คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : 난 니꺼야 12
น้องโบว์
เพราะว่าบยอนยังไม่พร้อมสารภาพกับคยองซูค่ะ ยังไม่มั่นใจในอะไรหลายๆอย่าง เลยต้องตามน้ำกับมินอาไปก่อน ซ่ากับนางไม่ได้ เพราะเดี๋ยวนางไปบอกคยองซู เกิดคยองซูไม่ได้ชอบบยอนขึ้นมาเหมือนกัน บยอนกลัวความสัมพันธ์จะแย่ค่ะ
แบคฮยอน: ผมป๊อดอะครับ ฮิก
จริงๆก็อยากอัพบ่อยๆนะค้า แต่บางทีเห็นจำนวนคอมเมนท์แล้วแบบ ไม่มั่นใจไงโบว์ เค้าไม่รู้ว่ามีคนอ่านอยู่หรือเปล่าอะ แล้วพอดีตอนนี้เค้าฝึกงานด้วย ที่หอไม่มีเนท *ร้องไห้แปรบบ* แล้วก็งานหนักอะค่ะ ฝึกคนไข้ทั้งวัน กลับมาเหนื่อยก็นอนเลย จะอัพได้ ก็ตอนกลับมาบ้านเสาร์อาทิตย์นี่แหล่ะจ่ะ ขอโทษด้วยน้า.
Ploypilinonsri
ถ้าแต่งเรื่องหน้าก็แบคซูแน่ค่า แต่เอาเรื่องนี้ให้จบก่อนน้า
พี่แบคคนแมน: อย่าลืมแนะนำตัวนะครับผม *ส่งจูบ*
Phoenixer
ก็ลวนลามมาตั้งแต่ต้นเรื่องอะจ่ะ 5555
คยองซู: อย่าลืมแนะนำตัวด้วยนะคะ *ยิ้มหวาน*
ญา
โห่แกกกกก ก็หอที่อยู่ตอนนี้มันไม่มีเนทง่ะ. ช่วงนี้ฝึกงานเหนื่อยด้วยไง ฝึกคนไข้ทั้งวัน
กับมานี่ไม่อยากทำไรนอกจากนอน ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอัพฟิคเลยหย่ะ โฮรววววว เหนื่อย
*เอาหมอนอุดหน้าร้องไห้*
Marisa"Flook
คยองแอ๊บใสมั้ยน้ออออ นั่นหน่ะสิ เอ~ เอาเป็นว่าคอยติดตามตอนต่อไปละกันนะคะ.
ส่วน NC นี่ก็มีแน่นอนค่ะ ไม่ต้องห่วง แค่ยังไม่ถึงเวลา แต่คนเขียนไม่ทำให้ผิดหวังแน่นอน อ่านแล้วไม่ฟินให้ตบอิแบคเลยอ่ะ
แบคฮยอนคนแมน: อ้าว!
ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ แล้วก็ขอบคุณที่คอมเมนท์ค่ะ อย่าลืมแนะนำตัวด้วยนะจ้ะ.
น้องการ์ตูน
จ้า ขอบคุณที่ติดตามและชอบเรื่องนี้นะคะ แต่เจ่เจ้อัพบ่อยไม่ได้จริงๆค่ะ งานหนักมาก แถมที่หอก็ไม่มีเนทค่ะ ประเด็นหลักเลย. ขอโทษจริงๆน้าการ์ตูน *ไหว้ย่อขา*
Mol
จ้า จะสู้ๆค่า ขอบคุณที่ให้กำลังใจนะค้า
น้องฟิ
แกอายุเท่าไหร่หืออออ บอกมานะ *เอาปากกาจี้เอว* เวลาสำรวจแล้วเจอแต่เด็กๆอ่านงี้เจ่เจ้ไม่อยากจะลง NC เลยอะ แฟนคลับเด็กดาวมีแต่เยาวชนโว้ยยยยย
น้องมุก
เคยแนะนำตัวไปแล้วเหรอ? ก่อนหน้านี้มุกไม่ได้ใช่ ID ชื่อนี้หรือเปล่าลูก? *กัดหมอนด้วย*
ยังจ่ะ บยอนยังไม่เลิกกับมินอาเลยยย แต่เอาเป็นว่าพี่หมาคนแมนเขาไม่คบซ้อนแน่ รอติดตามตอนต่อไปนะจ้ะ
น้องกานต์
