ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : รักหลากรส บทที่1 : ยินดีที่ได้รู้จัก(part 1)
              รถ ยนต์สีเทาบรอนซ์ เคลื่อนที่ฝ่าสายฝนยามเย็นเข้ามาในหมู่บ้านแห่งหนึ่งกลางเมืองใหญ่ด้วยความรีบร้อน บ้านเดี่ยวสองชั้นหลังหนึ่งมีเนื้อที่อย่างต่ำหนึ่งไร่เบียดเสียดกันอยู่ ภายในซอย จนกระทั่งขับมาได้ระยะหนึ่งจึงชะลอความเร็วลงจนเกือบจะกลายเป็นการเบรกกะทันหัน เจ้าของรถจอดรถลงหน้าบ้านหลังหนึ่ง และวิ่งลงจากรถด้วยความเร็วสูงสุดเท่าที่มนุษย์จะทำได้ระยะทางจากรถมาถึงหน้าบ้านทำให้เขาต้องตากฝนจนเปียกปอนไปหมด ชายหนุ่มวิ่งเข้าไปในบ้านอย่างร้อนรนจนเกือบจะชนเข้ากับหญิงสาวเจ้าของบ้านที่ยืนต้อนรับอยู่หน้าประตู เห็นได้ชัดว่าเธอกำลังโกรธ
    หญิงสาวผิวสีขาวนวลเนียน ใช้ดวงตาสีดำมันขลับจ้องมองผู้มาเยือนด้วยแววตาโกรธชัง ผมยาวประบ่าสีดำสลวย และทรวดทรงองค์เอว ที่ดูเป็นผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบไม่ได้ช่วยให้เธอดู
น่ากลัวน้อยไปกว่านี้เลย
    “อู๋ไปไหนมา” เสียงใสของเธอกระชากขึ้น แข่งกับเสียงของสายฝนที่ซัดกระหน่ำ
    “รถมันติดน่ะ ฝ้ายผมขอโทษนะ”
    “อู๋รู้ว่า อู๋จะมาสาย แล้วทำไมอู๋ไม่หัดเผื่อเวลาไว้บ้างล่ะ”
    “ผมก็เผื่อไว้แล้วไง”
    “แต่มันก็สายอยู่ดี” ฝ้ายตะคอกกลับอย่างสาวเจ้าอารมณ์
    “แค่สามนาทีเองนะฝ้าย”
    “สำหรับอู๋มันก็แค่สามนาที แต่สำหรับฝ้ายมันคือตั้งร้อยแปดสิบวินาที”
    “ฝ้าย...”
    “อู๋กลับไปได้แล้ว”
    “ฝ้ายอู๋ขอโทษ”
    “ขอร้องเถอะอู๋ กลับไปซะ”
    สิ้นเสียงหญิงสาวก็สะบัดเรือนผมสีดำกลับเข้าบ้านไป ทิ้งให้อู๋ทรุดตัวลงนั่งพิงเสาหน้าบ้านของฝ้ายจนตัวเปียกปอนไปหมด เขานัดฝ้ายไว้ว่าจะไปทานอาหารเย็นด้วยกัน แต่ฝนตกรถก็ติดเขาจึงขับรถมาช้าไปสามนาที แน่ล่ะฝ้ายเป็นแบบนี้มาตลอดตั้งแต่สมัยเรียน สามปีมาแล้วตั้งแต่ทั้งคู่คบหากันเป็นแฟน ฝ้ายไม่เคยไว้ใจและเชื่อใจเขาเลยซักครั้ง
    ชายหนุ่มยังจำได้ดีเมื่อสองปีก่อน ตอนที่ฝ้ายถามเขาว่าเสปคผู้หญิงของเขาเป็นอย่างไรเขาก็ตอบเอาใจฝ้ายไปว่าขาวสูง หุ่นดีผมดำยาว แต่ฝ้ายกลับงอนเขาไปสองอาทิตย์เพราะฝ้ายตีความว่า ผู้หญิงคนนั้นคือ แองจี้ แฟนเก่าของอู๋ ร้อนถึง ทราย เพื่อนสาวคนสนิทของทั้งฝ้ายและอู๋ มาช่วยเป็นตัวสานสัมพันธ์ว่าที่จริงแล้วเสปคของอู๋ก็คือฝ้ายนี่แหละ
