ทันทีที่โทรศัพท์มือถือแนบหูเสียงปลายทางที่คุ้นเคยกันดีก็ดังขึ้น
“ฮัลโหล ทรายหรอ?”
ฟังจากเสียง ผู้พูดใช้เสียงสั่นๆ และดูร้อนรน เห็นได้ชัดว่าเค้าคนนั้นกำลังไม่สบายใจ เหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นบ่อยครั้งกับทราย ไม่ว่าเธอจะอาบน้ำ กินข้าว ดูหนัง หรือนอนอยู่ก็ตามทรายก็ต้องหยุดทำกิจกรรมเหล่านั้นเพื่อให้คำปรึกษากับเพื่อนหนุ่มที่รู้จักสนิทสนมกันมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยปี 1 แต่ครั้งนี้มีทีท่าว่าจะต้องนานแน่ๆ จากเสียงแล้วชายหนุ่มน่าจะกำลังมีน้ำตาเรื่องนี้คงไม่ใช่เรื่องเล็กๆแน่นอน
“อู๋ เดี๋ยวนะทรายโป๊อยู่มีอะไรรึเปล่า” หญิงสาวตอบกลับทางโทรศัพท์ พร้อมๆกับหมุนตัวเดินเข้าไปในห้องนอนของเธอ มีชายหนุ่มที่เพิ่งรู้จักคนนั้นเดินตามมาด้วย ความที่เธอชินกับวัฒนธรรมตะวันตก เธอจึงไม่คิดอาย หรือจะว่าอะไรชายหนุ่มคนนั้นเลย
“ทรายตอนนี้ทรายอยู่ที่ไหน เรามีเรื่องกับฝ้ายอีกแล้ว ช่วยเราด้วยทราย”
ชายหนุ่มพูดอย่างร้อนรน
“ทรายอยู่ภูเก็ต เดี๋ยวยังไงทรายจะไปหาแล้วกัน อู๋ทำใจเย็นๆนะอย่าเพิ่งวู่วาม คุยได้ก็คุยกับฝ้ายเค้าไปก่อนใจเย็นๆนะ เดี๋ยวทรายรีบไปเลย” หญิงสาวส่ายหัว ทั้งรอยยิ้ม
เธอปิดโทรศัพท์มือถือ วางไว้ที่หัวเตียง เธอเดินออกไปที่ระเบียงอีกครั้ง ชายหนุ่มผิวขาวยืนกอดอก มองเธออย่างขันๆ แต่ทรายกลับไม่สนใจแต่เดินไปหยิบเสื้อเชิ้ตซีทรู ที่ตากไว้ตรงระเบียงบ้านมาสวม
“แฟนคุณโทรมาตามหรือ”ตี๋หนุ่มพูดอย่างกวนๆ “คุยกัน สวีทดีนี่ยิ้มซะปากกว้างถึงหู”
“ยุ่งอะไรกับชั้น” เธอพูดพลางจัดกระเป๋าเตรียมตัวกลับบ้าน แต่ชายหนุ่มก็เดินตามเข้ามา
“นี่นาย มากเกินไปรึเปล่าอยู่ที่ระเบียงยังไม่พอยังต้องตามชั้นเข้ามาในห้องเลยหรอ” ทรายกระแทกเสียง พลางรูดซิปกระเป๋า ชาวหนุ่มหน้าตี๋มองเธอหยิบกางเกงยีนส์ขาสั้นจนเกือบจะเหมือนกางเกงในมาใส่ ขายีนส์ถูกตัดเองจนขาดรุ่ยดูเซ็กซี่ แทบจะไม่แตกต่างอะไรกับชุดเมื้อกี้นี้เลย
“ผมอยากมาขอโทษคุณเรื่องเมื่อเช้า ผมอยากรู้จักคุณนะครับ”
“ถ้าจะขอโทษก็สายไปแล้ว และถ้าอยากรู้จักก็กองความอยากของคุณไว้ตรงนั้นแหละ เราสองคนคงไม่มีความจำเป็นต้องรู้จักกันหรอกนะ ขอบใจแต่ชั้นจะรีบกลับกรุงเทพ”
หญิงสาวใส่รองเท้าเตรียมพร้อมกลับกรุงเทพ
เธอลุกจากเตียงด้วยอารมณ์เศร้าซึม ลูบผมซอยสั้นสีน้ำตาล ที่รกราวกับรังนกให้เรียบสนิทที่ต้นคอ สาวน้อยวัย 23 เดินออกจากห้องนอนไปที่ระเบียง สายตาจ้องมองไปยังท้องฟ้ายามสองทุ่มเศษๆ น้ำทะเลกับดวงอาทิตย์กลืนกันเป็นหนึ่งเดียว ท้องฟ้าแลดูสวยงามราวกับกำมะหยี่สีดำที่แต่งแต้มด้วยหยาดเพชรนับล้าน หากไม่นับเสียงคลื่นที่ซัดมากระทบกับหาดทรายเป็นระยะ ระยะแล้วล่ะก็ บริเวณนั้นไม่มีสิ่งมีชีวิตชนิดไหนส่งเสียงเลย