ในชีวิตจริงมันก็ทำนะคะ เดี๋ยวหอมไหล่ เดี๋ยวจ้องตา เดี๋ยวกอด นี่ถ้าเจอบยอนตัวจริงก็ฝากบอกพี่คนแมนทีนะว่า มองน้องขนาดนี้ก็กินน้องคยองซูเข้าไปเลยเถอะ แหมมมมม่
แบม
แบคฮยอนคนแมน: ตามไปจนจบเรื่องเลยนะครับผม *จูบหน้าผาก* แล้วก็อย่าลืมแนะนำตัว บอกชื่อและอายุด้วยนะคร้าบบบ
พี่ปู
เรื่องนี้แบคหื่นไม่เบานะคะ สกิลกามของนางไม่เบาเลย 555555
ค่ะ แต่งๆไปก็แอบอยากสิงเฮียคริสเหมือนกัน คาแรคเตอร์เรื่องนี้เฮียหล่อ เฮียดีเหลือเกินนนน *วิ่งไปโดดจูบโปสเตอร์เฮียที่ฝาบ้าน*
นั่นสิคะพี่ปู ก่อนหน้าที่จะมาชิพคริสซู เค้าก็เคยชอบโมเม้นคริสแบคเหมือนกัน หรือเราจะเปลี่ยนคู่หลักดี ตอนนี้ยังทันนะ 555
อูยยยยยย ที่มินอาเป็นอยู่ทุกวันนี้คือเบๆค่ะ เอาเป็นว่ารอติดตามตอนต่อไปน้าพี่ปู ขอบคุณค่า
พี่แนน
หมายถึงพี่แนนนั่นแหล่ะค่า ดีใจที่พี่แนนชอบฟิคเรื่องนี้นะค้า แต่น้องไม่สามารถอัพบ่อยๆได้เจรงเจรงงงงง ที่หอน้องไม่มีเนท น้องฝึกงานเหนื่อยมากกกก คนไข้ดื้ออ น้องอยากนอนนนนน *ทิ้งตัวโครมลงบนเตียง* เรื่องรวมเล่มนี่พี่แนนฝันไปไกลจริงๆค่ะ น้องไม่สามารถทำไห้ได้ *กราบที่เนินอก * เดาว่าคนอ่านนี่มีไม่ถึงยี่สิบคน จะรวมเล่มนี่มันจะบั่บบบ อลังการไปไหมพี่? ฟิคหนูไม่ได้ดีงามขนาดน้านนนน
Panderera
*ชูป้ายไฟแบคซูด้วย*
พี่แบคคนแมน: ชื่ออะไรอายุเท่าไหร่ อย่าลืมแนะนำตัวนะคะ *จูบหน้าผาก*
Wa_babo
จริงๆก่อนหน้าจะชิพแบคซู เค้าก็เคยชอบคริสแบคเหมือนกันนะ หรืเปลี่ยนคู่ดีอ่ะแกกก ก็ยังทันนะ 5555
พี่แบคคนแมน : อย่าลืมบอกชื่อและอายุด้วยนะคะ *จูบเหม่ง*
ทราย
3p ก็ทีดีนะคะ อิอิ
พี่แบคคนแมน: สามพีอะไรไม่เอา! นี่ฟิคแบคซู *เขวี้ยงขวดใส่*
#วิ่งไปกรี๊ดในห้องน้ำ #ตายกับสายตา
_______________________________________________________________________________
“คยองซู เราไปเที่ยวกันวันไหนดีอะ?”
“ทำไมถึงเป็นเราหล่ะ?”
“อย่ามาซึนเด๊ะ วันนั้นนายเป็นคนถามเองว่าสอบเสร็จเราไปเที่ยวกันแค่สองคนดีมั้ย?”
“ไม่ต้องมาเนียนเลยบยอน ทีวันนั้นถามไม่เห็นจะตอบอะไรเลย เอาแต่ทำหน้าบึ้งไม่พูดไม่จา ”
“ตัวเองก็เนียนเก่งเหมือนกันป่ะอะ พอฉันเนียนไปจูบ ก็เนียนจูบตอบเงี้ย”
“บยอนแบคฮยอน!”
“ครับโผมมมมมม”
โดคยองซูต่อยไหล่แบคฮยอนที่พุ่งเข้ามาสวมกอดรอบเอวไปหลายหมัด แต่เจ้าตัวคงอารมณ์ดีเกินกว่าจะใส่ใจ เลยเอาแต่หัวเราะกิ๊กกั๊กในลำคอแล้วก็เอาศีรษะมาซุกๆหน้าท้องเขาให้จั๊กจี๋
“ไปดูหนังกันนะ”
“บยอนชอบดูหนังคนเดียวนิ่ ปกติไปดูหนังไม่เคยชวนสักครั้ง”
“?”
