->>I\'m just a former girlfriend that still loves u.<<-

ลำดับตอนที่ #1 : มีความสุขจัง!!

ทำไมอากาศวันนี้ดูสดชื่นเป็นพิเศษนะ เป็นเพราะเมื่อวานฝนตกมั้ง ว้าว~สวยจังเลยใบไม้ที่มีน้ำค้าง อุ๊ย...แล้วนั้นก็รุ้งกินน้ำ ^-^ ดีนะที่ฉันตื่นเช้าไม่เสียแรงเลยที่ตื่นมาเช้านะ ตอนเช้าได้รับวิตามินดีด้วยนะจากแสงอาทิตย์ไง วันนี้ได้เห็นภาพสวยๆแบบนี้น่าจะมีแต่เรื่องดีๆนะ สาธุ!ขอให้วันนี้มีแต่เรื่องดีๆเถอะนะคะ เพี้ยง*~*~ หวาดดีคะดิฉันชื่อคิดตี้ เป็นคนร่าเริง คุยเก่ง โกรธง่ายหายเร็ว บ้าๆบอๆ ผิวขาว สูงไม่มากคะแค่ 155 ซม.เอง ตาโต ผมดกดำหยิกเป็นลอน คิคิ ฉันจาขึ้นม.3แล้วค่ะ วันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายที่เปิดเทอม แย่จัง - -\'\' จาไม่ได้เจอเพื่อนๆแล้วสิ



\"หวาดดีคิดตี้\"



ยัยเมย์เพื่อนซี้สุดๆของฉันกล่าวทักทาย ฉันเดินไปวางกระเป๋าเสร็จแล้วเดินมาหาเมย์เพื่อกล่าวทักทาย



\"หวาดดีจ้า ทำไมวันนี้มาเช้ากว่าฉันล่ะ\"



\"จะได้มีเวลาให้เธอติวเยอะๆไง\"



\"ขนาดสอบวันสุดท้ายยังให้ฉันติวให้อีกหรอ\"



\"ช่วยไม่ได้นิ ก็ฉันไม่ค่อยรู้เรื่อง\"



\"จ้ะ~ไหนล่ะที่จะให้ติวอ่ะ\"



\"นี่ไงข้อนี้แล้วก็ข้อนี้ด้วยคือ...ฉันไม่เข้าใจทั้งหมดเลยอ่ะ\"



แล้วฉันก็สอนเมย์ไปเรื่อยๆจนเมย์เข้าใจ ฉันจะได้ทบทวนไปด้วย >_< สอนไปสอนมาอาจารย์ก็เรียกนักเรียนเข้าห้องสอบแล้วฉันกับเมย์ก็เข้าไปสอบ ฉันนั่งคนที่6ติดริมหน้าต่างส่วนเมย์นั่งคนแรกของแถวที่3 ช่วงเช้ามีสอบ2วิชา วิชาแรกคือคณิต วิชาต่อไปคือภาษาอังกฤษ เมย์ออกจากห้องสอบไปก่อน ฉันออกเกือบคนสุดท้ายตลอด เพราะฉันต้องตรวจทานถึง5รอบ - -a ฉันบ้ามั๊ยล่ะ แล้วการสอบช่วงเช้าก็จบลง ฉันลงไปรับประทานอาหารกลางวันกับเมย์แล้วยัยเมย์ก็ให้ฉันติววิทย์ก่อนสอบอีกแล้ว ตอนบ่ายมีสอบแค่วิชาเดียว เฮ้อ~เหลืออีก20นาทีก็ต้องสอบแล้วหรอเนี่ย น่าเบื่อจังเลยทำไมเวลาผ่านไปเร็วอย่างนี้เนี่ย



\'กึก กึก กึก\'



ใครโทรมาตอนนี้เนี่ย - -^ ดีนะที่ตั้งสั่นไว้ไม่งั้นโดนด่าแน่เลย ย๊าก!ฉันไม่มีเวลาว่างจะรับโทรสับหรอกน่าฉันจะอ่านหนังสือ เอ๋...ไอ้คนที่โทรมาจาอารายกะฉันนักหนาโทรมาอยู่ได้ คนเค้าอุตสาห์ไม่รับแล้วนะ น่ารำคานโว้ย! ฉันหยิบมือถือขึ้นมาดูว่าใครเป็นคนโทรมา O_o พี่ทาโบะนี่น่า



\"หวาดดีค่าาา\"



\"ทำไมรับโทรสับช้าจัง!\"



\"ก็อ่านหนังสืออยู่อ่ะคะ แล้วพี่ทาโบะมีอารายหรอ?\"



\"ก็ไม่มีอารายหรอก แค่อยากได้ยินเสียง\"