                ฝ้ายลุกๆ นั่งๆอยู่ในห้องอย่างกระสับกระส่าย อยู่ในห้องของเธอ อู๋เป็นอะไรของเขานะ ทำไมอู๋ถึงต้องมาสาย ลืมนู่น ลืมนี่ตลอดเลย นัดอะไรไว้เป็นต้องลืมตื่น หรือลืมว่านัดไว้แล้วก็มาแก้ตัวทีหลังอู๋ไม่เคยเปลี่ยนไปเลยหรือไรพูดอะไรไม่เคยคิด ทำอะไรก็ไม่เคยคิด แล้วมาแก้ตัวทีหลังตลอด แย่จริงนะ! เมื่อสองปีที่ผ่านมาฝ้ายเคยแกล้งถามอู๋ว่า เสปคผู้หญิงในฝันอู๋เป็นยังไง อู๋ก็เผลอตัวหลุดปาก พูดลักษณะของแองจี้ แฟนเก่า ออกมา เชอะ! ชั้นจะทำอะไรได้นอกจากงอน  งอนแล้วก็มีหน้าที่ง้อสิ นี่ปล่อยให้เหตุการณ์ยาวนานตั้ง 2 อาทิตย์กว่าจะไปตามทรายมาช่วย นี่ถ้าไม่เห็นแก่ทรายนะ ก็คงได้เลิกกันไปตั้งแต่เมื่อสองปีที่แล้ว
    เสียงรถ ดังออกไปแต่ไกล อู๋คงยอมแพ้แล้ว คงกลับบ้านไปแล้วสินะคอยดูจะงอนซะให้เข็ด
    แต่ความเป็นจริงแล้วอู๋ยังไม่ไปไหนหรอก เขายังนั่งรออยู่หน้าบ้านฝ้าย พร้อมที่จะรอทั้งคืน ให้ฝ้ายเห็นความอดทนของเขา เค้าจะคอยไม่ไปไหนทั้งนั้น รอจนกว่าฝ้ายจะให้อภัยเค้า
แต่ฝ้ายก็ยังไม่ออกมา
สองชั่วโมงต่อมา ชายหนุ่มที่เปียกปอนไปด้วยน้ำฝนก็ยังไม่เห็นแม้แต่ดวงตาสีดำขลับของแฟนสาว  เวลาแบบนี้คนที่เขานึกถึงมากที่สุดคือ ทราย เพื่อนสาวของเขา ทรายเป็นคนพูดเก่ง เธอต้องช่วยเขาได้แน่นอน ไวเท่าความคิดชายหนุ่มก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา กดหาทรายทันที
“ฮัลโหล ทรายหรอ?”
    หญิงสาวผิวสีขาวนวลเนียน ใช้ดวงตาสีดำมันขลับจ้องมองผู้มาเยือนด้วยแววตาโกรธชัง ผมยาวประบ่าสีดำสลวย และทรวดทรงองค์เอว ที่ดูเป็นผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบไม่ได้ช่วยให้เธอดู
น่ากลัวน้อยไปกว่านี้เลย
    “อู๋ไปไหนมา” เสียงใสของเธอกระชากขึ้น แข่งกับเสียงของสายฝนที่ซัดกระหน่ำ
    “รถมันติดน่ะ ฝ้ายผมขอโทษนะ”
    “อู๋รู้ว่า อู๋จะมาสาย แล้วทำไมอู๋ไม่หัดเผื่อเวลาไว้บ้างล่ะ”
    “ผมก็เผื่อไว้แล้วไง”
    “แต่มันก็สายอยู่ดี” ฝ้ายตะคอกกลับอย่างสาวเจ้าอารมณ์
    “แค่สามนาทีเองนะฝ้าย”
    “สำหรับอู๋มันก็แค่สามนาที แต่สำหรับฝ้ายมันคือตั้งร้อยแปดสิบวินาที”
    “ฝ้าย...”
