คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : {SF} ชู้ 2 (Ontaekai)
Talk*ใครอยากฟินมหาศาล เเนะนำให้ไปหาคลิปมักเน่ลูบๆเสื้อผ่านหน้าท้อง
อันทรงพลังของคุณคิมจงอินดูค่ะ มันฟินมวากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก !
_______________________________________________________
“จงอินอา กลับได้แล้วนะ” มือเรียวแตะอกเปลือยของอีกคนเพื่อดันใบหน้าทีซุกอยู่แถวหลังหูออกห่าง
“ฉันยังกินนายไม่อิ่ม” มือสากร้อนลากเคล้นที่สะโพกเปลือยใต้ชายเสื้อเชิ้ตยาวตัวเดียว จมูกโด่งซุกไซร้ไปตามลำคอขาวผ่อง ลิ้นชื้นไล้วนบนผิวอกเนียนลื่นเมื่อสาบเสื้อถูกปลดแยกออกจากกันอีกครั้ง
“ไค อย่ จง อิ อื้อ ทำรอยตรงนั้นไม่ได้นะ อ๊ะ” เสียงหวานเผลอครางกระเส่าเมื่อฝันคมขบลงที่หน้าอก ลิ้นชื้นๆเกี่ยวเม็ดสีชมพูเข้าไปไว้ในโพรงปาก
“ฉันไม่เคยทำรอยอยู่แล้ว แต่ไอรอยที่หลังคอเนี่ย มันของใครหล่ะ” พูดแล้วมันก็โมโห พาลให้นึกไปถึงภาพทวิตที่แทมินนั่งตักจินกิเมื่อเช้า ก็เลยรีบปล่อยมือ ปล่อยวงแขนออกจากร่างบาง เพราะกลัวว่าจะทำรุนแรงจนผิวขาวนั่นเป็นรอย
ไม่อยากมาเสียใจทีหลัง .
เหมือนที่ปล่อยให้แทมินหลุดไปอยู่ในอ้อมแขนคนอื่นอย่างปัจจุบันนี้ .. ไม่เอาอีกแล้ว
“กลับเถอะ” ดวงตาหวานเหลือบมองนาฬิกาบนผนังห้อง หยิบเสื้อยืดของอีกฝ่ายที่กองอยู่ปลายเตียงส่งให้
“กลัวโดนจับได้มากรึไง ที่อยู่บนเตียงเมื่อกี้ไม่เห็นจะอะไรเลยนี่”
“นายไม่เข้าใจ”
“เข้าใจอะไร อ๋อนายมีแฟน? งั้นได้...ให้ฉันคบกับใครดี คยองซูมั้ย? เผื่อจะได้เท่าเทียมกัน?”
“ไม่ใช่แบบนั้นนะ” แทมินกำเสื้อในมือแน่น ไม่คิดว่าอีกคนจะเข้าใจเจตนาของตัวเองผิด เขาคิดว่าพวกฮยองคงมองร่างสูงไม่ดีเท่าไหร่ถ้ากลับมาเจอพวกเขาอยู่กันสองคนแบบนี้ .
