My. SOL

ลำดับตอนที่ #1 : กูรักมึงอะ

                “แทยัง..มานิสิกูมีอะไรจะบอกมึงด้วย” ร่างบางเดินเข้าไปใกล้ๆร่างหนาพูดอู้อี้เบาๆแต่พอให้อีกคนได้ยินพร้อมกับดึงแขนร่างหนาพาเดินเข้ามาให้ห้องนอนของตน(มาทำมัย)

                “อะไรของมึงวะพูดข้างนอกก็ได้เข้ามาทำไม” แทยังถามออกมางงๆ...นั่นสิเข้ามาทำไม

                “อืมมมม...ไม่รู้สิ” ร่างบางพูดไปพรางยกมือขึ้นเกาหัวแก้เก้อ

                “เออๆๆ..ช่างเหอะรีบๆพูดมาเหอะกูจะไปนอนง่วงจะตายหาอยู่แล้วเนี่ย”

                “..............” ร่างบางเงียบยังไม่ได้พูดอะไรออกไป

                “..............” ส่วนอีคนก็ยืนรอฟังว่าคนตรงหน้าว่าจะบอกอะไรเค้า

                “กูรักมึงอ่ะ...แล้วก็รักมานแล้วด้วย” แล้วร่างบางรวบรวมความกล้าพูดในสิ่งที่อัดอั้นตันใจมาให้อีคนที่เค้าตองการอยากจะบอกมานานได้ฟังมัน

                “.............” แทยังถึงกับอึ้งพูดไม่ออก มึงไปรักกูตอนไหนไอ้เวรมึงเป็นเพื่อนกูนะ

                ร่างบางตรงหน้าเห็นว่าร่างหนาไม่ได้พูดอะไรก็เลยคิดว่าคงOK.แล้วสินะ จียงยิ้มออกมาอย่างมีความสุขก่อนที่จะเดินเข้าไปหาร่างหนาใกล้กว่าเดิมแล้วจุ๊บไปทีนึงที่ริบฝีปากหยักเบาๆ

                “เฮ้ย....ไอ้จียงมึงทำอะไรวะ”

                “ก็ทำอย่างที่คนรักเค้าทำกันไง” ร่างบางตอบหน้าเป็น

                “ใครเป็นคนรักของมึงไม่ทราบ กูขอบอกไว้ตรงนี้เลยนะเว้ย..ว่ากูไม่รับรักมึงและไม่มีทางที่จะรักมึงเด็ดขาด...เพราะกูไม่ใช่โฮโม” แทยังเลือดขึ้นหน้าพูดออกไปอย่างเหลืออดและก็โกรธที่มันทำแบบนั้น...กูเป็นเพื่อนมึงกูจะรักมึงได้ยังไง ต่อให้ไม่ใช่เพื่อนกูก็ไม่รักมึง เพราะมึงเป็นผู้ชายกูไม่โฮโม

                ร่างหนาเดินออกมาจากห้องของคนที่เพิ่งสารภาพรักกับเค้าด้วยอารมณ์ที่ฉุนกึก...แต่คนในห้องสิดูทางทางจะร้องไห้ด้วย

                แทยัง...ทำไมเป็นผู้ชายด้วยกันแล้วไง

                แทยัง...ทำไม่ความรักต้องแบ่งเพศด้วยเหรอ

                แทยัง...ทำไม...ทำไมถึงไม่รักกูอ่ะ...ฮืออออออ...แทยัง.............
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ลองติชมกันดูนะคะ