และเพราะน้ำเสียงน้อยอกน้อยใจที่กระแทกหูนั่นแหล่ะ ทำให้แบคฮยอนต้องเงยหน้าขึ้นจากหน้าท้องแบนราบ เลยได้เห็นว่าไม่ใช่แค่เสียง แต่ทั้งปาก ทั้งหน้า ทั้งตาก็แสดงให้เห็นว่าอีกฝ่ายน้อยใจอย่างไม่ปิดบัง
“น้อยใจมาตลอดเลยเหรอที่ไม่ยอมชวนไปดูหนังด้วยกัน?”
“ใครน้อยใจ ไม่มีอะ”
“จริงเด่ะ โกหกมันบาปนะหมี”
ถึงตอนนี้แบคฮยอนเลื่อนตัวขึ้นมายืนตรงหน้าคยองซู มือทั้งสองข้างประคองแก้มนิ่มของคนที่หันหนีให้หันมาสบตา
“ฉันชอบดูหนังคนเดียวมากกว่า เว้นแต่ว่าจะไปเดท”
แบคฮยอนกดจมูกลงบนแก้มกลมของอีกฝ่าย ก่อนจะเลื่อนไปกระซิบที่ใบหู
“ถ้าคยองซูอยากไปดูหนังกับฉัน งั้นเราไปเดทกันนะ”
“?”
“นะคยองซูนะ”
พอแบคฮยอนเห็นคยองซูนิ่งไปแบคฮยอนเลยรวบอีกฝ่ายมาไว้ในอ้อมแขน ก่อนจะโยกตัวคยองซูไปมา
“เมื่อกี้พูดว่าไรนะบยอน”
“โถถถ ไอหมีขี้ซึน” บยอนแบคฮยอนเสยผมหน้าม้าของคยองซูขึ้นแล้วดีดเข้ากลางหน้าผากขาวดังเป๊าะทีหนึ่ง ก่อนจะเชยคางคยองซูให้หันมองหน้า
“คยองซูอา ไปเดทกับพี่แบคนะคะ”
แล้วคิดว่าคยองซูคนนี้จะปฏิเสธด๋อยอะไรบยอนแบคฮยอนได้ ขนาดเวลาปกติแบคฮยอนทั้งพูดจาสั้นห้วนโวยวายเอาแต่ใจแบบบยอนสไตล์คยองซูยังยอมตามใจไปซะหมด แล้ววันนี้แบคฮยอนมาพูดจาคะขาน่ารัก ทั้งยังยิ้มตาหยีจนปากเป็นรูปสีเหลี่ยมเห็นฟันเขี้ยวชวนมอง เสริมออพชั่นด้วยการใช้มืออุ่นๆมาบีบมาคลึงแก้มเขาทั้งสองมืออีก
.........
คยองซูนั่งขัดสมาธิตัวตรงแด่ว มือขาวชื้นเหงื่อทั้งสองข้างบีบกระชับกันแน่น ในขณะที่พยายามโฟกัสเรื่องราวในจอขนาดยักษ์ไปด้วย ผิดกับแบคฮยอนที่ใช้พื้นที่โซฟาสวีทอย่างคุ้มค่า นั่งเหยียดขายาวเต็มโซฟาตัวใหญ่ ดูดแป๊บซี่จ๊วบๆสบายใจเฉิบ
“ไม่เมื่อยอ่อ พิงมาดิ”
ไอคำพูดจาสั้นห้วนแบบแบคฮยอนสไตล์ที่มาพร้อมกริยาอ่อนโยนนี่ทำให้โดคยองซูจะเป็นบ้าทุกทีแหล่ะ วงแขนขาวสว่างของแบคฮยอนรวบเอาที่เอวเพื่อดึงคยองซูให้เอนพิงลงมาบนอก
“ตัวหอมจัง”
บยอนแบคฮยอน! ไอขี้หลี! ไอขี้หยอด! ขี้อ่อย ลามก! แค่ฝ่ามืออุ่นๆที่ลูบอยู่ตามแขนสลับกับนวดคลึงที่มือและปลายนิ้วอย่างอ่อนโยนโดคยองซูก็แทบบ้าตายแล้ว
ไม่ต้องพูดถึงตอนที่แบคฮยอนกดจมูกย้ำๆลงมาบนลำคอแถมยังพึมพำว่าหอม หอมจังซ้ำๆอยู่ตรงข้างหูเลย
“บ บยอน อย .. อย่าล้วง”
“ทำไมอะ ไม่ชอบให้ลูบ? ไม่ดีเหรอ?”
“....”