\"ง่า (////) แล้วไม่อ่านหนังสือหรอ\"



\"ก็อ่านอยู่ เออใช่!วันนี้มาหาพี่ด้วยตอนสอบเสร็จมีเรื่องจาคุยด้วยนะ\"



\"แล้วพี่จะรออยู่ที่ไหนล่ะ\"



\"ก็ม้าหินอ่อนข้างล่างไง\"



\"คะๆ พี่ทาโบะแค่นี้ก็นะคะ ยัยเมย์เรียกแล้ว\"



\"ครับ! ทำขอให้ทำให้ได้นะ คิดให้รอบคอบ โชคดีครับ\"



\"เช่นกันคะ\"





ฉันวางสายจากพี่ทาโบะเสร็จเมย์ก็ให้ฉันติวต่อ จะอารายกะฉันนักหนา *-* แต่ดีใจจังที่พี่ทาโบะโทรมา อิอิ พี่ทาโบะเป็นรุ่นพี่ที่อยู่ม.5คะ เราคบกันมา2ครั้งแล้วแต่ครั้งนี้เราดูใจกันอยู่ ฉันเป็นฝ่ายที่ลืมเค้าไม่ได้คะแล้วตอนนี้พี่เค้าก็จะไปเรียนต่อเมกา1ปีด้วย น่าเศร้าจังจาไม่ได้เจอกันตั้ง1ปี T^T งืม...แล้วฉันจาคิดเรื่องนี้ให้หนักใจก่อนเข้าสอบทำไมเนี่ย



ฉันตบหัวตัวเองเบาๆแล้วเดินไปเข้าห้องสอบ จะบ้าตาย!!ทำไมมันยากอย่างนี้เนี่ย สารประกอบชนิดใดที่มีส่วนประกอบของธาตุอโลหะกับธาตุอโลหะ อืม - -? น้ำรึเปล่าน่า เป็นอัตนัยด้วยสิ อ๊าก!น้ำรึเปล่าเนี่ย ทำไงดีๆแล้วคำถามก็ยากๆทั้งนั้นเลย เฮ้อ~ทำปรนัยก่อนดีกว่า ข้อใดเเป็นสมบัติเฉพาะตัวของสารที่ทำให้ปฏิกิริยาเกิดได้เร็วขึ้น

ข้อ1 ความเข้มข้นของสารเพิ่มขึ้น  

ข้อ2 อุณหภูมิของสารเพิ่มขึ้น

ข้อ3 ตัวเร่งปฏิกิริยา

ข้อ4 ถูกทุกข้อ -\'\'- ความเข้มข้นก็ใช่ อุณหภูมิก็น่าจะใช่นะ แล้วตัวเร่งอ่ะใช่แน่นอน งั้นตอบถูกทุกข้อเนี่ยแหละ ถูกชัว!!!



เฮ้อ~ปรนัยก็เสร็จไปด้วยดีกลับมาทำอัตนัยดีกว่า การเกิดภูกระดึง จ.เลยมีการเกิดตามลักษณะใด ยากอีกแล้ว ใช่เกิดจากการที่ผิวโลกมีความทนทานต่อการกร่อนไม่เท่ากันรึป่าวน่า คิด คิด? น่าจะใช่นะ ฉันใช้ดินสอเขียนไว้ก่อน เพราะไม่แน่ใจ อืมข้อต่อไป...หินที่เกิดจากลาวาและมีแก๊สปนอยู่มาก ส่วนใหญ่พบตามชายฝั่งทะเล คือ หินชนิดใด 55+ เจอข้อง่ายแล้ว หินบะซอลต์ไง ชิวๆ ดูข้อต่อไปดีกว่าดินประกอบด้วยส่วนที่เป็นของแข็ง ของเหลว และก๊าซ ส่วนที่เป็นของเแข็งคืออะไร ฮิฮิ ง่ายอีกแล้วก็แร่ธาตุและสารอินทรีย์ไง ฉันรีบเขียนคำตอบลงในกระดาษแล้วก็ทวนอีกรอบนึงเพื่อความแน่ใจก่อนคว่ำกระดาษคำตอบลงบนโต๊ะแล้วออกไปนอกห้องสอบ เมย์รีบวิ่งเข้ามาหาฉันเพื่อถามคำตอบ...แล้วฉันก็เดินไปหยิบกระเป๋า ฉันกลับเมย์เดินลงมาพร้อมกันและก็เห็นพี่ปอมยืนรอเมย์อยู่



\"ยัยเมย์!เธอคบกะพี่ปอมแล้วหรอ\"



\"ก็ประมาณนั้นแหละ\"



\"ไม่เห็นบอกกันบ้างเลย\"