แต่แล้วใครคนหนึ่งก็ทำลายความเงียบนั้น
“นี่คุณ มาถ่ายรูปนู้ดอะไรอยู่ตรงนี้” เสียงชายหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ
สาวน้อยหันไปมองต้นเสียง เธอก็พบกับชายหนุ่มคนหนึ่ง ยืนอยู่ที่ระเบียงบ้านข้างๆเธอ ชายหนุ่มผิวสีขาวสะอาด หน้าตาดี ตี๋ เท่ แบบที่สาวหลายๆคนอยากมีไว้กอดยามเหงา เค้าคนนี้ช่างดูคุ้นตาเสียเหลือเกิน
“คุณมายุ่งอะไรกับชั้น นี่มันพื้นที่ส่วนตัวที่ชั้นเช่าไว้ ชั้นมีสิทธิ์ที่จะแต่งตัวยังไงก็ได้” หญิงสาวเริ่มยั๊วะ ชายแปลกหน้า มาพูดอะไรแบบนี้กับเธอได้ยังไง มันมากไปหน่อยแล้วมั๊ง
“แต่คุณก็น่าจะเกรงใจคนที่มาเห็นอย่างผม บ้างนะ”
“มองเอง ช่วยไม่ได้” หญิงสาวลอยหน้า “แล้วคุณมีธุระอะไร”
“เปล่านี่ผมก็ออกมาชมวิว พอดีเห็นผู้หญิงยืนแก้ผ้าอยู่ ก็เลยมาดูว่าหน้าตาเป็นยังไง”
“คุณมาว่าชั้นแก้ผ้าได้ไง ชั้นใส่ชั้นในอยู่ย่ะ” หญิงสาวยืนเท้าเอวเถียงฉอดๆ
“แต่ชั้นในคุณทั้งเล็ก ทั้งบาง สีก็กลืนกับตัวคุณ มองเผินๆอย่างกับคุณแก้ผ้าอยู่แน่ะ”
“แล้วไง”
“แล้วไงล่ะครับ มันก็อุจาดตาน่ะสิ”
“Pardon?” หญิงสาวแกล้งพูดอังกฤษ เพราะหวังจะฉีกหน้า หากว่าเค้าพูดอังกฤษไม่ได้
“I said you are too scandalous” ชายหนุ่มโต้กลับอย่างคล่องแคล่ว “You’re such a nasty girl”
หญิงสาวตาโต มาว่ากันหยาบๆ คายๆอย่างนี้ได้ยังไง
“นี่คุณ แรงไปมั๊ง”
“ก็ผมพูดแบบเบาๆ กับคุณ คุณทำเป็นไม่ได้ยินเองนี่”
“แล้วมันเรื่องอะไรของคุณที่จะมาพูดแบบนี้กับชั้น” หญิงสาวโวย “ฮึ อย่างกับคุณไม่โป๊”
หญิงสาวมองชายหนุ่มที่มีเพียงกางเกงในบ็อกเซอร์ที่ปิดร่างกายไว้เท่านั้น ได้ยินคำพูดของหญิงสาวดังนั้นชายหนุ่มก็เป็นฝ่ายยั๊วะบ้าง เขากระโดดข้ามระเบียง บ้านพักของเขา ข้ามมาที่ระเบียงห้องของทรายเขาค่อยๆเบียดเรือนร่างเข้ามาใกล้เธอ ผิวขาวสะอาดที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ เคลื่อนที่เข้ามาใกล้ทรายมากขึ้นๆ
“นี่คุณทำอะไรชั้นน่ะ” หญิงสาวพูดอย่างอารมณ์เสีย แฝงไว้ด้วยความกลัว ร่างกายของชายหนุ่มเบียดเข้ามาใกล้มากขึ้น หญิงสาวก็อกสั่น
แต่ทันทีทันใดนั้นเองเสียงโทรศัพท์มือถือของหญิงสาวก็ดังขึ้น ทำให้ชายหนุ่มถอยหลังไปให้พอ มีที่ว่างให้เธอคุยโทรศัพท์ ทันทีที่โทรศัพท์มือถือแนบหูเสียงปลายทางที่คุ้นเคยกันดีก็ดังขึ้น
“ฮัลโหล ทรายหรอ?”