“ไม่ทำอะไรมากกว่านี้หรอกน่า ฉันแค่รู้สึกดีเวลาคยองซูลูบหัวลูบไหล่ เลยคิดว่านายก็น่าจะรู้สึกดีเหมือนกัน แต่ถ้าไม่ชอบ เอามือออกก็ได้ง่ะ”
ก็เพราะน้ำเสียงอ้อนๆกับท่าทางเหมือนลูกหมาโดนเจ้าของดุแบบนั้นแล่ะ ทำให้คยองซูไร้สติไปชั่วขณะ เผลอจับมือแบคฮยอนที่ถอนออกจากชายเสื้อไปแล้วให้สอดกลับเข้ามาใหม่
“ชอบหล่ะซี้~ รู้สึกดีใช่ป้ะ?”
“ก ..ม จะทำอะไรก็ทำไปเถอะ!”
วินาทีนี้คยองซูอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปมุดอยู่ตรงไหน ก็เลยตัดปัญหาโดยการเอนลงไปซุกอกบยอนแบคฮยอนซะเลย ทั้งหอมทั้งพิงสบาย ฝ่ามือที่ลูบอยู่ตรงเอวอาจจะไม่ใช่ฝ่ามือใหญ่นักเพราะขนาดตัวแบคฮยอนก็ไม่ได้ใหญ่ไปกว่าเขาสักเท่าไหร่ ไม่ได้อุ่นจนเกือบร้อน แต่เวลาถูกมือคู่นี้สัมผัสกลับทำให้คยองซูสบายแล้วก็ผ่อนคลายอย่างประหลาด
หนังที่แบคฮยอนเลือกเป็นหนังรีเมคที่เกี่ยวกับชายหนุ่มผู้ที่มีพรสวรรค์ในการเล่นเปียโน ตอนแรกคยองซูก็กังวลว่าตัวเองอาจจะหลับกลางอากาศขณะดูหนังก็เป็นได้ แต่คยองซูขอชมว่าทีมโปรดิวเซอร์ดำเนินเรื่องได้ดีพอควร ขนาดเขาที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวเกี่ยวกับเปียโนหรือดนตรีซักนิดเดียวยังสนุกไปกับมันได้
ยังไงก็ตาม สิ่งที่น่าสนใจกว่าดนตรีและเปียโนก็คือ...บยอนแบคฮยอน
ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยเห็นบยอนแบคฮยอนในมาดจริงจังนะ เพียงแต่เห็นในสภาพงอแง งี่เง่า ขี้โมโห เอาแต่ใจมาเยอะกว่า พอเห็นแบคฮยอนนั่งเงียบพิจารณาดนตรีและเสียงเปียโนผ่านแว่นสี่เหลี่ยมกรอบดำอย่างตั้งใจ ตอนที่มุ่นคิ้วหน่อยๆแล้วเอียงคอฟังเสียงเปียโนเนี่ย หล่อน่ามอง เอ้ย! น่าดูไม่ใช่เล่นเลยนะ
“คยองซู”
“หื้ม?”
คยองซูมองหน้าหมาของเพื่อนแล้วก็คิดว่า ถึงเวลาต้องเริ่มทำใจแล้วหรือเปล่า มองแบคฮยอนตอนนี้คยองซูรู้เลยว่ายังไงพวกเขาสองคนคงไม่ได้เรียนคณะหรือมหาวิทยาลัยเดียวกันแน่ๆ เขาคงจะลงเอยที่วิทยาลัยที่ผลิตบุคลากรทางการแพทย์ซักที่หนึ่ง
“พระเอกนางเอกมันจูบกันอะ”
ส่วนแบคฮยอน อนาคตคงจะฝากไว้กับวิทยาลัยดนตรีที่มีชื่อเสียงระดับประเทศอย่างไม่ต้องสงสัย ว่าแต่..
“เมื่อกี้บยอนว่าอะไรนะ? พระเอกนางเอกทำไมเหรอ?”
“...”