\"เธอไม่ถามฉันนิ ยัยบ๊อง\"



\"น่าจะบอกกันบ้าง งอนแล้ว ฮาๆ\"



\"แหม...อารายกันเธอดูโน้นสิ\"



\"อารายหรอ\"



\"ก็พี่ทาโบะของเธอไงนั่งอยู่โน้นไปหาเค้าสิ\"



\"เธอจะไปหาพี่ปอมของเธอใช่ม่ะล่ะ\"



\"คิดตี้...เธอนิฉลาดจิงๆเลย\"



\"จ้า งั้นเจอกันเทอมหน้านะ ขอให้พรุ่งนี้เป็นวันที่สดใสของเรา\"



\"เช่นกันจ้า ^o^V\"



แล้วฉันก็เดินไปหาพี่ทาโบะ เรานั่งคุยกันที่ม้าหินอ่อนประมาณ20นาทีแล้วพี่ทาโบะก็ชวนไปนั่งห้องพยาบาล ฉันเดินไปก่อนประมาณ3นาทีพี่เค้าก็เดินมา เรานั่งคุยกันไปเรื่อยๆจนได้เวลากลับบ้าน



\"เราคบกันอีกครั้งมั๊ยคิดตี้\"



\"เออ...(////)\"



\"ไม่เป็นไรไม่ต้องตอบวันนี้ก็ได้\"



\"คือ...\"



\"เด๋วเราออกไปข้างนอกกันเถอะ\"



\"ก็ได้คะ >o<\"



แล้วเราก็เดินออกจากห้องพยาบาล วันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วสิเนอะที่เราได้เจอพี่เค้า ฉันจะเขียนไว้ในไดอารี่เลยว่าวันนี้มีความสุขแค่ไหน วันศุกร์ที่ 6 สิงหาคม พ.ศ.2547คบกันเป็นครั้งที่3 ^_^ มีความสุขจังเลย แต่...พี่เค้าไปเมกาวันที่11นิ เจี๊ยก!ทำไงดีวันนี้ก็ลืมเอาผ้าพันคอที่ถักไว้มาให้ด้วย ต๊ายแล้ว (_<\")(\">_) จิงสิ!!เราเดินกลับบ้านกับพี่ทาโบะทุกวันนี่น่า ฉันนิบ๊องจิงๆเลย อืม...ฉันลืมบอกไปคะว่าพ่อแม่ฉันไปอยู่อังกฤษที่ฉันไว้ที่ประเทศไทยคนเดียว พ่อแม่จะส่งเงินมาให้ทุกเดือน ฉันมีแม่บ้านอยู่คนนึงจะมาเช้าแล้วกลับเย็นคะ พ่อแม่เป็นคนคัดมาอย่างดีแม่บ้านคนนี้เป็นคนที่ใจดีมากๆเลย



\"คิตตี้วันนี้พี่กลับบ้านด้วยไม่ได้นะ\"



\"ทำไมล่ะค่ะ พี่ทาโบะ!\"



\"วันนี้พี่ต้องไปกินเลี้ยงกับไอ้ปอมอ่ะ\"



\"เออ...คือ\"



\"มีอะไรรึเปล่า\"



\"ไม่มีอารายคะ ^_^\"



\"งั้นพี่ไปก่อนนะ\"



\"ค่ะ\"



แง~ตายแล้วจาให้ผ้าพันคอยังไงดีเนี่ย จาไปหาพี่เค้าที่บ้านดีมั๊ย? แต่พี่เค้าจะกลับกี่โมงล่ะคงจะประมาณ3ทุ่ม งั้นเราไปรอพี่เค้าตอน3ทุ่มดีกว่า ฮิฮิ พี่เค้าจะดีใจมั๊ยน่าาที่ฉันถักผ้าพันคอให้ ^w^ ฉันเดินกลับบ้านคนเดียว เฮ้อ...หลังวันที่11ไปก็จะไม่มีพี่ทาโบะเดินกลับบ้านด้วยแล้วสินะรู้สึกเหงาจัง T^T ฉันกลับมาถึงบ้านก็รีบเปลี่ยนชุดเป็นเสื้อยืดกางเกงผ้าร่มขายาวแล้วลงไปทำอาหารเย็น วันนี้กินอารายดีน่า? ข้าวไข่ดาวดีกว่าง่ายดี



\'ไม่มีใครรู้ว่ารักจะจบลงเมื่อไร ไม่มีใครรู้ว่ารักจะจืดจางเมื่อใด แต่ที่รู้ก็คือ วันนี้รักเธอ อยากจะทำเวลาที่มีให้งดงาม ไม่มีใครรู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นเช่นไร ไม่มีใครรู้ว่ารักจะเปลี่ยนไปเมื่อใด อาจจะต้องเจ็บปวด หรือรักมากมาย ก็อยู่ที่ใจสองใจที่เติมใจให้กัน ต่อไป\'



