คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : ♬17
เอนจอยรีดดิ้งค่าาาา
_______________________________________________________________________
“ไหงวันนี้อยู่กันครบเลยหล่ะเนี่ย?”
ยูชอนที่พึ่งเดินเข้ามาในห้องกระพริบตางงๆ วันนี้เป็นวันหยุดเต็มวันในรอบหลายอาทิตย์ตั้งเเต่เดบิวต์มา เขานึกว่าทุกคนจะออกไปข้างนอกกันซะอีก
“ยูชอนมานั่งนี่ซิ”
เเจจุงตบเบาะที่ว่างข้างตัว ยูชอนพยักหน้า ก่อนจะเดินไปนั่งข้างนักร้องนำ ที่วาดเเขนมาล็อคคอเขาแล้วดึงเข้าไปใกล้ตัวเองทันที
“กับมือเบสไปถึงไหนละครับคนสวย? โอ๊ย!”
“คนสวยบ้าอะไรหล่ะฮยอง!”
ยูชอนเเหวลั่น ปล่อยหมัดลุ่นๆไปชกกลางอกพี่ชาย
“อะไรกัน ถามดีๆยังมาทำร้ายกันอีก”
เเจจุงยกมือขึ้นลูบอกเบาๆ ทำท่าเจ็บนักเจ็บหนา ในขณะที่ยูชอนกลอกตา เขารู้ว่าที่แจจุงทำท่าเจ็บอยู่น่ะ การแสดงล้วนๆ
“ตกลงสถานะเป็นยังไงตอนนี้?”
“ผมก็...ไม่รู้เหมือนกัน”
“หืม?”
“เขาบอกว่ายังไม่รู้ความรู้สึกของตัวเอง ตอนนี้ก็คง...คุยๆกันธรรมดา สบายๆมั้งครับ”
“ย่าห์ๆ! สองคนนั้นหน่ะ หูกระดิกหมดเเล้ว จะฟังก็ Pauseเกมส์ไว้เเล้วมานั่งนี่”
จุนซูกับชางมินที่โดนพาดพิงสะดุ้งเฮือก ผจก.กับมักเน่มองหน้ากันก่อนจะทิ้งจอยส์เกมส์ในมือ แล้วละจากหน้าจอทีวีเดินมานั่งรวมกันที่พื้นหน้าโซฟา
“เห็นช่วงนี้อยู่ด้วยกันบ่อยๆ ฮยองเขายังไม่ได้ขอคบอีกเหรอ”
ยูชอนส่ายหน้า คว้าหมอนอิงมากอดไว้แกขวยเพราะกำลังเริ่มเกร็งหน่อยๆกับสายตาสามคู่ที่จับจ้องมาทางเขาเป็นตาเดียว
“ย๊าา อะไรกันยุนโฮฮยองเนี่ย ทำอะไรให้มันชัดเจนหน่อยไม่ได้หรือไงกัน”
“เหมือนคู่ฮยองกับเเจจุงฮยองอะเหรอ?”
“ชิมชางมิน อยากตายเหรอฮะะะ!”
ขาวีนที่หน้าเเดงจัดปาหมอนอิงใส่ชางมินพัลวัน ส่วนมักเน่ก็ไม่ได้ยอมเลยซักนิด
“เวลาฮยองสองคนจู๋จี๋กัน เขินเเรงขนาดนี้ป่าวอ่ะ นี่จูบกันทีนึงเเจจุงฮยองไม่โดนทุบจนช้ำตายเลยเหรอ?”
“ย๊าาาา!”
“ไอเด็กพวกนี้นี่ ไปตีกันนอกระเบียงไป ไปเลยไป๊”
เเจจุงออกปากไล่ ก่อนจะหันไปถามยูชอนต่อ
“เเล้วมันว่าไงอีก?”
“ก็...”
“ก็?”
เเกร๊ก
“ทำอะไรกันอยู่เหรอ?”