“ช่างเหอะ ฉันจะไปแล้ว ติดกระดุมกางเกงให้หน่อยสิ” เสื้อยืดถูกดึงไปถือไว้เอง ก่อนที่มือบางจะถูกนำมาแปะไว้บนขอบกางเกงที่กระดุมถูกติดไปเม็ดเดียว
อีแทมินมือสั่น
ก็นอกจากคุณคิมจงอินจะใส่กางเกงต่ำแล้ว ขอบบอกเซอร์มียี่ห้อที่เขาเป็นคนถอดไปเมื่อชั่วโมงก่อนมันยังต่ำจนทำให้มือไม้กับหัวใจอยู่ไม่สุข
ไคหัวเราะในลำคอกับกริยาเขินอายนั่น เห็นแทมินแก้มแดงมือไม้สั่นแล้วก็ยิ่งอยากแกล้ง แขนยาวตวัดเอวบางเข้ามาใกล้ บรรจงกดจูบที่แก้มไปเน้นๆหลายที กว่าคนในอ้อมแขนจะติดกระดุมเสร็จก็แก้มแทบช้ำ
“ถ้ารู้ว่าว่าง่ายน่ารักขนาดนี้เลิกเป็นเพื่อนไปนานแล้ว” ไคเสยผมที่ปรกหน้าผากอีกคนขึ้น ประทับจูบเบาๆที่หน้าผากมน ก่อนจะไล่มาที่เปลือกตา เมนเต้นฝั่งเคสวมเสื้อ ก่อนจะถ่อยออกมายืนดูร่างบางที่ยืนกำสาบเสื้อตัวเองด้วยท่าทางตื่นๆ
เจ้าตัวก็คงไม่ชินกับการหยอดของเขาอีกนั่นแหล่ะ ก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งนานนี่นะ
‘แต่ว่าท่าทางแบบนี้มันน่ารักชะมัด’
“รักนะไอเตี้ย หยุดน่ารักไปมากกว่านี้ได้แล้ว ใจจะขาด” ไคเคี้ยวฟันด้วยความหมั่นเขี้ยว ถ้าไม่ติดว่าอยู่ที่ห้องคนอื่น พ่อจะจับฟัดไม่ให้ลุกจากเตียงเลย
‘คราวหน้าคงต้องล่อพวกฝั่งเคออกไปแล้วชวนแทมินมาห้องเขาบ้าง’
“ไปเถอะ”
แววตาหวานดูร้อนร้น ถ้าให้เดาก็คงเป็นเพราะเสียงเรียกเข้าที่เจ้าตัวตั้งไว้สำหรับคนพิเศษคนเดียว
“หึ” จงอินมองตามร่างเพรียวที่กึ่งเดินกึ่งวิ่งไปที่โทรศัพท์ มือน้อยอีกข้างก็ติดกระดุมเสื้อแบบเร่งรีบไปด้วย
“อยู่คนเดียวฮะ อนยูฮยองรีบขึ้นมาเถอะ”
“เหรอ อยู่คนเดียวเหรอ? ” จงอินเดินมาด้านหน้า ก้มลงกระซิบข้างหูก่อนจะจูบที่ริมฝีปากรั้นไปแรงๆ ก ดฟันคมลงบนริมฝีปากล่างจนแทมินร้องอ้ะ
“เปล่าฮะ”
จงอินกอดอก มองคนที่แก้ตัวเป็นพัลวันแล้วได้แต่ถอนหายใจ ร่างสูงเดินไปสวมรองเท้าก่อนจะกระชากประตูเปิดออก เดินดุ่มๆไปที่ลิฟต์ สบถไปตลอดทาง
แต่ไม่ทันจะได้ก้าวเข้าลิฟต์ แขนก็ถูกกระชากจากด้านหลัง ตามด้วยสัมผัสนุ่มๆที่แนบลงมาข้างแก้ม พาลให้หัวใจเต้นผิดไปจังหวะหนึ่ง
“ตบมือข้างเดียว มันไม่ดังหรอกนะจงอิน”
คิมจงอินค่อยๆคลี่ยิ้ม ก้าวเข้าไปในลิฟต์ก็พอดีกับเสียงติ๊งที่ลิฟต์ตัวข้างๆเปิดออก พร้อมกับเสียงหวานที่ร้องเรียกชื่อเจ้าของตัวจริง
“ น่าจะเดินออกมาช้ากว่านี้ซักนิด ..”
“ถือว่าโชคดีไปละกันนะพี่จินกิ แต่พี่คงไม่โชคดีแบบนี้ตลอดไปแน่ ต้องได้เจอกันจังๆสักครั้งสิถึงจะมันส์”
ก็บอกแล้ว ถ้ามันเกินคำว่าเพื่อนแล้ว เรื่องอะไรจะต้องทำตัวอย่างที่เพื่อนเขาทำกันหล่ะ
หรือจะให้แอบซ่อนกันอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ..
ฝันเหอะ
มันไม่ใช่สไตล์คิมจงอิน .
To be con (?)
ความคิดเห็น