ฉันร้องเพลงไปทำอาหารไป สาหนุกจางเยย ^3^ ฉันทำอาหารเสร็จก็มาตั้งโต๊ะ งำๆอร่อยมากเลย อ๋า~น้ำตาไหล พอทานเสร็จฉันก็ล้างจานแล้วก็ขึ้นไปเตรียมผ้าพันคอใส่ถุง เอ๋...กี่โมงแล้วน่า พึ่งทุ่มกว่าๆเองทีอย่างนี้เวลาดันผ่านไปช้า เชอะ!จาทำอารายดีเนี่ย -*- อ๋อรู้แล้วทำแบบฝึกหัดดีกว่า ^o^ เวลาทำแบบฝึกหัดแล้วรู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วมากเลย ฉันเหลือบไปดูนาฬิกาอีกรอบ 3ทุ่มแล้วหรอเนี่ยไปหาพี่ทาโบะดีกว่า ฉันเตรียมร่มไปเพราะกลัวฝนตกแล้วก็ไม่ลืมหยิบผ้าพันคอ ฉันเดินไปที่บ้านที่ทาโบะซึ่งห่างจากบ้านฉันไป3ซอย ตอนกลางคืนน่ากลัวจังเลย >.< จะมีคนโรคจิตแถวนี้มั๊ยเนี่ย ฉันเดินมาจนถึงบ้านพี่ทาโบะแล้วก็กดกริ่ง ทามมายไม่มีคนออกมาล่ะเนี่ยสงสัยยังไม่กลับ เฮ้อ~รอก็ได้ ฉันรอไปจนถึง4ทุ่ม หนาวจังเลย!! ย๊าก...ฝนตกแล้วทำไมยังไม่กลับมาอีกนะ ฉันกางร่มแล้วก็ยืนรอพี่ทาโบะ พอ5ทุ่มพี่ทาโบะก็กลับมาบ้าน พี่เค้าตกใจมากเลยที่เห็นฉันรออยู่



\"คิดตี้!!!!!\"



\"กลับมาแล้วหรอคะ\"



\"รอนานรึยังเนี่ย\"



\"ก็ไม่นานหรอกคะ แค่ไม่กี่ชม.เอง\"



\"ห๋า!!!แล้วมายืนตากฝนทำไมเนี่ย\"



\"ก็รอพี่ไง\"



\"เข้าบ้านก่อนเร็ว\"



ฉันเดินเข้าบ้านพี่ทาโบะแล้วพี่ทาโบะก็รีบหยิบที่ผ้าเช็ดตัวมาให้ฉัน เป็นห่วงหรอคะ ^_^ พี่ทาโบะเอามือมาจับหน้าผากฉัน อ๋า...อบอุ่นจังเลยแล้วฉันก็ยื่นถุงที่ใส่ผ้าพันคอให้เค้า พี่เค้าตกใจมากเลย พี่ทาโบะเปิดถุงแล้วก็น่าแดงด้วย (////) ฉันบอกว่าจะกลับบ้านแล้ว พี่ทาโบะก็บอกว่าจะไปลง ฮิฮิ มาเองก็กลับเองได้น่า ฉันลุกขึ้นยืนแล้วรู้สึกหน้ามืดขึ้นมา อย่าบอกนะว่าไม่สบายอ่ะ ไม่จิง!!!พี่ทาโบะก็รีบมาพยุงด้วยฉันปล้วก็บอกให้นั่งรอก่อน พี่เค้าก็ไม่เอายามาให้ พี่เค้าเป็นคนที่ดีมาเลยนะ ^o^ แล้วเค้าก็มาส่งฉันที่บ้าน



\"คิดตี้อย่าลืมกินยาด้วยนะ\"



\"ค่ะ พี่ก็รีบกลับเถอะเด๋วไม่สบายนะ\"



\"อือ\"



\"พี่ทาโบะคะ\"



\"อารายหรอ??\"



\"รักนะคะ\"



\"เช่นกันจ้ะ (////) เออ...ใช่คิดตี้ พรุ่งนี้ว่างมั๊ยพี่จะชวนไปดูหนัง\"



\"ว่างค่ะ\"



\"เด๋วพี่จะมารับนะ 9โมงเช้า\"



\"ค่าาา กลับบ้านดีๆนะค่ะ\"



\"บ๊ายบาย ฝันดีนะครับ\"



\"เช่นกันคะ\"



------------------------------------------------------------------------------



อ่านแล้ว อย่าลืมคอมเม้นนะค่ะ