ฟังจากเสียง ผู้พูดใช้เสียงสั่นๆ และดูร้อนรน เห็นได้ชัดว่าเค้าคนนั้นกำลังไม่สบายใจ เหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นบ่อยครั้งกับทราย ไม่ว่าเธอจะอาบน้ำ กินข้าว ดูหนัง หรือนอนอยู่ก็ตามทรายก็ต้องหยุดทำกิจกรรมเหล่านั้นเพื่อให้คำปรึกษากับเพื่อนหนุ่มที่รู้จักสนิทสนมกันมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยปี 1 แต่ครั้งนี้มีทีท่าว่าจะต้องนานแน่ๆ จากเสียงแล้วชายหนุ่มน่าจะกำลังมีน้ำตาเรื่องนี้คงไม่ใช่เรื่องเล็กๆแน่นอน
“อู๋ เดี๋ยวนะทรายโป๊อยู่มีอะไรรึเปล่า” หญิงสาวตอบกลับทางโทรศัพท์ พร้อมๆกับหมุนตัวเดินเข้าไปในห้องนอนของเธอ มีชายหนุ่มที่เพิ่งรู้จักคนนั้นเดินตามมาด้วย ความที่เธอชินกับวัฒนธรรมตะวันตก เธอจึงไม่คิดอาย หรือจะว่าอะไรชายหนุ่มคนนั้นเลย
“ทรายตอนนี้ทรายอยู่ที่ไหน เรามีเรื่องกับฝ้ายอีกแล้ว ช่วยเราด้วยทราย”
ชายหนุ่มพูดอย่างร้อนรน
“ทรายอยู่ภูเก็ต เดี๋ยวยังไงทรายจะไปหาแล้วกัน อู๋ทำใจเย็นๆนะอย่าเพิ่งวู่วาม คุยได้ก็คุยกับฝ้ายเค้าไปก่อนใจเย็นๆนะ เดี๋ยวทรายรีบไปเลย” หญิงสาวส่ายหัว ทั้งรอยยิ้ม
เธอปิดโทรศัพท์มือถือ วางไว้ที่หัวเตียง เธอเดินออกไปที่ระเบียงอีกครั้ง ชายหนุ่มผิวขาวยืนกอดอก มองเธออย่างขันๆ แต่ทรายกลับไม่สนใจแต่เดินไปหยิบเสื้อเชิ้ตซีทรู ที่ตากไว้ตรงระเบียงบ้านมาสวม
“แฟนคุณโทรมาตามหรือ”ตี๋หนุ่มพูดอย่างกวนๆ “คุยกัน สวีทดีนี่ยิ้มซะปากกว้างถึงหู”
“ยุ่งอะไรกับชั้น” เธอพูดพลางจัดกระเป๋าเตรียมตัวกลับบ้าน แต่ชายหนุ่มก็เดินตามเข้ามา
“นี่นาย มากเกินไปรึเปล่าอยู่ที่ระเบียงยังไม่พอยังต้องตามชั้นเข้ามาในห้องเลยหรอ” ทรายกระแทกเสียง พลางรูดซิปกระเป๋า ชาวหนุ่มหน้าตี๋มองเธอหยิบกางเกงยีนส์ขาสั้นจนเกือบจะเหมือนกางเกงในมาใส่ ขายีนส์ถูกตัดเองจนขาดรุ่ยดูเซ็กซี่ แทบจะไม่แตกต่างอะไรกับชุดเมื้อกี้นี้เลย
“ผมอยากมาขอโทษคุณเรื่องเมื่อเช้า ผมอยากรู้จักคุณนะครับ”
“ถ้าจะขอโทษก็สายไปแล้ว และถ้าอยากรู้จักก็กองความอยากของคุณไว้ตรงนั้นแหละ เราสองคนคงไม่มีความจำเป็นต้องรู้จักกันหรอกนะ ขอบใจแต่ชั้นจะรีบกลับกรุงเทพ”
หญิงสาวใส่รองเท้าเตรียมพร้อมกลับกรุงเทพ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น