คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ♬10
ถ้าคอมเม้นน่ารักชื่นใจ
ก็... มีผลต่อการอัพอ่ะค่ะ 55555
_____________________________________________________________________________________
ยุนโฮกำลังทำให้เขาประหม่า
ยูชอนลองหันไปมองอีกฝ่ายอีกครั้ง ก็พบว่ายุนโฮยังคงมองเขาอยู่ คือนี่มันตั้งเเต่เช้าเเล้วนะ ที่ไม่ว่าเขาจะทำอะไร หันไปก็เห็นอีกฝ่ายมองอยู่ทุกที นี่สติเเตกจนไม่เป็นอันทำอะไรเเล้ว
หรือว่ายุนโฮจะรู้?
.....
“ยูชอน”
“ห้ะ!”
ยูชอนผวาเฮือก กำลังยืนเหม่ออยู่หน้ากระจกในห้องน้ำ มืออุ่นๆก็แปะลงมาบนไหล่
ให้ตายเถอะ พอสบตาคนในกระจกเเล้วยูชอนก็นึกอยากจะเเปลงร่างเป็นน้ำเเล้วไหลลงท่อระบายน้ำไปซะ เเต่ก็ทำไมได้
“ยังเเฮงค์อยู่เหรอ?”
“อื้อ ก็...นิดหน่อย”
“เเล้ว...เมื่อคืน...”
ยุนโฮเลื่อนสายตาลงต่ำ ทันทีที่ยูชอนเห็นอีกฝ่ายเลื่อนสายตาลงมาที่รอยช้ำบนต้นคอก็หลบสายตา ขนาดใส่เสื้อคอเเคบเเล้วก็ยังเห็นอยู่ดี เพราะมันไม่ได้มีเเค่รอยเดียว
“จำอะไรได้บ้าง?”
“ก็ดื่มเบียร์ เหล้า โซจู เตกีล่า คอกเทล บลาๆๆ กับพวกโคดี้เเล้วก็ทีมงาน เเล้วก็ ง่วง”
“เเล้วรอยนี่หล่ะ”
ยุนโฮไล้ปลายนิ้วอุ่นๆลงบนรอยช้ำอมม่วงที่คอเสื้อปิดไม่มิด เมื่อคืนเขาทำอะไรลงไป อยู่ในอารมณ์เเบบไหนถึงได้ฝากรอยช้ำจำพวกนี้ไว้บนลำคอขาวจัดเเบบนี้
“...”
“ขอโทษที่ฉันล่วงเกินนะ”
“นายคงจะเมาเหมือนกันใช่มั้ยหล่ะ ไม่เป็นไรหรอก”
ยูชอนพยายามหัวเราะ ในขณะที่ยุนโฮยังคงไม่ละสายตาไปจากรอยช้ำนั้น
เขาไม่เมาเลยซักนิด ถึงจะดื่มไปเยอะ เเต่สติยังครบถ้วนดีไม่มีตกหล่น เขามีเเรงพอจะสู้กับยูชอนที่เมาเเอ๋ได้สบาย ถึงไม่สู้ก็มีปัญญาระเห็จตัวเองไปนอนที่อื่นได้ เเต่เขาก็ไม่ทำ เเถมยังทำตัวเอาเปรียบยูชอนอีกต่างหาก
พีคที่สุดในความทรงจำก็คือ ถึงเเม้อีกฝ่ายจะหลับคาตักเขาไปเเล้วเเต่เขาก็ยังเอาเปรียบอีกฝ่ายไม่เลิก เเกล้งจูบกวนทั้งทีอีกฝ่ายงัวเงียจะนอน เเถมรอยบนต้นคอเเละอกขาวๆนั่น ก็ฝีมือเขาทั้งนั้น
เกลียดตัวเองชะมัด
เกลียด ที่หาเหตุผลมาตอบตัวเองไม่ได้ว่าทำไมถึงไม่ยอมหยุด เเละยังนึกสนุกตอนที่อีกฝ่ายงัวเงียจะหลับ เเละครางอื้ออึงในลำคออีกต่างหาก
“ขอโทษ”
“เฮ้ย ไม่เป็นไร ดีนะที่เป็นฉัน ทีหลังกินก็ระวังอย่าให้เมาละกัน เกิดไปคว้าสาวมาฟัด ระวังจะได้รอยห้านิ้วบนหน้า”
ยูชอยพูดติดตลก เเต่กลับทำให้เขารู้สึกเเย่ขึ้นไปอีก เขากลายเป็นผู้ชายที่ไม่ให้เกียรติคนอื่นเเบบนี้ตั้งเเต่เมื่อไหร่
“ถ้านายมีสติ จะรู้สึกเเย่เเค่ไหนที่โดนผู้ชายด้วยกันทำเเบบนั้นใส่”
“หมายถึงรอยนี่เหรอ?”
ยูชอนเเตะลงบนรอยช้ำนั้น ตอนนั้นเขามีสติครบถ้วนดีทุกอย่าง เเละรู้สึกดีมากด้วย ดีจนรับไม่ไหว จนนึกว่าฝันไปด้วยซ้ำ ถึงเเม้จะรู้ว่าความจริงเเล้ว ยุนโฮเมาก็เถอะ
“ช่างเหอะ อย่าคิดมาก ไปซ้อมดีกว่า สองคนนั้นคงรออยู่ เดี๋ยวไปช้าโดนจุนซูบ่นอีก”
“เข้าไปก่อนเลย”
“อื้อ เจอกัน”
ยูชอนยกมือลา ก่อนจะออกมาจากห้องน้ำเพื่อกลับไปที่ห้องซ้อม
ร่างโปร่งถอนหายใจเฮือก เมื่อกี้เขาเผลอจ้องริมฝีปากหยักนั่นตั้งหลายครั้ง หวังว่าอีกฝ่ายจะไม่รู้ตัวนะ
...
“เอ้า”
ยูชอนมองเเก้วน้ำปั่นที่ถูกยื่นมาตรงหน้า ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของ
“อ อะไรเหรอ?”
“สตรอว์เบอรี่ สมูทตี้ เขาว่า...ช่วยถอนพิษเอลกอฮอล์หน่ะ”
“อ่า... ขอบคุณนะ”
“ไม่ไหวก็บอกนะ จะได้พัก”
ยูชอนพยักหน้า เหลือบมองสมาชิกอีกสองคนก็เห็นว่ากำลังมองมาทางเขาเป็นตาเดียวด้วยสายตากรุ้มกริ่ม ก่อนที่เขาจะอ่านปากเเจจุงได้ว่า
‘กลับไปโดนซักยับเเน่’
เอาเถอะ กับเเจจุงหน่ะ เขาก็ไม่มีอะไรเหลือให้อายเเล้ว ส่วนชางมิน ก็ไม่มีอะไรต้องปิดบังเเล้วเหมือนกัน
ความคิดเห็น