รอยยิ้มมุมปากผุดขึ้นมาทันทีเมื่อเเจจุงเห็นผู้มาใหม่ นักร้องนำจอมวางเเผนขยับเข้าเบียดยูชอน ก่อนจะวาดเเขนโอบบ่าอีกฝ่ายเอาไว้
“กำลัง...ถามยูชอนอยู่ว่านายกับยูชอนนี่ยังไงกันเเน่?”
“เหรอ?”
ยุนโฮวางของในมือแล้วก้าวขามาที่โซฟา ร่างสูงทิ้งตัวลงนั่ง เบียดเเทรกกลางระหว่างเเจจุงกับยูชอน
“โอบสิ ไม่โอบต่อเเล้วหรอ?”
“โอบนายอะนะ? เเหม ไม่ค่อยขี้หวงหรอก ไม่ค่อยขี้หวงเลยเนอะ”
เเจจุงเบ้ปาก ถ้าจะเเสดงอาการอย่างนี้เเล้วกล้าพูดว่าไม่ได้คิดอะไรหล่ะก็ เขาจะอัดมันซักทีให้หายบื้อ
“ว่าไง?”
“ว่าไงอะไรหล่ะ?”
“ตกลงฮยองคิดยังไงกับยูชอนนี่กันเเน่?”
ยุนโฮยิ้มมุมปาก เขาสอดเเขนผ่านพนักพิงหลังของโซฟานุ่มกับเเผ่นหลังของยูชอนเพื่อโอบเอวสอบ ใบหน้าคมเลื่อนไปกระซิบข้างหู
“อยากได้ยินคำตอบเเบบไหน?”
เรียกริ้วเเดงๆให้พาดขึ้นมาบนเเก้มยูชอนได้ไม่ยาก
“ฮิ้วววววววว ไปหวานกันไกลๆคนไม่มีคู่ได้มั้ยคร้าบบ”
“เรี่ยราด!”
เเจจุงเเขวะ พยายามฉุดจุนซุที่นั่งอยู่บนพื้นข้างโซฟาขึ้นมานั่งบนโซฟาด้วยกัน เลยเจออีกฝ่ายฟาดเข้ากลางหลังไปที เเจจุงเลยยอมปล่อยมือเเล้วเงียบปาก
คิมแจจุงขอสมัครเข้าชมรมคนกลัวเมียอีกหนึ่งคน
“ถ้ามันใช่ เมื่อถึงเวลา ฉันสัญญาจะทำให้มันชัดเจน”
ยุนโฮยิ้มบาง เขาวางมือบนกลุ่มผมนิ่มๆ ก่อนจะลูบเบาๆ
“โอ๊ยยยยยย ขอที่ยืนให้คนโสดด้วยครับบบบพี่น้องงง”
“เลี่ยนไปอีก จะอ้วก”
“โอ๊ยย ทนดูไม่ไหวแล้ว”
จุนซูส่ายหน้า ก่อนจะลากชางมินกลับไปเล่นเกมส์ด้วยกันหน้าโทรทัศน์ต่อ
“หลังจากนี้ก็เรื่องของพวกนายสองคนเเล้ว ส่วนนาย ทำให้ได้อย่างที่พูดเเล้วกัน”
แจจุงยักคิ้วให้ยุนโฮก่อนจะลุกออกจากโซฟาไป
“เเล้วถ้าเกิดว่าฉันไม่ใช่ขึ้นมาหล่ะ?”
ยุนโฮเสยผมหน้าของยูชอนไปให้พ้นหน้าผากเเละผิวเเก้ม ก่อนจะเเตะริมฝีปากลงบนปลายจมูกยูชอนเบาๆ
“ขนาดนี้เเล้ว มั่นใจในตัวเองหน่อยสิ”
ยูชอนพยักหน้า
“ไปอาบน้ำเถอะ จะได้ออกไปข้างนอกกัน”
ความคิดเห็น