คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : {SF} ชู้ 1 (Ontaekai)
ทอลค์คนเขียนฟินคู่จงอินเเทส่วนตัว >_______<
ชอบไม่ชอบยังไงก็บอกกันนะค้า จ๊วบบบบบบบบ
ไผบ่ฟิน เเต่ข่อยฟินจุงเบ๊ยยยเเท้เหลา เเอร๊ยวววววววว !
ชู้ 1 (Ontaekai)
ถ้าใครหันมามองก็คงคิดว่าคิมจงอินกำลังห่วงหล่อถึงได้มานั่งเซตผมอยู่หน้ากระจก แต่เปล่าหรอก คิมจงอินกำลังลอบมองเจ้าของร่างบางที่พึ่งจะก้าวเข้ามาในห้องพักศิลปินพร้อมกับเมมเบอร์ชายนี่คนอื่นๆนั่นอยู่ต่างหาก
ก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ความสูงก็ไม่ได้ต่างกันมากมายนัก ผอมกว่าเขาก็ไม่ได้มากเท่าไหร่ แต่คงด้วยใบหน้าหวานๆกับเอวคอดบางนั่น แถมยังเพราะเป็นมักเน่ เลยโดนทะนุถนอมและก็ได้รับความเอ็นดูมากกว่าคนอื่น เจ้าตัวเลยดูน่ารักอ้อนแอ้นไปโดยปริยาย
คิมจงอินก็เซตผมไปนั่นแหล่ะ เซตจนร่างบางนั่นหันมาสบตากับเขาเข้า แต่เขาก็เฉย ไม่คิดจะเดินไปหาหรือวิ่งอ้าแขนเข้าไปกอดหรือฟัดร่างบางนั่นอย่างเคยหรอก
แน่หล่ะสิ ก็ในเมื่อตอนนี้พี่จ..ก็นั่นแหล่ะเจ้าของตัวจริงเขาอยู่ด้วย ปัญญาจะกอดแน่นๆหรือสัมผัสแก้มเนียนนั่นเบาๆสักทีคิมจงอินคนนี้ยังทำไม่ได้
เมนเต้นฝั่งเคแค่นหัวเราะในลำคอเมื่อเห็นเมมเบอร์ของตัวเองกุลีกุจอลากร่างบางนั่นไปคุย กระซิบกระซาบกันนานสองนานก่อนจะแห่กันรุนหลังบางๆนั่นเดินมาทางเขา
เพราะอะไรหน่ะเหรอ ก็เพราะวันนี้คิมจงอินคนนี้อารมณ์ไม่ดีหน่ะสิ ไม่งั้นป่านนี้คงไปวิ่งแรดเข้าห้องศิลปินคนนู้นคนนี้ เล่นอะไรเกรียนแตกกับเมมเบอร์ตัวเองไปแล้ว ไม่ต้องมานั่งอยู่หน้ากะจกรอใครบางคนแบบนี้หรอก
“ฝากด้วยนะ เหวี่ยงเป็นหมาบ้าตั้งกะเช้า”
“ใครหมาบ้า”
“แอร๊ย ชาน น้องขู่เค้า”
จงอินสายหัว มองเบคฮยอนฮยอนที่ทำท่าท่ากลัวจนตัวสั่นก่อนจะไปซ่อนอยู่หลังแฟนตัวเอง
คิมจงอินกราดตามองเมมเบอร์ของตัวเองที่ค่อยๆถ่อยหางไปทีละคน จนสุดท้ายก็เหลือร่างบางที่ยืนเอามือล้วงกระเป๋า เอียงคอมองเขาอยู่ตรงหน้าคนเดียว
หึ
“ไอพวกตัวแสบ”
ก็เพราะเมมเบอร์ของคิมจงอินรู้ดี ว่าคนเดียวที่เอาคิมจงอินคนนี้ได้อยู่หมัด ทำให้เด็กดาวฝั่งเคคนนี้กลายเป็นแมวเชื่องๆ หรือดึงสายตาเจ้าชู้แพรวพราวของคิมจงอินออกมาได้ ก็มีแค่..
มักเน่หน้าหวานของวงข้างเคียง
อีแทมิน
แล้วยังไงต่อเหรอ ? ก็พอมือนิ่มๆแตะลงที่ต้นแขน ซบหน้าลงกับไหล่เขา เอื้อมแขนมาลูบเบาๆที่แผ่นหลัง ก็แค่เนื้อตัวอุ่นกับริมฝีปากนั่นปัดผ่านผิวเนื้อเขานิดหน่อย
อารมณ์บูดเมื่อเช้ามันก็ปลิดปลิวหายไปไหนก็ไม่รู้อย่างรวดเร็ว
“จงอินอา อารมณ์ไม่ดีเรื่องรูปในทวิตเมื่อเช้าเหรอ ?”
“จะห้ามฉันงอนไหมหล่ะ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นี่ นายเป็นแฟนกับเขาส่วนฉั..”
“เย็นนี้พี่จินกิไม่อยู่..เอ่อ
เสียงหวานนั่นเงียบหายไป แต่แรงดึงจากชายเสื้อก็พอจะทำให้คิมจงอินเข้าใจได้แล้ว
เขินสินะ..
“อยากให้ไปหาเหรอ?” เขาตบที่แผ่นหลังบางเบาๆ คนภายนอกมองก็คงนึกว่าเพื่อนสนิทกอดกันธรรมดา แต่ก็นั่นแหล่ะ คิมจงอินกับลีแทมินน่ะพึ่งจะเลยคำว่าเพื่อนสนิทมาไม่นานเท่าไหร่ ก็ไม่แปลกใจหรอกที่แทมินจะยังทำตัวไม่ถูกกับการกระทำที่เปลี่ยนไปของเขา
ก็ในเมื่อไม่ใช่เพื่อนแล้ว จะยังทำแค่สิ่งที่เพื่อนเขาทำกันอยู่ไหมล่ะ
เหอะ ..
คิมจงอินขอบอกเลยว่าไม่.
แรงกัดเบาๆที่ไหล่ทำให้คนผิวเข้มหลุดหัวเราะ เรียกเสียงฮือฮาจากเด็กฝั่งเคที่สุดจะประหลาดใจเหลือแสน อีแทมินมายังไม่ถึงสามนาที ไม่ทันพูดอะไรด้วยซ้ำ ไอเด็กปากห้อยมันก็หัวเราะซะแล้ว
“เขาไปแล้วโทรมานะ..จะรอครับ”
“อื่อ งั้นไปแต่งหน้าก่อนนะ”
คิมจงอินบิดขี้เกียจสองสามที ก่อนจะยกขาขึ้นไขว่ห้าง เสียบหูฟังเข้าหู กดโทรศัพท์เล่นพร้อมกับรอยยิ้มบนหน้า
แต่ก็เหมือนเดิมนั่นแหล่ะ ....
คิมจงอินน่ะ ..ละสายตาไปจากอีแทมินไม่ได้ง่ายๆหรอก .
to be con (?)
ความคิดเห็น