แล้วแทนที่จะตอบมาดีๆ ทำไมต้องมาเชยคางเขาให้หันไปมองหน้า มันใช่เรื่องไหมตอบ? แล้วไม่พอยังจะมายิ้มมุมปาก ทำสายตาวิบวับใส่เขาอีก
“จูบนะ”
นั่นคือประโยคบอกเล่าหรือประโยคคำถามหรืออะไร ? คยองซูอยากจะย้อนบยอนแบคฮยอนว่าจะถามทำแป๊ะยิ้มอะไรถ้าจะไม่เปิดโอกาสแม้แต่จะให้เขาอ้าปาก
ริมฝีปากของแบคฮยอนเละคยองซูเคลื่อนเข้าหากันราวกับมีแรงดึงดูด แบคฮยอนแนบริมฝีปากของตัวเองลงไปบนริมฝีปากรูปหัวใจแล้วเริ่มบดเคล้าอย่างอ่อนหวาน น้ำหนักที่กดย้ำลงมากับปลายลิ้นที่สอดเข้ามาสำรวจภายในอย่างเร่าร้อนทำให้คยองซูได้แต่เอนพิงอกแบคฮยอนเพราะไม่มีแรงจะพยุงให้ตัวเองหลังตรงอยู่ได้ไหว ยิ่งมือที่ซุกซนของแบคฮยอนเลื่อนมาบีบเคล้นตรงเนื้อนิ่มแถวต้นขา คยองซูยิ่งตัวอ่อนยวบหมดแรงจะปัดป้อง
“ชอบป่ะ?”
“ม มันใช่เรื่องที่ต้องถามป่ะ? อื๊อ”
เพราะริมฝีปากรูปหัวใจที่เปลี่ยนเป็นสีจัดกับดวงตาที่หลุกหลิกไม่ยอมสบตาเขามันน่าเอ็นดูจนไม่สามารถอดใจได้ไหว จูบรอบนี้อ่อนหวานและนุ่มนวลชวนให้รู้สึกหวิวๆในช่องท้อง แบคฮยอนกดริมฝีปากลงแนบอย่างนุ่มนวล เปลี่ยนองศาบ้างตามแต่ใจ ในขณะที่มือซุกซนก็ไม่พลาดหน้าที่อย่างเคย สอดเข้าไปลูบโลมอยู่แถวหน้าท้องแบนราบที่หดเกร็งไม่เป็นจังหวะ
“คยองซู รู้ตัวบ้างปะว่าโคตรน่ารักอะ”
ไม่ชมเปล่า แบคฮยอนยังดึงหลังคอเสื้อฮยองซูลง แล้วลากปลายลิ้นตั้งแต่ต้นคอขึ้นไปถึงใบหู ก่อนจะวกกลับมาฝังฟันคมบนไหล่ขาวแรงๆอีกหนจนฮยองซูสะดุ้ง จิกเล็บลงบนแขนที่กอดอยู่รอบเอวแน่น
“ทำไมชอบกัดนัก มันแสบนะบยอน”
ถึงสัมผัสอ่อนโยนที่ตามมาหลังจากโดนกัดแล้วจะทำให้คยองซูรู้สึกดีมากก็เถอะ แต่มันใช่เรื่องไหมที่จะต้องมางับคอกันเนี่ย
“ช่วยไม่ได้ ก็ชอบทำตัวน่ากัดน่าฟัดให้จมเขี้ยวนัก”
แบคฮยอนวางคางแหลมๆลงบนบ่าเล็กลาด นี่ขนาดเขาเป็นแค่เพื่อนยังยั้งใจยังมือไม่ค่อยได้ เผลอทีไรมันก็ล้วงก็กัดคยองซูไปแล้วทุกที นี่ถ้าขยับสถานะจริง คยองซูคงโดนเขากัดเขาฟัดจมเขี้ยวทั้งวันจนช้ำไปทั้งตัวแน่
“ฉันไม่เคยทำอะไรแบบนี้กับคู่เดทคนอื่นเลยนะ”
แหงสิ จะเคยทำได้ไงหล่ะ ก็บอกแล้วใช่ไหมว่าเขาชอบดูหนังคนเดียว แถมคู่เดทคนล่าสุดของเขาก็ก่อนเจอคยองซูก็ โน่นนนนตอนม.ต้นปีสุดท้ายโน้น แถมยังเป็นเดทที่ร้านเกมส์อีกต่างหาก
จริงๆจะจูบจะกอดจะลูบคยองซูนี่เขาแค่ไปหาฮยองซูที่ห้องก็ทำได้แหล่ะ แค่อยากเปลี่ยนบรรยากาศอะ กรั่กกกกกกกกกกกกกกกกกกกก บอกเลยว่าที่จ่ายค่าโซฟาสวีทไปนี่อย่างคุ้ม ไม่ต้องเสี่ยงว่าคุณหรือคุณนายโดจะเปิดประตูผลัวะเข้ามา ไม่ต้องห่วงคยองซูจะโวยวาย และที่สำคัญ...ไม่ต้องห่วงว่าจะมีมารที่หน้าหล่อสัดหมามาผจญอีกด้วย
หึหึ.
ความคิดเห็น