    “อู๋กลับไปได้แล้ว”
    “ฝ้ายอู๋ขอโทษ”
    “ขอร้องเถอะอู๋ กลับไปซะ”
    สิ้นเสียงหญิงสาวก็สะบัดเรือนผมสีดำกลับเข้าบ้านไป ทิ้งให้อู๋ทรุดตัวลงนั่งพิงเสาหน้าบ้านของฝ้ายจนตัวเปียกปอนไปหมด เขานัดฝ้ายไว้ว่าจะไปทานอาหารเย็นด้วยกัน แต่ฝนตกรถก็ติดเขาจึงขับรถมาช้าไปสามนาที แน่ล่ะฝ้ายเป็นแบบนี้มาตลอดตั้งแต่สมัยเรียน สามปีมาแล้วตั้งแต่ทั้งคู่คบหากันเป็นแฟน ฝ้ายไม่เคยไว้ใจและเชื่อใจเขาเลยซักครั้ง
    ชายหนุ่มยังจำได้ดีเมื่อสองปีก่อน ตอนที่ฝ้ายถามเขาว่าเสปคผู้หญิงของเขาเป็นอย่างไรเขาก็ตอบเอาใจฝ้ายไปว่าขาวสูง หุ่นดีผมดำยาว แต่ฝ้ายกลับงอนเขาไปสองอาทิตย์เพราะฝ้ายตีความว่า ผู้หญิงคนนั้นคือ แองจี้ แฟนเก่าของอู๋ ร้อนถึง ทราย เพื่อนสาวคนสนิทของทั้งฝ้ายและอู๋ มาช่วยเป็นตัวสานสัมพันธ์ว่าที่จริงแล้วเสปคของอู๋ก็คือฝ้ายนี่แหละ
                ฝ้ายลุกๆ นั่งๆอยู่ในห้องอย่างกระสับกระส่าย อยู่ในห้องของเธอ อู๋เป็นอะไรของเขานะ ทำไมอู๋ถึงต้องมาสาย ลืมนู่น ลืมนี่ตลอดเลย นัดอะไรไว้เป็นต้องลืมตื่น หรือลืมว่านัดไว้แล้วก็มาแก้ตัวทีหลังอู๋ไม่เคยเปลี่ยนไปเลยหรือไรพูดอะไรไม่เคยคิด ทำอะไรก็ไม่เคยคิด แล้วมาแก้ตัวทีหลังตลอด แย่จริงนะ! เมื่อสองปีที่ผ่านมาฝ้ายเคยแกล้งถามอู๋ว่า เสปคผู้หญิงในฝันอู๋เป็นยังไง อู๋ก็เผลอตัวหลุดปาก พูดลักษณะของแองจี้ แฟนเก่า ออกมา เชอะ! ชั้นจะทำอะไรได้นอกจากงอน  งอนแล้วก็มีหน้าที่ง้อสิ นี่ปล่อยให้เหตุการณ์ยาวนานตั้ง 2 อาทิตย์กว่าจะไปตามทรายมาช่วย นี่ถ้าไม่เห็นแก่ทรายนะ ก็คงได้เลิกกันไปตั้งแต่เมื่อสองปีที่แล้ว
    เสียงรถ ดังออกไปแต่ไกล อู๋คงยอมแพ้แล้ว คงกลับบ้านไปแล้วสินะคอยดูจะงอนซะให้เข็ด
    แต่ความเป็นจริงแล้วอู๋ยังไม่ไปไหนหรอก เขายังนั่งรออยู่หน้าบ้านฝ้าย พร้อมที่จะรอทั้งคืน ให้ฝ้ายเห็นความอดทนของเขา เค้าจะคอยไม่ไปไหนทั้งนั้น รอจนกว่าฝ้ายจะให้อภัยเค้า
แต่ฝ้ายก็ยังไม่ออกมา
สองชั่วโมงต่อมา ชายหนุ่มที่เปียกปอนไปด้วยน้ำฝนก็ยังไม่เห็นแม้แต่ดวงตาสีดำขลับของแฟนสาว  เวลาแบบนี้คนที่เขานึกถึงมากที่สุดคือ ทราย เพื่อนสาวของเขา ทรายเป็นคนพูดเก่ง เธอต้องช่วยเขาได้แน่นอน ไวเท่าความคิดชายหนุ่มก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา กดหาทรายทันที
“ฮัลโหล ทรายหรอ?”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น