Poem 000 : Vorher Krise (ส่งของให้เรย์ซัง) - Poem 000 : Vorher Krise (ส่งของให้เรย์ซัง) นิยาย Poem 000 : Vorher Krise (ส่งของให้เรย์ซัง) : Dek-D.com - Writer

    Poem 000 : Vorher Krise (ส่งของให้เรย์ซัง)

    วอนท่านผู้มีจิตเมตตาที่แวบผ่านเข้ามา ช่วยตรวจไวยากรณ์ให้ด้วยจะเป็นพระคุณยิ่งเจ้าค่ะ -*-

    ผู้เข้าชมรวม

    412

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    412

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  กลอน
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  19 ต.ค. 52 / 21:39 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ



      A sound of wind in the deepest forest

      Leads me to the eternal darkness.

      With their perplexed melodies, I’ve followed my will

      And, now, I still

      Stay - - -

      Here on the redden route…

       

      Those black roses twine

      Their piercing tendrils

      And thrust their thorns

      Through my very soul,

      As a thousand pin

      Of crimson downpour

      When I’ve soaked in rain - - Here

      Watching my dream had fading away…

       

      Wandering across this chaotic era,

      I wish to see its end.

      I was burned out from my faith

      So I’ve left the whole world behind, and then

      I tear my entire destiny

      Down to no dawn

      But deep - - in the dusk.

      So I’ve left the whole world behind, and then

      Nothing ever seems too much…

       

      What I have to protect

      What I have to fight

      What I accept

      Or deny

      I’ve cut it off in anyway

      If I had tried to manage

      My present time - - -  

      My present life.

      So, I would left the past and future

      Behind - - -

      I would leave it to rot…

       

      What I love, what I hate

      Either sweet passion - - or silly hatred

      It’s only the gap of emptiness

      Between my both sides

      If I had tried to manage

      My present time - - - 

      My present life

      So, I would left the past and future

      Behind - - -

      I would leave it, leave it - - -

      Leave it to rot…

       

      A sound of wind in the deepest forest

      Leads me to the eternal darkness.

      With their perplexed melodies, I’ve followed my will

      And, now, I still

      Stay - - -

      Here on the redden route.

       

      Yes,

      Here on the redden route

      By the sound of endless symphony.

      So far

      And uncertainly

      From those pure - - sacred heaven.


      (Full Complete)
      Credit : อ้างอิงเค้าโครงจากVorher Krise โดย Rayrorst de Radest.
      เรียบเรียง : FroZen InTiMist

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×